Buradasınız

Anasayfa » Content

Diyabetli Çocuğu Olan Annelerin Aile İşlevlerinin ve Durumluk - Sürekli Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi

Family Functions and State - Trait Anxiety Among Mothers Of Diabetic Children

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Psikoloji Çalışmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of the present study was to compare the family functioning and state-trait anxiety of mothers of diabetic children and mothers of healthy children . It was also aimed to examine whether the family functioning and state-trait anxiety the mothers of diabetic children changed as a function of their age, education level, income, birth sequence of the child with diabetes, the number of children in the family and the period of diabetes of the child. The sample consisted of 48 mothers of diabetic children and 50 mothers of healthy children. “Mc Master Family Assesment Device”, “State-Trait Anxiety Inventory” and “Demographic Information Form” were used as data collection instruments in this study. The results indicated that mothers whose children suffer from diabetes significantly differed from mothers of healthy children in terms of family functioning and state-trait anxiety; compared to mothers of healty children, the mothers of the diabetic children were more unhealty in terms of family functioning and more anxious in terms of state-trait anxiety level. Also, the family functioning of mothers with diabetic children differed significantly according to age, education level, income, birth sequence of the child with Diabetes and number of children in the family. Results were discussed in the context of the releated literature.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, diyabetli çocuğa ve sağlıklı çocuğa sahip iki anne grubunu aile işlevleri ve durumluk – sürekli kaygı düzeyleri açısından karşılaştırmaktır. Araştırmada ayrıca, diyabetli çocuğu olan annelerin aile işlevleri ve durumluksürekli kaygı düzeylerinin; annenin yaşına, eğitim durumuna, annenin gelir düzeyine, çocuğun kaç yıldır diyabet hastası olduğuna, diyabetli çocuğun doğum sırasına ve ailedeki çocuk sayısına göre anlamlı düzeyde fark gösterip göstermediğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Örneklem, 48 diyabetli çocuk annesi ve 50 sağlıklı çocuk annesinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak, “Aile Değerlendirme Ölçeği”, “Durumluk- Sürekli Kaygı Ölçeği” ve “Demografik Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları, aile işlevleri ve durumluk-sürekli kaygı düzeyleri açısından diyabet hastası çocuğu olan anneler ile sağlıklı çocuğu olan anneler arasında anlamlı düzeyde farklılık olduğunu ortaya koymuştur. Diyabet hastası çocuğu olan annelerin aile işlevlerinin; annenin yaşına, eğitim durumuna, gelir düzeyine, diyabetli çocuğun doğum sırasına ve ailedeki çocuk sayısına göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği; ayrıca, diyabet hastası çocuğu olan annelerin durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinin annenin; eğitim düzeyine, gelir düzeyine, diyabetli çocuğun doğum sırasına ve ailedeki çocuk sayısına göre değişiklik gösterdiği belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-diyabetli-cocugu-olan-annelerin-aile-islevlerinin-durumluk-surekli-kaygi-duzeylerinin-incelenmesi.pdf
  • 1
17
39
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alacahan, O. (2010). Aile birliğini oluşturan
faktörler ve işlevleri. Cumhuriyet
Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(1),
289-298.
Bahar, A., Bahar, G., Savaş, H.A. ve Parlar,
S. (2009). Engelli çocukların annelerinin
depresyon ve anksiyete düzeyleri
ile stresle başa çıkma tarzlarının
belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri
Dergisi, 4(11), 97–112.
Barlow, J.H. ve Ellard, D.R. (2004). Psycho-
educational interventions for children
with chronic disease, parents and
siblings: An overview of the research
evidence base. Child: Care, Health &
Development, 30(6), 637–645.
Branstetter, J.E., Domian, E.W., Williams,
P.D., Graff, J.C. & Piamjariyakul, U.
(2008). Communication themes in
families of children with chronic conditions.
Issues in Comprehensive Pediatric
Nursing, 31, 171–184.
Bulut, I. (1990). Aile Değerlendirme Ölçeği
(ADÖ) El Kitabı. Ankara: Özgüzeliş
Matbaası.
Buzlu, S. (2002). Diyabetin psikososyal
yönü. Diyabet Hemşireliği Derneği
Kitabı. İstanbul: Diyabet Hemşireliği
Derneği. 195–203.
Canbaz, S., Sünter, T. ve Pekşen, Y. (2005).
Samsun Çıraklık Eğitim Merkezi’ne
devam eden çırakların sosyodemografik,
çalışma yaşamı özelliklerinin ve
durumluk-sürekli kaygı düzeylerinin
değerlendirilmesi. Türk Tabipleri Birliği
Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi,
Temmuz-Ağustos-Eylül 2005, 16-25.
Charron-Prochownik, D. ve Kovacs, M.
(2000). Maternal health-related coping
patterns and health and adjustment outcomes
in children with type 1 diabetes.
Children’s Health Care, 29(1), 37–45.
Coşkun, Y. ve Akkaş, G. (2009). Engelli
çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri
ile sosyal destek algıları arasındaki
ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir
Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1),
213–227.
38 Tütüncüoğlu, Balkan / Psikoloji Çalışmaları Dergisi 33-1 (2013) 17-39
Cüceloğlu, D. (2006). İnsan ve davranışı:
Psikolojinin temel kavramları. İstanbul:
Remzi Kitabevi.
Darendeliler, F. (1999). Çocuk ve adolesan
diyabetine psikososyal yaklaşım. A.
Ekşi (Ed.) Ben Hasta Değilim: Çocuk
Sağlığı ve Hastalıklarının Psikososyal
Yönü (413–415). İstanbul: Nobel Tıp
Kitabevleri.
Dashiff, C., Vance, D., Abdullatif, H. &
Wallanders, J. (2008). Parenting, autonomy
and self-care of adolescents with
Type1 diabetes. Child: Care, Health
and Development, 35(1), 79–88.
Doğru, S.S.Y. ve Arslan, E. (2006). Engelli
çocuğu olan annelerin sürekli kaygı
düzeyi ile durumluk kaygı düzeylerinin
karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19,
543–553.
Er, D. M. (2006). Çocuk, hastalık, annebabalar
ve kardeşler. Çocuk Sağlığı ve
Hastalıkları Dergisi, 49, 155–168.
Fazlıoğlu, K., Hocaoğlu, Ç. ve Sönmez,
F.M. (2010). Çocukluk çağı epilepsisinin
aileye etkisi. Psikiyatride Güncel
Yaklaşımlar, 2(2), 190–205.
Fazlıoğlu, K., Hocaoğlu, Ç., Sönmez, F.M.
ve Cansu, A. (2010). Epilepsi tanısı konan
çocukların aile işlevleri, anne-babalarındaki
kaygı ve başa çıkma tutumları.
New Symposium Journal, 48(3),
198–206.
Frey, M.A., Ellis, D., Templin, T., Naar-
King, S. & Gutai, J.P. (2006). Diabetes
management and metabolic control in
school-age children with type-1 diabetes.
Children’s Health Care, 35(4),
349–363.
Günsel, A.G. (2010). Zihinsel engelli tanısı
almış çocuğa sahip ailelerin aile
işlevlerinin bazı değişkenler açısından
incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ege
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İzmir.
Hollidge, C. (2001). Psychological adjustment
of siblings to a child with
Diabetes. Health & Social Work, 26(1),
15–25.
İçmeli, C., Ataoğlu, A., Canan, F. ve Özçetin,
A. (2008). Zihinsel özürlü çocukları
olan ebeveynler ile sağlıklı çocuklara
sahip ebeveynlerin çocuk yetiştirme tutumlarının
karşılaştırılması. Düzce Tıp
Fakültesi Dergisi, 3, 21-28.
Karakavak, G. ve Çırak, Y. (2006). Kronik
hastalıklı çocuğu olan annelerin yaşadığı
duygular. İnönü Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 7(12), 95-112.
Karaman, N. (2008). Cerrahi girişim uygulanan
adölesanlar ile anne/babalarının
anksiyete düzeyleri arasındaki ilişki
ve anksiyete nedenlerinin incelenmesi.
Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi,
Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Keskin, G., Bilge, A., Engin, E. ve Dülgerler,
Ş. (2010). Zihinsel engelli çocuğu
olan anne-babaların kaygı, anne-baba
tutumları ve başa çıkma stratejileri
açısından değerlendirilmesi. Anatolian
Journal of Psychiatry, 11, 30–37.
Lewin, A.B., Storch, E.A., Silverstein,
J.H., Baumeister, A.L., Strawser, M.S.
& Geffken, G.R. (2005). Validation of
the pediatric inventory for parents in
mothers of children with type 1 diabetes:
An examination of parenting
stres, anxiety, and child psychopatholTütüncüoğlu,
Balkan / Psikoloji Çalışmaları Dergisi 33-1 (2013) 17-39 39
ogy. Family, Systems & Health, 23(1),
56–65
Öner, N. ve Le Compte, A. (1983). Durumluk
– sürekli kaygı envanteri el kitabı.
İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Özşenol, F., Işıkhan, V., Ünay, B., Aydın,
H.İ., Akın, R. ve Gökçay, E. (2003).
Engelli çocuğa sahip ailelerin aile işlevlerinin
değerlendirilmesi. Gülhane
Tıp Dergisi, 45(2), 154-164.
Sarıhan, C.Ö. (2007). Engelli çocuğa sahip
olan ve olmayan annelerin aile işlevlerini
algılamaları ile yalnızlık düzeylerinin
incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.
Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri
Enstitüsü. Ankara.
Soliday, E. (2004). Parenting and children’s
physical health. M. Hoghughi &
N. Long (Ed.) Handbook of Parenting
Theory and Research for Practice (pp.
161–180). London: Sage Publications.
Streisand, R. (2004). Parenting chronically
ill children – the scope and impact of
pediatric parenting stress. M. Hoghughi
& N. Long (Ed.) Handbook of Parenting
Theory and Research for Practice
(pp. 181–197). London: Sage Publications.
Tosun, H. (1998). 19-25 Yaş grubundaki
genç erişkin Diyabetes Mellituslu hastalarda
anksiyete düzeylerinin karşılaştırılması.
Yüksek Lisans Tezi. Marmara
Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
İstanbul.
Turhan, H. (2007). Tip 2 Diabetes Mellituslu
hastalarda tedavi şekline ve hastalık
süresine göre depresyon ve anksiyete.
Uzmanlık Tezi. Taksim Eğitim ve
Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği.
İstanbul.
Uğuz, Ş., Toros, F., İnanç, B.Y. ve Çolakkadıoğlu,
O. (2004). Zihinsel ve/veya
bedensel engelli çocukların annelerinin
anksiyete, depresyon ve stres düzeylerinin
belirlenmesi. Klinik Psikiyatri, 7,
42–47.
Us, S. (2007). Tip 2 Diabetes Mellituslu
hastalarda anksiyete depresyon oranı,
seviyesi, etki eden hastalık özellikleri
ve sosyodemografik özelliklere göre
farklılıkları. Uzmanlık Tezi. Taksim
Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile
Hekimliği. İstanbul.
Uyaroğlu, A. K. ve Bodur, S. (2009). Zihinsel
yetersizliği olan çocukların anne-
babalarında kaygı düzeyi ve bilgilendirmenin
kaygı düzeyine etkisi. TAF
Preventive Medicine Bulletin, 8(5),
405–412.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com