Buradasınız

KENTSEL KULLANIM ALANINDA GELİŞEN HEYELANLAR VE JEOTEKNİK ANALİZİ: KIRKDEĞİRMENLER (ERZURUM)

GEOTECHNICAL ANALYSIS OF THE LANDSLIDES DEVELOPING IN THE URBAN USAGE AREA: CASE STUDY KIRKDEĞİRMENLER (ERZURUM)

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The mass movements developed at urban settlement areas are substantial georisks for the population by giving way to loss of lives and material damages. For this reason active and passive landslide areas should be defined and necessary measures should be taken by realizing geotechnical analysis and stability analysis of the areas. For landslide-prone areas,construction and housing should not be allowed except for the land-use purposes of open and green space. In this context, the researches and stability analysis have been made in terms of geotechnical points at the potential and active landslide areas at Kırkdeğirmenler Mahallesi in Erxurum province. By making engineering geology map in 1/10.000 scale of an area of 20 km2 at the reasearch area and surrounding it the engeering characteristics of the outcropped units have been defined. Topographical maps in 1/1000 scale of the slopes on which the landslides No. K1, K2, K3 and K4 have been developped and by processing the geological units on the map the geological sections have been made. By laboratory tests that have been made on the samples taken from the land the physical and mechanical characteristics of the slope rubble, effective internal friction angle (φ′) 37.5°-42.5°, effective cohesion (c′) 0.1-0.38 kg/cm2, maximum dry unit weight 1.67-2.05 g/cm3, saturated unit weight 1.90-2.23 g/cm3 , natural unit weight 1.66-2.05 g/cm3, dry unit weight 1.57-2.0 g/cm3 , specific gravity of solids (γs) 2.37-2.60 g/cm3, permeability coefficient 2x10-4-3.1x10-4 cm/s have been defined and grain size distribution tests have been made as well. By way of Fellenius, Bishop, Janbu and Hoek- Bray methods, safety coefficient has been defined by using geotechnical characteristics of the materials according to the testing sliding surfaces and according to the values calculated the slopes no K1, K2 and K4 have been fixed as unstable and the slope no K3 been stable.
Abstract (Original Language): 
Kentsel yerleşim alanlarında gelişen kütle hareketleri yaşayan nüfus için, can kaybı ve maddi hasara yol açabilen önemli bir jeorisk oluşturur. Bu sebeple, aktif ve pasif heyelan alanları belirlenmeli, bu alanların geoteknik incelemeleri ve duraylılık analizleri gerçekleştirilerek alınacak önlemler tespit edilmelidir. Ayrıca arazi kullanım kararları verilirken heyelanlı sahalara, açık ve yeşil alanlar dışında kentsel yapılaşma izni verilmemelidir. Bu bağlamda Erzurum Kenti Kırkdeğirmenler Mahallesi’ndeki potansiyel ve aktif heyelan sahalarının, jeoteknik açıdan incelemesi ve duraylılık analizleri yapılmıştır. Çalışma alanı ve çevresindeki 20 km2 lik bir alanın 1/10.000 ölçekli mühendislik jeolojisi haritası yapılmış, ayrıca yapılan sondaj ve laboratuar geoteknik deneyleri ile malzemelerin mühendislik özellikleri belirlenmiştir. K1, K2, K3 ve K4 no’lu heyelanların geliştiği yamaçların 1/1000 ölçekli topoğrafik haritaları arazi çalışmalarıyla hazırlanmış ve jeolojik birimler hazırlanan harita üzerine işlenerek jeolojik kesitler çıkarılmıştır. Araziden alınan zemin örnekleri üzerinde yapılan laboratuar deneyleri ile yamaç molozunun fiziksel ve mekanik özellikleri; Efektif içsel sürtünme açısı (φ′°) 37.5°-42.5°, Efektif kohezyonu (c′) 0.1-0.38 kg/cm2 , Maksimum kuru birim hacim ağırlık 1.67-2.05 g/cm3, Doygun birim hacim ağırlık 1.90-2.23 g/cm3, Doğal birim hacim ağırlık 1.66-2.05 g/cm3, Kuru birim hacim ağırlık 1.57-2.0 g/cm3, Tane birim hacim ağırlığı (γs) 2.37-2.60 g/cm3, Permeabilite katsayısı 2x10-4 - 3.1x10-4 cm/s, olarak belirlenmiş ve ayrıca dane dağılım deneyleri yapılmıştır. Yamaçların hazırlanan jeolojik kesitlerinde, geçirilen deneme kayma yüzeylerine göre malzemenin belirlenen jeoteknik özellikleri de kullanılarak Fellenius, Bishop, Janbu ve Hoek-Bray yöntemleri aracılığı ile güvenlik katsayıları belirlenmiş ve hesaplanan değerlere göre K1, K2 ve K4 no’lu yamaçların duraysız oldukları K3 no’lu yamacın ise duraysızlığa yakın durumda olduğu tespit edilmiştir.
739
751

REFERENCES

References: 

1. Anbalagan, R., “ Landslide hazard evaluation and
zonation mapping in mountainous terrain” Eng
Geol 32:269–277, 1992
2. Çakıcı H.,”Kırkdeğirmenler Mahallesi
(Erzurum) çevresindeki yamaçların duraylılık
açısından incelenmesi”, Trabzon, 1997.
3. Ali Yalcin, “A geotechnical study on the landslides
in the Trabzon Province” NE, Turkey PII:
S0169-1317(11)00020-2, DOI: doi:
10.1016/j.clay.01.015, 2011
4. Kılıç, R.,Ulamış, K.., “Gölbaşı (Ankara)
Güneyindekli Kütle Hareketlerinin İncelenmesi”,
Mühendislik Jeolojisi Bülteni, Bulletın Of
Engineering Geology, Sayı: 20 (75-86).
5. Hutchinson, JN.,”Landslide hazard assessment.
Keynote paper. In: Bell DH (ed) Landslides,
Proceeding of 6th international symposium on
landslides”, Christchurch, New Zealand, vol 1.
Balkema, Rotterdam, pp 1805–1841, 1995
6. MTA, “Stratigrafi Sınıflama ve Adlama Kuralları”
Türkiye Stratigrafi Komitesi, MTA matbaası,
Ankara, 1986.
7. Altınlı, E. İ., “Uluslararası Stratigrafi Kılavuzu”
TPAO Yerbilimleri Yayınları, Ankara,Nuray
Matbaası, 1978.
8. Yılmaz, A, “Erzurum F-32 paftası jeolojisi”, MTA
genel müdürlüğü jeoloji etütleri dairesi,
Ankara, 1988.
9. DSİ “Erzurum Ovası Hidrojeolojik Etüt Raporu”,
Jeo.Tek. Hiz ve YAS Daire Başkanlığı yayını,
Erzurum, 1978.
Kentsel Kullanım Alanında Gelişen Heyelanlar ve Jeoteknik Analizi H. Çakıcı ve Ark.
Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der. Cilt 27, No 4, 2012 751
10. Lahn, E., “Erzurum havalisinin Jeolojik
Bünyeleri” , MTA Mecmuası. no: 1/19,
Trabzon,1987.
11. Şaroğlu, F. , Güner, Y , “Doğu Anadolu’nun
Jeomorfolojik Gelişimine Etki Eden Öğeler
Jeomorfoloji, Tektonik Volkanizma İlişkileri”
Türkiye Jeoloii Bülteni, 24-39.1981.
12. Bilgin, A, “Serçeme ( Erzurum) Deresi ve
Dolayının Stratigrafisi” JMO Dergisi, 18 35-45,
1986.
13. Tarhan, F., “Mühendislik Jeoloiisi Prensipleri”,
1. Baskı, KT.Ü Yayın No: 145, Trabzon,1989.
14. TSE, “İnşaat Mühendisliğinde Zemin
Laboratuar Deneyleri”, TS 1900, UDK
624.131, 1. Baskı, Ankara, Nisan 1987.
15. ASTM, “Standard Test Method for Direct
Shear Test of Soils Under Cosolidated Drained
Condition”, D3080-90, 1990.
16. TSE, “İnşaat Mühendisliğinde Sondaj Yolları İle
Örselenmiş ve Örselenmemiş Numune Alma
Yöntemleri”, TS 1901, UDK 622.233-
624.131.36, 1. Baskı, Ankara, Nisan 1975.
17. Ulusay, R., “Uygulamalı Jeoteknik Bilgiler”,
JMO yayınları, Ankara, 1989.
18. Wiley, 1., “Slope Stability Geotechnical
Engineering and Geomorphology”, England,
1987.
19. Utku, T., “Teori ve Tatbikatta Heyelanlar”,
Karayolları Genel Müdürlüğü
Matbaası,Ankara, 1975.
20. Ulusay, R., “Şev Stabilite Analizlerinde
Kullanılan Pratik Yöntemler ve Geoteknik
Çalışmalar”, MTA Yayınları, Eğitim Serisi, 25,
1982.
21. Güz, H ., “Geoteknikte Gelişmeler”, DSİ Yamaç
ve Şevlerin Stabilitesi ve Dayanma Yapıları
Semineri, Samsun, 1987.
22. TSE, “Yamaç ve Sevlerin Dengesi ve Hesap
Metodları-Zeminde”, TS 8853, UDK 624.137-
624.131, 1. Baskı, Ankara, Şubat 1991.
23. Paşamehmetoğlu, A.G., Özgenoğlu, A., Karpuz,
C, Kaya Şev Stabilitesi, 2. Baskı ,T.M.M.O.B
Maden Müh. Odası Yayınları, Ankara, Mayıs,
1991.
24. Özbek, F., “Erzurum-Trabzon 1. Sınıf
Karayolundaki Kop Geçişi Heyelanının Ulaşım
ve Zemin Problemleri açısından incelenmesi”,
A.Ü. Fen Bilimleri Enst., Yüksek Lisans Tezi,
Erzurum, 1992.
25. Dramis, F., Sorriso-Valvo, M., “Deep-Seated
gravitational slope deformations, related
landslides and tectonics”, Engineering Geology
38, 231- 243, 1994.
26. Erguvanlı, K, ve Erdoğan, Y., “Yeraltı Suları
Jeolojisi”, İ.TÜ yayınları No: 23, Maçkaİstanbul,
Nisan 1987.
27. Özmen ve diğerleri, “Türkiye Deprem Bölgeleri
Haritası”, Afet işleri Genel Müdürlüğü, Ankara

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com