Buradasınız

OSMANLI YÖNETĐMĐNDE KUZEY AFRĐKA: GARP OCAKLARI

THE NORTH AFRICA UNDER THE OTTOMAN RULE: GARP OCAKLARI

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The Otoman rule in Africa came true in the axis of The North Africa. In the early 16th century Ottomans progressed beginning from the North of Africa along the Southern coasts of Mediterranean down to the shores of The Atlantic Ocean. On the other hand in the East they went ahead along the western coasts of The Red Sea and reached until the coasts of The Indian Ocean. The Otoman Sovereignty in The North Africa starts with Barbaros Hayrettin Pasha’s entering under the Otoman service in 16th century. The Ottomans governed The North Africa which they called as “Garp Ocakları” at the beginning under the same administration and later ruled seperating their administrations. At the beginning, while these provinces in The North Africa were dependent on the central government completely, later with the deterioration of governing mechanism they behaved independently from the centre. Incomes of Algeria , Tunisia and Tripolis provinces were goods, commercial properties and slaves they captured from buccaneering activities. Especially as long as Spanishes slayed Andalusian Muslims and did not have an agreement with Otomans the corsairs of “Garp Ocakları” were plundering the islands and shores of Spain and capturing the merchant ships. The corsairs of “Garp Ocakları” were accepted as equivallent of Maltese pirates damaging Muslim ships. In the middle of 19th century in which buccaneering hit the top, to unite the Otoman territories continuing in the direction of Egypt-Somalia and Egypt-Algeria, Egypt governors added the intermedial territories belonging to Sudan and Uganda to Egypt lands. On the other hand going from Tripolis to southward until the Chad lake basin they tried to establish Otoman rule on Niger and Chad. In this manner many regions in the South of Sahara joined Otoman lands. However, the prohibition of buccaneering at The Viana Congress of 1815 weakened “Garp Ocakları”. By the way of occupying Algeria, with which it had commercial relations since 16th century, France had a strategical position in the west Mediterranean. After this, in 1881 with the approval of England and Germany invaded Tunisia, too. Italia occupied Tripolis in 1912 and and with The Treaty of Ouchy the Otoman Soverignty in the North Africa came to an end.
Abstract (Original Language): 
Afrika’daki Osmanlı egemenliği, Mısır ve Kuzey Afrika eksenli olarak gerçeklesmistir. Osmanlılar XVI. yüzyıl baslarında Afrika’nın kuzeyinden baslayarak Akdeniz’in güney sahilleri boyunca Atlas Okyanusu kıyılarına kadar ilerlemislerdir. Diğer taraftan doğuda Kızıldeniz’in batı sahilleri boyunca ilerleyerek Hint okyanusu kıyılarına kadar ulasmıslardır. Kuzey Afrika’daki Osmanlı hâkimiyeti XVI. yüzyılda Barbaros Hayrettin Pasa’nın Osmanlı Devleti’nin hizmetine girmesiyle baslamıstır. Osmanlılar, “Garp Ocakları” dedikleri Kuzey Afrika’yı ilk dönemlerde tek yönetim altında, daha sonraları ise yönetimlerini birbirinden ayırarak idare etmislerdir. Kuzey Afrika’daki bu eyaletler baslangıçta merkezî idareye tamamen bağlıyken sonradan idare mekanizmasının bozulmasıyla merkezden bağımsız hareket etmislerdir. Cezayir, Tunus ve Trablusgarp eyaletlerinin gelirlerinin büyük bir kısmını korsanlıktan ele geçirdikleri esya, ticaret malı ve esirler olusturuyordu. Özellikle Đspanyolların Endülüs Müslümanlarını katletmesi ve Đspanya’nın Osmanlı Devleti ile antlasmasının olmaması nedeniyle Garp Ocakları korsanları, Đspanya’nın ada ve sahillerini yağmalayarak tüccar gemilerini zapt etmekteydiler. Garp Ocakları’nın korsanları Müslüman gemilerine zarar veren Malta korsanlarına esdeğer tutulurdu. Sömürgeciliğin zirveye çıktığı XIX. yüzyıl ortalarında Mısır-Somali ve Mısır- Cezayir istikametinde uzanan Osmanlı sınırlarının birlestirilmesi için aradaki Sudan ve Uganda toprakları Mısır valileri tarafından Mısır sınırlarına eklenmistir. Diğer taraftan Trablusgarp’tan güneye doğru Çad Gölü havzasına kadar gidilerek Nijer ve Çad üzerinde hâkimiyet tesisine çalısıldı. Böylece Büyük Sahra’nın güneyindeki birçok bölge Osmanlı topraklarına katıldı. Ancak 1815 Viyana Kongresi’nde korsanlığın yasaklanması Garp Ocakları’nı güçsüz bırakmıstır. Fransa XVI. yüzyıldan beri ticari iliskilerinin bulunduğu Cezayir’i 1830’da isgal ederek Batı Akdeniz’de stratejik bir mevki elde etmistir. Ardından Đngiltere ve Almanya’nın da onayıyla 1881 yılında vTunus’u da ele geçirmistir. Đtalya’nın Trablusgarp’ı isgali ve 1912’deki Usi Antlasması ile Kuzey Afrika’daki Osmanlı Egemenliği sona ermistir.
223
237

REFERENCES

References: 

CAMĐ BEY, Trablusgarp’tan Sahra-yı Kebir’e Doğru, Đstanbul, 1326.
ÇAYCI, Abdurrahman, Büyük Sahra’da Türk Fransız Rekabeti, TTK Yay., Ankara,
1995.
FENDOĞLU, Tahsin, “Osmanlı-ABD Ticari Đliskileri”, Türkler, C. XIV, Yeni
Türkiye Yay., Ankara, 2002.
KARAL, Enver Ziya, Osmanlı Tarihi, C. V, TTK Yay., Ankara 1994.
KAVAS, Ahmet, ‘‘Afrika’da Türklerin Hakimiyeti ve Kurdukları Devletler’’,
Türkler, C. X, Yeni Türkiye Yay., Ankara, 2002.
KURAN, Ercüment, Cezayir’in Fransızlar Tarafından isgali Karsısında Osmanlı
Siyaseti, ĐÜEF Yay., Đstanbul, 1957.
MEHMED SÜREYYA, Sicill-i Osmanî yahud Tezkire-i Mesâhir-i Osmanî, C. II,
Đstanbul, Matbaa-i Âmire, 1311.
PAKALIN, Mehmet Zeki, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, C. I-II,
MEB Yay., Đstanbul, 1971.
SERTOĞLU, Mithat, Osmanlı Tarih Lugatı, Enderun Yay., Đstanbul, 1986.
SIVGIN, Hale, “Trablusgarp Savası”, Türkler, C. XIII, Yeni Türkiye Yay., Ankara,
2002.
UÇAROL, Rıfat, Siyasi Tarih, Filiz Kitabevi Yay., Đstanbul, 1985.
UZUNÇARSILI, Đsmail Hakkı, Osmanlı Tarihi, C. III/II, TTK Yay., Ankara 1988.
______________, Osmanlı Tarihi, C. IV/II, TTK Yay., Ankara 1995.
______________, Osmanlı Devleti Teskilatından Kapıkulu Ocakları, C. I, TTK
Yay., Ankara 1988.
YVER, G., ‘‘Cezayir’’ Đslam Ansiklopedisi, C. III, MEB Yay., Đstanbul, 1970.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com