You are here

SAKARYA ÇEVRESİ DOĞAL BOYARMADDE KAYNAKLARI VE BOYAHANELER

NATURAL DYESTUFF RESOURCES AND DYEHOUSES AROUND SAKARYA

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It could be said that colors have become one of the indispensable elements of art in many areas along with the start of dyeing by attaching the dye on the objects. Although not the colour but the colourlessness, and not the sound but the silence has a meaning, colour is an important factor in the art. Because creator is the one who dyes in the finest style. It has also been a different meaning and status indicator in each society and culture. Thus, some colors have turned into indicators. Dye pigments had been obtained from natural sources until they were obtained chemically in the middle of the 19th century. The root, stem, seed, flowers and leaves of plants, some insects and seashells were used in coloring. Dyestuff is associated with climate and geography. Sakarya and its surrounding are suitable to obtain many plant-based dying sources in terms of climate and geography. Some of these are madder, quercus infectoria, acorn, white poplar, linden, great mullein, white bedstraw, digitalis, marguerite, nicotina, delphinium staphisagria, wild mignonette, euphorbia wulfenii, chasteberry, pasture brake, wild peppermint, daphne, walnut shell, thousand-leaf, common mallow, hemp, stinging nettle, elderberry, mint, pomegranate, cotton grass. Some species of sea shells are found in the Black Sea coasts, but the subject of this report is the plant-based dying sources because of the lack of sufficient studies. In our study we performed in Sakarya which is also known as Adapazarı in the Ottoman period and in Prime Ministry Ottoman Archives, we reached the information that there were dyehouses in these regions. This indicate that Sakarya is an important center in dying. The study is based on the data obtained from field researches carried out in the center of Sakarya, Adapazarı, Taraklı, Sapanca, Karasu, Kaynarca, Serdivan, Pamukova, Geyve, Arifiye and Erenler districts between 2006-2016, and on the documents obtained documents from the Ottoman Archives documents. In addition, after determining the dyestuff resources, the examples made on the use of natural dyes in the art and its transportation to the sector will be compared.
Abstract (Original Language): 
Boyanın objeler üzerine tutundurulup boyamanın başlaması ile birlikte birçok alanda renkler sanatın vazgeçilmez unsurlarından biri olmuştur denilebilir. Her ne kadar rengin değil renksizliğin, sesin değil sessizliğin anlamı var ise de sanatta renk önemli bir unsurdur. Çünkü en güzel boyayan yaratandır. Her toplum ve kültürde farklı anlam ve statü göstergesi bile olmuştur. Böylece bazı renkler birer göstergeye dönüşmüştür. Boya pigmentleri, 19. Yy ortalarında kimyasal olarak elde edilmesine kadar doğal kaynaklardan elde edilmekteydi. Bitkilerin kök, gövde, tohum, çiçek ve yaprakları, bazı böcekler ve deniz kabukluları renklendirmede kullanılmışlardır. Boyarmadde iklim ve coğrafya ile bağlantılıdır. Sakarya ve çevresi iklim ve coğrafik açıdan birçok bitkisel kökenli boya kaynaklarının elde edilmesi için elverişlidir. Kök boya, mazı meşesi, meşe palamudu, akkavak, ıhlamur, sığırkuyruğu, yoğurt otu, yüksük otu, papatya, tütün, bit otu, muhabbet çiçeği, sütleğen, hayıt, kartal eğreltisi, yabani nane, defne, ceviz kabuğu, civanperçemi, ebe gümeci, gence, ısırgan otu, mürver, nane, nar, pamuk otu bunlardan bazılarıdır. Deniz kabuklularının bazı türleri Karadeniz sahillerinde bulunmaktadır ama yeterince çalışma yapılmadığından bu bildirinin konusu bitkisel kökenli boya kaynaklarıdır. Osmanlı döneminde Adapazarı olarak bilinen Sakarya ile Başbakanlık Osmanlı Arşivlerinde yaptığımız çalışmalarda burada boyahanelerin olduğu bilgisine ulaştık. Bu bize Sakarya’nın boyama konusunda önemli bir merkez olduğunu gösterir. Çalışmada 2006-2016 yılları arasında Sakarya merkez, Adapazarı, Taraklı, Sapanca, Karasu, Kaynarca, Serdivan, Pamukova, Geyve, Arifiye, Erenler ilçelerindeki alan araştırmalarından elde edilen veriler ile Osmanlı Arşiv belgelerinden elde edilen belgelere dayanmaktadır. Ayrıca boyarmadde kaynaklarının tespit edilmesinden sonra sanat eserlerinde doğal boya kullanımı ve sektöre taşınması konusunda da yapılan örnekler karşılaştırılacaktır.
100
119

REFERENCES

References: 

Ahmet Refik, Anadolu'da Türk Aşiretleri, 1930, İstanbul.
Ali, Aktaş, Kültürel Renkleriyle Sakarya, Kültür Yayınları, Mayıs 2008, Sakarya.
Anonim, 1984a., “Tekstil Mamullerinin Renk Haslığı Tayinlerinde Lekelenmenin (boya akması) ve Solmanın (renk değişmesi) Değerlendirilmesi İçin Gri Skalanın Kullanılması Metotları” Türk Standartları Enstitüsü Yayınları, TS 423, Mart 1978, Ankara.
Genç, Mustafa, Türk El Dokumalarında Doğal Boya Kullanımı ve Diyarbakır Çevresi Doğal Boyarmadde Kaynakları, Diyarbakır Geleneksel El Sanatları, Diyarbakır Valiliği, Diyarbakır İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Yayın No: 5, Cilt:1, Korza Yayıncılık, Ankara, 2010.
Koyuncu Okca, Ayşegül-Genç Mustafa, Anadolu Halı ve Kilimlerinde Renk- Color in Anatolıan Carpets And Rugs, Sobider-Sosyal Bilimler Dergisi The Journal of Social Science, Yıl: 2, Sayı: 4, Eylül 2015.
Lale Meyancı Özer, Recep Karadağ, Emine Torgan., Investigation of the Effect of Turkey Red Oil on Colour, Fastness Properties and HPLC-DAD Analysis of Silk Fabrics Dyed with Madder (Rubia Tinctorium L.) and Gall Oak, Tekstil ve Mühendis, 23: 103, 197-204, İzmir, 2016.
Mehmet Eröz, Elli Üçüncü Konferans, Adapazarı’nın Teşekkülü.
Mehmet Ali Gökberk, Altmış Üçüncü Konferans, Sakarya Ormanları, http://dergipark.ulakbim.gov.tr/iusoskon/article/viewFile/1023006659/102...
Osman, Göktaş vd, Çeşitli Ağaç ve Otsu Bitki Ekstraktlarından Çevre ile Uyumlu Çevre ile Uyumlu Doğal Renklendirici ve Koruyucu Ağaç Üst yüzey İşlem Boyalarının Geliştirilmesi ve Renk Değerlerinin Belirlenmesi, Ekoloji Dergisi, S:60.
Sakarya Valiliği İl Kültür Ve Turizm Müdürlüğü, 81 İlde Şehir ve Kültür, İstanbul.
Sakarya Halk Kültürü (derleme Çalışma), Sakarya Valiliği/ Sakarya Üniversitesi 2003.
Süleyman KIZIL-Nuran KAYABAŞI; “Muhabbet Çiçeğinin( Reseda Lutea. L) Boyama Özelliklerinin Belirlenmesi üzerine Bir Çalışma”, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2005.
Recep, Karadağ, Doğal Boyamacılık, Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğü, Ankara, 2007.
Recep, Karadağ-Emre Dölen, , Re-Examınatıon Of Turkey Red, Annali di Chimica, 97, , by Società Chimica Italiana, 2007.
Mustafa GENÇ
[119]
Talia Balcıoğlu., Adapazarı Tarihi ve Coğrafyası, 1952, İstanbul.
Turhan, Baytop, Türkçede Bitki Adları Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, 2015, İstanbul.
Yusuf Dönmez., Karasu Batısında Bir Yörük Yerleşmesi, İstanbul Üniversitesi, Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Cilt, 8, Sayı: 14, 1964'den Ayrı Basım.
Karasu ve Kaynarca köylerindeki alan araştırması İlker ve Gülşen Öztürk ile gerçekleştirilmiştir.
Kaynak Kişiler
Gülveren Genç, 1941 Doğumlu İlkokul mezunu dokuma ustası.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com