You are here

Home » Content

Açık Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesi

Development Of Open Leadership Scale

Journal Name:

  • Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to develop a likert type scale which measures open leadership levels of organizations. The study group consists of 273 participants, 176 academic and 97 administrative personnel who work in Muş Alparslan University. For the analysis of data regarding the validity and reliability of the developed scale following analyses were conducted; content validity, construct validity, t-test for the significant difference between the item mean correlations of top and bottom %27 of the group, corrected item-total correlations, Cronbach Alpha internal consistency coefficients, and split-half test correlations (Spearman Brown). And in order to establish structural validity an exploratory factor analysis has been used and to ensure the factor selection was valid a confirmatory factor analysis was used. As a result of analysis, the draft scale consisted of 23 items and the total explained variance is %61.40. The subscales of the scale are determined as three factors: the acceptance of power and continuous sharing, curiosity to promote and accountability, effective use of social networking. These subscales are found to be consistent with the literature. And according to confirmatory factor analysis, model’s fit index obtained via CFA was examined and Chi-square value (x2= 438.39, n= 273, sd=223, p=0.00) is observed to be significant. Fit index values are; RMSEA; 0.06, RMR; 0.06, GFI; 0.88, AGFI; 0.85, CFI; 0.98, IFI; 0.98, NFI; 0.97; x2/df = 1.96). These values shows that the scale is a good model. For the realibility of the scale of whose internal consistency was analyzed, Cronbach Alpha value is estimated to be .095. Finally, evidences reached for validity and reliability show that the OLS can be validly and reliably used for measuring open leadership levels among organizations.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, sosyal medya temelli bir liderlik türü olan açık liderlik için örgütlerin açık liderlik seviyelerini ölçen geçerli ve güvenilir, likert tipi bir ölçek geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu Muş Alparslan Üniversitesinde görev yapmakta olan 176 akademik, 97 idari personel olmak üzere 273 katılımcı oluşturmaktadır. Ölçme aracının yapı geçerliğini tespit etmek amacıyla açımlayıcı (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizleri (DFA); güvenirlik için ise Cronbach’s Alfa katsayısı, madde toplam korelasyonları, İki Yarı Test (Spearman Brown) ve maddelerin alt ve üst % 27’lik gruplarda t-testi ile karşılaştırılması yapılmıştır. Nihai olarak ölçme aracının üç alt boyuttan ve 23 ifadeden oluştuğu; açıkladığı toplam varyansın ise %61,40 olduğu tespit edilmiştir. Açımlayıcı faktör analizinin ardından yapılan doğrulayıcı faktör analizine göre üç boyutlu ölçek yapısının iyi bir uyum verdiği bulunmuştur (X2/df=1.96, RMSEA=.06. RMR=.06, NFI=.97, CFI=.98, IFI=.98, RFI=.97, AGFI=.85, GFI=.88). Ölçeğin güvenirlik analizi sonucunda iç tutarlılık katsayısının, α=.95 iki yarı test güvenirliğinin ise r=.91 olduğuna ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları, “Açık Liderlik Ölçeği (ALÖ)”nin üç boyutlu bir yapıda ve özellikle liderlik çalışmalarında kullanılacak türde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-acik-liderlik-olceginin-gelistirilmesi.pdf
  • 1
79
96
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Acun, R. (2009). Online sosyal ağlar yoluyla katılım kültürü oluşturma: Kaynakca.info örneği. 1. Uluslararası
Avrupa Birliği, Demokrasi, Vatandaşlık ve Vatandaşlık Eğitimi Sempozyumu, 365-370.
Akçakaya, M. (2010). Örgütlerde uygulanan personel güçlendirme yöntemleri: Türk kamu yönetiminde
personel güçlendirme. Karadeniz Araştırmaları, 25, 145-174.
Arabacı, İ. B., Alanoğlu, M. ve Doğan, B. (2014). Okul müdürlerinin karizmatik liderlik özellikleri ile öğretmenlerin
örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Turkish Journal of Educational Studies, 1(1), 192-221.
Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel güvenin oluşturulmasına ilişkin unsurlar ve bir değerlendirme.
Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 55-67.
Avolio, B. J., Bass, B. M., and Jung, D. I. (1999). Re‐examining the components of transformational
and transactional leadership using the Multifactor Leadership. Journal Of Occupational And
Organizational Psychology, 72(4), 441-462.
Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik “Türleri” ve “Güç Kaynakları”na ilişkin mevcut-gelecek
durum karşılaştırması: Eğitim kurumu yöneticilerinin algılarına dayalı bir alan araştırması.
KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12 (19), 73-84.
Balcı, A. (2011). Eğitim yönetiminin değişen bağlamı ve eğitim yönetimi programlarına etkisi. Eğitim
ve Bilim, 36(162), 196-209.
Baloğlu, N. (2011). Dağıtımcı liderlik: Okullarda dikkate alınması gereken bir liderlik yaklaşımı.
Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 127-148.
Balyer, A. (2014). Eğitim yönetiminde farklı bir yaklaşım: Otopoyiyez teorisi. Kastamonu Eğitim
Dergisi, 22(2), 605-618.
Balyer, S. (2001). Yönetimde bir ihmal konusu olarak güç ve güç yönetimi –II-. Süleyman Demirel
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 6(1), 23-42.
Bass, B. M. (1991). From transactional to transformational leadership: Learning to share the vision.
Organizational Dynamics, 18(3), 19-31.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS
uygulamaları ve yorum (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Can, A. (2013). SPSS ile nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
92 Murat POLAT, İmam Bakır ARABACI...
Ocak 2016 Cilt:24 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi
Celep, C. (2003). Bilgi yönetimi: Örgütlerde bilgi paylaşım kültürü yaratma. Ankara: Anı yayıncılık.
Çelik, V. (2011). Eğitimsel liderlik (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çoban, Ö. (2010). Paylaşım olgusunda meydana gelen değişiklikler ve günümüz sosyal ve iş yaşamına
izdüşümleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(1), 345-359.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, B. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik:
SPSS ve LISREL uygulamaları (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Cutt, J., and Murray, V. (2002). Accountability and effectiveness evaluation in nonprofit organizations.
Routledge.
Demirel, Y. (2009). Örgütsel bağlılık ve üretkenlik karşıtı davranışlar arasındaki ilişkiye kavramsal
yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15), 115-132.
Demirkıran, Ö., Eser, H. B. ve Keklik, B. (2011). Demokrasinin tabana yayılması, yönetimde şeffaflık
ve hesap verebilirlik bağlamında bilgi edinme hakkı kanunu. Akdeniz Üniversitesi Uluslararası
Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 3(2), 169-192.
Doğan, H. (2011). Günümüz işletmeleri için ahilik kültüründen örtülü bilginin gelişim ve paylaşım
örnekleri. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 4, 77-100.
Erkuş, A. (2000). Sık kullanılan bazı psikolojik ölçeklerin güvenirliklerinin irdelenmesi. Türk Psikoloji
Yazıları, 3(6), 3-17.
Jackson, D. L., Gillaspy, J. A. and Purc-Stephenson, R. (2009). Reporting practices in confirmatory
factor analysis: An overview and some recommendations. Psychological Methods, 14(1), 6-23.
Fetterman, D. M., Kaftarian, S. J. and Wandersman, A. (Eds.). (1995). Empowerment evaluation:
Knowledge and tools for self-assessment and accountability. Sage Publications.
Gedikoğlu, T. (2012). Yükseköğretimde hesap verebilirlik. Yükseköğretim Dergisi, 2(3), 142-150.
Gelfand, M. J., Lim, B. C. and Raver, J. L. (2004). Culture and accountability in organizations: Variations
in forms of social control across cultures.H uman Resource Management Review, 14(1), 135-160.
George, B. (2003). Authentic leadership: Rediscovering the secrets to creating lasting value. John
Wiley & Sons.
Hansen, M. T., Mors, M. L. and Løvås, B. (2005). Knowledge sharing in organizations: Multiple
networks, multiple phases. Academy of Management Journal, 48(5), 776-793.
Howell, J. M. and Avolio, B. J. (1993). Transformational leadership, transactional leadership, locus
of control, and support for innovation: Key predictors of consolidated-business-unit performance.
Journal Of Applied Psychology, 78(6), 891.
Ipe, M. (2003). Knowledge sharing in organizations: A conceptual framework. Human Resource
Development Review, 2(4), 337-359.
Karcıoğlu, F. ve Kurt, E. (2009). Örgütsel iletişimin etkinliği açısından kurumsal bloglar ve birkaç kurumsal
blogun incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 1-17.
Karip, E. (1998). Dönüşümcü liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(4), 443-465.
Kearns, K. P. (1994). The strategic management of accountability in nonprofit organizations: An
analytical framework. Public Administration Review, 185-192.
Kılınç, A. Ç., Büyüköztürk, Ş. ve Akbaba-Altun, S. (2014). Okullarda liderlik kapasitesi ölçeğinin
(OLKÖ) Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 20(1), 23-46.
Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
Kline, R. B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York:
Guilford Press.
Açık Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesi... 93
January 2016 Vol:24 No:1 Kastamonu Education Journal
Kotter, J. P. (2011). What leaders really do. Harvard Business Review Press.
Lashway, L. (2003). Distributed leadership. Research Roundup, 19(4), 3-5.
Li, C. (2010). Open leadership: How social technology can transform the way you lead. (1st Edition)
Press by A Wiley Imprint, USA: San Francisco.
Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: Developing and managing psychological
strengths. The Academy of Management Executive, 16(1), 57-72.
Mainstone, L. E. and Schroeder, D. M. (1999). Management education in the information age.
Journal of Management Education, 23(6), 630-634.
Mehra, A., Smith, B. R., Dixon, A. L. and Robertson, B. (2006). Distributed leadership in teams: The
network of leadership perceptions and team performance. The Leadership Quarterly, 17(3), 232-245.
Özdemir, M. (2012). Dağıtımcı liderlik envanterinin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 18(4), 575-598.
Özdemir, S. (2009). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özden, Y. (1996). Okullarda katılmalı yönetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi,
2(3), 427-438.
Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni değerler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Özer, M. A. (2006). Yönetişim üzerine notlar. Sayıştay Dergisi, 63, 59-89.
Özer, M., Gür, B. S. ve Küçükcan, T. (2011). Kalite güvencesi: Türkiye yükseköğretimi için stratejik
tercihler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(2), 59-65.
Polat, M. ve Arabacı, İ. B. (2014). Eğitimde açık liderlik ve sosyal ağlar. Journal of World of Turks/
Zeitschrift für die Welt der Türken, 6(1), 257-275.
Powell, W. W. and DiMaggio, P. J. (Eds.). (2012). The new institutionalism in organizational analysis.
University of Chicago Press.
Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi: Analiz ve raporlaştırma (1. Baskı). Ankara:
Anı Yayınları.
See, K. E., Morrison, E. W., Rothman, N. B. and Soll, J. B. (2011). The detrimental effects of power
on confidence, advice taking, and accuracy. Organizational Behavior and Human Decision Processes,
116(2), 272-285.
Sparrowe, R. T. (2005). Authentic leadership and the narrative self. The Leadership Quarterly,
16(3), 419-439.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları (1.
Baskı). Ankara: Ekinoks.
Sniezek, J. A. (1992). Groups under uncertainty: An examination of confidence in group decision
making. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 52(1), 124-155.
Spillane, J. P. (2005). Distributed leadership. In The Educational Forum, 69(2), 143-150.
Suhr, D. D. (2006) Exploratory or confirmatory factor analysis? Statistics and data analysis. [Online]:
http://www2.sas.com/proceedings/sugi31/200-31.pdf adresinden 30 Ağustos 2014
tarihinde indirilmiştir.
Sümer, E. (2010). Türkiye’de kamu iç kontrol sistemi kapsamında hesap verme mekanizmaları.
Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Yeterlilik Tezi, Ankara.
Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (4th ed.). Boston: Allyn
and Bacon.
Tabak, A., Polat, M., Coşar, S., Türköz, T. ve Ölçeği, O. L. (2012). Otantik liderlik ölçeği: Geçerlilik ve
güvenilirlik çalışması.“. İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(4), 89-106.
94 Murat POLAT, İmam Bakır ARABACI...
Ocak 2016 Cilt:24 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi
Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Türkmen, F. (2009). Yükseköğretim sistemi için bir finansman modeli önerisi. Devlet Planlama Teşkilatı
Yayınları, Ankara.
Yıldırım, M. (2010). Kamu yönetiminde bilgi yönetiminin gerekliliği üzerine bir inceleme. Uluslararası
İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 1311-1334.
Yıldırım, S. (2012). Hemşirelik hizmetlerinde nedensel yükleme teorisi: Bir alan araştırması. Hacettepe
Sağlık İdaresi Dergisi, 15(2), 27-36.
Yılmaz, E. ve Sünbül, A. M. (2009). Öğretmenlerin yaşam doyumları ve okullardaki örgütsel güven
düzeyi. Journal of Qafqaz University, 26, 172-179.
Yu, C. and Durrington, V. A. (2006). Technology standards for school administrators: An analysis
of practicing and aspiring administrators’ perceived ability to perform the standards. NASSP
Bulletin, 90(4), 301-317.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com