You are here

KRİZ YÖNETİM SÜRECİ: TÜRKİYE’DE FAALİYET GÖSTEREN ÖZEL BİR BANKA ÜZERİNE İNCELEME

THE PROCESS OF CRISIS MANAGEMENT: A CASE IN A PRIVATE TURKISH BANK

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Nowadays, organizations are exposed to various types of crises. These crises can be classified according to sources as inter-organizational and external organizational. Economic environment, terrorism, technology, natural disasters are mentioned as external factors. Meanwhile insufficient managers, life cycle of organization, financial structure are mentioned as internal factors of organizations causing crisis. Considering on the basis of industries, organizations can implement different crisis management processes to protect organizational reputation and to overcome the crisis. In times of crisis, having a sustainability process is due to applying effective protection management planning of reputation. In this work, initially the definitions of the sorts of crisis and its qualities are quoted, following the descriptions; the crisis management operations are examined. The emergency action plans for crisis situation of a Turkish private commercial bank, being applied by the banks’ branches and head office are examined. As a result of examining the action plans, it can be stated that the problems caused by crisis are classified according to predetermined risk levels; following due to this classification, the authority and responsibilities of bank management is taken shape to the hierarchical and functional structure. According to the interview with executive risk manager, it is considered that bank has an effective process in terms of protection its reputation and overcoming against potential crisis.
Abstract (Original Language): 
Günümüzde işletmeler farklı kriz türleriyle karşı karşıya kalmaktadır. Bu krizleri, kaynakları bakımından örgüt içi ve örgüt dışı olarak sınıflandırmak mümkündür. Ekonomik çevre, terör, teknoloji, doğal afet örgüt dışı etmenler arasında sayılırken, üst düzey yönetimin yetersizliği, işletmenin hayat evresi, finansal yapı gibi nedenler de işletmelerde krizlere neden olan örgüt içi etmenler arasında sayılmaktadır. Sektörel açıdan bakıldığında işletmelerin, krizlerin aşılması ve itibarlarının korunması için farklı kriz yönetim süreçlerini kullandıkları görülmektedir. Kriz süreçlerinde işletmelerin sürdürülebilirliğinin sağlanması iyi bir itibar yönetimi planından geçmektedir. Bu çalışmada, öncelikle kriz türleri ve özellikleri açıklanmış ve kriz yönetim süreçleri hakkında bilgi verilmiştir. Türk bankacılık sektöründe faaliyet gösteren özel bir bankanın merkez ve şubelerinde oluşabilecek krizlere yönelik olarak hazırlanmış kriz eylem planları incelenmiştir. İncelenen eylem planlarında, yaşanan krizlerin neden olabileceği olumsuzlukların önceden belirlenen risk seviyelerine göre sınıflandırıldığı; bu sınıflandırma dikkate alınarak, banka yönetiminde yetki ve sorumluluğun hiyerarşik ve fonksiyonel yapıya göre şekillendirildiği görülmüştür. Üst düzey risk yöneticisi ile yapılan mülakat sonucu bankanın olası krizlere karşı hazırlıklı olduğu ve itibarın korunması konusunda etkin bir sürece sahip olduğu kanısına ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
181
197

REFERENCES

References: 

Akgöz, E. (2007).”Kriz Ortamında Turizm İŞletmelerinin Rekabet Aracı Olarak İtibar Yönetimi”,
Journal of Aizerbaijani Studies, 158-180.
Akıncı, Z. (2010). Konaklama İşletmelerinde Kriz Yönetimi: Alanya Bölgesindeki Konaklama
İşletmelerinde Kriz Sürecinde Karşılaşılan Sorunların Tespit Ve Çözümüne Yönelik Bir
Araştırma.(Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Aydemir, M. ve Demirci, M. (2005). “Son Dönemlerde Yaşanan Krizlerin İşletmeler Üzerindeki
Olumlu Etkilerinin Analizi”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 29/1, 65-81.
Baysal, A. C. ve Tekarslan, E. (2004). Davranış Bilimleri, Avcıol Basım Yayın, İstanbul
Bunchanan, D. A. ve Denyer, D. (2013). “Researching Tomorrow’s Crisis: Medhodological Innovation
and Wıder Implication”, International Journal of Management Reviews, 15, 205-224.
Benoit, W.L., (1997). “Image Repair Discourse and Crisis Communication”, Public Relations
Review, 23/2, 177-186.
Coombs, T. W. (2007). “Attribution Theory as a Guide For Post-Crisis”, Communication Research.
Public Relations Review, 33, 135-139.
Dawar, N., ve Lei, J. (2009). “Brand Crises: The Roles of Brand Familiarity and Crisis Relevance in
Determining the İmpact on Brand Evaluation”, Journal of Business Research, 62, 509-516.
Dutta, S., ve Pulling, C. (2011). “Effectiveness Corporate Responses to Brand Crises: The Role of
Crisis Type and Response Strageties”, Journal of Business Research, 64, 1281-1287.
Ellul, A. ve Yerramilli, V. (2013). “Stronger Risk Controls, Lower Risk: Evidence from U.S. Bank
Holding Companies”, The Journal of Finance, 68/5, 1757-1803.
Eren, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi., Beta Yayıncılık, İstanbul.
Gönen, İ. (2012). Konaklama İşletmelerinde Kriz Yönetimi (Krizler ve Stratejik Yaklaşımlar),
Kriter Yayınevi, İstanbul.
Grundy, M. ve Moxon, R. (2013). “The Effectiveness of Airline Crisis Management on Brand
Protection: A Case Study of British Airways”, Journal of Air Transport Management, 28,
55-61.
Gümüş, M. ve Öksüz, B. (2009). Turizm İşletmelerinde Kurumsal İtibar Yönetimi, Nobel
Yayıncılık, Ankara.
Herbane, B. (2013). “Exploring Crisis Management in UK Small- and Medium-Sized Enterprises”,
Journal of Contingencies and Crisis Management, 21/2, 82-95.
Hitay, B. (2012). İşletmelerde Kriz Yönetimi. Araştırma ve Meslekleri Geliştirme Müdürlüğü
Yayınları.
Israeli, A. A. (2007). “Crisis Management Practices in the Restaurant Industry”, Hospitality
Management, 26, 807-823.
Israeli, A. A. ve Reichel, A. (2003). “Hospitality Crisis Management Practices: The Israeli Case”,
Hospitality Management, 22, 353-372.
Keller, K. L. (1993). “Conceptualizing, Measuring, and Managing Customer-Based Brand
Equity”, The Journal of Marketing, 57/1, 1-22.
Köroğlu, A. (2004). Turizmde Kriz Yönetimi:Otel İşletmelerinde ve Seyehat Acentelerinde Bir
Uygulama. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
Lee , Y. ve Harrald, J.R. (1999) “Critical İssue For Business Area İmpact Analysis İn Business
Crisis Management: Analytical Capability”, Disaster Prevention and Management: an
International Journal, 8/3, 184 - 189.
Marcelino, S., Perez, A. S., Lazcono, E. A. ve Villanueva, P. (2013). “Project Risk Management
Methodology for Small Firms”, International Journal of Project Management, 32, 327–
340.
Mryteza, V. ve Yuksel, U. (2009). “An Evaluation of Stragic Responses to Consumer Boycotts”,
Journal of Business Research, 62, 248-159.
Örnek, A. Ş. (2004). Kriz Dönemlerinde Yönetim Stratejileri ve Türkiye Bilişim Sektörü Örneği:
Model Önerisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
Özkan, G. (2010). İtibar Yönetiminde Kriz İletişiminin Önemi ve THY ile Atlas Jet Örneklerinin
Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
KAYNAKÇA
Kriz Yönetim Süreci: Türkiye'de Faaliyet Gösteren Özel Bir Banka Üzerine İnceleme
Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 24, 2016 199
Ritchie, B. W. (2004). “Chaos, Crises and Disasters: A Satrategic Approach to Crisis Management”,
Tourism Management, 25, 669-683.
Patton, M. (1990). Qualitative Evaiuation an Research Methods, 2nd Edition, Sage Publication,
London.
Seçilmiş, C. ve Sarı, Y. (2010). “Kriz Dönemlerinde Konaklama İşletmelerinin Kriz Yönetimi
Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 15, Sayı 1, s.501-520.
Shrivastava, P. ve Siomkos, G. (1989).”Disaster Containment Strategies”, Journal of Business
Strategy, 10/5, 26-30.
Solmaz, B. (2006). “Krizde İtibarın Yönetilmesi”, Selçuk İletişim, Cilt 4, Sayı 3, s.65-72.
Song, H., Lin, S., Witt, S. F. ve Zhang, X. (2011). “Impact of Financal/ Economic Crisis on Demand
for Hotel Rooms in Hong Kong”, Tourism Management, 32, 172-186.
Suher, İ., Özkoçak, L., Bayçu, S. ve Öztürk, M. C. (2013). Halkla İlişkiler Uygulamaları ve Örnek
Olaylar, Anadolu Üniversitesi Yayımları, Eskişehir.
Tesei, A. C., So, S. ve Sin, L. (2006). “Crisis Management and Recovery: How Restaurants in Hong
Kong Responded to Sars”, Hospitality Management, 25, 3-11.
Vassilikopuoloua, A., Siomkosa, G., Cihatzipanagiotoua, K. ve Pantouvakis, A. (2009). “Product
Harm Crisis Management: Time Heal Shall Wounds?”, Journal of Retailing and Consumer
Services, 16, 174-180.
Weiner, B. (1974). Achievement Motivation and Attribution Theory, General Learning Press.
Weiner, B. (1985). “An Attributional Theory of Achievement Motivation and Emotion”, Psychological
Review, 92.
BP.(2015).(3.9.2015) http: //www.bp.com/tr_tr/turkey/toplum-ve-cevre-/cevresel-faaliyetlerimiz/
cevre-duyarl_l_/meksika-koerfezi--deepwater-horizon--.html
Nakay Z. (2003).www.sadevatandaş.com (2.9.2015) http: //www.spiegel.de/spiegel/print/d-27497177.
html

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com