You are here

EKOLOJİK SİSTEMLER KURAMI ÇERÇEVESİNDE YÖNETİCİLERİN KARAR VERME DAVRANIŞINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF THE ENVIRONMENTAL FACTORS AFFECTING DECION MAKING PROCESS OF MANAGERS WITHIN THE FRAMEWORK OF ECOLOGICAL SYSTEM THEORY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12328
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to examine the environmental factors affecting decision making process of managers within the framework of ecological systems theory. Ecological systems theory, examines the interaction between organisms and the outside world. All managers take into consider the external environmental elements and actions in various degrees. Therefore managers should identify, assess and respond to the environmental forces that influence the organization's actions. Environmental factors seem to be very important in management in terms of the effects on the organization. In this context, a qualitative approach has been adopted in the research. The research was conducted on school principals working at different levels of schools in Şahinbey district of Gaziantep province. In the selection of school principals, working as an administrator at least for 2 years of school principals has been identified as the main criterion. According to this basic criterion, with 19 school directors who worked during the 2012-2013 school year were made face to face interviews on the basis of volunteerism. Participants were given a list of environmental factors that could affect them, and they were asked to identify the factors that affected them and put them in order of importance. Later, they were asked how these factors affected themselves. The obtained data were analyzed by means of "descriptive analysis" and frequency values from qualitative research techniques. It has been revealed that the most influential factors in the direction of the obtained data are Ministry of Education, laws and ethical rules. Therefore, it can be said that in the decision-making process, managers are under the influence of the exosystem and macrosystem, rather than the microsystem.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, yöneticiyi karar verme sürecinde etkileyen çevresel faktörleri, ekolojik sistemler kuramı çerçevesinde incelemek hedeflenmiştir. Ekolojik sistemler kuramı, dış dünya ve organizma arasındaki etkileşimi incelemektedir. Bütün yöneticiler, çeşitli derecelerde dış çevre unsurlarını ve eylemlerini göz önünde bulundururlar. Dolayısıyla yöneticiler, örgütün eylemlerini etkileyen çevresel güçleri belirlemeli, değerlendirmeli ve cevap vermelidirler. Çevresel faktörler, örgüt üzerindeki etkileri açısından yönetimde oldukça önemli görülmektedir. Bu bağlamda araştırmada nitel bir yaklaşım benimsenmiştir. Araştırma, Gaziantep ili Şahinbey ilçe merkezinde farklı düzeydeki okullarda görev yapan okul müdürleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Okul müdürlerinin seçiminde, okul müdürlerinin en az 2 yıl yöneticilik yapması temel ölçüt olarak belirlenmiştir. Bu temel ölçüte göre, 2012-2013 eğitim-öğretim yılında görev yapan 19 okul müdürü ile gönüllülük esasına göre yüzyüze görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılara kendilerini etkileyebilecek çevresel faktörleri içeren bir liste verilmiştir ve bunlardan kendilerini etkileyen faktörleri belirlemeleri ve önem sırasına koymaları istenmiştir. Daha sonra bu faktörlerin kendilerini nasıl etkilediği sorulmuştur. Elde edilen veriler nitel araştırma tekniklerinden “betimsel analiz” yoluyla ve frekans değerleri verilerek analiz edilmiştir. Elde edilen veriler doğrultusunda yöneticiyi en çok etkileyen faktörlerin MEB, yasalar ve etik kurallar olduğu ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla karar verme sürecinde yöneticilerin ekolojik sistemler kuramına göre yakın çevreyi içeren mikrosistemin değil, daha çok ekzosistem ve makrosistemin etkisinde kaldığı söylenebilir.
223
244

REFERENCES

References: 

Aktolga, M. (2008). Sistem Teorisinin Esasları, Ya da, Varoluşun Genel İzafiyet Teorisi-Herşeyin
Teorisi. http://www.aktolga.de. adresinden 05 Mayıs 2012’de alındı.
Altun, S. A. (2001). Kaos ve Yönetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Güz, Sayı
28: 451-469.
Ekolojik Sistemler Kuramı Çerçevesinde Yöneticilerin Karar Verme Davranışını… 243
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Aydın, M. (2010). Eğitim Yönetimi (9. Baskı). Ankara: Hatipoğlu Yayınları.
Balcı, A. (2003). Eğitim Örgütlerine Yeni Bakış Açıları: Kurma-Araştırma İlişkisi II. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. Kış, Sayı 33: 26-61.
Baltacı, A. (2016). Performans Değerlendirmeye Bilişsel Yaklaşım ve Psikometrik Hatalar.
TurkishStudies: International Periodical for the Languages, Literature and History of
Turkish or Turkic. Volume 12/3, p. 59-74. DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9924.
Berk, L.E. (2000). Child Development (5th ed.). Boston: Allynand Bacon
Bronfenbrenner, U. (1979). The Ecology of Human Development: Experiments by Nature and
Design. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 0-674-22457-4
Bronfenbrenner, U. (2004).Making Human Beings Human: Bioecological Perspectives on Human
Development. USA: SAGE Publications, Inc.
Bronfenbrenner, U. & Morris, P. A. (2006). The bioecological model of human development. In
Damon, W. &Lerner, R. M. (Eds), Handbook of childpsychology. New
York:JohnWiley&Sons.
Bronfenbrenner, U. (2009). Urie Bronfenbrenner’in İnsan Gelişiminde Çevresel Yaklaşımı. (Çev.
Şen-Beyazyürek). Seyhan Rehberlik ve Araştırma Merkezi. Adana. (Orijinal makalenin
yayım tarihi, 1917).
Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış (17. Baskı). Ankara: Pegem A
Yayıncılık.
Cloutier, R. (1982). Ergenlik Psikolojisinde Kuramlar. Çev. Onur, B.
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/491/5805.pdf adresinden 12 Aralık 2012’de alındı.
Doğan, A. (2010). Ekolojik Sistemler Kuramı Çerçevesinde Akran Zorbalığının İncelenmesi. Çocuk
ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 17/3. 149-162.
Dönmez, B. (2004). ‘Sosyal Bir Sistem Olarak Sınıf ve Sınıfın İklimi’, Şişman, M. & Turan, S.
(Eds.). Sınıf Yönetimi. Ankara: Öğreti, Pegem A Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (1997). Eğitimde değişim yönetimi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 3 (2), 199-200.
Galinsky, E (1999). Ask thechildren. New York: William Morrow&Company
Germain, C. B. (1991). Human behavior in thesocialenvironment: An ecologicalview. New York:
Columbia University Press.
Gök, M (2016). Kadına Yönelik Şiddetin Kuramsal Temelleri ve Çözüm Önerileri. TurkishStudies:
International PeriodicalfortheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic. Volume
11/2 Winter 2016, p. 451-472. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9468
Güçlü, N. (2003). Örgüt Kültürü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Erişim Tarihi:
30/12/2012.http://www.politikadergisi.com/sites/default/files/kutuphane/orgut_kultu...
Harkönen, U. (2007). TheBronfenbrennerecologicalsystemstheory of humandevelopment. V.
International Conference PERSON.COLOR.NATURE.MUSİC. DaugavpilsUniversity,
SauleLatvia.
İşcan, Ö. F. & Karabey, C. N. (2007). Örgüt iklimi ile yeniliğe destek algısı arasındaki ilişki.
Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6 (3), 180-193.
Johnson, G. M. &Puplampu, K. P. (2008). Internet useduringchildhoodandtheecologicaltechnosubsystems.
CanadianJournal of Learning andTechnology (CJLT).Vol. 34 (1).
johnsong@macewan.ca adresinden 20 Aralık 2012’de alındı
244 Canan DEMİR YILDIZ - Burhanettin DÖNMEZ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Johnson, R. A., Kast, F. E. &Rosenzweig, J. E. (1963). The Theory and Management Systems. New
York: McGraw-HillBookCo.,Inc.
Kıranlı, S. &Ilğan, A. (2008). Eğitim örgütlerinde karar verme sürecinde etik. Mehmet Akif Ersoy
Eğitim Fakültesi Dergisi. 150-162.
Leventhal, T. &Brooks-Gunn, J. (2004). A randomized study of neighborhood effects on low-income
children’s educational outcomes. Dev Psychol40:488-507.
Neuman, W. L. (2010). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar.(4. Baskı).
İstanbul: Yayın Odası.
Öztürk, S. (2009). Eğitim Yöneticisinin Karar Verme Sürecini Etkileyen Faktörler ve Eğitim
Kurumlarında Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Paquette, D. &Ryan, J. (2001). Bronfenbrenner’s Ecological Systems Theory. Retrieved September
20, 2012 from http://people.usd.edu/~mremund/bronfa.pdf.
Parsons, T. &Shils, E. A. (1951). Toward A General Theory of Action. Cambridge; Harvard
UniversityPress.
Recepoğlu, E. &Kılınç, A.Ç. (2014). Türkiye’de Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesi,
Mevcut Sorunlar ve Çözüm Önerileri. TurkishStudies: International
PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic. Volume 9/2 Winter
2014, p. 1817-1845, ANKARA-TURKEY
Rengasamy, S. (2010). ThePulse of Social Work: Theories of Social Work. Social Workers
Celebrating Community-Honouring Diversity. Madurai Institute of SocialWork. Erişim
tarihi: 02/12/2012http://www.slideshare.net/srengasamy/theories-of-social-work#btnNext.
Sağır, C. (2006). Karar Verme Sürecini Etkileyen Faktörler ve Etiğin Karar Verme Sürecindeki
Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Edirne.
Santrock, J. W. (2007). A Topical Approachto Life-Span Development. New York, NY: McGraw-
Hill.
Swick, KJ; Williams R (2006). "An Analysis of Bronfenbrenner’s Bio-Ecological Perspective for
EARLY Childhood Educators: Implications for Working with Families Experiencing
Stress". Early Childhood Education Journal 33 (5).
Takayama, J. R. (2010). Ecological Systems Theory of Asian American Mental Health Service
Seeking. Master’s Thesis, Paicific University. Retrieved September 20, 2012 from
http://commons.pacificu.edu/spp/121.
Taşcı, Ö. (2011). İlköğretim Öğretmenlerinin Okul Yöneticilerinin Karar Verme Sürecindeki
Etkilerine İlişkin Algıları İle Örgütsel Adanmışlıkları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). Sözel, Yazılı ve Diğer Materyaller İçin İçerik Analizi ve Uygulama
Örnekleri. İstanbul: Epsilon.
Tudge, J. R. H.,Mokrova, I. , Hatfield, B. E. &Karnik, R. B. (2009). Uses and misuses of
Bronfenbrenner’s bioecological theory of human development. Journal of Family Theory
and Review1: 198-210.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayınevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com