A COMPARATIVE STUDY OF THE TRADITIONAL AND
CONSTRUCTIVIST LEARNING ENVIRONMENTS IN
TEACHING/ LEARNING FRENCH AS A FOREIGN LANGUAGE
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
In the past several centuries, a number of methods and approaches
to teaching and learning foreign languages have been posited. The main
purpose of this study is to provide a comparison of the traditional and
constructivist methods in terms of the role of the instructor and learners,
instructions tools, how knowledge is acquired, the method of instruction
and assessment in both methods. The comparison of the traditional and
constructivist approaches was made by discussing these aspects in
detail.
The results of this comparison study revealed that a learning
model, which is not very effective, has emerged as a consequence of
employing the principles of the traditional methods which have been
dominant for a long period of time, yet that advances have been observed
in the learning model since the constructivist approach was used in
teaching.
As in the other fields of education, the effects of constructivist
approach, which differs from the traditional methods in terms of the
aspects such as classroom environment, teacher-student roles, and
assessment criteria, has been observed in the field of foreign language
education, as well. Therefore, the constructivist approach has made it
essential to make several reforms, and regulations in this field.
The results reveal that traditional and constructivist methods are
different from one another in terms of these aspects, and that educators
in Turkey have begun to avoid traditional methods and adopt
constructivist approaches to the extent that it is possible. The study is
expected to contribute to foreign language and in particular to French
language education in Turkey.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Geride bıraktığımız birkaç yüzyıl boyunca, bilginin aktarımı ve yabancı dillerin öğretimi/öğreniminde birbirini tamamlayan birçok yöntem ve yaklaşım ortaya konmuştur. Bu çalışma, öncelikle yabancı dillerin öğretimi/öğrenimine katkıda bulunmuş olan yöntemlerin ilki geleneksel yöntem ile yapılandırmacı yaklaşımın genel özelliklerini ortaya koymak ve her ikisini öğretmen ve öğrenenin rolü, kullanılan ders araç-gereçleri, bilginin edinim biçimi, dersin işlenişi ve değerlendirme ölçütleri bakımlarından karşılaştırmak amacıyla hazırlanmıştır.Geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın karşılaştırılması, bu alt başlıklar ayrıntılı bir biçimde ele alınarak yapılmıştır.
Karşılaştırma çalışması sonucunda, uzun yıllar boyunca eğitim-öğretim alanında egemen olan geleneksel yöntemin ilkelerinin uygulanmasıyla, eğitim-öğretim-öğrenme bağlamında çokta etkin olmayan bir öğrenen modelinin oluştuğu, ancak, daha sonra, yapılandırmacı yaklaşımın eğitim-öğretim programlarında ugulanmasıyla ortaya çıkan öğrenen modelinde olumlu şekilde ilerlemeler kaydedildiği saptanmıştır. Genel özellikleri, her ikisindeki sınıf ortamları, öğretmen-öğrenci rolleri ve değerlendirme ölçütleri gibi birçok bakımdan ters düşen bu yöntem ve yaklaşım, eğitimin her alanında olduğu gibi, yabancı dillerin öğretimi/öğrenimi alanında da yansımalarını bulmuş, bu alanda da birçok yenilik, değişim ve düzenlemeyi gerekli kılmıştır.
Yapılan çalışmanın sonucunda, geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın bu bileşenler bağlamında birçok bakımdan birbirinden farklılaştığı saptanmıştır. Buna koşut olarak, ülkemizde, eğitimin her alanında, özellikle de yabancı dil eğitim-öğretim programlarında, geleneksel yöntemden olabildiğince uzaklaşarak yapılandırmacı yaklaşımın ilkelerine göre düzenlenmiş ders içeriklerine
yer verilmesi, sınıf ve öğrenme ortamlarının değişen öğretmen ve öğrenci
rolleri ve gereksinimleri göz önünde bulundurularak oluşturulmaya
çalışılması gibi konularda yadsınamayacak çalışma ve çabaların olduğu
tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 25