You are here

Home » Content

Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Dersine Yönelik Bir Tutum Ölçeği Geliştirme

Developing A Scale For Attitudes Towards The Insructional Planning and Evaluation Course

Journal Name:

  • Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2006

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to develop a likert type scale in order to measure teacher candidates’ attitudes towards the instructional planning and evaluation course. Participants were 362 fourth grade students who had been attending Programs in Primary School Education, Social Studies, Mathematics Teacher Training, German Language Teaching, Pre-School Education, French Language Teaching, Educational Technology and Computing and English Language Teaching at the Anadolu University Education Faculty. In the development phase of the scale, 67 items were convened and item-total and test retest correlation coefficients were calculated. Cronbach alpha for the whole scale was found to be .98. As a result of the above analysis, factor analysis were carried out for 66 items, which were significant, in order to verify the construct validity of the scale and as a consequence of this analysis a scale with three factors and 44 items was selected. The findings of research reveal that the scale is valid and reliable
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalısma öğretmen adaylarının “Öğretimde Planlama ve Değerlendirme” dersine yönelik tutumlarını ölçmede kullanılacak likert tipi bir ölçme aracı gelistirmek amacıyla yapılmıstır. Arastırma Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, Matematik Öğretmenliği, Almanca Öğretmenliği, Okulöncesi Öğretmenliği, Fransızca Öğretmenliği, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Öğretmenliği ve Đngilizce Öğretmenliği Programlarına devam eden 362 dördüncü sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüstür. Ölçeğin gelistirilmesi sırasında 67 madde olusturulmus, bu maddeler için madde toplam, test-tekrar test korelasyon katsayısı hesaplanmıstır. Tüm ölçeğin güvenirlik katsayısı Cronbach a=.98 olarak bulunmustur. Bu analizler sonucunda manidar olduğu görülen 66 maddeye ölçeğin yapı geçerliğini saptamak için faktör analizi yapılmıstır. Bu analiz sonucunda da 44 maddeden olusan üç faktörlü ölçek elde edilmistir. Arastırma bulguları, ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretimde-planlama-degerlendirme-dersine-yonelik-bir-tutum-olcegi-gelistirme.pdf
  • 16
213-230
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akyıldız, H. (1991). “Etkili Öğretim Açısından Öğretmen Niteliğinin
Önemi”,
Eğitimde Arayıslar 1. Sempozyumu (13-14 Nisan 1991). Đstanbul: Eğitimde
Nitelik Gelistirme, Özel Kültür Okulları Eğitim Arastırma Gelistirme
Merkezi
Yayınları.
Atan, M., Özgür, E. ve Güler, H. (2003). “Türkiye’deki Đllerin Gelismislik
Düzeylerinin Çok Değiskenli Đstatistiksel Analizler ve Etkinlik Analizi
Đle Karsılastırmalı Sınıflandırılması”, 3. Đstatistik Kongresi, 16-20 Nisan
2003, Belek, Antalya
Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Arastırma Yöntem, Teknik ve Đlkeler
(Gözden geçirilmis ve ilave edilmis 2. baskı). Ankara: 72 TDFO
Bilgisayar-Yayıncılık.
Baykul, Y. (1999). “Đlköğretimde Ölçme ve Değerlendirme”. Retrieved
December 15, 2002, Web: http://iogm.meb.gov.tr/gmudgiris.htm.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve
Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Baykul, Y. (2003). “Matematik Öğretimi ve Bazı Sorunlar”. Retrieved
November 13, 2004,
Web: http://www.matder.org.tr/bilim/movbs.asp?ID=4.
Bilgin, N. (1985). Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalısmalar. Đstanbul:
Sistem Yayıncılık.
Bloom, B. S. (1979). Human Characteristics and School Learning. Çev.: D. Ali
Özçelik, Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 1979.
Bursalıoğlu, Z. (1981). Eğitim Yöneticisinin Yeterlikleri (Đkinci Baskı).
Ankara: Atatürk’ün 100. Doğum Yılına Armağan, A.Ü. Eğitim
Fakültesi Yayınları No:93.
Büyüköztürk, S. (2002). Veri Analizi El Kitabı (1. baskı). Ankara: Pegem A
Yayıncılık.
Demirel, Ö. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: USEM Yayınları, 10.
Doğan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı. Ankara.
Yönelik Tutumları”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11:99-
104.
Fidan, N. (1982). Öğrenme ve Öğretme: Kuramlar-Đlkeler-Yöntemler.
Ankara: Tekısık Matbaası.
Gorsuch, R. L. (1974). Factor Analysis. Philadelphia: Saunders.
Kağıtcıbası, Ç. (1983). Đnsan ve Đnsanlar. Đstanbul: Beta Basım/Yayım.
Küçükahmet, L. (1998). Öğretim Đlke ve Yöntemleri. Ankara: Gazi Yayınevi.
Küçükahmet, L. (Eds.). (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giris (2. baskı).
Đstanbul: Alkım Yayınevi.
Lee, H. B. ve Comrey, A. L. (1979). “Distortions in a commonly used factor
analytic procedure”, Multivariate Behavioral Research, 14, 301-321.
National Research Council. (1996). National Science Education Standards.
Washington DC: National Academy Pres.
Morgan, C. T. (1989). Psikolojiye Giris (9. Baskı). Çev. Sirel Karakas,
Ankara:
Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları, No:1.
Oğuzkan, F. (1974). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
Özçelik, D. A. (1992). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Senemoğlu, N (1997). Gelisim Öğrenme ve Öğretim. Burdur: Ertem
Matbaacılık.
Scherer, R. F., ve diğerleri (1988). “Dimensionality of Coping: Facor
Stability
Using the Ways of Coping Questionnaire”, Psychological Reports, 62, 763-770.
Tavsancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi.
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tavsancıl, E. ve Keser, H. (2002). “Đnternet Kullanımına Yönelik Likert Tipi
Bir Tutum Ölçeğinin Gelistirilmesi”, Eğitim Bilimleri Dergisi 1, 1, 79-
100.
Tezbasaran, A. A. (1996). Likert Tipi Ölçek Gelistirme Kılavuzu. Ankara:
Türk
Psikologlar Derneği Yayınları.
Turgut, M. F. (1977). Tutumların Ölçülmesi, Eğitimde Ölçme Teknikleri
Ders Notu. Ankara: No:7.
Turgut, M. F. (1978). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Nüve
Matbaası.
Turgut, M. F. (1988). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları (Altıncı
Baskı). Ankara: Saydam Matbaacılık.
University of New Castle upon Tyne. (2005). Statistics support: How to
Perform and interpret factor analysis using SPSS. Retrieved on 14
December 2005 at
URL:http://www.ncl.ac.uk/ucs/statistics/common/specialisttopics/factor
_analysis/factoranalysis.html.
Ülgen, G. (1997). Eğitim Psikolojisi (3. Baskı). Đstanbul: Alkım Yayınevi.
Ülkü, S. ve Koç, N. (1978). “Faktör Analizi Yetenekleri Sınıflama
(Ayırtetme)”, A.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi 10, 1-2, 25-34.
Varıs, F. (1988). Program Gelistirme Teori ve Teknikleri (Dördünca Baskı).
Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:157.
YÖK (1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon.
Ankara: YÖK / Dünya Bankası Milli Eğitimi Gelistirme Projesi Hizmet
Öncesi Öğretmen Eğitimi, Öğretmen Eğitimi Dizisi.
YÖK (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetistirme Lisans Programları.
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com