MUNIR NURETTIN SELCUK AND THE TURKISH MAQAM MUSIC SINGERS IN MODERNIZATION PROCESS
Journal Name:
- Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Modernization has gained visibility in Turkey's cultural landscape, especially in the music field, in a different process than in the West. Westernization, or modernization, as a concept used by eastern countries that model on Western civilization in thought, behavior and lifestyle is an expression associated with the expectations of change and objectives in societies. Modernization is an increasingly centralized process of societies. Modernization, which stemmed from industrial revolution and urbanization process in Western Europe, was consolidated by the concepts of rationalization and nation-state; it gained further impetus with the differentiation of the public and the private spheres in the service sector. Identities, which are a product of complex processes that cannot be understood only by traditional/modern, rural/urban dualities, are structured through the relational identification of others. However, the reformist movement (modernization) which continues with the establishment of the Republic of Turkey starting from the Ottoman period has formed a basis for new lifestyles, pleasures and new forms of entertainment. With the birth of the radio, radio listeners, particularly in Istanbul and Ankara, have become active in the field of music. In that sense, the concept of popular culture has been fed by the speed and spreading of mass media, and the society has begun to create its own "stars". Münir Nurettin struggled to modernize his maqam music, which he blended with Western techniques, with artistic concerns. In this sense, he proved his unique style as a soloist adapting to modernization process in terms of his performance technique, which he tried to develop, selection of repertoire and his compositions
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Düşünce, davranış ve yaşam tarzıyla Batı uygarlığını örnek alan Doğu ülkelerinin kullandığı bir kavram olarak Batılılaşma, yanı sıra çağdaşlaşma ve modernleşme, toplumların değişim beklentileri ve amaçlarıyla ilişkilendirilen tabirlerdir. Modernleşme, toplumların gittikçe merkezileştikleri bir süreçtir. Batı Avrupa’da sanayi devrimi ve kentlileşme süreci ile doğan modernleşme; rasyonelleşme ve ulus-devlet kavramları ile pekişmiş, hizmet sektöründe kamusal ve özel alanların birbirinden ayrımı ile de devinimini sürdürmüştür. Osmanlı döneminden başlayarak Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasıyla sürdürülen yenilikçi akım (modernleşme), yeni yaşam tarzları, zevkler ve yeni eğlence biçimlerinin yeşermesi için zemin oluşturmuştur. Türk makam müziği eğitimi ve icrasının kesintilere uğratıldığı Cumhuriyet sonrası dönemde kültürel dengelerde büyük değişimler yaşanmıştır. Osmanlı Devleti’nin son, Cumhuriyet döneminin ilk yıllarında müziğin topluma iletilmesinde taş plaklar önemli araçlardandır. Radyonun doğuşuyla başta İstanbul ve Ankara olmak üzere dinleyiciler, müzik alanında etkinleşmiştir. Bu süreçte, kitle iletişim araçlarının hız ve yayılma olanaklarıyla popüler kültür kavramı beslenmiş, toplum kendi “yıldız” sanatçılarını yaratmaya başlamıştır. Münir Nurettin, Batı tekniğiyle harmanladığı makam müziğini, “sanat” kaygısı güderek modernleştirme çabası içinde olmuştur. Bu anlamda, geliştirmeye çalıştığı icra tekniği, repertuvar seçimi ve besteleri bakımından modernleşme süreciyle uyumlu bir solist olarak farklılığını yansıtmıştır.
FULL TEXT (PDF):
- 2