EQUIVALENCE OF CULTURAL SYMBOLS IN TERMS OF TRANSLATED CHILDREN'S LITERATURE
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
The issue of equivalence has consistently been held in discussions in the field of translation studies. While previous discussions focused on linguistic, textual, cultural, functional, and social equivalence, it is now possible to witness debates about the transfer of "cultural symbols". Upon analyzing the transfer of cultural symbols through translation, we encounter three types of translation strategies. The first is the transfer of cultural symbols through the strategy of foreignization. In this kind of transfer, the translator preserves the foreign symbol of the cultural symbols in the text and leaves them as they are so that the target audience is able to recognize the foreign culture. The second is the transfer of cultural symbols through the method of domestication. In this kind of transfer, the translator aims to make it possible for target text readers to recognize their own world rather than encountering foreigners, by domesticating the cultural symbols in the text. In other words, translation is self-reflective in terms of the target culture. The third is the transfer of cultural symbols in a hybrid way. In this type of transfer, the translator domesticates some of the symbols in the text, leaving the other part foreignizing. The hybridization term here refers to a combination of the strategies of both foreignization and domestication. We can observe that the strategy of hybridization is frequently used in the transfer of cultural symbols, especially in the translated children's literature. However, the hybrid method is a method that should not be used in translation according to F. Schleiermacher who adapted the foreignization strategy to Translation Studies and according to H.J. Vermeer, the pioneer of the functional Translation theories. From the perspective of these two translation scholars, a translation either foreignizes or domesticates. As the use of the two translation strategies equally or together will hybridize the culture of the text, it will enable neither the target readers to recognize the foreign culture nor the target readers to understand their own culture. In this study, the two strategies of foreignization, domestication and hybridization methods that are derived from the combination of these two strategies were discussed in terms of the equivalence of cultural symbols. In the context of these three strategies, the question of what kind of a confusion and manipulation it would bring about in the case of not considering the equivalence of cultural symbols in translated children's literature was discussed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Eşdeğerlilik konusu çeviribilim alanındaki tartışmalarda devamlı yer tutmuştur. Önceleri dilsel, metinsel, kültürel, işlevsel ve toplumsal eşdeğerlilik tartışmaları ön plandayken, günümüzde artık “kültürel sembollerin” aktarımının öne çıktığı tartışmaları görmek mümkündür. Kültürel sembollerin çeviri yoluyla aktarımında, çeviri uygulaması açısından baktığımızda, üç tür çeviri yöntemiyle karşılaşmaktayız. Birincisi, kültürel sembollerin yabancılaştırma yöntemi ile aktarılmasıdır. Bu aktarım türünde çevirmen, metinde yer alan kültürel sembolleri yabancı sembolü koruyarak, erek okurun yabancı kültürü tanıması amacıyla olduğu gibi bırakma yoluna gider. İkincisi, kültürel sembollerin yerlileştirme yoluyla aktarılmasıdır. Bu aktarım türünde çevirmen, metinde yer alan kültürel sembolleri yerlileştirerek, okurun yabancıyla karşılaşması yerine, kendi dünyasını tanımasını amaçlar. Yani çeviri erek kültür açısından kendine dönüşlüdür. Üçüncüsü, kültürel sembollerin melez bir yöntemle aktarılmasıdır. Bu aktarım türünde çevirmen, metinde yer alan sembollerin bir kısmını yerlileştirirken, bir diğer kısmını yabancılaştırıcı olarak bırakır. Melezleştirme terimi burada, hem yabancılaştırma hem de yerlileştirme yönteminin bir metinde bir arada kullanılmasıdır. Kültürel sembollerin aktarımında özellikle çeviri çocuk edebiyatında melezleştirme yönteminin sıklıkla kullanıldığını gözlemleyebiliriz. Oysa melez yöntem, gerek yabancılaştırma yöntemini çeviriye aktaran F. Schleiermacher, gerekse işlevsel çeviribilimin öncüsü H.J. Vermeer için çeviride kullanılmaması gereken bir yöntemdir. Her iki çeviribilimciye göre bir çeviri, ya yabancılaştırır ya da yerlileştirir, ikisinin arası ya da ikisinin birlikte kullanılması, metnin kültürünü melez bir hale getireceğinden, ne okurun yabancı kültürü anlamasını ne de okurun kendi kültüründe bir algılamasını sağlamış olacaktır. Bu çalışmada, yukarıda belirtilen iki yöntem olan yabancılaştırma, yerlileştirme ve bu iki yöntemin beraber kullanılmasından ortaya çıkan melezleme yöntemleri kültürel sembollerin eşdeğerliği sorunu açısından ele alınacaktır. Bu üç yöntem bağlamında çeviri çocuk edebiyatındaki kültürel semboller eşdeğerliğinin dikkate alınmamasının ne tür bir karışıklığı ve manipülasyonu beraberinde getireceği sorunu üzerinde durulacaktır.
FULL TEXT (PDF):
- 1