You are here

İLKÖĞRETİM 4. VE 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

AN ASSESSMENT OF THE 4th AND 5th GRADE PRIMARY SCHOOL STUDENTS’ OPINIONS TOWARDS THEIR PROBLEM SOLVING SKILLS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
This descriptive study aims to investigate the opinions of the 4th and 5th grade primary school pupils about their problem solving skills. To that end, pupils’ opinions regarding self-confidence in problem-solving skill, self-control, and avoidance in terms of gender, grade level, and socio-economic status of their school were examined to find out whether differences existed. In this study Problem Solving Inventory for Children developed by Serin, Bulut Serin, and Saygılı (2010) was used as the data collection tool. Sample for data collection consists of 4th and 5th graders at urban primary schools in Sivas. The sample consisted of 1375 4th and 5th graders enrolled at nine primary schools who were randomly selected through stratified sampling. Frequency percentage, independent groups t-test, and ANOVA were used to analyze the data. While significant differences were found in the self-control and avoidance subscales, no statistically significant difference was found in the self-confidence subscale based on gender. Similarly, no significant difference was found in any subscale based on grade level, but statistically significant differences were found in all subscales related to socio-economic status of the school. Recommendations are offered in the light of the findings.
Abstract (Original Language): 
Betimsel nitelikteki bu araştırmanın amacı, ilköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin problem çözme becerilerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu çerçevede öğrencilerin problem çözme becerisine güven, problem çözmede öz denetim ve kaçınmaya ilişkin görüşlerinin cinsiyetlerine, sınıf düzeylerine ve öğrenim gördükleri okulun sosyo-ekonomik düzeyine göre farklılaşıp farklılaşmadığı saptanmıştır. Araştırmada Serin, Bulut Serin ve Saygılı (2010) tarafından geliştirilen Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri kullanılmıştır. Araştırmanın evreni Sivas merkez ilköğretim okullarında öğrenim gören dördüncü ve beşinci sınıf öğrencileridir. Tabakalı örneklemeyle belirlenen dokuz ilköğretim okulunda öğrenim gören 1375 öğrenci tesadüfî örnekleme ile seçilmiştir. Verilerin analizinde frekans, yüzde, bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü Varyans analizi kullanılmıştır. Envanterin “Öz Denetim” ve “Kaçınma” alt boyutlarında cinsiyet değişkeni açısından anlamlı farklılık tespit edilirken, “Problem Çözme Becerisine Güven” alt boyutunda anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Sınıf düzeyi açısından tüm alt boyutlarda anlamlı farklılık tespit edilememiştir. Sosyo-ekonomik düzey açısından tüm alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmuştur. Bulgular doğrultusunda çeşitli önerilerde bulunulmaktadır.
23
39

REFERENCES

References: 

Akman, Y. ve Erden, M. (1997). Eğitim psikolojisi-gelişim-öğrenme-öğretme (5.
baskı), Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Altun, M. (2000). İlköğretimde problem çözme öğretimi. MEB’den. 5 Aralık
2010 tarihinde http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/147/altun.htm. sitesinden alınmıştır.
Andrews, M., Ainley, M., & Frydenberg, E. (2004). Adolescent engagement with
problem solving tasks: the role of coping styl., Self-Efficacy, And Emotions, Paper
Presented at the 2004 AARE International Conference. (AND4761).
Arslan, C. (2005). Kişilerarası çatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarının
yükleme karmaşıklığı açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi, 14, 75-94.
Atıcı, M. (2007). Altı, yedi ve sekizinci sınıf öğrencilerinin çatışmalarını çözmede
arkadaşlarının yardımına ilişkin görüşleri, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 16 (2), 29-42.
Aydınay, A. (1996). İş tatmini ile denetim odağı arasındaki ilişki. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Basmacı, Kılış S. (1998). Üniversite öğrencilerinin problem çözme becerilerini
algılamalarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Başol, G. ve Türkoğlu, E. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının düşünme stilleri
ile kontrol odağı durumları arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (1),
732-757.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi.
(Çev: A. Ferhan Oğuzkan). İstanbul: Milli Eğitim Yayınevi.
Bozkurt, N. ve Harmanlı Z. (2002). İlköğretim öğrencilerinin denetim odağı düzeylerinin
bazı değişkenler açısından karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca
Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 29-37.
Bozkurt, N., Serin, O. ve Emran, B. (2003). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin
problem çözme, iletişim becerileri ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırmalı
olarak incelenmesi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri (ss. 1373-1392).
Antalya: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Buluç, B., Kuru, O. ve Taneri, A. (2010). Sınıf öğretmenliği anabilim dalında
okuyan öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. 9. Sınıf Öğretmenliği Eğitimi
Sempozyumu (ss. 535-538). Elazığ: Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Bulut Serin, N. ve Derin, R. (2008). İlköğretim öğrencilerinin kişilerarası problem
çözme becerisi algıları ve denetim odağı düzeylerini etkileyen faktörler. Uluslararası
İnsan Bilimleri Dergisi, 5 (1), 1-18.
Mehmet Nuri GÖMLEKSİZ / Ebru BOZPOLAT
38
Çam, S. (1997). İletişim becerileri eğitimi programının öğretmen adaylarının
ego durumlarına ve problem çözme becerisi algılarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora
Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çapri, B. ve Gökçakan, Z. (2008). Akılcı duygusal davranış terapisi (ADDT)’ne
dayalı grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin problem çözme becerisi
algısına etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1), 135-
154.
Çelikkaleli, Ö. ve Gündüz, B. (2010). Ergenlerde problem çözme becerileri ve
yetkinlik inançları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2),
361-377.
Demirtaş, H. ve Dönmez, B. (2008). Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerin
problem çözme becerilerine ilişkin algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
9 (16), 177-198.
Dow, G. T., & Mayer, R. E. (2004). Teaching students to solve insight problems:
evidence for domain specificity in creativity training. Creativity Research Journal, 16
(4), 389-402.
Eroğlu, E. (2001). Ailenin çocuklarda problem çözme yeteneğinin gelişmesi üzerindeki
etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Adapazarı.
Genç, M. (2007). İşbirlikli öğrenmenin problem çözmeye ve başarıya etkisi. Yayımlanmamış
Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2010). Öğretmen adaylarının empatik becerileri ile
problem çözme becerileri. Kuramsal Eğitimbilim, 3 (2), 135-147.
Güçray, S. S. (2003). The analysis of decision making behaviors and perceived
problem solving skills in adolescents. The Turkish Online Journal of Educational
Technology-TOJET, 2 (2), 29-37.
Heppner, P. P. ve Peterson, C. H. (1982). The development and implications of a
personal-problem solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29, 66-75.
Karasar, N.(2000). Bilimsel araştırma yöntemi (10.baskı). Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Kasap, Z. (1997). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin sosyo-ekonomik düzeye göre
problem çözme başarısı ile problem çözme tutumu arasındaki ilişki. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Katkat, D. ve Mızrak, O. (2003). Öğretmen adaylarının pedogojik eğitimlerinin
problem çözme becerilerine etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 158, 74-82.
Koray, Ö. ve Azar, A. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözme ve
mantıksal düşünme becerilerinin cinsiyet ve seçilen alan acısından incelenmesi. Kastamonu
Eğitim Dergisi, 16 (1), 125-136.
İLKÖĞRETİM 4. VE 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN PROBLEM ÇÖZME ……
39
Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 177-184.
Kruger, L. J. (1997). Social support and self-efficacy in problem solving among
teacher assistance teams and school staff. The Journal of Educational Research, 90 (3),
164–168.
Largo-Wight, E., Peterson, P. M., & Chen W.W. (2005). Perceived problem
solving, stress and health among college students. American Journal of Health
Behavior, 29 (4), 360-70.
Miller, M., & Nunn, G. D. (2001). Using group discussion to improve social
problem solving and learning. Education, 121 (3), 470-475.
Morgan, C. T. (1999). Psikolojiye giriş (13. baskı). (Çev: Hüsnü Arıcı ve diğerleri).
Ankara: Meteksan A.Ş.
Öğülmüş, S. (2001). Kişilerarası sorun çözme becerileri ve eğitim. Ankara: Nobel
Yayınları.
Özcan, G. (2007). Problem çözme yönteminin eleştirel düşünme ve erişiye etkisi.
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Bolu.
Pahat, B. (2005). The implementation of problem solving-skill in Kuittho,
Malaysia. 5 Aralık 2010 tarihinde http://www.aare.edu.au/05pap/naf05192.pdf. sitesinden
alınmıştır.
Polat, H. R. ve Tümkaya, S. (2010). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin düşünme
ihtiyacına göre problem çözme becerilerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9 (1), 346-
360.
Rehber, E. ve Atıcı, M. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin empatik
eğilim düzeylerine göre çatışma çözme davranışlarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (1), 323–342.
Saracaloğlu, A. S., Serin, O. ve Bozkurt, N. (2005). Eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü
öğrencilerinin problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin bazı değişkenler
açısından incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 237-242.
Saygılı, H. (2000). Problem çözme becerisi ile sosyal ve kişisel uyum arasındaki
ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Serin, O., Bulut Serin, N. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki çocuklar
için problem çözme envanteri’nin (ÇPÇE) geliştirilmesi. İlköğretim Online, 9 (2), 446-
458. 6 Nisan 2010 tarihinde http://www.ilkogretim-online.org.tr. adresinden alınmıştır.
Serin, O. (2011). The effects of the computer-based instruction on the
achievement and problem solving skills of the science and technology students. TOJET:
The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (1), 183-201.
Mehmet Nuri GÖMLEKSİZ / Ebru BOZPOLAT
40
Şahin N., Şahin H. N. ve Heppner P. P. (1993). Psychometric properties of the
problem solving inventory in a group of turkish university students. Cognitive Therapy
Research, 17 (4), 379-439.
Şahin, Z. (1999). Çocukların psiko-sosyal temelli problem çözme becerisinin
karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Şahin, Ç. (2004). Problem çözme becerisinin temel felsefesi. Kazım Karabekir
Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 160-171.
Taylan, S.(1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlanma güvenirlik
ve geçerlik çalışmaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, ,Ankara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Türk Dil Kurumu (TDK) (2010). Türkçe sözlük (10. baskı). Ankara: Türk Dil
Kurumu Yayınları
Terzi, Ş. (2003). Altıncı sınıf öğrencilerinin kişiler arası problem çözme beceri
algıları. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (2), 221-232.
Türnüklü, B. E. ve Yeşildere, S. (2005). Problem, problem çözme ve eleştirel
düşünme. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (3), 107-123.
Uluçamlıbel, L. (2009). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde kullanılan
problem çözme teknikleri ve etkinlikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com