Arslan, Ü. (2012).Okul Öncesi Eğitimde Temel Becerilerin ve Sosyal Davranışların Kazandırılması. Okul Öncesi Eğitime Giriş (209). Ankara: Anı Yayıncılık.
Ayan, S. ve Memiş, U., A. (2012). “Erken Çocukluk Döneminde Oyun”. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14 (2): 143-149.
Bağçeli, P. ( 2008). Köyde ve Kentte Yasayan 7–8 Yas Arası Çocukların Cinsiyet Kalıp yargıları ve Cinsiyete Bağlı Oynadıkları Oyun ve Oyuncaklar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Benigno, J. P. ve Farrar, M. J. (2012). Determinants of Joint Attention in Young Siblings’ Play. Infant and Child Development 21, 160-174. 5 Ocak 2017 tarihinde EBSCOhost veritabanından alınmışır.
Creswell, J, W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. Çev., Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Cömert Özata, S. (2015). Okul öncesi eğitimde oyun temelli duyu eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Okul Öncesi Öğretmeni Adaylarının Oyun Temelli Öğrenmeye Bakış Açıları ve…
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 10, Sayı: 27, Aralık 2017
829
Merriam, S., B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. Çev. Edt. Selahattin Turan. Ankara: Nobel Yayınevi.
Çakırer, B., H. (2017). Öğrenme Serüveninde Bilgiler Âlemine Oyun İle Seyahat: Oyun Temelli Eğitim Programları. Erken Çocukluk Eğitimi Mozaiği. (387). Ankara: Nobel Yayınevi.
Dağbaşı, G. (2007). Oyun Tekniği ve Arapça Öğretiminde Kullanımı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ersan, Ş. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Altı Yas Grubundaki Çocukların Oyun ve Çalışma (İş) İle İlgili Algılarının İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gözalan, E. (2013). Oyun Temelli Dikkat Eğitim Programının 5-6 Yaş Çocuklarının Dikkat Ve Dil Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Howard, J. & McInnes, K. (2012). “The Impact of Children’s Perception ff an Activity as Play Rather Tahn not Play on Emotional Elbeing”. Child, 38 (1): 1-6.
Howard, J. (2002). “Eliciting Young Children’s Perceptions of Play, Work and Learning Using the Activity Apperception Story Procedure”. Early Child Development and Care, 172: 489-502.
Howard, j., Jenvey., V. & Hill, C. (2006). “Children’s Categorisation of Play and Learning Based on Social Context”. Early Child Development and Care, 176 (3&4): 379-393.
Keating, I., Fabian, H., Jordan, P., Mavers, D. & Roberts, J. (2000). ““Well, I’ve Not Done Any Work Today. I Don’t Know Why I Came to School.” Perceptions of Play in the Reception Class”. Educational Studies, 26 (4): 437-454.
Özlem Melek ERBİL KAYA-Vakkas YALÇIN-İlayda KİMZAN-Gökçen AVAR
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 10, Sayı: 27, Aralık 2017
830
Koçyiğit, S. ve Başara Baydilek, N. (2015). “Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Oyun Algılarının İncelenmesi”. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi. XIII ( 1): 1-26.
Mackenzie, A., C. & Edwards, S. (2013). “Toward A Model for Early Childhood Environmental Education: Foregrounding, Developing, And Connecting Knowledge Through Play-Based Learning”. The Journal Of Environmental Education, 44 (3): 195–213.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. 2 Kasım 2016 tarihindehttp://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf adresinden alınmıştır.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2008). Okul Öncesi Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. 2 Kasım 2016 tarihinde http://otmg.meb.gov.tr/alanoo.html adresinden alınmıştır.
Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri ve Önemi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Pilten, P, & Pilten, G. (2013). “Okul Çağı Çocuklarının Oyun Kavramına İlişkin Algılarının ve Oyun Tercihlerinin Değerlendirilmesi”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2): 15-31.
Ridgway, A., & Quinones, G. (2012). “How Do Early Childhood Students Conceptualize Play-Based Curriculum?”. Australian Journal of Teacher Education, 37 (12): 46-56.
Thomas, L., Howard, J., & Miles, G. (2006). “The Effectiveness of Play Practise for Learning in the Early Years”. Psychology of Education Review, 30(1): 52-58.
Tuğrul, B. (2014). Oyun Temelli Öğrenme. Okul Öncesinde Özel Öğretim Yöntemleri. (177). Ankara: Anı Yayıncılık.
Okul Öncesi Öğretmeni Adaylarının Oyun Temelli Öğrenmeye Bakış Açıları ve…
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 10, Sayı: 27, Aralık 2017
831
Türkmenoğlu, F. (2005). 60–72 Aylık Çocukların Matematik Becerilerini Kazanmalarında, “Oyun Yoluyla Matematik Becerilerini Kazandırma Programı” nın Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Türkoğlu, B. ve Uslu, M. (2016). “Oyun Temelli Bilişsel Gelişim Programının 60-72 Aylık Çocukların Bilişsel Gelişimine Etkisi”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3, (6): 50-68.
Walsh, G., Sproule, L., McGuinness, C., Trew, K., Rafferty, H. & Sheehy, N. (2006). “An Appropriate Curriculum for 4-5 Year-Old Children in Northern Ireland: Comparing Play-Based and Formal Approaches”. Early Years, 26 (2): 201-221.
Whitebread, D., Coltman, P., Jameson, H. & Lander, R. (2009). “Play, Cognition And Self –Regulation: What Exactly Are Children Learning When They Learn Through Play?” Educational & Child Psychology, 26 (2): 40-52.
Willen, P., B. & Cromdal, J. (2009). “When Education Seeps Into ‘Free Play’:How Preschool Children Accomplish Multilingual Education”. Journal of Pragmatics, 41: 1493–1518.
Yıldırım, A. ve Şimsek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 9. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com