You are here

ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖZ-YETERLİK ALGILARI

PRESERVICE TEACHERS’ SENSE OF SELF EFFICACY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of the study was to investigate the sense of self efficacy of preservice teachers with regard to different variables such as age, gender, branch, educational background and teaching experience. The study was designed as a quantitative survey method. In the study purposeful sampling method was used. The population of the study consisted of 550 preservice teachers who were trained in pedagogical certificate program in 2013-2014 academic year at Anadolu University Faculty of Education. The sample consisted of 245 preservice teachers who responded to the survey voluntarily. Because of incompletely-filled questionnaires, only 192 of them were taken into consideration during data analysis. The data were gathered via “Teacher Self-efficacy Scale” developed by Tschannen-Moran and Hoy (2001), and adapted to Turkish by Çapa, Çakıroğlu and Sarıkaya (2005). SPSS was used to analyze the data. Standard deviation, arithmetic mean, percentage, frequency one-way between-groups analysis of variance (ANOVA) and independent samples t-test were used to analyze the data. Tukey test was used to examine the sources of differences among the groups after significant ANOVA results. The findings of the study revealed that the sense of self efficacy among preservice teachers was at the level of “quite a bit”, but it was not at the level of a “great deal”. There were significant differences in the sub-dimensions of preservice teachers’ sense of self efficacy. That is, it was found that there was a significant difference between the sense of instructional strategy self-efficacy and student engagement self-efficacy.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı pedagojik formasyon sertifika programında öğrenim gören öğretmen adaylarının öz-yeterlik algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Tarama modeline dayalı nicel bir araştırma olarak desenlenen çalışmada amaçsal örnekleme kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2013-2014 öğretim yılında Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedagojik Formasyon Sertifika Programında öğrenim gören 550 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Örneklem ise evren içinden araştırmaya katılmaya gönüllü, 245 öğretmen adayından oluşturmaktadır. Ölçme aracının eksik doldurulması nedeniyle 192 öğretmen adayının görüşleri araştırma kapsamında değerlendirilmiştir. Araştırmada veriler Tschannen-Moran ve Hoy (2001) tarafından geliştirilen, Çapa, Çakıroğlu ve Sarıkaya (2005) tarafından Türkçeye uyarlanan “Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde SPSS paket programı kullanılmış, yüzde, frekans, standart sapma ve aritmetik ortalama; gruplar arasındaki farklılığı gözlemleme amacına yönelik olarak tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) ve t- testinden yararlanılmıştır. Tek yönlü varyans analizi ile ortaya çıkan farklılıkların hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla Tukey testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları göz önüne alındığında, öğretmen adaylarının öz-yeterlik algılarının “yeterli” düzeyde olduğu; ancak “oldukça yeterli” düzeyinde olmadığı gözlemlenmektedir. Öğretmen adaylarının öz-yeterlik alt boyutları arasında anlamlı farklılık bulunmaktadır.
622
658

REFERENCES

References: 

Aksu, H.H. (2008). “Öğretmen Adaylarının Matematik Öğretimine yönelik Öz yeterlilik İnançları”. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim FakültesiDergisi, 8 (2), 161-170.
Avcı, E., Coşkuntuncel, O. ve İnandı, Y. (2011). “Ortaöğretim On İkinci Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersine Karşı Tutumları”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 50-58.
Ashton, P.T. ve Webb, R.B. (1986). Making a difference: Teachers’ sense of efficacy and student achievement. New York: Longman.
Aydemir, H., Duran, M., Kapıdere, M., Kaleci, D. ve Aksoy, D., N. (2014). “Self-efficacy of Teacher Candidates. Intended Teaching Profession”. Procedia -Social and Behavioral Sciences 152, 161 – 166.
Azar, A. (2010). “Ortaöğretim Fen Bilimleri ve Matematik Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlilik inançları”. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), 235–252.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
Bandura, A. (1977a). “Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Change”. Psychological Review, 84, 191–215.
Bandura, A. (1977b). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura A. (1982). “Self Efficacy Mechanisim in Human Agency”. American Psycologist, 37 (2), 122-147.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura, A. (1993). “Perceived Self-efficacy in Cognitive Development and Functioning”. Educational Psychologist, 28, 117–148.
Bandura A. ve Locke A. E. (2003). “Negative Self-efficacy and Goal Effects Revisited”. Journal of Applied Psychology, 88 (1), 87–99. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Algıları 649
Benzer, F. (2011). İlköğretim ve Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Öz Yeterlik Algılarının Analizi. Yayınlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, E. Ö. Karadeniz Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cantrell, P., Young, S. ve Moore, A. (2003). “Factors Affecting Science Teaching Efficacy of Preservice Elementary Teachers”. Journal of Science Teacher Education, 14, 177–192.
Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Steca, P. ve Malone, P. S. (2006). “Teachers’ Self-
efficacy Beliefs as Determinants of Job Satisfaction and Students’
Academic Achievement: A study at the School Level”. Journal of School Psychology, 44, 473–490.
Conger, J., A. ve Kanungo, R., N. (1988). “The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice”. The Academy of Management Review, 13 (3), 471-482.
Covington, M. V. (1984). “The Self-worth Theory of Achievement Motivation: Findings and Implications”. The Elementary School Journal, 85 (1), 1-20.
Çapa, Y., Çakıroglu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). “The Development and Validation of a Turkish Version of Teachers’ Sense of Efficacy Scale”. Education and Science 30 (137), 74-81.
Çapri, B. ve Çelikkaleli, Ö. (2008). “Öğretmen Adaylarının Öğretmenliğe İlişkin Tutum ve Mesleki Yeterlik İnançlarının Cinsiyet, Program ve Fakültelerine Göre İncelenmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33-53.
Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer, N. (2011).”Öğretmen Adaylarının Öz Yeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları”. Eğitim ve Bilim, 36 (159), 96-111. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8 Sayı: 23, Ağustos 2016
Ceyhun 650 KAVRAYICI-Coşkun BAYRAK
Dipasupil, S., R., Ham, J., H. ve Min, H., J. (2015) “Relationship Between Teachers Level of Job Satisfaction and Self-efficacy: A Comparative Study Between Korean and Non-Korean Perspectives”. Indian Journal of Science and Technology, 8 (24).
Donnell, L., A. ve Gettinger, M. (2015). “Elementary School Teachers’ Acceptability of School Reform: Contribution of Belief Congruence, Self-efficacy and Professional Development”. Teaching and Teacher Education, 51 (47-57).
Ekici, G. (2006). “Meslek Lisesi Öğretmenlerinin Öğretmen Öz-yeterlik İnançları Üzerine Bir Araştırma”. Eğitim Araştırmaları, (24), 87-96.
Emmer, E. ve Hickman, J. (1990). Teacher decision making as a function of efficacy, attribution, and reasoned action. Paper Presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association,Boston, MA.
Elkatmış M., Demirbaş M. ve Ertuğrul N. (2013). “Eğitim Fakültesi Öğrencileri ile Formasyon Eğitimi Alan Fen Edebiyat Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz Yeterlik İnançları”. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3 (3), 41-50.
Field, A. (2009). Discovering statictics using SPSS. London: SAGE Publications.
Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Öz-yeterlik Algıları ve İş Doyumlarının Demografik Faktörler Açısından İncelenmesi”. İlköğretim Online, 9 (3), 1037-1054.
Gibson, S. ve Dembo, M. (1984). “Teacher efficacy: A construct validation”.Journal of Educational Psychology, 76 (4), 569-582.
Goddard, R. D., Hoy, W. K. ve Woolfolk-Hoy, A. W. (2000). “Collective Teacher
Efficacy: Its Meaning, Measure and Impact on Student Achievement”. American Educational Research Journal, 37 (2), 479- 507. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Algıları 651
Goddard, R. G., Hoy, W. K. ve Woolfolk Hoy, A. (2004). “Collective Efficacy: Theoretical Development, Empirical Evidence, and Future Directions”. Educational Researcher, 33 (3), 3–13.
Gorrel, J. ve Capron, E. (1990). “Cognitive Modelling and Self Efficacy: Effects onPreservice Teachers’ Learning of Teaching Strategies”. Journal of Teacher Education, 41 (4), 15- 22.
Güvenç, H. (2011). “Sınıf Öğretmenlerinin Özerklik Destekleri ve Mesleki Öz-yeterlik Algıları”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17 (1), 9 116.
Hagen, K. M., Gutkin. T. B., Wilson, C. P. ve Oats, R. G. (1998). “Using Vicarious Experience and Verbal Persuasion to Enhance Self-efficacy in Pre-service Teachers: “priming the pump” for consultation”. School Psychology Quarterly, 13 (2), 169-178.
Henson, R. K., Kogan, L. R. ve Vacha-Haase, T. (2001). “A Reliability
Generalization Study of the Teacher Efficacy Scale and Related Instruments”. Educational and Psychological Measurement, 61 (3), 404-42.
Huck, S.,W. (2009). Statistical misconceptions. New York: Routledge.
Kahyaoğlu M. ve Yangın, S. (2007). “İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Öz-yeterliklerine İlişkin Görüşleri”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (1), 73-84.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Koç, C. (2013). “Sınıf Öğretmenlerinin Öz yeterlik algıları ve Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Oluşturma Becerilerinin İncelenmesi”. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 240- 255.
Kurt, T. (2012). “Öğretmenlerin Öz-yeterlik ve Kolektif Yeterlik Algıları”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (2), 195-227.
Oğuz, A. (2012). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Öz Yeterlik İnançları”. Anadolu Journal of Educational Sciences International. 2 (2), 15-28. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8 Sayı: 23, Ağustos 2016
Ceyhun 652 KAVRAYICI-Coşkun BAYRAK
Özdemir, M.S.(2008). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretim Sürecine İlişkin Öz-yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 277-306.
Özkan, H., Dallı, M., Bingöl, E., Metin, C., S. ve Yaralı, D. (2014). “Examining the Relationship Between the Communication Skills and Self-efficacy Levels of Physical Education Teacher Candidates”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152, 440 – 445.
Parkay, F. W., Greenwood, G., Olejnik, S. ve Proller, N. (1988). “A Study of the Relationship among Teacher Efficacy, Locus of Control, and Stress”. Journal of Research and Development in Education, 21(4), 13-22.
Peker, M. ve Mirasyedioğlu, Ş. (2003). “Lise 2.sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik Tutumları ve Başarıları Arasındaki İlişki”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 157-166.
Ross, J.A. (1992). “Teacher Efficacy and the Effect of Coaching on Student Achievement”. Canadian Journal of Education, 17, 51–65.
Sandıkçı, M. ve Öncü, E. (2013). “Beden Eğitimi ile Diğer Alanlardaki Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Yeterlik Algıları ve Tutumlarının Belirlenmesi ve Karşılaştırılması”. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 4 (1), 135-151.
Saracaloğlu, A. S. ve Yenice, N. (2009). “Fen Bilgisi ve Sınıf Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançlarının Bazı Değiskenler Açısından İncelenmesi”. Eğitimde Kuram ve Uygulama 5(2), 244-260.
Smith, S. M. (2002). “Using the Social Cognitive Model to Explain Vocational Interest in Information Technology”. Information Technology, Learning and Performance Journal, 20 (1), 1-9.
Smylie, M. A. (1988). “The Enhancement Function of Staff Development: Organizational and Psychological Antecedents to Individual Career Change”. American Educational Research Journal, 25, 1-30. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Algıları 653
Şahin-Taşkın, Ç. ve Hacıömeroğlu, G. (2010). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özyeterlik İnançları: Nicel ve Nitel Verilere Dayalı Bir İnceleme”. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 21-40.
Tarkın A. ve Uzuntiryaki, E. (2012). Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik İnançları ve Mesleğe Yönelik Tutumlarının Kanonik Korelasyon Analizi ile İncelenmesi”. İlköğretim Online, 11 (2), 332-341.
Taşkın Can, B., Cantürk Günhan, B. ve Öngel Erdal, S. (2005). “Fen Bilgisi
Öğretmen Adaylarının Fen Derslerinde Matematiğin Kullanımına Yönelik Öz Yeterlik İnançlarının İncelenmesi”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 47–52.
Tschannen-Moran, M. ve Woolfolk-Hoy, A. (2001). “Teacher Efficacy: Capturing an Elusive Construct”. Teaching and Teacher Education. 17(7). 783-805.
Üstüner, M., Demirtaş, H., Cömert M. ve Özer N. (2009). “Ortaögretim Öğretmenlerinin Öz-yeterlik Algıları”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, (17), 1-16.
Yenilmez, K. ve Kakmacı, Ö. (2008). “İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü
Öğrencilerinin Öz Yeterlilik İnanç Düzeyleri”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-21.
Yeşilyurt, E. (2013). “Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Algıları”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 12 (45), 88-104.
Yılmaz, K. ve Çokluk-Bökeoğlu, Ö. (2008). “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Yeterlik İnançları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.
Wood, R. ve Bandura, A. (1989). “Social Cognitive Theory of Organizational Management”. Academy of Management Review 14(3), 361-384.
Woolfolk, A. E., Rosoff, B. ve Hoy, W. K. (1990). “Teacher’s Sense of Efficacy and Their Beliefs about Managing Students”. Teaching and Teacher Education, 6, 137–148.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com