You are here

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARI İÇİN ÖĞRETMENLİK UYGULAMASI ÖLÇEĞİ GELİŞTİRİLMESİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

DEVELOPMENT OF FIELD EXPERIENCE INSTRUMENT FOR ELEMENTARY PRE-SERVICE TEACHERS: A RELIABILITY AND VALIDITY STUDY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.287815
Abstract (2. Language): 
This current study aimed to examine the validity and reliability study of Turkish form of the Field Experience Instrument for Elementary Preservice Teachers developed by researchers. The instrument included four sub-dimensions. These are practice process, university supervisor, selfevaluation and school management. The instrument includes 21 items and placed on a 5-point Likert type of scale. Cronbach’s alpha coefficients were calculated as .86 for the Field Experience Instrument for Elementary Pre-service Teachers, respectively. Cronbach’s alpha coefficients for the sub-scales were found as .82, .79, .73 and .74, respectively. Results of the exploratory and confirmatory factor analysis revealed that the instrument is valid and reliable.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı Sınıf Öğretmeni Adayları için Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği’nin geliştirilmesi kapsamında geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Geliştirilen ölçekte yer alan 4 alt boyut sırasıyla uygulama süreci, üniversite öğretim elemanı, öz değerlendirme ve okul yönetimi olarak isimlendirilmiştir. Her bir alt boyut için hesaplanan Cronbach alfa güvenirlik katsayısı sırasıyla .82, .79, .73 ve .74 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin bütünü için güvenirlik katsayısının .86 olduğu belirlenmiştir. Ölçek 21 maddeden oluşmaktadır ve 5’li Likert tipindedir. Buna ek olarak, açımlayıcı faktör analizinde ortaya çıkan yapının ne derece uygun olduğunu belirlemek amacıyla yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları ortaya çıkan modelin kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermiştir. Elde edilen sonuçlar, Sınıf Öğretmeni Adayları için Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.
548
564

REFERENCES

References: 

Avcı, E. K. & İbret, B.Ü. (2016). “Öğretmenlik Uygulaması-II Dersine İlişkin Okul
Öncesi Öğretmen Adaylarının Görüşlerinin Değerlendirilmesi.”
Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5): 2519-2536.
Artz, A.F. (1999). A structure to Enable Preservice Teachers of Mathematics to
Reflect on their Teaching. Journal of Mathematics Teacher Education, 2:
143-166.
Baştürk, S. (2016). “Examining Primary Pre-Service Teachers’ Perspectives on
Teaching Practice Courses.” Acta Didactica Napocensia, 35-46. 8 Haziran
2017 tarihinde http://padi.psiedu.ubbcluj.ro/adn/article_9_3_4.pdf
adresinden alınmıştır.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö. & Demirel, F. (2004). “Güdülenme ve
Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik
Çalışması.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2): 210-239.
Cole, D. A. (1987). “Utility of Confirmatory Factor Analysis in Test Validation
Research.” Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55: 1019-1031.
Cook, L. (2007). “When in Rome: Influences on Special Education Student
Teachers’ Teaching.” International Journal of Special Education, 22(3):
119-130.
Çevik, C. & Alat, K. (2012). “Uygulama Öğretmenlerinin Öğretmenlik Uygulaması
Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi.” Uludağ Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi 25(2): 359-380.
Darling-Hammond, L.(1998). “Educating Teachers for the Next Century:
Rethinking Practice and Policy”. The Education of Teachers: Ninetyeighth
Yearbook of the National Society for the Study of Education, Part I
(Der) Garry Griffin. Chicago: National Society for the Study of Education.
221-256.
Sınıf Öğretmeni Adayları için Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlik ve …
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 26, Ağustos 2017
559
Eker, C. (2015). “Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Sınıf Öğretmeni Adaylarının
Mesleki Yeterlilikleri Kazanmaları Üzerine Etkisi.” Eğitim ve Öğretim
Araştırmaları Dergisi, 4(4): 246-256.
Eroğlu, A. (2009). “Faktör Analizi.” SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik
Teknikleri. (Der) Şeref Kalaycı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım. 321-331
Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS (2nd. edition) Thousand Oaks,
CA: Sage Publications, Inc.
Freidus, H. (2002). “Teacher Education Faculty As
Supervisors/Advisors/Facilitators: Playing Multiple Roles in The
Construction of Field Work Experiences.” Teacher Education Quarterly,
29(2): 65-76.
Frykholm, J. A. (1996). “Pre-service Teachers in Mathematics: Struggling with
the Standards.” Teaching and Teacher Education, 12(6): 665-681.
Goodell, J. (2000). “Learning to Teach Mathematics for Understanding: The Role
of Reflection.” Mathematics Teacher Education and Development, 2: 48-
60.
Hacıömeroğlu, G. & Şahin, Ç. (2011). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Uygulama
Öğretmenleri Hakkındaki Özel Alan Yeterlikleri Algısı.” Mustafa Kemal
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15): 473-486.
Hacıömeroğlu, G., & Şahin-Taşkın, Ç. (2010). “Öğretmenlik Uygulaması
Sürecinde Etkili Matematik Öğretimi: Öğretmen Adayını Yetiştirme.”
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2): 131-144.
Haciomeroglu, G. (2013). “The Field Experiences of Student Teachers and
Effective Mathematics Teaching in Turkey.” Australian Journal of Teacher
Education, 38(2): 132-142.
Hu, L.T., & Bentler, P.M. (1999). “Cut-off Criteria for Fit İndexes in Covariance
Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives.”
Structural Equation Modeling, 6: 1-55.
Güney HACIÖMEROĞLU- Mehmet DEĞER
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 26, Ağustos 2017
560
Hudson, P. (2009). “Mentoring Preservice Teachers in Primary Mathematics.”
The International Journal of Learning, 16(4),: 119-132.
Keser Özmantar, Z. & Civelek, Ş. (2017). “Sınıf Öğretmenleri ve Sınıf Öğretmeni
Adaylarının Bakış Açısıyla Müdür Yetkili Öğretmenlik Uygulaması.”
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1): 323-347.
Klein, P. (1986). A handbook of test construction. London: Routledge.
Kiraz, E. (2003). “Uygulama Öğretmeni Yeterlik Ölçeği: Ölçü Aracı Geliştirme
Örneği.” Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1): 387-400.
Koç, E. M. (2011). “Development of Mentor Teacher Role Inventory.” European
Journal of Teacher Education, 34(2): 193-208.
Koerner, M. (1992). “The Cooperating Teacher: An Ambivalent Participant in
Student Teaching.” Journal of Teacher Education, 42(1): 46-56.
LaBoskey, V. K, & Richert, A. E. (2002). “Identifying Good Student Teaching
Placements: A programmatic Perspective.” Teacher Education Quarterly,
29(2): 7-34.
Paker, T. (2008). “Öğretmenlik Uygulamasında Öğretmen Adaylarının Uygulama
Öğretmeni ve Uygulama Öğretim Elemanının Yönlendirmesiyle İlgili
Karşılaştıkları Sorunlar.” Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
23: 132-139.
Ronfeldt, M. & Reinninger, M. (2012). “More or Better Student Teaching?”
Teaching and Teacher Education, 28(8): 1091-1106.
Smagorinsky, P., Sanford, A. D., & Konopak, B. (2006). “Functional literacy in a
Constructivist Key: A nontraditional Student Teacher’s Apprenticeship in
a Rural Elementary School.” Teacher Education Quarterly, 33(4): 93-109.
Sümer, N. (2000). “Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek
Uygulamalar.” Türk Psikoloji Yazıları, 3(6): 49-74.
Sınıf Öğretmeni Adayları için Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlik ve …
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 26, Ağustos 2017
561
Yılmaz, M. (2011). “Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik uygulaması dersini
yürüten öğretim elemanlarına ilişkin görüşleri.” Gaziantep Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 10(4): 1377 -1387.
Yılmaz, V. & Çelik, E. (2009). Lisrel ile yapısal eşitlik modellemesi: Temel
kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık: Ankara.
Zeichner, K. (2002). “Beyond Traditional Structures of Student Teaching.”
Teacher Education Quarterly, 29(2): 59-64.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com