You are here

Home » Content

Toprak Solucanları Üzerine Tebukonazol ve Thiramın Toksik Etkilerinin Alan Çalışması ile Değerlendirilmesi

Assesment of Tebuconazole and Thiram’s Toxic Effects on Earthworm in a Field Study

Journal Name:

  • Adıyaman University Journal of Science

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, common pesticides; tebuconazole (as a fungucide) and thiram (as a fungucide) were used to determine the effects on non-target organisms. For this aim, the effects of selected pesticides on earthworm (Lumbricus sp.) were determined using selected biochemical markers. The study area was divided into two regions. Earthworm samples were collected from each application area at 1st, 3rd, 5th, 7th and 10th days after pesticide applications. The earthworm samples were used to determine ethoxyresorufin-O-deethylase (EROD), glutathion-S-transferase (GST), carboxylesterase (CaE) and acetylcholinesterase (AChE) activities from microsomal or cytosolic preparates. Results also showed that, tebuconazole is more effective than thiram on earthworm. It is also decided that, selected biomarkers EROD, AChE, GST and CaE are the suitable enzymes to determine the effects of this kind of pesticide exposure in this ecotoxicological microcosm study. The pesticides used in this study caused soil pollution and affects adversely to these non-target organisms in the ecosystem.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, yaygın olarak kullanılan iki ayrı fungusitin (tebukonazol ve thiram) tarımsal amaçlı olarak kullanımı sonucu neden olduğu toprak kirliliğinin, hedef olmayan toprak canlıları üzerindeki etkilerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla fungusitlerin toprak solucanları (Lumbricus sp.) üzerine etkileri, biyokimyasal belirteçler kullanılarak izlendi. Her iki fungusit için iki ayrı uygulama alanı oluşturuldu ve her uygulamadan sonra alanlardan 1., 3., 5., 7. ve 10. günlerde periyodik olarak toprak solucanı örnekleri alındı. Alınan toprak solucanı örneklerinde, mikrozomal bir enzim olan etoksiresorufin-O-deetilaz (EROD) ve sitozolik enzimler olan glutatyon-S-transferaz (GST), karboksilesteraz (CaE) ve asetilkolinesteraz (AChE) aktiviteleri saptandı. Araştırma sonuçlarımız, kullanılan fungusitlerden tebukonazol’ün toprak solucanları üzerine thiramdan daha etkili olduğunu göstermektedir. Mikrokozm düzeyinde değerlendirilen ekotoksikolojik etkilerin sonucunda biyobelirteç olarak seçilen EROD, AChE, GST ve CaE enzimlerinin uygun belirteçler olduğu sonucuna da varılmıştır. Ayrıca, kullanılan pestisitlerin toprak kirliliğine neden olduğu, toprakta hedef olmayan organizmalar açısından olumsuz etkilere yol açtığı belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-toprak-solucanlari-uzerine-tebukonazol-thiramin-toksik-etkilerinin-alan-calismasi-ile-degerlendirilmesi.pdf
  • 1
24
35
  • Turkish

REFERENCES

References: 

[1] K. H. Tan, Environmental Soil Science, Marcel Dekker, Inc. New York, United States,
1995.
34
[2] Ecological Effects, http://www.extoxnet.orst.edu /tibs/ecologic.htm, Erişim Tarihi:
11.09.2014.
[3] S. Girotti, E. Maiolini, S. Ghini, E. Ferri, F. Fini, P. Nodet, and S. Eremin, Analytical
Letters, 2008, 41, 46-55.
[4] P. S. Dalvi, T. Wilder-Kofie, B. Mares, R. R. Dalvi and L. H. Billups, Pesticide
Biochemistry and Physiology, 2003, 74, 85-90.
[5] C. Cereser, S. Boget, P. Parvaz, A. Revol, Toxicology, 2001, 163, 153-162.
[6] B. Muñoz-Leoz, E. Ruiz-Romera, I. Antigüedad, C. Garbisu, Soil Biology &
Biochemistry, 2011, 43, 2176-2183.
[7] D. C. Lamb, D. E. Kelly, N. J. Manning, D. W. Hollomon and S. L. Kelly, FEMS
Microbiology Letters, 1998, 169 (2), 369-373.
[8] D. C. Lamb, M. Cannieux, A. G. S. Warrilow, S. Bak, R. A. Kahn, N. J. Manning, D. E.
Kelly and S. L. Kelly, Biochemical and Biophysical Research Communications, 2001, 284,
845-849.
[9] Y. L. Yu, X. M. Wu, S. N. Li, H. Fang, Y. J. Tan and J. Q. Yu, Chemosphere, 2005, 59
(7), 961-967.
[10] S. Panda and S. K. Sahu, Soil Biol. Biochem., 1999, 31, 363-366.
[11] M. Velki, B. K. Hackenberger, Ž. Lončarić and D. K. Hackenberger, Ecotoxicology and
Environmental Safety, 2014, 104, 110-119.
[12] K. A. Tarrant, S. A. Fıeld, S. D. Langton and A. D. M. Hart, Soil Biol. Biochem, 1997,
29 (314), 657-661.
[13] U. Nousiainen and R. Torronen, Gen. Pharmacol., 1984, 15, 223–227.
[14] P. Santhoshkumar, and T. Shivanandappa, Chemico-Biological Interactions, 1999, 119-
120, 277-282.
[15] W. H. Habig, M. J. Pabst and W. B. Jakoby, J. Biol. Chem., 1974, 249, 7130-7139.
[16] G. L. Ellman, K. D. Coutney, Jr. V. Anders and R. M. Featherstone, Biochem.
Pharmacol., 1961, 7, 85-95.
[17] B. Mayer and R. T. Mayer, Drug Metab. Dispos., 1974, 583-588.
[18] J. J. Whyte, R. E. Jung, C. J. Schmitt and D. E. Tillitt, Crit. Rev. Toxicol., 2000, 30, 347-
570.
[19] M. M. Bradford, Anal. Biochem., 1976, 72, 248-254.
[20] P. R. L. Alves, E. J. B. N. Cardoso, A. M. Martines, J. P. Sousa and A. Pasini,
Chemosphere, 2013, 90, 2674-2682.
35
[21] L. H. Booth, S. Hodge and K. O'Halloran, Environ. Toxicol. and Chemistry, 2000, 19,
417-42.
[22] Y. Capowiez, M. Rault, C. Mazzia and L. Belzunces, Pedobiologia, 2004, 47 (5-6),
542-547.
[23] J. W. Rao, Pesticide Biochemistry and Physiology, 2006, 86 (2), 78-84.
[24] E. Küster, Aquatic Toxicology, 2005, 75, 76-85.
[25] L. Camus, E. Aas and J. F. Borseth, Marine Environ. Research, 1998, 46, 29-32.
[26] E. Agradi, R. Baga, F. Cillo, S. Ceradini and D. Heltai, Chemosphere, 2000, 41, 1555-
1562.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com