You are here

Home » Content

ENDÜSTRİ MESLEK LİSELERİNDE GÖREV YAPAN ÖĞRETMENLERİN OKUL MÜDÜRLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Opinions of Vocational High School Teachers Related to the Communication Skills of Their School Principals

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Opinions of Vocational High School Teachers Related to the Communication Skills of Their School Principals The purpose of this study is to figure out the vocational high school teachers opinions related to the communication skills of their school principals. The research design of the present study was based on the survey method. The participants of the study were 200 teachers, who were working in two vocational high schools in Kütahya city centre. Only 51 percent of the participants provided accurate data that was used in the data analysis procedures. The mean scores of the participants’ opinions related to their principals communication skills were used in the data analysis process of the study. The statistical tests such as “Mann Whitney U Test” and “Kruskal Wallis H” were used in order to scrutinize the opinions of the participants and define the significance of the relationship with reference to the independent variables such as gender and the years in their profession experience. The findings based on the participants’ opinions revealed that, the school principals were generally effective on communication skills; however, participants stated that, these skills need to be developed. It is found out that participants’ opinions show significant difference with reference to the independent variables, such as gender and the years in their profession experience.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, endüstri meslek liselerinde görev yapan öğretmenlerin okul müdürlerinin iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Kütahya il merkezindeki iki endüstri meslek liselerinde görev yapan 200 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışma grubunun %51'inden kullanılabilir veriler elde edilmiştir. Öğretmenlerin, okul müdürlerinin iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesinde aritmetik ortalamalardan yararlanılmıştır. Öğretmenlerin görüşlerinin; hizmet süresi ve cinsiyet bağımsız değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediğinin belirlemesini amacıyla ikili küme karşılaştırmalarında “Mann Whitney U Testi”, ikiden fazla küme karşılaştırılmasında ise “Kruskal Wallis H” Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; okul müdürlerinin iletişim becerileri genel olarak etkili bulunmuş, ancak bu becerilerin geliştirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmen görüşlerinin, hizmet süresi ve cinsiyet bağımsız değişkenlerine göre bazı boyutlarda farklılık gösterdiği belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-endustri-meslek-liselerinde-gorev-yapan-ogretmenlerin-okul-mudurlerinin-iletisim-becerilerine-iliskin-gorusleri.pdf
  • 17
1-16
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AÇIKALIN, A. (1995). Toplumsal kurumsal ve teknik yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
ADA, Ş. (1998). “Okul yöneticilerinin öncelikli olarak ilgilendikleri yönetim görevleri,” VII.
Ulusal eğitim bilimleri kongresi. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları, 1998.
AİLES, R. (1996). Mesaj sizsiniz. (Çev: A. Önder). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
ALTINTAŞ, E. & ÇAMUR, D. (2001). Sözsüz iletişim ve beden Dili. Ankara: Nobel
Yayınları.
ARSLANTAŞ, İ. (2002). “Ortaöğretim okullarında iletişim”. Yayınlanmamış yüksek lisans
tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
BALTAŞ, Z. & BALTAŞ, A. (1992). Bedenin dili (3. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
BAŞARAN, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi (3. Baskı). Ankara: Yargı Matbaası.
BAŞARAN, İ. E. (1993). Eğitim yönetimi. Ankara: Gül Yayınevi.
BEE, R. & BEE, F. (1997) Yapıcı geribildirim. (Çev: A. Bora ve O. Cankoçak). Ankara:
İlkkaynak Kültür ve Sanat Ürünleri Ltd. Şti.
BERLO, D. K. (1960). The process of communication. New York: Holt, Rinehart & Winston,
Inc.
BURSALIOĞLU, Z. (1999). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (11. Baskı). Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
BURTON, S.H. (1980). People and communication. London: Longman Group Limited.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş (2002). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı. Ankara: Pegem A
Yayıncılık.
CALLAN, V. J. (1993). Subordinate-manager communication in different sex dyads:
consequences for job satisfaction. Journal of Occupational & Organizational Psychology.
66–1: 13–28.
CAN, N. (2001). Yönetici adaylarının okul müdürlerinin iletişim becerilerine ilişkin görüşleri.
Eğitim Araştırmaları. 5–1: 36–44.
CELEP, C. (2000). Eğitimde örgütsel adanma ve öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
CÜCELOĞLU, D. (1994). Yeniden insan insana. (8. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
ÇELİKKAYA, H. (1998). Fonksiyonel eğitim sosyolojisi. (2. Baskı). İstanbul: Alfa
BasımYayım Dağıtım.
ÇETİNKANAT, C. (2000). Yönetimde iletişimin doğası. Eğitim Araştırmaları. 1–2: 17–20.
DAĞLI, A. (2000). “İlköğretim okullarında iletişim”. Çağdaş Eğitim. 265: 37–42.
DEAS, E. (1994). “Board and administration relationships contributing to community college
climate: A case study,” Community college review. 22–1: 44–53.
DEMİRCAN, A. (2001). “İlköğretim okulu müdürleri yöneticilik becerilerine ne derece
sahiptir”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İstanbul.
DESSLER, G. (1985). Managment fundamentals: Modern principles and practices. (4th Ed.)
Reston, Virginia: Reston Publishing Company, Inc.
DİCLE, Ü. (1974). Bir yönetim aracı olarak örgütsel haberleşme. Ankara: Milli Prodüktivite
Merkezi Yayınları No: 169.
DÖKMEN, Ü. (1996). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. (3. Baskı).
İstanbul: Sistem Yayıncılık.
DÖNMEZ, B. (2002). Müfettiş, okul müdürü ve öğretmen algılarına göre ilköğretim okulu
müdürlerinin yeterlilikleri. Eğitim Yönetimi. 29: 27–45.
EREN, E. (1998). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. (5. Baskı). İstanbul: Beta Basım
Yayım Dağıtım A.Ş.
ERGİN, A. ve BİROL, C. (2000). Eğitimde iletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
FREEDMAN, J. L., SEARS, D. O. & SMİTH, J. M. C. (1989). Sosyal psikoloji. (Çev:
A.Dönmez). İstanbul: Ara Yayıncılık.
GEDDES, D. S. (1993). Empowerment through communication: kay people-to-people and
organizational success. People and Education. 1-1:76-105.
GEDDES, D. S. (1995). Keys to communication: A handbook for school success. California:
Corwin Press, Inc.
GLASSER, W. (1999). Okulda kaliteli eğitim. (Çev.: Ulaş Kaplan). İstanbul: Beyaz
Yayınları.
GORDON, T. (1998). Etkili öğretmenlik eğitimi. (4. Baskı). (Çev: E. Aksay). İstanbul: Sistem
Yayıncılık.
GREGSON, T.(1991). The seperate constructs of communication satisfaction and job
satisfaction. Educational & Psychological Measurement. 51-1 : 39-49.
GÜRGEN, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
HARLAK, H. (2000). Önyargılar: Psikososyal bir inceleme. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
HOROWITZ, S. (1997). From vision to victory: communication key to effective leadership.
Thrust for Educational Leadership. 27-3:31.
HOSTLETT, S. D. (1963). Barriers to communication. Readings in Management. (Ed.: R.
Max & W. A. Niclander). Ohio: South-Western Publishing Company.
IRMSHER, K. (1996). Communication skills. ERIC Digest. Number 102.
KAĞITÇIBAŞI, Ç. (1992). İnsan ve insanlar. İstanbul: Evrim Basım Yayım Dağıtım.
KAPTAN, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye
Ltd. Şti.
KARAKOÇ, N. (1989). Örgütsel iletişim ve örgütsel zaman arasındaki ilişkiler. Kurgu
Dergisi. 6: 81–90.
KARASAR, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: 3A
Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
KARPICKE, H & MURPHY, M. E. (1996). Productive school culture: Principals working
from inside. National Association of Secondary School Principals. NASSP Bulletin. 80–
576: 26–33.
KAYA, Y. K. (1999) Eğitim yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki uygulama. (7. Baskı). Ankara:
Bilgi Yayıncılık.
KING, L. (1998). Kiminle, ne zaman, nerede, nasıl konuşmalı. (6. Baskı). (Çev: Y. Özdemir.
Ankara: İnkılap Kitabevi.
KNAPP, M. L. (1984). Interpersonal communication and human relationships.
Massachusetts: Allyn and Bacon, Inc.
KOÇEL, T. (1984). İşletme yöneticiliği. İstanbul Üniversitesi Yayını No: 3177.
KOONTZ, H., O’DONNEL, C. & WEİNRİCH, H. (1986). Essential of management. New
York: McGraw-Hill, Inc.
MACKAY, I. (1997). Dinleme becerisi. (Çev: A. Bora ve O. Cankoçak. Ankara: İlkkaynak
Kültür ve Sanat Ürünleri.
ORPEN, C. (1997). The interactive effects of communication quality and job involvement on
managerial job satisfaction and work motivation. Journal of Psychology. 131-5: 519-523.
ÖZDEMİR, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
ÖZER, A. K. (2000). İletişimsizlik Becerisi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
ÖZER, S. (2002). “İlköğretim okullarında görev yapan yöneticilerin iletişim davranışlarıyla
ilgili öğretmen ve yönetici algılarının incelenmesi”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
PAKSOY, M. (2000). Örgütsel iletişim. (Ed.: İ. Özalp). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Yayınları.
PAWLAS, G. E. (1997). Vision and school culture. NASSP Bulletin. 81-537: 118-120.
PLANTY, E. G. & MACHAVER, W. (1972). Stimulating upward communication.
Management, Organization and Human Resources: Selected Readings. (Ed.:H. G.
Hicks). New York: McGraw-Hill Book Company.
PLEVYAK, L. H. & HEASTON, A. (2001). The communications triangle of parents, school
administrators, and teachers: A workshop model. Education. 121–4: 768–772.
REOBUCK, C. (2000). Etkili iletişim. (Çev: A. C. Akkoyunlu). İstanbul: Doğan Kitapçılık.
ŞAHİN, A. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin kişiler arası iletişim becerileri ve çatışma
yönetimi stratejileri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, Türkiye.
SCANLON, B. K. & KEYS, B. (1983). Management and organizational behavior. New
York: John Wiley and Sons, Inc.
SCHRAMM, W. (1992). Haberleşme nasıl işler. Kitle haberleşmesi teorilerine giriş.
Ü. Oskay (Ed.). İstanbul: Der Yayınları.
ŞİMŞEK, H. (1997). 21. Yüzyılın eşiğinde paradigmalar savaşı: Kaostaki Türkiye. İstanbul:
Sistem Yayıncılık.
ŞİMŞEK, Y. (2003). Okul müdürlerinin iletişim becerileri ile okul kültürü arasındaki ilişki.
Yayınlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir,
Türkiye.
ŞİMŞEK, Y. & ALTINKURT, Y. (2009). Endüstri meslek liselerinde görev yapan
öğretmenlerin okul kültürüne ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış araştırma raporu.
ŞİŞMAN, M. (1994). Örgüt Kültürü: Eskişehir il merkezindeki ilkokullarda bir araştırma.
Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
ŞİŞMAN, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
TAŞ, H. (1999). “Yaratıcı örgüt kültürü ve yönetim.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
TAYMAZ, H. (2000). Okul yönetimi. (5.Baskı). Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
TUTAR, H. & YILMAZ, M. K. (2002). Genel iletişim: Kavramlar ve modeller. Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.
WILLIAMS, J. W. & EGGLAND, S. A. (1991). Örgütlerde iletişim. (Çev: Y. Büyükerşen,
Öz-Alp, Ş., H.Seçim ve A.A. Bir). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
ZILLIOĞLU, M. (2000). İletişim bilgisi. H. Gürgen (Ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com