You are here

Home » Content

AMASYA KENTİ ÖZELİNDE ASAYİŞ SUÇLARININ KENTSEL MEKÂNDA DAĞILIŞ ÖZELLİKLERİ VE NEDENSELLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

A RESEARCH ON CAUSES AND DISTRIBUTION PROPERTIES OF PUBLIC ORDER CRIMES IN URBAN SPACE IN AMASYA CASE

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Crime is with no doubt one of the most important outcomes and problems of the modern society for many developed and developing countries. Economical, social and technological changes and developments cause the crime and anxiety to be largely felt at the urban site. The aim of this study is to analyze the spatial distribution and causes of the public order crimes committed in the city of Amasya in 2009. In the direction of this aim, the data about the subject of the research has been obtained from relevant authorities and arranged in accordance with the aim. Then the presence and the direction of the relationships between the variables that affect commiting crimes have been put forward. Socio-economic characteristics and especially the land use have been found to be effective on the spatial distribution of crimes and processed on the city map by using ArcGis 9.3 programme. Central business areas, densely populated areas and areas of health function are the centers of attaction for crimes. In order to minimize crime in those areas, the security measures should be reconsidered by taking the social and economic characteristics into account.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Suç, birçok gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için, modern toplumun tartışılmaz en önemli sonuçlarından ve sorunlarından bir tanesidir. Günümüzde yaşanan ekonomik, sosyal ve teknolojik değişim ve gelişimler, suç ve endişenin kentsel mekânda büyük ölçüde hissedilmesine neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı; 2009 yılında Amasya şehrinde asayiş suçlarının mekânsal dağılımını nedenleri ile birlikte açıklayarak analiz etmektir. Bu amaç doğrultusunda ilk olarak araştırma konusunun verileri, ilgili kurumlardan elde edilerek amaca uygun şekilde düzenlenmiş, daha sonra suç işlemede etken olan değişkenler arasındaki ilişkilerin varlığı ve mevcut olan ilişkilerin yönü ortaya konulmuştur. Suçların mekânsal dağılımındaki farklılıkta sosyo-ekonomik özellikler ile arazi kullanımının etkili olduğu tespit edilerek kent haritası üzerine ArcGıs 9.3 programı kullanılarak işlenmiştir.Suçlar için merkezi iş sahaları, yoğun nüfuslu alanlar ve sağlık fonksiyon alanları çekim merkezi olan yerlerdir. Bu bölgelerde suç miktarının en aza indirilebilmesi için sosyal ve ekonomik özellikler dikkate alınarak güvenlik tedbirleri tekrar gözden geçirilmelidir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-amasya-kenti-ozelinde-asayis-suclarinin-kentsel-mekanda-dagilis-ozellikleri-nedenselleri-uzerine-bir-arastirma.pdf
  • 25
1-35
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ACKERMAN, V.W. (1998) Socioeconomic Correlates of Increasing Crime Rates
in293–312 (http://www.econturk.org/-Turkiyeekonomisi/suc.doc, erişim tarihi:20.11.2006).
AĞAOĞLU, A. ve ALAEDDİNOĞLU A.F.(2005). Erzurum Şehrinde Mala Karşı
İşlenen Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım. Polis Bilimleri Dergisi. Cilt: 7, Sayı: 1, 17–42.
AKKUŞ, Y., 2003. “Suçun Ekonomik Modelleri”, Ekev Akademisi Dergisi, 7(s.s.,15)
ANSELİN, L., COHEN, J., COOK, D., GORR, W. And TİTA, G. (2000). Spatial
Analysis of Crime.http://www.ncjrs.org/criminal_justice2000/vol_4/04e.pdf, erişim:
10.03.2002.
BEAVON D. J. K.and BRANTİNGHAM, P.J.(1994), “The Influence of Street
Networks on the Pattering of Property Offenses”,Criminal Justice Press, U.S.A., pp. 115-149
BENNETT, R., R., (1991), “Routine Activities: A Cross-Natiaonal Assessment of a
Criminological Perspective”, Social Forces, Vol.70,No.1 (September 1991), pp.147-163.
BUETTNER, T. And SPENGLER, H. (2003). Local Determinants of Crime:
Distinguishing Between Resident and Non-resident Offenders, 43rd Congress of the European
Regional Science Association, 27-30 August 2003, Finland.
CLARKE, R. V. and ERCK, J. E. (2005), Crime Analysis for Problem Solversin 60
Steps, Community Oriented Policing Services (COPS),Department of Justice USA, 2005.
CLARKE,R.V. and DAVİD.,W.(1994), Diffusion of Crime Control Benefits:
Observations of the Reverse of Displacment. In Crime Prevention Studies, Ronald V. Clarke,
ed., pp. 165-182. Monsey, NY: Criminal Justice Press,
COHEN L., and FELSON M.(1979), “Social Change and Crime Rate Trends: A
Routine Activity Approach”, American Sociological Review, Vol. 44, No.4 (Aug., 1979),
pp.588–608.
COHN.,E.,G. And ROTTON., J., (2003), “Even Criminals Take a Holiday:
Instrumental and Expressive Crimes on Major and Minor Holidays”, Journal of Criminal
Justice, Vol.31, Issue 4, pp.351-360.
DÖNMEZER.,S.,(1994),Kriminoloji,İstanbul:Beta Yayınevi.
FİNKE, R. A. and BATTLE., J. (1996), Chaotic Cognition: Principles and
Applications, Lawrence Erbaum Associates, Marvok. Pp. 1-64,
28
GÜRBÜZ, M. ve KARABULUT, M. (2008), Fatih Polis Merkez Amirliğinin (Adana)
Sorumluluk Sahasında Çocuk Suçlarının CBS İle Haritalandırılması ve Analizi. Polis
Bilimleri Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 2.
HERBERT,D.T.and THOMAS,C.J.(1982),.Urban Geography New York: John
Wiley&Sons.
İÇLİ,T.G.(1993),Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri.
Ankara: Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayını-Sayı:
71.
JENSEN, G. (2001),Etiology of Deviance. In: Bryant, C.D. (chief ed.), Adler, P.A.,
Adler, P., and Jay, C. (assoc. eds.), Encyclopedia of Criminology and Deviant Behavior,
Volume I: Historical, Conceptual, and Theoretical Issues. USA: Brunner-Routledge, Taylor
and Francis Group, 153-157.
KATYAL, N. K., (2002), “Architecture As Crime Control”, The Yale Law Journal,
Vol.111, No.5, pp.1039–1139.
MUTLUER, F. (1999). Ekoloji-Suç ilişkisi Konya Örneği-. Yayımlanmamı_ Doktora
Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
NAGLE, G., (1995), “Urban Crime: A Geographic Appraisal” Geographical
Magazine, Vol.67, Issue 3, pp.56-57.
NEWMAN, O. (1973). Architectural Design for Crime Prevention. U.S. Department
of Justice, Law Enforcement Assistance Administration National Institute of Law
Enforcement and Criminal Justice.
ÖZTÜRK, A. O. (2005). Trabzon Suç Analizi. Trabzon: ber Matbaacılık.
RATCLİFFE, J.H. and MCCULLAGH, M.J. (1999), 'Hotbeds of crime and the search
for spatial accuracy', Geographical Systems, 1/4: 385-398.
TABRİZİ, L. R. and MADANİPOUR, A. (2005). Crime and The City: Domestic
Burglary and Built Environment in Tahran. Habitat International, Elsevier, 1–13

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com