Akdağ, M. ve Tok H. (2008). Geleneksel Öğretim İle Power-point Sunum Destekli Öğretimin
Öğrenci Erişine Etkisi. Eğitim ve Bilim, 33, 147, 26-34.
Akkoyunlu, B. (2002). Öğretmenlerin İnternet Kullanımı ve Bu Konudaki Öğretmen Görüşleri.
Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-8.
Akkoyunlu, B. (1998). Eğitimde Yeni Teknolojiler. Eskişehir: Açık Öğretim Fakültesi Yayınları
Akkoyunlu B. ve Yılmaz M. (2005). Tüketimci Çoklu Öğrenme Kuramı. Ankara: Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 9-18.
Alkan, C. (1987). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Yargıcıoğlu Matbaası.
Matematik Problemi Çözme Basamaklarının Gösteri Araçları İle Öğretiminin … 339
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 2, Sayı 1, s. 323 – 341, Yaz 2013, BARTIN-TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education, Volume 2, Issue 1, p. 323 – 341, Summer 2013, BARTIN-TURKEY
Alkan, C. (1988) Bilgisayar Destekli Öğrenme Modülleri. Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1-2 (20).
Altun, M. (2003). Matematik Öğretimi (3. Baskı). Bursa: Alfa Yayıncılık
Altun, M. (2000). İlköğretimde Problem Çözme Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 147.
Anderson, R.J. (1985). Cognitive Psychology and Its Implication. (2nd edition). New York:
Freeman.
Aygün, H. A. & Akgün Ö.E. (2010). Yeni İlköğretim Programlarının Eğitim Teknolisi
Kullanımı Üzerindeki Etkisiyle İlgili Öğretmen Görüşleri. 10. İnternational Educational
Tecnology Conference & Exhibition, (3), 1818-1822. 26-28 April.
Barth, James. L. (1996). YÖK Dünya Bankası Milli Eğitim Geliştirme Projesi. Ankara.
Baykul, Y. (2001). İlköğretimde Matematik Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Baytekin, Ç. (2001). Ne Niçin Neden Öğreniyoruz ve Öğretiyoruz (Öğretim Teknolojileri ve
Materyal Geliştirme). Ankara: Anı Yayıncılık.
Bilen, Mürvet. (1990). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Gelecek Yayınları.
Bloom, B. (1956). Taxonomy of Educational Objectives, Handbook I: Cognitive Domain. New
York.
Bock, M. & Laurice, J. (2000). Student As A Strategic Participant Oon Collaborative Problem
Solving Team; An Alternative Model For Middle and Secondary Schools Interventioan in
School Clinic, 36.
Charles, R., Lester, F.K, O’Daffer, P. (1988). How to evaluate progress in problem solving.
National Council of Teachers of Mathematics, Reston
Çekbaş, Y., Yakar, H., Yıldırım, B. & Savran A. (2003). Bilgisayar Destekli Eğitiin Öğrenciler
Üzerine Etkisi. III International, Educational Technologies Symposium and Fair, (2), 109-
111.
Daves P.J. & Hersh R. (2002). Matematiğin Seyir Defteri (Çev:Ender Abaoğlu).İstanbul: Doruk
Yayınları.
Demirel Özcan. (1999). Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayınları
Demirel Ö. Ve Yağcı, E. (2001). Anadolu Öğretmen Liseleri İçin Öğretim İlke ve Yöntemleri.
Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Efe, H.S., Efe. R. & Hevedanlı, M. (2010). Bilgisayar Simülasyonlarının Hücre Ünitesinin
Öğretiminde Öğrenci Akademik Başarısına Etkisinin Bloom Taksonomisine Göre
Değerlendirilmesi. 10. İnternational Educational Tecnology Conference & Exhibition. (1),
185-188, 26-28 April.
Forgasz, H. (2006). Factors that Encourage or Inhibit Computer Use for Secondary Mathematics
Teaching. J. Of Computers in Mathematics and Science Teaching. 25(1), 77-93.
Gülbenk, T. (2008). Çoklu Ortam Öğretiminin 6. Sınıf Öğrencilerinin Matematik
Başarısına Etkisi (Oran-Orantı Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Harter, C.A. & Ku, H. (2007). The Effects of Spatial Contiguity within Computer-Based
Instruction of Group Personalized Two-step Mathematics Word Problems. Comtuters in
Human Behavior, Elsevier.
340 Kerim KARABACAK
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 2, Sayı 1, s. 323 – 341, Yaz 2013, BARTIN-TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education, Volume 2, Issue 1, p. 323 – 341, Summer 2013, BARTIN-TURKEY
Heddens, J. W. & Spera, W. R. (1987). Todays Mathematics Merrill an Imprint of Prentice
Hall, New Jersey.
İşman, A. (2005). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Kalaycı, N. (2001). Sosyal Bilimlerde Problem Çözme ve Uygulamaları. Ankara: Gazi Kitapevi.
Kaptan, N. (1995). Bilimsel Araştırma İstatistik ve Teknikleri. Ankara: Remzi Yayınevi,
Karataş, İ. (2002). 8.sınıf öğrencilerinin problem çözme sürecinde kullanılan bilgi türlerini
kullanma düzeyleri. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi.
Karataş, İ. & Güven B. (2004). 8. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerinin Belirlenmesi:
Bir Özel Durum Çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 163.
Karataş, İ. & Güven B. (2003). Problem Çözme Davranışlarının Değerlendirilmesinde Kullanılan
Yöntemler: Klinik Mülakatın Potansiyeli. İlköğretim-Online, 2(2), 9.
Koğ, O.Y. & Başer N. (2010). İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik
Tutumları İle Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli değişkenler Açısından
Değerlendirilmesi. 10. İnternational Educational Tecnology Conference & Exhibition. 26-
28 April. (1), 731-735.
Kazu, H., & Yeşilyurt, E. (2008). Öğretmenlerin öğretim araç-gereçlerini kullanma amaçları
FıratÜniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 175-188.
Küçükahmet Leyla. (2000). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Means, B., & Olson, K. (1995). Technology's role in education reform: Findings from a national
study of innovating schools. Washington, DC: OERI.
MEB. (2000). İlköğretim Matematik Programı. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Mercan M., Filiz, A., Göçer, İ. & Özsoy N. (2009). Bilgisayar Destekli Eğitim ve Bilgisayar
Destekli Öğretimin Dünyada ve Türkiye’de Uygulamaları. Şanlıurfa: Akademik Bilişim’09-
Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Harran Üniversitesi.
Morgan, C. T (1995). Psikolojiye Giriş (Çev. H. Arıcı vd.) 11. Baskı. Ankara: Hacettepe
Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları.
NCTM (Natinonal Council of Teachers of Mathematics) (1989). Curriculum and evaluation
Standarts for school mathematics. Reston.
NCTM (National Council of Teachers of Mathematics). (2000). Principles and standards for
school mathematics. Reston.
Rogers, P. (2003). Designing Instuction for Technolog - Enhanced Learning. Irm Pres.
Reusser, K. & Stebler R. (1997). Every Word Problem Has a Solution: The Social Rationality of
Mathematical Modeling Schools. Learning and Instruction, 7(4), 309-327.
Saban, Ahmet. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci. Ankara: Nobel Yayınları.
Sakallı, M., Bakay, G. & Hüssein, G. (2008). Yeni Eğitim Teknolojilerine İlişkin Öğretmen
Görüşleri. Proceedings of 8th. International Educational Technology Conference (II), 710-
714. 6-9 Mayıs.
Sönmez, V. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şimşek, N. (2002). Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı. Ankara: Numarabel Dağıtım.
Matematik Problemi Çözme Basamaklarının Gösteri Araçları İle Öğretiminin … 341
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 2, Sayı 1, s. 323 – 341, Yaz 2013, BARTIN-TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education, Volume 2, Issue 1, p. 323 – 341, Summer 2013, BARTIN-TURKEY
Tandoğan, M. (1998). Öğretmen ve Teknoloji. Anadolu Üniversitesi Yayınları. No:1021.
Taylan, S. (1990). Happner’in Problem Çözme Envanterinin Uyarlaması, Güvenirlik ve Geçerlik
Çalışması, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toluk, Z. & Olkun, S. (2002). Türkiye’de Matematik Eğitiminde Problem Çözme: İlköğretim 1.-5.
Sınıflar Matematik Ders kitapları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2),
567 - 581.
Türk Dil Kurumu (TDK). (2005). Türkçe Sözlük. 10. Baskı. Ankara: 4. Akşam Sanat Okulu
Matbaası.
Ülküer, N. S. (1988). Çocuklara Problem Çözme becerisi nasıl kazandırılır? Yaşadıkça Eğitim,
5.Ekim, Kasım, Aralık.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com