You are here

Home » Content

AB’ye Uyum Sürecinde Türk Kamu Yönetiminin Dönüşümü

EU Integration Process of Transformation of Turkish Public Administration

Journal Name:

  • Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study, the EU integration process of the basic characteristics of the Turkish public administration and the problems faced with the transformation that can be placed in this context is to determine possible solutions. For this purpose, primarily focused on organizational aspects of public administration from yesterday to today is a panorama of the basic characteristics and issues that will be enacted. Especially understanding of the new public management will be analysed in the concepts and approaches of governance, subsidiarity and so on, transformation process that public administration in Turkey faced, changes in the legal framework laid down at this point in relations with the EU, insights, and reconstruction efforts. In this context, the EU set out in the process of restructuring efforts of the key issues facing the state, and this process, also to include projections for the future will be discussed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, AB’ye Uyum Sürecinde Türk Kamu yönetiminin karşı karşıya bulunduğu dönüşümün temel nitelikleri ve sorunları ile bu bağlamda ortaya konabilecek çözüm önerilerinin belirlenmesidir. Bu amaçla, öncelikle kamu yönetiminin örgütsel yönü odaklı bir dünden bugüne temel nitelikler ve sorunlar panoraması çıkarılacaktır. Özellikle yeni kamu yönetimi anlayışı, yönetişim, yerellik vb. kavramlar ve yaklaşımlar çerçevesinde Türkiye’de kamu yönetiminin karşı karşıya bulunduğu dönüşüm süreci, AB ile ilişkilerde gelinen noktada ortaya konan yasal çerçeve değişiklikleri, anlayışlar ve yeniden yapılanma çabaları bağlamında irdelenecektir. Bu çerçevede ortaya konan yeniden yapılanma çabalarının AB sürecinde karşı karşıya kaldığı durum ve bu sürecin temel sorunları, geleceğe dönük projeksiyonları da içerecek biçimde tartışılacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-abye-uyum-surecinde-turk-kamu-yonetiminin-donusumu.pdf
  • 1
33-60
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akdoğan, A.A. (2004). “Uygulama Açısından Türkiye’de Kamu Yönetimi
Reformu”, Amme İdaresi Dergisi, 37(4): 11-30.
Aktan, C.C. (1999). “Türkiye’de Toplam Kalite Yönetiminin Kamu
Sektöründe Uygulanmasına Yönelik Öneriler”, Türk İdare Dergisi,
422(Mart).
Al, H. (2004). “Türk Kamu Yönetiminde Liberal ve Postmodern Esintiler:
Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı”, Amme İdaresi Dergisi, 37(4):
1-10.
Arıkan, Y.E. (2004). “Bütünleşen Avrupa’da Yerel
Yönetimler”, Görüş, 2004(Mart): 38-51.
Aykaç, B. (2003). “Yönetimin İyileştirilmesi ve Örgütsel Değişim”, B.
Aykaç, Ş. Durgun, H. Yayman (Ed.), Türkiye’de Kamu Yönetimi,
Yargı Yayınları, Ankara, ss. 255-297.
Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M.A. (2003). “Türkiye’de İdari Reform
Hareketlerinin Eleştirel Bir Tahlili”, GÜİİBF Dergisi, 2003/2: 153-179.
Balaban, O. (2004). “Krizden Kaçış, Krize Kaçış: Türkiye’de Kamu
Yönetimi Reformu”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 13(4): 5-17.
Çukurçayır, M.A., Eroğlu, T. (2004). “Yerel Yönetimlerde Yeniden
Yapılanmaya Farklı Bir Yaklaşım: Verimlilik ve Başarı
Karnesi”, Sayıştay Dergisi, 53(Nisan-Haziran): 41-67.
Doig, A., Wilson, J. (1998). “What Price New Public Management?”,
Political Quarterly, 69(3): July-September.
DPT (2003). Kamu Yönetiminin İyileştirilmesi ve Yeniden Yapılandırılması,
Özel İhtisas Komisyon Raporu, DPT Yayını, Ankara.
DPT (2004), Türkiye’nin AB’ye Katılım Sürecine İlişkin 2004 Yılı İlerleme
Raporu, DPT Yayını, Ankara.
Eke, A.E. (1982). Anakent Yönetimi ve Yönetimlerarası İlişkiler, A.Ü. SBF
Yayını, Ankara.
Eren, V. (2003). “Kamu Yönetiminde Yeni Meşruluk Temeli Olarak Müşteri
Odaklı Yönetim Yaklaşımı”, A.Ü. SBF Dergisi, 58(1).
Eryılmaz, B. (1995). “Yerel Yönetim Sendromu”, Yeni Türkiye, Sayı 4,
Haziran.
Eryılmaz, B. (1997). Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması, Birleşik
Yayıncılık, İstanbul.
Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye, Vadi Yayınları, Konya.
Görmez, K. (2000). “Demokratikleşme Açısından Merkez-Yerel Yönetim
İlişkileri”, GÜ. İİBF Dergisi, 2000(4): 81-88.
Göymen, K. (1999). “Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi:
Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri”, Amme İdaresi
Dergisi, 32(4), Aralık.
Göymen, K. (2000). “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim:
Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler
Dergisi, Sayı 2, Nisan.
Gül, H. (2005). “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısına Adem-i
Merkezileşme-Küreselleşme Dinamikleri ve Yönetimi Geliştirme
Açılarından Bakış”, H.Özgür, M.Kösecik (Ed.), Yerel Yönetimler
Üzerine Güncel Yazılar-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 39-56.
Güler, B.A. (2004). “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Üzerine”, Hukuk ve
Adalet, 1(2).
Hamamcı, C. (1981). Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim Ekseninde
Belediyelerimizin Yapısı Ve Demokratikleşme Eğilimi, Yayınlanmamış
Doktora Tezi, Ankara.
Leavit, H.J. (1964). Managerial Psychology, The University of Chicago
Pres.’den aktaran Peker, Ö. (1995), Yönetimimi Geliştirmenin
Sürekliliği, TODAİE, No: 258, Ankara.
Heper, M. (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği, ODTÜ Yayını, Ankara.
Hughes, O.E. (2003). Public Management and Administration, Third
Edition, Macmillan Press, London.
Kickert, W.J.M. (2005). “Distinctiveness in the Study of Public Management
in Europe”, Public Management Review, 7(4): 537-563.
Kösecik, M., Özgür, H. (2005). “Yerel Yönetimlerde Reform: Geleneksel
Modelin Değişim Süreci”, H. Özgür, M. Kösecik (Ed.), Yerel
Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 1-20.
Lynn, L.E.Jr. (2001). Public Management, Sage Publications, Chicago.
Mahçupyan, E. (1997). Osmanlı’dan Postmoderniteye, Yol Yayınları,
İstanbul.
Ortaylı, İ. (1985). Tanzimat’tan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği, Hil
Yayınları, İstanbul.
Ortaylı, İ. (1995). “Devraldığımız Miras”, Yeni Türkiye, Sayı 4, MayısHaziran.
Ökmen, M. (2003). Kent, Çevre ve Globalleşme, Alfa Yayınları, İstanbul.
Ökmen, M. (2005a). “Küreselleşme Sürecinde Yerelleşme Eğilimleri ve
Yerel Yönetimler”, H. Özgür, M. Kösecik (Ed.), Yerel Yönetimler
Üzerine Güncel Yazılar-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 539-564.
Ökmen, M. (2005b), “Küresel Sistem, Demokratikleşme-Yerelleşme
Dinamikleri ve Yerel Demokrasi”, Kemal Görmez (Ed.), Küreselleşme
ve Yerelleşme, Odak Yayınları, Ankara, ss. 21-63.
Ömürgönülşen, U. (2003). “Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir
Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, Muhittin Acar, Hüseyin Özgür
(Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 3-43.
Özilhan, T. (2003). “Kamu Reformunun Temel İlkeleri”, Görüş, Aralık, ss.
6-7.
Parlak, B. (2003). “Küreselleşme Sürecinde Modern Ulus-Devlet ve Kamu
Yönetimi”, M. Acar, H. Özgür (Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi-1,
Nobel Yayını, Ankara, ss. 347-391.
Parlak, B., Sobacı, Z. (2005). Kuram ve Uygulamalarda Kamu Yönetimi:
Ulusal ve Global Perspektifler, Alfa Yayını, İstanbul.
Şaylan, G. (1974). “Bir Yapısal Sorun Olarak Yönetim Reformu”, K. Fikret
ARIK’a Armağan, AÜSBF Yayını, Ankara.
T.C. Başbakanlık (2003). Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı, T.C.
Başbakanlık Yayını, Ankara.
Tekeli, İ. (1996). “Katılımdan Beklentilerimiz Zaman İçinde Nitelik
Değiştiriyor”, Ada Kentliyim, No: 3, Sonbahar.
TODAİE (1992). KAYA Raporu Yerel Yönetimler Araştırma Grubu
Raporu, TODAİE Yayınları, Ankara.
Yaşamış, F.D. (1997). “Kamu Yönetimi Kuramında ve Uygulamasında Yeni
Gelişmeler: Administration’dan Management’a”, Türk İdare
Dergisi, Sayı 417, Aralık.
Yılmaz, O. (2001). Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve
Ülke Deneyimleri, DPT Yayınları, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com