You are here

PARŞÖMEN ESERLERİN TRİCHOPHYTON VERRUCOSUM'UN BULAŞMA KAYNAĞI OLABİLECEĞİNİN GÖSTERİLMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The dermatophytes are a group of fungi comprising three genera, Microsporum, Trichophyton and Epidermophyton which cause the disease tinea or ringworm in its various forms. Apart from M. gypseum, which exists normally in the soil, the natural habitat of the dermatophytes is the skin of warm-blooded animals. In ancient times calve, sheep; goat.. skins have been used for the manufacture of parchment as a writing material. Trichophyton verrucosum was isolated from a parchment manuscript dated on XIVth century as the mycological deterioration agent of the material and the object was fumigated successively in a thymol chamber. Trichophyton species cause dermatophytoses infecting the keratinized tissues such as hair, nails; skin etc. of human and lower animals. T. verrucosum is a zoophilic pathogen usually contracted from cattle and this fungus mar survive for many years on dead materials in nature. Although certain animal skins were reported as the source of acquisition of dermotophytosis, the transmission possibility from a museum object to human has been demonstrated as the first time in research. This conclusion should be epidemiologically important as being demonstrated a possible contamination source of Trichophyton verrucosum.
Abstract (Original Language): 
İşlenmemiş deri olan parşömen üzerine yazılmış XIV'üncü yüzyıla tarihlenen bir elyazmada grimsi pembe-eflatun renklerde lekelenmeler, malzemede ayrışma, dokuda zayıflama ve kopmalar tespit edilerek mikoloji kökenli etken aranmış, materyal örneklerinden saf kültür halinde Trichophyton verrucosum ayrılmıştır. Patojen bir mantar olan T. verrucosum sığır ve ineklerde görülen hayvancıl (zoofilik) bir türdür ve dermatofitlerin canlılar dışında uzun süre, aylarca hatta senelerce canlı kalabildiği bildirilmiştir. Eserin bulunduğu mekanların iç iklimi ve mikroflorası daha önceki bir çalışmamızda saptanmış, iklim verilerinin organik eserler için önerilen standart değerler arasında ve oldukça kararlı seyrettiği; ortalama bağıl nem rakamlarının eserlerde bakteri gelişmesi için elverişli olmadığı, hatta mantar konidilerinin aktivasyonu açısından alt ve üst tehlike sınırlarını aşmadığı saptanmış; ayrıca gerek ortamda gerekse incelenen eser grubunda bu mantarla karşılaşılmamıştır. Bu durum ayırdığımız kökenin de baştan beri, parşömenin üretildiği hayvanın derisinde bulunduğunu düşündürmektedir. Bir müze eseri olarak parşömenden yani işlem görmemiş deriden Trichophyton verrucosum'un bulaşabilme olasığının bulunduğu ilk kez çalışmamızda gösterilmiştir. Eserin dezenfeksiyonu timol kabininde yapılmış ve başarılı sonuç alınmıştır.
151-155

REFERENCES

References: 

1. Unat EK, Yücel A. Tıp mikolojisi. Unat EK, Yücel A, Altaş K, Samastı M. Unat'ın tıp parazitolojisi. İnsanın ökaryonlu parazitleri ve bunlarla oluşan hastalıkları'nda. Beşinci baskı. İstanbul, Cerrahpaşa Tıp Fak. Vakfı Yayınları: 15, 1995; 682-860.
2. Weitzman I, Kane J, Summeıbell RC. Trichophyton, Microsporum, Epidermophyton and agents of superficial mycoses. Manual of Clinical Microbiology. Ed. P Murray. 6th ed. Washington, ASM Press,1995; 793-795.
3. Kwon-Chung KJ, Bennett JE. Medical Mycology. Philadelphia, Lea and Febinger, 1992; 105-161.
4. Georg LK, Camp LB. Routine nutritional tests for the identification of dermatophytes. J Bact 1957; 74: 113-121.
5. Unat EK. Tıbbi mikoloji. İkinci baskı. İstanbul, Kutulmuş Matbaası, 1962; 53-54; 84.
6. Koneman EW, Allen SD, Janda WM, Schereckenberger PC, Winn CW. Colar atlas and textbook of diagnostic microbiology. 5th ed. Philadelphia, Lippincott,1997;1019-1025.
7. Larone DH. Medically important fungi, a guide to identification. 3. baskı. Washington DV, ASM Press, 1995;179.
8. Evans EGV, Richardson MD. Medical mycology. A practical approach. Oxford; IRL Press,1989; 65-88.
9. Kantarcıoğlu S. Portolan ve deniz haritaları sergisi konservasyon çalışmaları. 2'nci Müzecilik Semineri Bildirileri. İstanbul, Birlik Ofset Ltd. Şti. 1994; 70-73.
10. Kowalik R. Microbiodeterioration of library materials. Part I. Restaurator: 1980a; 99-114; Part II. Restaurator. 1980b;135-219.
11. Yücel A; Kantarcıoğlu AS: Müzelerdeki eserlerin bozulmasında mikropların rolü. Kültür Bakanlığı başvuru eserleri dizisi 47: Ankara; Türk Tarih Kurumu Basımevi; 1997.
12. Voronina LI, Nazarova ON, Petushkova U, Reıbrikova NL. Damage of parchment and leather caused by microbes. ICOM Committee for Conservation, 6th teriennial meeting, Ottawa, 21-25 September 1981, Preprints'de. Paris: ICOM,1981:19.3.
13. Yücel A; Kantarcıoğlu AS. A microbiological study in Topkapı Palace Library (Istanbul). 3rd International Conference on Biodeterioration of Cultural Properties, (4-7 July 1995, Bangkok), Thailand, Proceedings. 1995;400-413.
14. Yang CS. Understanding the biology of fungi found indoors. Eckardt J, Yang SC eds. Fungi and bacteria in indoor environmeıits: Health effects, detection and remediation. New York. 1995; 128.
15. Yücel A, Kantarcıoğlu AS. A detailed study on two Histoplasma capsulatum strain, one outside the host organism. 6th International Mycological Congress, (23-28 August 1998, Jerusalem), Israel Abstracts. 1998; 22.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com