You are here

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Purpose of this study is to evaluate the empatic tendency levels of Turkish teacher candidates with regard to variables of gender, class level, and GPA. Research’s data collected with ‘Empatic Tendency Scale’ developed by Dokmen and ‘Personal Information Form’ prepared by researchers. Study’s sample consist of 138 (64 male, 74 female) students studying in Ataturk and Karadeniz Technical University Education Faculty Turkish Education Departments. Data analysed with SPSS 11.5 programme. Results of the study can be summarized as follow: Turkish teacher candidates have empatic tendency level above the average (X:3,40), gender and GPA are not meaningful variables but class level is meaningful on the empatic tendency level.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının empatik eğilim düzeylerini cinsiyet, sınıf ve not ortalaması değişkenlerine göre değerlendirmektir. Araştırmanın verileri, Dökmen tarafından geliştirilen ‘Empatik Eğilim Ölçeği’ ve araştırmacılarca hazırlanan ‘Kişisel Bilgi Formu’ ile toplanmıştır. Çalışmanın örneklemi Atatürk Üniversitesi ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültelerinin Türkçe Eğitimi bölümlerinde okuyan 138 (64 erkek, 74 kadın) öğrenciden oluşmaktadır. Veriler SPSS 11.5 programıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonunda; Türkçe öğretmen adaylarının ortalamanın üstünde (X:3,40) empatik eğilime sahip olduğu, cinsiyet ve not ortalamasının anlamlı farklılık oluşturmadığı, sınıf düzeyinin ise empatik eğilim üzerinde anlamlı bir değişken olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.
19-25

REFERENCES

References: 

Barut, Y. (2004). Ortaöğretim Kurumlarında Çalışan Öğretmenlerin Empatik Eğilim Düzeyleri ile Çatışma Eğilimi Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. XIII.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya, 6 – 9 Temmuz 2004.
Bilen, M. (1990). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Dizer, B. ve İyigün, E. (2009). Yoğun Bakım Hemşirelerinde Empatik Eğilim Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12 (1), 9-19.
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21 (1-2), 155-190.
Dökmen, Ü. (2005). İletişim Çatışmaları ve Empati. Ankara: Sistem Yayıncılık.
Duru, E. (2002). Öğretmen Adaylarında Empatik Eğilim Düzeyinin Bazı Psikososyal Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (12), 21-35.
Erçoban, S. (2003). İlköğretim II. Kademesindeki Branş Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Öz, F. (1998). Son Sınıf Hemşirelik Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri, Empatik Becerileri ile Akademik Başarı Arasındaki İlişki. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2), 21–29.
Rogers, R. C. (1983). Empathic: An Unappreciated Way of Being (Çeviren: Füsun Akkoyun). Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15 (2), 103-124.
Yılmaz, İ. ve Akyel, Y. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 27-33.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com