You are here

Home » Content

MÜTEKADDİMUN SELEFİYYE VE METOD ANLAYIŞI

Journal Name:

  • Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2004

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The means of Selef as a word is the man who lived in the past, as a term is the scholar who lived in the earliest islamic century and had their system and thought. The scholers who have lived after the earliest islamic century and have the same system and thought are colled as selefiyye. Selef who lived in earliest century are colled as a precedent selef to seperate from the another selef. The another selef are colled as latest selef. Selef have thought to interpret of the verses abaut the metaphysics are not true. They says that to put law with reasonal thing in that subject can not fit to the reality. But they are going on to put prenciples with their opinions. So selef are the first scholars who put principles with their idea in the religious region and who blame to the nonfolower of that principles.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Selef, kelime itibariyle önceden yaşayan, kavram olarak da islamın ilk dönemlerinde yaşayan, kendilerine göre metotları ve görüşleri olan ilim adamlarıdır. Daha sonra yaşadığı halde aynı metotları benimseyen ve aynı görüşleri paylaşan âlimlere de selefiyye denmektedir. İlk dönem selef âlimlerini diğerlerinden ayırmak için onlara mütekaddimun selef (ilk dönem selef), diğerlerine de müteahhirun selef denmektedir. Selef, nasların metafizik âlemle ilgili olanlarının yorumlanmasını doğru bulmamaktadır. Akılla bu konularda hüküm koymanın gerçeği karşılamayacağını savunmaktadır. Ancak dini konuların anlaşılmasında kendi akıllarıyla ilkeler koymaya devam etmektedirler. Dolayısıyla selef, dini alanda akılla ilk ilke koyucu ve bu ilkelere uymayanları kınayan olmuşlardır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 939.pdf
  • 2
25
46
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bağdâdi, Ebu Mansûr Abdülkâhir, Mezhepler Arasındaki Farklar, Ter. E. Ruhi Fığlalı, Ankara, 1991.
Buhâri, Ebu Abdullah Muhammed b. İsmail, el-Camiu's-Sahih, Tah. Baz Abdülaziz, ts. el-Beyâzi, Kemalüddin Ahmed, İşârâtu'l-Meram Min İbârâti'l-İmam, Tah. Muhammed Zahid b. Hasan el-Kevseri, İstanbul, 1949.
48
mütekaddimun
selefiyye ve metod anlayışı
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usulü, Ankara, 1985. Cürcâni, Ali b. Muhammed eş-Şerif, Kitabü't-Ta'rifât, ts.
Ebu Zehra, Muhammed, İslamda Fıkhi Mezhepler Tarihi, Ter. Abdülkadir Şener, İst. ts. el-Eş'ari, Ebü'l-Hasan Ali b. İsmail Ebu Musa, el-İbâne An Usuli'd-Diyâne, Medine, 1975. el-Eş'ari, Ebü'l-Hasan Ali b. İsmail, el-İstihsan fi Havzı İlmi'l-Kelam, Beyrut, 1952. el-Eş'ari, Ebü'l-Hasan Ali b. İsmail, Makâlâtü'l-İslamiyyin, Tah. Hellmut Ritter, Wiesbaden, 1980.
Gazzali, Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed, Faysalü't-Tefrika beyne'l-İslam ve'z-
Zendeka, Tah. Semih Dağim, Beyrut, 1993. Gazzali, Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed, İlcâmü'l-Avam an İlmi'l-Kelam, Tah.
Muhammed Mutasımbillah el-Bağdadi, Beyrut, 1985. Gazzali, Gazzali, Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed, İhya-ü Ulumi'd-Din, Ter. Ahmet
Serdaroğlu, İstanbul, 1989. el-Hafni, Dr. Abdü'l-Mümin, Mevsuatü'l-Fırak ve'l-Cemea, by. 1993. el-Herevi, Abdullah b. Muhammed b. Ali, Zemmü'l-Kelam, Tah. Semih Dağim, Beyrut, ts. İ bn Abdi'l-Berr, Ebu Ömer Yusuf, Camiu Beyani'l-İlm ve Fadlihi, Tah. Züheyri, Suud, 1994. İbnü'l-Cevzî, İ'lâmü'l-Muvakkıtn, Tah. İsamüddin Sabâbeti, Kahire, 1993. İbn Ebi'l-İzz, Şerhu Akideti't-Tahâviyye, Beyrut, 1399.
İbn Haldun, Ebu Zeyd Abdurrahman b. Ebi Bekir Muhammed, Şifau's-Sâil li Tehzibi'l-Mesâil,
Tah. Muhammed Tavit et-Tanci, İstanbul, 1957. İbn Hallıkân, Ebü'l-Abbas Şemsüddin Ahmed b. Muhammed Ebu Bekir,Vefâyâtü'l-A'yan, Tah.
Hasan Abbas, Beyrut, ts. İ bn Hazm, Ebu Muhammed Ali b. Ahmed, el-Fasl fi'l-Milel ve'l-Ahva ve'n-Nihal, Tah.
Muhammed İbrahim Nasr, Abdurrahman Umeyre, Beyrut, ts. İbn Kudâme, Abdullah b. Ahmed, Şerhu Lumati'l-İtikad, Tah. Muhammed Salih Useymeyn,
Riyad, 1988.
İbn Kuteybe, Ebu Abdillah Muhammed b Müslim, Hadis Müdafaası, Ter. M. Hayri Kırbaşoğlu, İstanbul, 1989.
İ bn Manzur, Ebü'l-Fadl Cemalüddin Muhammed b. Mükerrem, Lisanü'l-Arab, Beyrut, ts.
İ bn Teymiyye, el-Fetevâ'l-Hameviyyetül-Kübra, Kahire, 1401.
İbnü'l-Cevzi, Cemaleddin Ebü'l-Ferec Abdurrahman, Telbisü İblis, Beyrut, ts.
el-İsfehâni, Ebu Nuaym Ahmed b. Abdullah, Hilyetü'l-Evliya ve Tabakâtü'l-Esfıya, Beyrut, ts.
Kadı Abdulcabbar, Şerhu'l-Usûli'l-Hamse, Tah. Abdülkerim Osman, Kahire, ts.
Kılavuz, A. Saim, İslam Akaidi ve Kelama Giriş, İstanbul, 1997.
Koçyiğit, Talat, Hadiscilerle Kelamcılar Arasındaki Münakaşalar, Ankara, 1984.
Macit, Nadim, Ehl-i Sünnet Ekolünün Doğuşu, Erzurum, 1995.
Mustafa Hilmi, et-Tasavvuf ve'l-İtticahatü's-Selefiyye fi'lAsri'l-Hadis, İskenderiye, 1982. Mustafa Hilmi, Menhecü Ehli'l-Hadis ve's-Sünne, İskenderiye, 1992.
Mûsuli, Ebu Bekir Halil İbrahim Ahmed, Şu'betu'l-Akide beyne Ebu'l-Hasen el-Eş'ari ve
Etbaihi, Beyrut, 1990. Müslim, Ebü'l-Hüseyin el-Kuşeyri, el-Camiu's-Sahih, Tah. Haşim Ahmed Ömer, ts. N. Çağatay - İbrahim A. Çubukçu, İslam Mezhepleri Tarihi, Ankara, 1990. Nasri Nadir, el-Medhal ile'l-Fırakı'l-İslamiyye es-Siyasiyye ve'l-Kelamiyye, Beyrut, 1989. Özler, Mevlüt, İslam Düşüncesinde 73 Fırka Kavramı, İstanbul, 1996.
Râzi, Fahreddin Ebu Abdullah Muhammed b. Ömer b. El-Hüseyin, Esasu't-Takdis, Beyrut,
1995.
Suyûti, Celaleddin Abdurrahman b. Ebu Bekir, Tedribu'r-Ravi, Tah. Abdülvehhab Abdüllatif, Beyrut, 1979, s. 328;
Şehristâni, Ebü'l-Feth Muhammed b. Abdülkerim b. Ahmed, el-Milel ve'n-Nihal, Tah.
Muhammed Seyyid Geylani, Beyrut, ts. Şerafettin Gölcük, Kelam Tarihi, Konya, 1998. Taftazâni, Sadüddin Mesud b. Ömer, Şerhü'l-Akaid, İstanbul, 1973.
Taşköprülüzade, Ahmed b. Mustafa, Mevzuatü'l-Ulum, Tah. Kamil K. Bekri, Abdülvehhab
Büvennur, Kahire, ts. et-Tehânevi, Muhammed Ali b. Ali, Keşşâfü Istılâhâti'l-Fünûn, İst. 1984. Uludağ, Süleyman, İslam Düşüncesinin Yapısı, İstanbul, 1979.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com