ÖZEL EĞİTİM ALANINDA ÇALIŞAN ÖĞRETMENLERİN EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Akbulut, E. (2010). “Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeyleri.”
Yayınlamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Akkoyun, F. (1982). Empatik anlayış üzerine. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(2), 64-68.
Akkoyun, F. (1983). Empatik olmak değeri anlaşılmamış bir varoluş
şeklidir. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 16(1),
106-108.
Alçay, U. (2009). “Farklı okul türlerinde görev yapan yönetici ve
öğretmenlerin empatik beceriler açısından karşılaştırılması.”
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi,
İstanbul.
Alver, B. (2003). “Çeşitli kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanların
empatik becerileri, karar stratejileri ve psikolojik belirtileri
arasındaki ilişkiler.” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk
Üniversitesi, Erzurum.
Barut, Y. (2004). Öğretmenlerin empatik eğilim düzeyleri ile çatışma
eğilimi düzeylerinin değişkenler açısından incelenmesi. XIII.
Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Samsun.
Bayam, G., Şimşek, E. U., & Dilbaz, N. (1995). Üç farklı meslek
grubunda empatik beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Kriz
Dergisi, 3(1-2), 7-17.
Brody, L. R., & Hall, J. A. (1993). Gender and emotion. M. Levis and
J. Havilland (Eds.). Handbook of emotions, 447-460. New York:
Guilford Press.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2015) 43-65 63
Çakmak, M. (2000). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi, sınıf yönetiminde
yeni yaklaşımlar. Nobel Yayınevi, Ankara.
Çelik, E. (2008). “Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik
eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi,”
Yayınlamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Çokluk, Ö. (1999). “Zihinsel ve İşitme Engelliler Okullarında Görev
Yapan Yönetici ve Öğretmenlerde Tükenmişliğin Kestirilmesi,”
Yayınlamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Davis, C. M. (1990). ‘‘What İs Empaty, and Can Empaty Be Taught?’’.
Physical Therapy.
Dev, N. (2010). “İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve
öğretmenlerin empatik beceriler açısından karşılaştırılması”
Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi,
İstanbul.
Dilmaç, B., Gürsel, M., & Sarı, H. (2004). Sınıf yönetimi. Konya:
Eğitim Kitabevi.
Dökmen, Ü. (1998). Empati kurma becerisi ile sosyometrik statü
arasındaki ilişki. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
Dergisi. 20(1), 27-36.
Dökmen, Ü. (2009). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve
empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ercoşkun, M. H. (2005). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin empatik
becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi,
Erzurum.
Erçoban, S. (2003). İlköğretim II. kademesindeki branş öğretmenlerinin
empatik eğilim düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından
incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ
Üniversitesi, Bursa.
Eripek, S. (2005). Zeka geriliği. Ankara: Kök Yayıncılık.
Ersanlı, K. (1993). İnsan ilişkilerinde empatik yaklaşımın yeri ve önemi.
MEB Eğitim Dergisi, 5(2), 70-72.
Filiz, A. (2009). “Farklı lise türlerindeki öğrencilerin empatik
eğilimlerinin ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi.”
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi,
İstanbul.
Aydan AYDIN- Nalan Nergis KARKAÇ 64
Genç, S. Z., & Kalafat, T. (2008). Öğretmen adaylarının demografik
tutumları ile empatik becerilerinin değerlendirilmesi üzerine bir
araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi,19(4), 54-66.
Güldağ, S. (2007). “Düzme çakırlar ilköğretim okulunda okuyan
öğrencilerin ebeveynlerinin empatik düzeylerinin ailelerin sosyo
ekonomik yapılarına göre incelenmesi.” Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Günaydın, M. (1999). “Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin
empatik eğilim düzeyleri ile çatışma eğilimi düzeylerinin bazı
değişkenler açısından incelenmesi.” Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Jones, V. F., & Jones, L. S. (2001). Comprehensive classroom
management communities of support and solving problems.
Allyn and Bacon, Boston, USA.
Kallipuska, M. (1992). Holistic empathy educadion among preschool and
school children. International Scientific Conference Comenius
Heritage and Education, 23(27), 1-20.
Karahan, F. T. (1998). Empatik beceri ve insan doğası anlayışı.
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(4),
207-219.
Karasar, N. (2009), Bilimsel Arastırma Yöntemi, 19.Basım, Nobel
Yayın Dağıtım, Ankara.
Kılıç, S. (2005). “İstanbul’daki okul öncesi öğretmenlerinin empatik
beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi.”
Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi,
İstanbul.
Lennon, R., & Nancy E. (1990). Gender and age differences in empathy
and sympathy, empathy and it’s development. New
York: Cambridge University Pres.
Nikolaou, I., & Tsaousis, I. (2002). Emotional ıntelligence in the
workplace: exploring ıts effects on occupational stress and
organizational commitment. International Journal of
Organizational Analysis, 10(4), 327-342.
Önemlitürk, D. (1997). Lise yöneticilerinin kendini gerçekleştirme ve
empati düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli
Üniversitesi, Kocaeli.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2015) 43-65 65
Ören, N., & Gençdoğan, B. (1998). Psikolojik danışma ve rehberlik
anabilim dalı öğrencilerinin aile ve arkadaşlarından algılanan
sosyal destek düzeyleri ile empatik beceriler arasındaki
ilişkiler. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Konya.
Sarı, H. (2003). Özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitimleriyle ilgili
çağdaş öneriler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Stephan, W.C., & Finlay, K. (1999). The role of empahy in improving
intergroup relations. Journal of Social Issues, 55(4), 729-747.
Yıldırım, İ. (1992). Psikolojik danışma ve rehberlik programı
öğrencileri ile psikoloji programı öğrencilerinin empatik eğilim
ve empatik beceri düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 7(13), 128-139.