You are here

BEŞİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ÖYKÜLEYİCİ METİN YAZMA BECERİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Narrative Text Writing Skills Assessment of Fifth Grade Students

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.657
Abstract (2. Language): 
The aim of this work is to evaluate the fifth grade elementary school students' skills of writing narrative text. The research was carried out with 663 students who are in their 5th year in Eskişehir/Odunpazarı elementary schools. In order to collect datas, students were given a form which consists of three different sections. First section comprises of “Personal Information Details” which includes the datas of individual informations. The second section, “subject list”, is designed for students to decide their subjects in the research. The third section is consisted of empty pages for students to write thier narratives. In the analysis of the data, narrative elements rating scale which was designed in the abroad and translated into Turkish was used effectively. It is extrapolated from the research that students did not use narrative elements as it is desired. Moreover, it is understood that the skills for student to use narrative elements differentiated according to several variance.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesini amaçlayan betimsel bir araştırmadır. Araştırma 2010-2011 eğitim öğretim yılında Eskişehir Odunpazarı ilçe merkezinde öğrenim gören ve tabakalı örnekleme yöntemiyle seçilen okulların beşinci sınıflarında öğrenim gören 663 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Öğrencilere, veri toplamak üzere birinci bölümünde “kişisel bilgi formu”, ikinci bölümünde öykü yazma konularını seçmek üzere “konu listesi”, üçüncü bölümünde ise seçtikleri konuyu yazmak üzere boş sayfalardan oluşan “öykü yazma alanı” bulunan ve üç bölümden oluşan bir form sunulmuştur. Verilerin analizinde öğrencilerin yazmış oldukları öykülerde bir öyküde bulunması gereken unsurlardan ‘ana karakter, yer, zaman, başlatıcı olay, girişim, hedef, sonuç ve tepki’ unsurlarını ne oranda kullanabildiklerini belirlemek amacıyla yurt dışında geliştirilmiş ve Türkçeye çevrildikten sonra geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmış olan “Öykü Unsurları Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında öğrencilerin öyküleyici metin unsurlarını istenilen düzeyde kullanamadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin öyküleyici unsurları kullanma becerilerinin de çeşitli değişkenlere göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
121
147

REFERENCES

References: 

Akyol, H. (2008). Yeni programa uygun Türkçe öğretimi yöntemleri. Ankara:
Kök Yayıncılık.
Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım
hataları. Yüksek lisans tezi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin
yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 317 – 328.
Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile
yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies- International
Periodical For the Language, Literature and History of Turkish or
Turkic, 6 (1), 693 – 706.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, istatistik,
araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem
Akademi Yayıncılık.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında
bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Doktora tezi, Gazi
Üniversitesi, Ankara.
Coşkun, İ. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kompozisyon yazma
becerileri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Marmara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Çeçen, M. A. (2011). Yedinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici yazılarında
tutarlılık. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1-20.
Çelik, M. E. (2012). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım
becerilerinin farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Turkish
Studies- International Periodical For the Language, Literature and
History of Turkish or Turkic, 7 (1), 727 – 743.
Elbir, B. ve Yıldız, H. (2012). İlköğretim yazma eğitimi üzerine yapılan
lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Akademik Bakış Dergisi, (30),
1 – 11.
Elvan, Z. (2007). Türkçe (1 – 5. sınıflar) ders programının öğretmen
görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi
Üniversitesi, Ankara.
Erdoğan, Y. ve Yaman, H. (2007). İnternet kullanımının Türkçeye etkileri:
Nitel bir araştırma. Journal of Language and Linguistic Studies, 3(2),
237 – 249.
Esra KAYNAŞ, Hüseyin ANILAN 146
Fivush, R., Marin, K., Crawford, M., Reynolds, M. ve Brewin, C. (2007).
Children’s narratives and well- being. Cognition and Emotion, 21 (7),
1414 – 1434.
Gamgam, H. (1998). Parametrik olmayan istatistiksel teknikler. Ankara: Gazi
Üniversitesi Yayınları.
Gül, A. ve Özen, Y. (2007). Sosyal ve eğitim bilimi araştırmalarında evren ve
örneklem sorunu. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi,(15), 394 – 422.
Harris, R. K. ve Graham, S. (1996). Making the writing process work:
Strategies for composition and self regulation. Cambridge, MA:
Brokline Books.
Karakuş, I. Ş. (2006). Çocuk edebiyatı ürünlerinin okuma gelişimine etkisi.
Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Kissel, B. (2003). Promoting writing and preventing writing failure in young
children. Preventing School Failure, 52 (4), 53-56.
Koçak, A. (2005). Bolu ili ilköğretim beşinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin
yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Abant
İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı ve
kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
MEB (2008). Öğrencilerin televizyon izleme alışkanlıkları. Ankara: Milli
Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Önkaş, N. A. (2010). Ana dili öğretimine yeni yaklaşımlar. Muğla Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (24), 121 – 128.
Öztürk, İ. H. (2011). Tarih öğretmeni eğitiminde tarihsel romanların kullanımı:
Bir eylem araştırması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi
Dergisi, 12 (4), 277 – 301.
Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kendilerini yazılı
olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi. Yüksek lisans tezi,
Gazi Üniversitesi, Ankara.
Sherly, A. ve Gallick, J. (1997). Improving narrative writing skills,
composition skills and related attitudes among second grade students by
integrating word prossing, graphic organizers and art into a process
aproach to writing. Nova Southeastern University, Florida.
Temur, T. (2006). İlköğretim 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin yazı dilindeki kelime
hazinelerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Doktora
tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yalınkılıç, K. (2010). Üniversite öğrencilerinin dil tutumları üzerine toplum
dilbilimsel bir inceleme. 3. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı
Kongresi. Web sitesi: http://www.academia.edu adresinden 10 Haziran
2012 tarihinde edinilmiştir.
Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin
yazma becerileri. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2015) 121-147
147
Yılmaz, O. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin dilbilgisi becerilerinin
sosyo kültürel değişkenler açısından değerlendirilmesi: Erzincan örneği.
Turkish Studies – İnternational Periodical For The Languages,
Literatüre and History of Turkish or Turkic, 7(2), 1255 – 1266.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com