You are here

Home » Content

OKULLARIN GENEL DENETİMLERİ HAKKINDAKİ; MAARİF MÜFETTİŞLERİNİN VE OKUL İDARECİLERİNİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

The Evaluatıon Of The Views Of Education Inspectors And School Administrators About The General Inspection Of Schools

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.650

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is known by everyone that inspection has an important position in terms of organizations renewing and evaluating themselves constantly. Inspection is also quite important in terms of education institutions’ determining how much they can achieve their goals. Recently, there have been some changes relative to education inspection in our country. The aim of the study is carry out the evaluation about schools’ general inspection by including the views of school administrators and education inspectors. In the study, the views of 15 different school administrators from 15 different schools and 20 education inspectors from different fields of study, who work in Malatya in 2014-2015 school year, are benefited. As data collection tool; semi-structured interview form is used. Phenomenology design from qualitative data designs is used in the study. As the results of the study, when the views about whether education inspectors approve of conducting schools’ general inspection once every three years are examined, 80% of education inspectors state that the institution may experience loss of power due to such an inspection. 53.33% of school administrators express that schools’ being inspected once every three years is not suitable, that there may arise aimlessness and that it is necessary to conduct inspections with more frequent intervals.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Örgütlerin sürekli olarak kendilerini yenilemeleri ve değerlendirebilmeleri açısından denetimin ne denli önemli bir yere sahip olduğu herkes tarafından bilinen bir durumdur. Eğitim kurumlarının da amaçlarına ne kadar ulaşabildiklerini tespit edebilmeleri bakımından denetim oldukça önemli bir yere sahiptir. Son dönemlerde eğitimin denetimi ile ilgili olarak ülkemizde de bazı değişimler yaşanmaktadır. Araştırmanın amacı; maarif müfettişlerinin ve okul idarecilerinin görüşlerine yer vererek okulların genel denetimleri hakkında değerlendirmeler yapmaktır. Araştırmada Malatya ilinde 2014 – 2015 eğitim - öğretim yılında görev yapmakta olan, farklı branşlardan 20 maarif müfettişinin ve 15 farklı okuldan 15 okul idarecisinin görüşlerinden faydalanılmıştır. Veri toplama aracı olarak; yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmada nitel veri desenlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırma sonuçları olarak; maarif müfettişlerinin okulların genel denetimlerinin üç yılda bir yapılmasını uygun bulup bulmadıkları ile ilgili görüşler incelendiğinde, maarif müfettişlerinin %80’i bu şekildeki bir denetimden dolayı kurumun güç kaybına uğrayabileceğini belirtmişlerdir. Okul idarecilerinin %53,33’ü okulların üç yılda bir denetlenmesinin uygun olmadığını, başıboşluk oluşabileceğini ve denetimin daha sık aralıklarla yapılması gerektiğini belirtmişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 1597874660_5-sanli_altun_tan.pdf
  • 26
78
99
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının (Personel)
Yönetimi. Ankara: Pegem Yayını.
Akşit, F. (2006). Performans değerlendirmeye ilişkin öğretmen
görüşleri: Bigadiç ilköğretim öğretmenleri örneği. Gaziosmanpaşa
Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(2), 76-101.
Alıç, M. (1990). Genel Liselerde Örgütsel Değişme İhtiyacı. Eskişehir:
Anadolu Üniversitesi Yayını.
Altıntaş, R. (1980). Liselerde Kurum Teftişi, (Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi), A.Ü. Eğitim Fakültesi, Ankara:
Akbaba, S. ve Memişoğlu S. P. (2010). İlköğretim müfettişlerinin
denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri.
İlköğretim Online Dergisi, 9 (2), 643–657.
Annells M. (2006). Triangulation Of Qualitative Approaches:
Hermeneutical Phenomenology And Grounded Theory. Journal
Of Advanced Nursing, 56(1), 55-61.
Aydın İ. (2002).Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik. Pegem A Yayıncılık.
Ankara.
Aydın, M. (1986), Çağdaş Eğitim Denetimi, (2. Baskı), Ankara: Eğitim
Araştırma Yayın Danışmanlık A.Ş.
Aydın, M. (1993).Çağdaş Eğitim Denetimi. Personel Eğitim Merkezi
Yayın No:4.
Baffour-Awuah, P. (2011). Supervision of instruction in public primary
schools in Ghana: Teachers’ and headteachers’ perspectives, A
dissertation submitted to the graduate studies of Murdoch
University in partial fulfilment of the requirements for the Degree
of Doctor of Education, School of education, Murdoch University,
Australia.
Balcı,B. (2007). İlköğretim müfettişleri ve ilköğretim okulu
müdürlerinin; ilköğretim müfettişlerinin rehberlik rollerini
gerçekleştirme düzeylerine ilişkin algıları. Yayımlanmamış
Önder ŞANLI, Mehmet ALTUN, Çetin TAN 97
yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Bayrak, C. (1992). Eğitim Yüksekokullarında Örgütsel Değişme.
Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Burgaz, B. (1995). İlköğretim kurumlarının denetiminde yeterince
yerine getirilmediği görülen bazı denetim rolleri ve nedenleri.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11, 127-134.
Burlington School District, (2007). Differentiated teacher supervision
and evaluation system. Retrieved from
http://www.nctq.org/docs/69-07.pdf
Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış,
Pegem Yayınları, Yayın No:9 Ankara.
Büyüköztürk Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş.,
Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (13. Baskı).
Ankara: PegemA. 153,244.
Britton, P.J., Goodman, J.M. ve Rak, C.F. (2002).
Presenting workshops on supervision: A didactic-eperiential
format.Counselor Education & Supervision, 42(1), 31-39.
Cengiz C. (1992). Milli Eğitim Bakanlığı Bakanlık Müfettişlerinin
Yetiştirilmesi ve Teftişin Geliştirilmesi. İstanbul: Milli Eğitim
Bakanlığı Yayınları.
Corbin J., & Strauss A. (2008). Basics Of Qualitative Research,
Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory
(3rd ed.). Los Angeles: Sage.
Creswell J. W. (2013). Qualitative Inquiry & Resaerch Design:
Choosing Among Five Approaches (Third edition). New York:
Sage.
Gökçe, F. (1994) Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 73-78.
Holloway Ketchum, A. D. H. (1984). A case study of cues principals
use ın teacher evaluation (Unpublished doctoral dissertation).
Texas Tech University, USA.
Hoy, W. K. ve Mİskel, C. G. (2001). Educational Administration
Theory, Research and Practice. NY: Mc Graw Hill.
Karakaya, M. ve Mazlum, S. (2012). İlköğretim ve orta öğretim
kurumlarında görev yapan öğretmenlerin eğitim denetimine ilişkin
algıları. Eğitim Yönetiminde Araştırmalar Dergisi, 1-20. Retrieved
from http://www.eyuder.org/bilimselyayinlar/PE6B71MW.pdf
Karasar N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayıncılık.
Ankara.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2015) 78-99 98
Kayıkçı, K. ve Kuralay, M.E. (2011). Eğitim müfettişlerinin ilköğretim
okullarında rehberlik ve işbaşında yetiştirme çalışmalarının
değerlendirilmesi: Bir durum çalışması. III. Uluslararası Katılımlı
Eğitim Denetimi Kongresi, 22-24 Haziran 2011 (ss. 415-432).
Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Kılıç, A., Aslanargun, E. ve Arseven, Z. (2013). Eğitim müfettişlerinin
rehberlik, denetim, inceleme ve soruşturma görevlerine yönelik
bir olgubilim araştırması. Milli Eğitim Dergisi, 42(197), 5-24.
Kılıç, A., Aslanargun, E. ve Özçelik, M. (2011). İlköğretim
öğretmenlerinin mesleki gelişim kapsamında rehberlik beklenti
ölçeğinin geliştirilmesi. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim
Denetimi Kongresi, 22-24 Haziran 2011 (ss. 533-554). Mersin:
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Marshall, K. (2005). It's time to rethink teacher supervision and
evaluation, Phi Delta Kappan, 86(1), 727-735.
Memişoğlu, S.P. (2000). Çağdaş Eğitim Denetiminde İnsan İlişkilerinin
Önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi 264.
Özdemir, T.Y., Özan, M. ve Akgün, M. (2011). Denetlenenlerin
rehberlik / teftiş sürecinde memnun oldukları / olmadıkları
hususlar. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi,
22-24 Haziran 2011 (ss. 506-518). Mersin: Mersin Üniversitesi
Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Özmen F. (2000). Klinik Denetim Öngörüleri Çerçevesinde Denetçi
Görüşleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (1), 119–
157.
Reynolds, D., Muijs, D., & Treharne, D. (2003). Teacher evaluation and
teacher effectiveness in United Kingdom. Journal of Personal
Evaluation in Education, 17(1), 83-100.
Sapancı, A. Aslanargun, E. ve Kılıç A. (2014). Eğitim Müfettişlerinin
Öğretmen Denetiminde Kullandıkları Güç Türleri. Anadolu
Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi. 2014 – 2 (2), 52-68
Şimşek H. Ve Yıldırım A. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Taymaz, H. (1982).Teftiş (Kavramlar, İlkeler, Yöntemler) A.Ü. Eğitim
Bilimleri Fakültesi Yayınları, No:113,Ankara.
Taymaz, H. (2002), Eğitim Sisteminde Teftiş, Kavramlar, İlkeler,
Yöntemler, (5. Baskı), Pegem A. Ankara:
Taymaz, H.(1993). Teftiş Kavramlar İlkeler Yöntemler. Gül yayınevi.
Ankara.
Tok, T.N. (2013). Türkiye’de Eğitim Müfettişlerinin Profili, Pamukkale
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (I), ss. 119-138.
Önder ŞANLI, Mehmet ALTUN, Çetin TAN 99
Ünal, I. (1989). Eğitim Örgütlerinde Örgütsel Değişme Aracı Olarak
Denetim, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22,1: 443-458.
Yavuz, Y. (1995). Öğretmenlerin denetim etkinliklerini klinik denetim
ilkeleri açısından değerlendirmeleri. Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Yıldırım İ. Ve Koçak Ş. (1994). Eğitim Denetiminde İlköğretim
Müfettişleri: Yetiştirilmesi ve Sorunları, Yayınlanmamış
Araştırma, Diyarbakır.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com