You are here

Home » Content

OKUL MÜDÜRLERİNİN GÖREVLERİNİ YERİNE GETİRİRKEN DENGE SAĞLAMA DÜZEYLERİ

School Principals’ Levels of Establishing Balance While Performing Their Tasks

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to reveal the school principals’ level of establishing balance in while they perform their tasks. The research is based on survey model and it is a descriptive study. Research sample includes all school principals working in Amasya, Turhal district of Tokat, and Kozan and Imamoglu districts of Adana in the 2010-2011 academic year. A measurement tool developed by the researcher was used for data collection purposes. Arithmetic mean, and standard deviation were used for data analysis and interpretation. School principals’ levels of establishing balance with respect to the independent variables were analyzed by the results of the t-test, Mann Whitney U Test, and Kruskal Wallis Test. When work locations of school principals are considered, it is observed that level of establishing balance is significant for school principals working in city/district centers and for those working in villages/towns. School principals’ levels of establishing balance can be analyzed regionally.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, okul müdürlerinin görevlerini yerine getirirken denge sağlama düzeylerinin ortaya çıkarılmasıdır. Araştırma tarama modeline dayalı betimsel bir çalışma niteliğindedir. Araştırmanın çalışma grubunu 2010-2011 öğretim yılında Amasya’da görev yapan tüm okul müdürleri, Tokat ili Turhal ilçesi, Adana ili Kozan ve İmamoğlu ilçelerinde bulunan okul müdürleri oluşturmaktadır. Veri toplama amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen bir ölçme aracı kullanılmıştır. Verilerin analizi ve yorumlanmasında aritmetik ortalama ve standart sapmadan yararlanılmıştır. Bağımsız değişkenlere göre okul müdürlerinin denge sağlama düzeyleri t testi, Man Whitney U, Kruskal Wallis sonuçlarıyla incelenmiştir. Okul müdürlerinin çalışma yerleri dikkate alındığında il/ilçe merkezinde çalışan okul müdürleriyle köy/kasabada çalışan okul müdürlerinin denge sağlama düzeyleri anlamlı olduğu görülmektedir. Okul müdürlerinin denge sağlama düzeyleri bölgesel olarak incelenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-okul-mudurlerinin-gorevlerini-yerine-getirirken-denge-saglama-duzeyleri.pdf
  • 1
1-15
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksoy, H.H. ve Aksoy N. (2003). Okullarda krize müdahale planlaması. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Cilt: 3, Sayı: 1-2.
Aydın, M. (1994). Eğitim yönetimi. (4. Baskı). Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
Başar, H. (2001). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem A yayıncılık .
Başaran, İ. E. ( 2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınları.
Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde yönetimi anlamak sistemi çözümlemek. Ankara: Pegem A
Yayıncılık.
Çelik, V. (2000). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dönmez, B. (2002). Okul müdürlerinin yeterlikleri. Eğitim Yönetimi Dergisi. Yıl: 8 Sayı: 29.
Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Hensey, M.(1999). The why and how of facilitative leadership. Journal of Management in
Engineering, Vol. 15, Issue 3, pp.43-47. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com.
Hord, S.M.(1992). Facilitative leadership: The Imperative for Change, Southwest Educational
Development Laboratory, Austin, Texas, US. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com/ .
İlğan, A. (2008). Örgütsel değişim/değişme. Milli Eğitim. Sayı: 177.Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Keçecioğlu, T. (2001). Bir değişimin anatomisi. İstanbul: Alfa Yayınları.
Kırım, A. (1998). Yeni dünyada strateji ve yönetim. Sistem Yayıncılık, Yayın No:158, 1.Baskı,
İstanbul.
Koçel, T. (1993). İşletme yöneticiliği. (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
Millî Eğitim Bakanlığı (2010). İlköğretim kurumları yönetmeliği. Resmi Gazete. 25212
Millî Eğitim Bakanlığı (1999). Toplam kalite yönetimi uygulama yönergesi. Tebliğler Dergisi.
Sayı: 2506.
Moore, T.L.(2004). Facilitative leadership: One approach to empowering staff and other
stakeholders. Library Trends, Vol. 53, Issue 1, pp. 230-237. 11 Mart 2006,
http://search.epnet.com/ .
Morgan G. (1998) Yönetim ve örgüt teorilerinde metafor (Çev.G. Bulut), İstanbul:MESS
Yayınları.
Öncül, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Özden Y. Ve Diğerleri (2004). Eğitim ve okul yöneticiliği el kitabı. Pegem A Yayıncılık.
Ankara.
Peker, Ö. (1995). Yönetimi geliştirmenin sürekliliği. TODAIE Yayınları.
Sherman, A. (2000). Women managing education. Educational management and
Administration.pp .133.
Şişman, M., Turan, S. Açıkalın, A.(2007). Bir insan olarak okul müdürü. Ankara: Pegem A
Yayıncılık.
Töremen, F. Kolay, Y. (2003). İlköğretim okulu yöneticilerinin sahip olması gereken yeterlikler.
Milli Eğitim. 160, 341-350.
Yıldırım, N. (2008). İlköğretim okulu müdürlerinin öğrenme stilleri ile yeterlikleri arasındaki
ilişki. İnönü Üniversitesi. Yayımlanmış Doktora tezi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com