You are here

FAY WELDON’IN “WEEKEND” (HAFTA SONU) ADLI ÖYKÜSÜNDE ‘MELEK KADIN’ VE ‘BAŞTAN ÇIKARTICI KADIN’ OLARAK ÖTEKİLEŞMİŞ KADINLAR

THE ANGEL-WOMAN AND THE EVE-WOMAN AS THE OTHERS IN “WEEKEND” BY FAY WELDON

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
As in all patriarchal societies, in England, women face with the problems stemming from gender inequality. In order to struggle with these problems, women should come together, and say ‘we’. However, due to various reasons, women cannot say ‘we’. This paper aims at discussing that middle class women in England do not say ‘we’ since they have been split up into two groups as the Angle-woman and the Eve-woman, and while the Angel-woman and the Eve-woman are competing for the interest of the man, they regard each other as the other. For this purpose, a short-story by Fay Weldon entitled “Weekend” has been studied. In this short-story, Weldon presents the female characters representing the Angle-woman and the Eve-woman, and displays the conflict between these two estranged groups. At the end of the study, it has been seen that since each group others the rival group, women cannot say ‘we’.
Abstract (Original Language): 
Tüm diğer ataerkil toplumlarda olduğu gibi, İngiltere’de de kadınlar cinsiyet eşitsizliğinden kaynaklanan sorunlarla karşılaşmaktadırlar. Bu sorunlarla mücadele edebilmek için, kadınlar bir araya gelip, ‘biz’ diyebilmelidirler. Ancak çeşitli nedenlerle, kadınlar ‘biz’ diyememektedirler. Bu çalışmanın amacı, İngiltere’de orta sınıfa ait kadınların ‘Melek Kadın’ ve ‘Baştan Çıkarıcı Kadın’ olarak ikiye ayrıldıkları, erkeklerin beğenisi kazanmak ya da kaybetmemek için birbirleriyle çatışırken, birbirlerini ötekileştirdiklerini ve bu nedenle ‘biz’ diyemediklerini göstermektir. Bu amaçla, Fay Weldon’un “Weekend”(Haftasonu) adlı kısa öyküsü incelenmiştir. Bu öyküde, Weldon okurlarına melek-kadın ve baştan çıkartıcı kadını temsil eden kadın karakterleri sunar ve birbirlerine yabancılaşmış bu iki kadın grubu arasındaki çatışmaları sergiler. Bu çalışmanın sonunda, her grubun rakip grubu ötekileştirdiği için ‘biz’ diyemedikleri görülmüştür.
65-78

REFERENCES

References: 

Attridge, D. (1999). Innovation, literature, ethics: relating to the other.
PMLA, 114 (1): 20-31.
Basch, F. (1974). Relative creatures: Victorian women in society and the
novel. New York: Schocken Books.
Bhabha, H. K. (1994). The location of culture. London: Routledge.
De Beauvoir, S. (1968). The second sex. (Trans.) H. M. Parshley. New
York: Bantam Books.
Dowling, C. (1982). The Cinderella complex: women’s hidden fear of
independence. New York: Pocket Books.
Gilbert, S. M., Gubar, S. (1979). The madwoman in the attic. New Haven:
Yale UP.
Hedgecock, J. (2008). The femme fatale in victorian literature: the danger
and the sexual threat. New York: Cambria Press.
Millett, K. (1970). Sexual politics. London: Rupert Hart-Davis.
Moi, T. (2002). Sexual/textual politics: feminist literary theory. Second
Edition. New York: Routledge.
Perkin, J. (1993). Victorian women. London: John Murray Ltd.
Ruskin, J. (2007). Sesame and lilies. Middlesex: The Echo Library.
Weldon, F. (1981). Weekend in Watching me, watching you: 189-208.
London: Hodder, Stoughton.
Woolf, V. (1970). Professions for women in The death of the moth and
other essays: 235-242. San Diego: A Harvest Book.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com