You are here

ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİNE İLİŞKİN LİKERT TİPİ BİR YETERLİK ALGISI ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

DEVELOPMENT OF A LIKERT TYPE COMPETENCE PERCEPTION SCALE TOWARDS MEASUREMENT AND EVALUATİON COMPETENCIES OF TEACHER CANDIDATES

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to develop a measurement instrument to measure the level of measurement and evaluation competencies of teacher candidates, determine the level of measurement and evaluation competencies of teacher candidates according to their own perceptions by a measurement instrument and investigate whether is significant difference or not between their scale points considering the program they registered variable. In this research working group is 1190 fourth grade students who have been attending teacher training programs of classroom teacher, science and social sciences of education faculty of seven state üniversities in 2001-2002 academic year. Data were collected by Perception Scale for Measurement and Evaluation Competencies’ (PSMEC) developed by researcher. The first of all, in the development phase of the scale, 99 items were convened and item-total and test retest correlation coefficients were calculated. As a result of the above analysis, factor analysis were carried out for 99 items, which were significant, in order to verify the construct validity of the scale and as a consequence of this analysis a scale with four factors and 75 items was developed. To confirm the reliability of the scale, it was applied again in three weeks intervals and test retest correlation coefficient was calculated. Cronbach α coefficients,one more time for reliability, were also calculated for the whole scale and 4 subscales, resulted from the varimax rotation and determined before. These findings reveal that the scale is valid and reliable. In addition According to research findings, based on the whole scale teacher candidates were found to be incompetent on measurement and evaluation.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yeterlik düzeylerini saptamaya yönelik bir ölçme aracı geliştirmek, geliştirilen bu ölçek yoluyla öğretmen adaylarının kendi algılarına dayalı olarak ölçme ve değerlendirme yeterlik düzeylerini saptamak ve bu ölçekten aldıkları puanlar bakımından kayıtlı olunan program değişkenine göre aralarında manidar farklar olup olmadığını araştırmaktır. Bu araştırmada çalışma grubu, yedi devlet üniversitesinin Eğitim Fakültesinde Sınıf Öğretmenliği, Fen Bilgisi Öğretmenliği ve Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programlarına 2001-2002 öğretim yılında devam eden 1190 dördüncü sınıf öğrencisidir. Veriler, Delphi Tekniğinden yararlanılarak araştırmacı tarafından geliştirilen “Ölçme ve Değerlendirme Yeterlik Algısı Ölçeği” ile toplanmıştır. Ölçeğin geliştirilmesi aşamasında önce Delphi Tekniğinden yararlanılarak 99 madde oluşturulmuş, bu maddeler için madde-toplam, test-tekrar test korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Bu analizler sonucunda manidar olduğu görülen 99 maddeye ölçeğin yapı geçerliğini saptamak için faktör analizi yapılmıştır. Bu analiz sonucunda da 75 maddeden oluşan dört faktörlü ölçek elde edilmiştir. Güvenirlik için ölçek iki hafta arayla uygulanmış, iki uygulama arasındaki farkın manidar olup olmadığını test etmek için ilişkili grup t-testi yapılmış, test tekrar test korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Varimax rotasyon sonucunda tasarlanan dört alt boyut ve ölçeğin tümü için Cronbach α katsayıları bulunmuştur. Bu bulgular, ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir. Ayrıca araştırmanın bulgu ve yorumlarına dayalı olarak öğretmen adaylarının tüm ölçek bazında ölçme ve değerlendirme yeterliklerini yeterince kazanamadıkları ortaya çıkmıştır.
179-198

REFERENCES

References: 

Aydın, C. H. (1999). “Eğitim İletişimi Alanında Delfi Tekniğinin
Uygulanışı”, Kurgu Dergisi, 16, 225-241.
Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler.
Ankara: 72 TDFO Bilgisayar-Yayıncılık, Gözden Geçirilmiş ve İlave
Edilmiş İkinci Baskı.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide ölçme: Klasik Test Teorisi ve
Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A
Yayıncılık, 1. Baskı.
Gorsuch, R. L. (1974). Factor Analysis. Philadelphia: Saunders.
Gökçe, E. (1999). İlköğretim Öğretmenlerinin Yeterlikleri. Yayınlanmamış
Doktora Tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Hoy, W. K. and Woolfolk, A. E. (1990). “Prospective Teacher’s Sense of
Efficacy and Beliefs about Control”. Journal of Educational Psychology, 82,
1, 81-91. Retrieved December 10, 2002, Web:http://ericae.net/ericdb/EJ4422
97.htm.
Karslı, M.C., Yıldız, K., Akgün N. ve Cerit, Y. (2001). “Yeni Yönetim
Teorilerinin Bazı Kavramları Açısından Eğitim Fakültelerinin
Akreditasyonu Uygulamasının Analitik Olarak Değerlendirilmesi”. Kuram
ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Yıl:7, S.27.
Kavak, Y. (1999). “Öğretmen Eğitiminde Yeni Bir Yaklaşıma Doğru:
Standartlar ve Akreditasyon”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, S.19.
Kılıç, A. ve Seven, S. (2002). Konu Alanı Ders Kitabı İncelemesi. Ankara:
Pegem A Yayınları, 1. Baskı.
Küçükahmet, L. (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. L. Küçükahmet
(Editör), “Türkiye’de Öğretmenlik Mesleği Kazandırmanın Tarihi Gelişimi”
(27-57), İstanbul: Alkım Yayınevi, 2. Baskı.
Lee, H. B. ve Comrey, A. L. (1979). “Distortions in a commonly used factor
analytic procedure”. Multivariate Behavioral Research, 14, 301-321.
19
MEB (1999). Çağdaş Öğretmen Profili. Ankara.
Reed, A. J. S. and Bergeman, V. E. (1992). In the Classroom: An
Introduction to Education. Guilford, CT: The Dushkin Publishing Group.
Scherer, R. F., Wiebe F. A., Luther, D. C. and Adams J. S. (1988).
“Dimensionality of Coping: Facor Stability Using the Ways of Coping
Questionnaire”, Psychological Reports, 62, 763-770.
Sözer E. (1991). “Türk Üniversitelerinde Öğretmen Yetiştirme
Programlarının Öğretmenlik Davranışlarını Kazandırma Yönünden
Etkililiği”, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Eskişehir: 4 (1-2).
Tavşancıl, E. ve Keser, H. (2002). “İnternet Kullanımına Yönelik Likert Tipi
Bir Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Eğitim Bilimleri Dergisi,1 (1), 79-100.
Turgut, M. F. (1977). Tutumların Ölçülmesi, Eğitimde Ölçme Teknikleri
Ders Notu. No:7.
Ulutaş, S. (2003). Genel Liselerdeki Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme
Alanındaki Yeterlikleri İle Ölçme ve Değerlendirme İlkelerini Uygulama
Düzeylerinin Araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, A.Ü.
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ülkü, S. ve Koç, N. (1978). “Faktör Analizi Yetenekleri Sınıflama
(Ayırtetme)”, A.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1-2), 25-34.
YÖK (1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon.
Ankara: YÖK / Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet
Öncesi Öğretmen Eğitimi, Öğretmen Eğitimi Dizisi.
YÖK (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları.
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com