Açıkalın, Ş. N. ve Ş. Ş. Erçetin (2014). ‘Great Illusion in Twenty-First Century-Chaos
Knocking Door’ İçinde Ş. Ş. Erçetin and S. Banerjee (Editörler), Chaos, Complexity and
Leadership 2012, ss. 1-9, Heildelberg: Springer.
Akbaba Altun, S. (2001). Kaos ve Yönetim, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,
(28), ss. 451-469.
Akmansoy, V. (2012). Kaos Teorisi ve Eğitime Yansımaları, Mehmet Akif Ersoy
Üniversitesi, Burdur.
Akmansoy, V. ve Kartal S. (2014). Kaos Teorisi ve Eğitime Yansımaları: Mehmet
Akif Ersoy Üniversitesi Örneği, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (14), ss. 499-518.
Baker, S. B. (1996). Chaos Theory In Educational Systems:Principals’ Perceptions Of
Sensitive Dependence On İnitial Conditions, East Tennessee State University, ABD.
Balcı, A. (2003). Eğitim Örgütlerine Yeni Bakış Açıları: Kuram-Araştırma İlişkisi-II,
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (33), ss. 26-61.
Balcı, A. (2010). Açıklamalı Eğitim Yönetimi Terimleri Sözlüğü, Ankara: Pegem
Akademi.
DÜSOBED Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 1.
86
Balcı, A. (2014a). ‘Managing On The Edge Of Chaos’ İçinde Ş. Ş. Erçetin and S.
Banerjee (Editörler), Chaos, Complexity and Leadership 2012, ss. 119-131, Heildelberg:
Springer.
Balcı, A. (2014b). Örgütsel Gelişme Kuram ve Uygulama, Ankara: Pegem Akademi.
Balyer, A. (2014). Eğitim Yönetiminde Farklı Bir Yaklaşım: Otopoyiyez Teorisi,
Kastamonu Eğitim Dergisi, (22), ss. 605-618.
Bayramoğlu, G. (2016). Karmaşıklık Paradigması Işığında Örgüt Teorilerinin Yeniden
Değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), ss. 49-63.
Beycioğlu, K. (2007). Z Kuramı ve Okul Yönetimine Uygulanabilirliği Açısından
Değerlendirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, (15), ss. 63-72.
Bursalıoğlu, Z. (2014). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama, Ankara: Pegem
Akademi.
Bozlağan, R. (2014). ‘Ideas on Municipalities, Chaos Theory and Transformational
Leadership’ İçinde Ş. Ş. Erçetin and S. Banerjee (Editörler), Chaos, Complexity and
Leadership 2012, ss. 165-177, Heildelberg: Springer.
Carlsen, S. ve Gjersvik, R. (1997). Organizational Metaphors as Lenses for Analyzing
Workflow Technology, ACM SigGroup GROUP’97 Conference. Phoenix, Arizona, USA.
Çobanoğlu, F. (2008). Değişimin Mantığını Anlamak: Akış Ve Dönüşüm Olarak
Örgüt, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), ss. 110-119.
Demirtaş, H. (2006). Yönetim Kuram Ve Yaklaşımlarını Eğitiminin İlköğretim Okulu
Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Paradigmalarına Etkileri, Eğitimde Politika Analizleri ve
Stratejik Araştırmalar Dergisi, (1), ss. 49-70.
Engels, F. (2016). Doğanın Diyalektiği (Çev. A. Özübek), Ankara: Yason Yayınları.
Erçetin, Ş. Ş.; Bisaso S. M. ve Saeed (2015). ‘Understanding Chaos and Complexity in
Education Systems Through Conceptualization of Fractal Properties’ İçinde Ş. Ş. Erçetin and
S. Banerjee (Editörler), Chaos, Complexity and Leadership 2013, ss. 147-161, Heildelberg:
Springer.
Ertürk, A. (2012). Kaos Kuramı: Yönetim ve Eğitimdeki Yansımaları, Kastamonu
Eğitim Dergisi, (20), ss. 849-868.
DÜSOBED Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 1.
87
Garmston R. ve Wellman, B. (1995). Adaptive Schools In A Quantum Universe,
Educational Leadership, (52), ss. 6-12.
Maruyama, M. (1963). The Second Cybernetics Deviation-Amplifying Mutual Causal
Processes. American Scientist, (5), ss. 164-179.
Maturana, H. R. ve Varela, J. F. (1979). Autopoiesis And Cognition: The Realization
Of The Living, London: D. Reidel Publishing.
Maturana, H. R. (2002). Autopoiesis, Structural Coupling And Cognition: A History
Of Theese And Other Notions İn The Biology Of Cognition, Cybernetics&Human Knowing,
(9), ss. 5.34.
Morgan, G. (1998). Yönetim ve Örgüt Teorilerinde Metafor (Çev. G. Bulut), İstanbul:
MESS Yayıncılık.
Özcan, K. ve Barca, M. (2010). Yönetim Düşüncesinin Evrim Dinamiği: Çevresel
Determinizim Mi, Düşünsel İlerleme Mi?, Amme İdaresi Dergisi, (43), ss. 1-31.
Tangülü, Z. ve M. Ulusoy (2016).‘Pivoting on Chaos and Disorder, Reflection on
Events Steering the World of Politics in Social Sciences Course Books (Turkey and USA
Example’ İçinde Ş. Ş. Erçetin and S. Banerjee (Editörler), Chaos, Complexity and Leadership
2014, ss. 507-519, Heildelberg: Springer.
Toffler, A. (1981). Üçüncü Dalga (Çev. A. Seden), İstanbul: Altın Kitaplar Basımevi.
Töremen, F. (2000). Kaos Teorisi ve Eğitim Yöneticisinin Rolü, Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, (22), ss. 203-219.
Tunçer, P. (2011). Örgütsel Değişim Ve Liderlik, Sayıştay Dergisi, (80), ss. 57-83.
Smith, L. (2014). Kaos (Çev. H. Gür), Ankara: Dost Kitabevi.
Yurdanur Özgenç, Ö. (2008). ‘Örgüt Mecazları’ İçinde A. Balcı (Editör), Değişimin
Mantığını Anlamak: Akış ve Dönüşüm Olarak Örgüt, Ankara: Ekinoks, ss. 123-149.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com