İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığını Etkileyen Faktörler

Engin ERBOY; Ruken Akar Vural

TheFactorsThatMake 4 and 5 gradeElementaryStudents AddictedtoComputerGames

Journal Name:

Ege Ünivesitesi Ege Eğitim Dergisi/Ege Eğitim Online

Publication Year:

2010

Keywords (Original Language):

Author Name	University of Author	Faculty of Author
Engin ERBOY
Ruken Akar Vural	Adnan Menderes Üniversitesi	Eğitim Fakültesi

Abstract (2. Language):

It is aimed in thisresearch is toinvestigateifgender, mother,andfathereducationlevel, gradelevel, socio-economiclevel of theschool, thesituation of havingcomputeror not andthelevel of alienationeffectaboutcomputergameaddiction of 4thand 5thgradeprimarystudents. Thisresearch, conducted as a crosssectionalsurvey, wasperformed at sixprimaryschools in Aydın district-Turkey. Data gatheringtoolswereimplemented on total 638 studentsfromthreedifferentschoolsfromdifferentsocialeconomicstatues. “Personal Information Inventory”, “Computer Game AddictionScaleforChildren” and “Alienation of StudentScale” for 4th and 5th gradeprimarystudentswereused. Thedata, receivedfromthe form andscales, wereexplainedandinterpretedbyusingnumber, frequency, percent, t-test, correlation, regressionanalysis, andfactoranalysis as statisticaltechniques. Based on theresults of thestudy, it can be saidthatalienationwas an crucialvariabletoexplain4thand5thgradeprimarystudents’computergameaddictionlevel

Bookmark/Search this post with

Tweet Widget

Abstract (Original Language):

Bu araştırmada, ilköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinde cinsiyet, anne-baba eğitim düzeyi, sınıf düzeyi, okulun sosyoekonomik düzeyi, kişisel bilgisayara sahip olup olmama durumuve okula yabancılaşma düzeyi değişkenlerinin, bilgisayaroyun bağımlılığına etki edip etmediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tarama türünde yürütülen bu kesitselaraştırma, Aydın ilinde bulunan 6 ilköğretim okulunda yapılmıştır. Araştırma üç farklı sosyoekonomik grupta bulunan toplam 638 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerine “Kişisel Bilgi Formu”, “Çocuklar İçin Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Ölçeği” ve “Öğrenci Yabancılaşma Ölçeği” uygulanmıştır. Form ve ölçeklerden elde edilen veriler istatistiksel teknikler olarak sayı, yüzde, frekans, t-testi, korelasyon, regresyon analizi ve faktöranalizi kullanılarak açıklanmış ve yorumlanmıştır.Çalışmanın sonuçlarına dayanarak, ilköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığı düzeyini açıklayan önemli değişkenlerden okula yabancılaşma değişkeni olduğu söylenebilir.

FULL TEXT (PDF):

arastrmx_5670_11_pp_39-58.pdf

1

39-58

Turkish

REFERENCES

References:

Begg, M.,Dewhurst, D. veMacleod, H. (2005). Game-Informed Learning: ApplyingComputer Game ProcessestoHigherEducation.http://www.innovateonline.info/index.php?view=article&id=176adresinden 01.12.11 tarihinde erişilmiştir.
Chiu, S., Lee, J.Z. veHuang, D.H. (2004). Video gameaddiction in childrenandteenagers in Taiwan. Cyberpsychology&Behavior. 7(5), 571-581.
Cooper, D. E. (1995). Technology: Liberationorenslavement? İçinde R. Fellows (Ed.), Philosophyandtechnology, (pp.7- 18). Cambridge, MA: PressSyndicate of theUniversity of Cambridge.
Derevensky, J. L., veGupta, R. (2004). Gamblingproblems in youth: theoreticalandapplied
perspectives. New York, NY: Springer.
Durdu, P.,Hotomaroğlu, A. veÇağıltay, K. (2005), Türkiye’deki öğrencilerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi öğrencileri arası bir karşılaştırma.EurasionJournal of EducationalResearch, 19, 66-76.
Erickson, R.J. (1985). Play contributestothefullemotionaldevelopment of thechild. Education. 105, 261–263.
Fromme, J. (2003). Computergames as a part of children´sculture. Game Studies, 3(1),http://www.gamestudies.org/0301/frommeadresinden 15.05.2009 tarihindeelde edildi.
Funk, Jeanne B., veBuchman, Debra D. (1996). Children'sperceptions of genderdifferences in socialapprovalforplayingelectronicgames. SexRoles, 35(3/4), 219-231.
Garris, G.,Ahlers, R., veDriskell, J. (2002). Games, motivation, andlearning.Simulation& Gaming, 33, 441-467.
Gee, J. P. (2003). What video gameshavetoteach us aboutlearningandliteracy. New
York: PalgraveMacmillan.
Gentile, D. (2009). Pathological video-gameuseamongyouthages 8 to 18: A nationalstudy, PsyhologicalScience, 25(5), 594-602.
Griffiths, M.D.,Davies, M.N.O. veChappell, D. (2004). DemographicFactorsandPlayingVariables in Online Computer Gaming. Cyberpsychology&Behavior,7(4), 479–487.
Horzum, M.,Ayas, T. ve Çakır-Balta, Ö. (2008). Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76–85.
Hauge, M.R. veGentile, D.A. (2003, Nisan). Video gameaddictionamongadolescents: associationswithacademicperformanceandaggression. Presented at SocietyforResearch in Child Development Conference, April 2003, Tampa, FL.http://www.psychology.iastate.edu/FACULTY/dgentile/SRCD20Video20Game20Ad... adresinden 10.05.2009 tarihinde erişilmiştir.
İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığını Etkileyen Faktörler 57
Kirriemuir J. (2002). Video Gaming, EducationandDigital Learning Technologies. D-Lib Magazine February 2002,8(2). http://www.dlib.org/dlib/february02/kirriemuir/02kirriemuir.htmladresinden 10.05.2009 tarihinde elde edildi.
Kuloğlu, C. (2001). İnternet kafeler ve internet bağımlılığı: Ankara örneği,(Yayınlanmamışyüksek lisans tezi).Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Lowinson, J. H. (2004). Substanceabuse: a comprehensivetextbook (4. Baskı). Lippincott Williams &Wilkins.
Malone, T. W. (1981). Toward a theory of intrinsically motivating instruction.Cognitive Science, 5(4), 333-369.
McCarthy, J. (2003). What is artificialintelligence?.www.formal.stanford.edu/jmc/whatisai/whatisai.html adresinden 15.05.2009 tarihinde elde edildi.
McElwain EL, Volling BL.(2005). Preschool children’sinteractionswithfriendsandoldersiblings: relationshipspecificityandjointcontributionsto problem behaviors. Journal of FamilyPsychology, 19, 486–496.
NIMF (2005). Computerand Video Game Addiction. NationalInstitute on Media andtheFamily. http://www.mediafamily.org/facts/facts_gameaddiction.shtml adresinden 08.06.2009 tarihinde erişilmiştir.
Onay, P., Tüfekçi, A. ve Çağıltay, K. (2005). Türkiye'deki öğrencilerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi öğrencileri arası karşılaştırmalı bir çalışma. Sözel bildiri, Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı Bildiri Kitabı, Ankara, 97-101.
Öz, İ. (2001). Bilişim teknolojisinin çocuklar üzerindeki “psikolojik etkileri”.Çoluk Çocuk Dergisi, 9, 29-31.
Pellegrini, A. D. ve Smith, P.K. (1998). Thedevelopment of playduringchildhood: formsandpossiblefunctions. Child PsychologicalPsychiatry, Review,3, 51–57.
Prensky, M. (2006). Don’tbother me mom – i’m learning!.St Paul, MN,Paragon House.
Sancar, H.,Inal, Y. veCagiltay, K. (2005). WhyEducational Games are not PreferableamongtheChildren: Children’s Game Preferences.Vth International Educational Technologies ConferenceProceedings, Sakarya, Turkey, 947-951.
Sherry, J. L. &Lucas, K. (2001). Video Game UsesAndGratifications As Predictors Of UseAnd Game Preference. Paperpresented at theannualmeeting of the International CommunicationAssociation, Marriott Hotel, San Diego, CA.
http://icdweb.cc.purdue.edu/7Esherryj/videogames/VGUG.pdf adresinden 10.05.2009 tarihinde erişilmiştir.
Setzer, V.W. veDuckett, G.E. (1994). Theriskstochildrenusingelectronicgames.Poster,theAsia Pacific Information Technology in Training andEducation Conference andExhibition,28 Haziran -2
58 Ege Eğitim Dergisi 2010 (11) 1: 39–58
Temmuz, Brisbane, Australia.http://www.ime.usp.br/~vwsetzer/video-g-risks.html adresinden erişilmiştir.
Sherry, J. L. (2001). Theeffects of violent video games on aggression: A meta- analysis. Human CommunicationResearch, 27(3), 409-431.
Squre, K.D. (2005). Changingthegame: Whathappenswhenvideogamesentertheclassroom? Innovate1(6), 30.11.11 tarihinde, http://gamestudies.org/0802/articles/zagal_bruckman adresinden elde edildi.
Tüfekçi, A., (2007). Bilgisayar öğretmeni adaylarının bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi,21, 38-54.
Tüzün, H. (2004). MotivatingLearners in EducationalComputer Games. (Yayınlanmamış doktora tezi). Indiana University, Bloomington.
Uzun-Yüksek, Ö. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okula yabancılaşma düzeylerine etki eden sosyo-demografik değişkenlerin belirlenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Wan, C.S. veChiou, W.B. (2006). Whyareadolescentsaddictedtoonlinegaming? An interviewstudy in Taiwan. Cyberpsychology&Behavior. 9(6), 762–766.
Whitton, N. (2010). Learning withdigitalgames: a practicalguidetoengagingstudents in highereducation.Routledge, USA.
Wiersma, W. (1985). ResearchMethods in Education: An Introduction(3. Baskı).Allynand Bacon.
Yılmaz, B. , (2008), “İlköğretim 6. ve 7. Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayara Yönelik Bağımlılık Gösterme Eğilimlerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi”. 6.International EducationalTechnology Conference, 6-9 May 2008, Anadolu University, Eskişehir, Turkey.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com

Tweet Widget

You are here

İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığını Etkileyen Faktörler

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

oyun

İlköğretim öğrencileri

Yabancılaşma

Bilgisayar Oyun Bağımlılığı

REFERENCES

Recommended Articles

You are here

İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığını Etkileyen Faktörler

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

oyun

İlköğretim öğrencileri

Yabancılaşma

Bilgisayar Oyun Bağımlılığı

REFERENCES

Login

Recommended Articles