You are here

Anlamlı Öğrenme ve Eğitim Ortamı

Meaningful Learning and Educational Environment

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
To Ausubel, meaningful learning is a process in which new information is related to an existing relevant aspect of an individual’s knowledge structure. Meaningful learning requires relevance of prior learning and new learning. In the teaching and learning process teachers can facilitate the learners’ schema. They should activate the appropriate schema of learners before starting teaching. By meaningfully learning a permanent knowledge is structured. But when the rote of learning is occured knowledge becomes a temporary knowledge. In an educational environment, teacher helps students for structuring the knowledge. In the structuring of the knowledge process, learners associate their existing and new knowledge using their mental activity. To organize new knowledge advance organizers and concept maps play an important role in meaningful learning. Both of them ensure to remembering existing knowledge and acquiring permanent knowledge. In this study it’s aimed to strengthen the meaning of meaningful learning and address to creating knowledge. It’s intended to explain the use of concept maps and related meta-cognitive tools to advance learning. Also to explain implementing meaningful learning into teaching. For this reason, in this study Ausubel’s meaningful learning theory, the importance of educational environment, advance organizers, subject design, principles in the teaching theory for meaningful learning, concept maps, concept formation and concept attainment is discussed. Ausubel’s meaningful learning theory has also some limitations despite of having some positive aspects. At the end of the study, positive and limited aspects of the meaningful learning theory have been clarified. Meaningful learning provides gaining in-depth knowledge. Meaningful learning may be significant in the case of implementing efficiently. If a student cannot perceive or hear the organizers presented in the process of learning-teaching, teaching may become meaningless. If the students are not willing to the meaningful learning, mechanical learning may appear.
Abstract (Original Language): 
Ausubel'e göre öğrenme anlamlı olmalıdır. Birey yeni bilgilerini daha önce öğrendiği bilgilerle ve uzun süreli bellekte depolanan ilgili bilgilerle ilişkilendirerek anlamlandırdığında, öğrenme daha kalıcı olmaktadır. Bireysel ayrılıklar bilgiyi anlamlandırmada önemli rol oynar. Bireyin içinde bulunduğu bağlam, geçirilen yaşantılar bilgilerin farklı yorumlanmasına neden olur. Bireysel yaşantıların bilgiyi zihinsel yapılandırmada önemli bir etkisi vardır. Öğrencinin bilgi birikimi öğrenmede çok etkilidir. Öğretim planlanırken öğrencilerin bilgi birikimleri dikkate alınmalıdır. Yeni öğrenilen bilgi öğrencinin daha önceki bilgileriyle örtüşmüyorsa öğrenen konuyu anlamakta zorlanır. Keşfederek öğrenme öğrenmeyi anlamlı yapar, kavramın tanımı ezberlendiğinde bilgi geçici bilgi olur. Anlamlı öğrenme ileri düzeyde bir çaba gerektirir ve kalıcı bilgi sağlar. Birey kendi zihinsel, etkinliği içinde bilgiyi yapılandırır. Birey yeni algılarını, daha önce öğrendiği ve uzun süreli belleğinde depoladığı ilgili bilgilerle ilişkilendirerek anlamlandırdığında öğrenme daha kalıcı olmaktadır. Bireyler zihinsel etkinlikleri ile yeni bilgileri ön bilgileriyle ilişkilendirerek yeniden organize ederler ve anlamlı öğrenmeyi gerçekleştirirler. Kalıcı öğrenmeler anlamlı öğrenme ile gerçekleşir. Mekanik öğrenmede bilgiler ezberlenir ve çok kısa süre içinde unutulur. Günlük yaşamda sürekli kullanılanlar unutulmaz. Mekanik öğrenmede öğrenen bilgileri kendisine geldiği gibi alır, kaydeder, sonra ilgili uyarıcıyla karşılaştığında olduğu gibi hatırlar. Anlamlı öğrenmede birey etkin biçimde algılarını daha önce edindiği ilgili bilgilerle yeniden organize eder, sonra belleğe kaydeder. Öğretmenin eğitim ortamında bilgiyi sunarken öğrencilerin bilgiyi yapılandırmalarına yardımcı olabilmek için ipuçları kullanması, bilgileri organize etmesi gerekir. Bireylerde şema oluşturmak için öğretmenler çoklu örnekler vermeli ve öğrenenlerin bunlar üzerinde düşünmelerini istemelidir. Öğrenenler yeni bilgiyi var olan şema ile birleştirdiklerinde ya da var olan şema ile yeni şemanın benzerliklerini oluşturabildiklerinde anlamlı öğrenme gerçekleşir. Öğretmenler derslerde öğrenenlerin uygun şemalarını harekete geçirici etkinliklere yer vermeli, öğrenilecek konu yeni ise üst düzey örgütleyicileri kullanmalıdırlar. Ausubel anlamlı öğrenme sürecinde öğrenilenlerin kalıcılığını sağlamak amacıyla "üst düzey örgütleyiciler" adı altında birtakım stratejiler geliştirilmesi gerekliliğini ortaya koymuştur. Üst düzey örgütleyiciler, zihinsel yapıda bulunan ve daha önceden öğrenilenlerin hatırlanmasını ve öğrenilenlerin kalıcı hale gelmesini sağlamaktadır. Bu nedenle üst düzey örgütleyicilerin geliştirilmesi ve içeriğin sırasının, bilişsel yapıda açıklık, kalıcılık ve bütünlük sağlayacak şekilde düzenlenmesi gerekmektedir. Üst düzey örgütleyiciler, öğretimin başlangıcında öğrenciye sunulan kavramsal bir çerçevedir. İçerik bu kavramsal çerçeveyi izlemelidir. Anlamlı öğrenmede birey öğrendiği bilginin farkındadır ve bilgilerini transfer edebilmektedir. Birey anlamlı bir şekilde öğrendiği bilgiye örnek verebilir. Bu Ezberleyerek öğrenmede bilgiler çoğunlukla unutulur çünkü günlük yaşantıyla ilişki kurulmamıştır. Anlamlı öğrenme kuramından yararlanmak isteyen öğretmenin yapacaklarını hazırlık aşamasında üç aşamada planlamalıdır. Öncelikle bu kuramın öğretim hedeflerine uygunluğunu incelemesi gerekir. İkinci aşama işlenmesi gereken konuların belirlenmesidir. Son aşama ise örneklerin seçilmesi ve hazırlanmasıdır. Ausubel'in anlamlı kuramına dayalı olarak geliştirilen çalışmalar arasında kavram haritaları önemli bir yere sahiptir. Kavram haritaları öğretmene bilgiyi organize etmesine yardımcı olmada ve öğrencilere anahtar kavram ve ilkeleri bulmalarında yardımcı olur. Öğrenciler kavram haritalarını yapılandırma ile ilgili beceri ve yaşantı kazandıklarında öğrenmeyi öğrenirler ve anlamlı öğrenmeyi daha iyi gerçekleştirirler Özellikle Novak ve Gowin bu alana dayalı kavram haritalarını temele alan önemli çalışmaları yapmışlardır. Kavramlar ve önermeler arasındaki anlamlı ilişkileri göstermek için Ausubel'in anlamlı öğrenme ilkelerine dayanan "kavram haritalarına" ilişkin görüşlerini belirtmişlerdir. Kavram haritaları öğretmene bilgiyi organize etmesine ve öğrencilere anahtar kavram ve ilkeleri bulmalarında yardımcı olur. Meta-öğrenme bilgisinin de anlamlı öğrenme sürecinde öğrenmeyi öğrenmeyi sağlaması açısından önemli bir yere sahip olduğu söylenebilir. Birey, biliş ötesi-öğrenmeyi kavram haritası oluşturarak geliştirebilir. Ausubel’in anlamlı öğrenme kuramının olumlu yönlerine karşın bazı sınırlılıkları da bulunmaktadır. Olumlu yönleri; anlamlı bir şekilde öğrenilen bilgi problem çözme becerisini de geliştirir. Öğrencilere kalıcı bilgi kazandırabilmesi (derinlemesine bilgi edinmesi) ve anlamlı öğrenmeyi sağlamasıdır. Buluş yoluyla öğrenme her zaman anlamlı olmayabilir ya da tek başına yeterli olmayabilir. Anlamlı öğrenme buluş yoluyla öğrenme kadar önemlidir. Anlamlı öğrenme kuramı etkin bir şekilde uygulandığı takdirde anlamlı olabilir. Bilgiler kalıcıdır ve bir sonraki öğrenmeye transfer edilebilir. Ausubel'in kuramında sınırlılıklar ise şu şekilde ifade edilebilir; öğrenci, öğretme-öğrenme sürecinde sunulan organize edicileri algılayamaz ya da duyamazsa öğretim anlamını yitirebilir. Öğrenciler anlamlı öğrenmeye istekli değillerse, mekanik öğrenme gerçekleşebilir. Bu çalışmada anlamlı öğrenmenin anlamının güçlendirilmesi ve bilginin oluşumuna dikkat çekilmesi amaçlanmıştır. Anlamlı öğrenme başlığı altında kavram haritalarından ve öğrenmeyi ilerletmek için ilgili meta-öğrenmeden söz edilmiştir. Çalışmada aynı zamanda anlamlı öğrenmenin öğretimde uygulanmasının açıklanması da amaçlanmıştır. Bu amaçla Ausubel’in anlamlı öğrenme kuramının anlamı, anlamlı öğrenmenin gerçekleşmesinde eğitim ortamının önemi, üst düzey örgütleyiciler, konu tasarımı, öğretimi, kavram haritaları, kavram oluşumu ve kavram özümleme tartışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
21-35

REFERENCES

References: 

Ausubel, D. P. (1968). Educational Psychology: A Cognitive View. New York: Holt, Rinehart and Winston Inc.
Ausubel, D. P. & Robinson F. G. (1969). School learning: An Introduction to Educational Psychology. New York: Holt, Rinehart and Winston Inc.
Atkinson R. L. & the others (1996). Psikolojiye giriş (Çev. Yavuz Alagon). Ankara: Arkadaş Yayınları.
Baymur, F. (1994). Genel psikoloji. İstanbul: Anka Basım.
Byners, J. P. (2001). Cognitive development and learning in instructional contexts. USA: Allyn & Bacon.
Cüceloğlu, D. (2000). İnsan ve davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Novak, J. D. (2002, 14 January) Meaningful Learning: The Essential Factor for Conceptual Change in Limited or Inappropriate Propositional Hierarchies Leading to Empowerment of Learners. Science Education, 86, 548 – 571. (26.12.2011) http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/sce.10032/pdf
Novak, J. D. (1998). Learning, creating and using knowledge: Concept maps as facilitative tools in schools and corporations. London: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Novak, J. D. & Gowin, D. B. (1984). Learning how to learn. USA: Syndicateof the University of Cambridge.
Ülgen, G. (2001). Kavram geliştirme. Ankara: PegemA Yayınevi.
Ülgen, G. (1997). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Alkım Yayınevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com