You are here

Home » Content

İLKÖĞRETİM BİRİNCİ VE İKİNCİ KADEME ÖĞRETMEN ADAYLARININ KAYNAŞTIRMAYA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

FİRST AND SECOND STAGE OF PRIMARY TEACHERS CANDITATES INVESTIGATION ON THE OPINIONS OF MAINSTREAMINING

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Development of children with similar characteristics, the same educational characteristics of individuals with different development environments while their peers who have different training requirements. With special needs students with their peers, get an education by providing support for special education services are defined as ''mainstreaming''. Mainstreaming is one of the factors affecting the attitudes of teachers, the 8-year compulsory education for a successful fusion I. and II. level is important to know the attitudes of teachers will serve. This study of primary and middle school teachers' views of gender mainstreaming in education, graduated high school type, individuals with disabilities are not being around family and friends variables whom It may concern according to investigate. Translated into Turkish and studied its psychometric properties by Kırcaali-İftar (1998) be used collect the data.Personal Information Form will be used also prepared by the researcher. The results of the study indicated that there was no significant difference in terms of graduated high school type, individuals with disabilities are not being around family and friends variables.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Gelişim özellikleri benzer olan çocuklar, aynı eğitim ortamlarına devam ederken akranlarından farklı gelişim özelliklerine sahip bireylerin eğitim gereksinimleri de farklılaşmaktadır. Özel gereksinimi olan öğrencilerin akranlarıyla birlikte, destek özel eğitim hizmetleri sağlanarak eğitim almaları ‘‘kaynaştırma’’ olarak tanımlanmakta; ancak kaynaştırma uygulamasının başarılı olmasını etkileyen çeşitli faktörler bulunmaktadır. Öğretmen tutumları kaynaştırmayı etkileyen faktörlerden biri olduğundan, eşitlik ilkesine göre bireyin eğitim kurumlarına devam etmesi ve başarılı bir kaynaştırma için 8 yıllık zorunlu eğitimin I. ve II. kademesinde görev yapacak öğretmenlerin tutumlarının bilinmesi önemlidir. Bu çalışmada ilköğretim birinci ve ikinci kademe öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin mezun olunan lise türü, aile ve/veya çevresinde engelli birey olup olmama değişkenlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama niteliğindeki çalışmada veriler ‘‘Kişisel Bilgi Formu’’ ve Kırcaali-İftar (1998) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan ‘‘Kaynaştırmaya İlişkin Görüşler Ölçeği’’ ile elde edilmiştir. Bulgularda mezun olunan lise türü ve aile ve çevresinde engelli birey olup olmama değişkenlerine göre öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin tutumları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116393_1_pp_268-278.pdf
  • 3
268-278
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akçamete, G. ve Kargın, T. (1994). Hizmet içi eğitim programının öğretmenlerin işitme özel gereksinimlilere
yönelik tutumlarına etkisi. Özel Eğitim Dergisi, 1(4), 13-19.
Ankara Üniversitesi (2012). Ankara üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi 2011-2012 eğitim öğretim bahar
yarıyılı lisans ders programları. 03.03.2012 tarihinde
http://www.education.ankara.edu.tr/UserFiles/File/2011-2012_bahar_yariyi...
adresinden alınmıştır.
Atay, M. (1995). Özürlü çocukların normal yaşıtları ile birlikte eğitim aldıkları kaynaştırma programlarına karşı
öğretmen tutumları üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Block, M. E., & Obrusnikova, I. (2007). Inclusion in physical education: A review of the literature from 1995-
2005. Adapted Physical Activity Quarterly, 24, 103-124.
Cavkaytar, A. (2000). Zihin engellilerin eğitim amaçları, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 115-
121.
Combs S.,, Elliott, S., & Whipple, K. (2010). Elementary physical education teachers’ attitudes towards the
inclusion of children with special needs: A qualitative investigation, International Journal of Special Education,
25(1), 114-125.
Diken, I.H. ve Sucuoglu, B. (1999). “Sınıfında zihinsel engelli bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin
engelli çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumlarının karşılaştırılması”. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 26-34.
EC (European Commission, 2011). Progress towards the common european objectives in education and
training-indicators and benchmarks. 22.11.2011 tarihinde http://ec.europa.eu/education/lifelong-learningpolicy/
doc2881 adresinden alınmıştır.
Gözün, Ö. ve Yıkmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin
kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği. Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 65-77
Hacettepe Üniversitesi (HÜ,2012). Eğitim fakültesi sınıf öğretmenliği anabilim dalı lisans dersleri 03.03.2012
tarihinde http://www.sinifogretmenligi.hacettepe.edu.tr/ adresinden alınmıştır.
Harvey, M.W.,Yssel, N., Bauserman, A.D., & Merbler, J.B. (2010). Preservice teacher prepation for inclusion an
exploration of higher education teacher-training institutions. Remedial and Special Education, 31(1), 24-33.
Karasar, N. (2005), Bilimsel araştırma yöntemi (14.baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kargın, T. (2006). Öğretimin uyarlanması. Bulunduğu eser: (Sucuoğlu, B. ve T. Kargın) İlköğretimde kaynaştırma
uygulamaları yaklaşımlar, yöntemler, teknikler (ss. 165-212). İstanbul: Morpa Yayınları
Kayaoğlu, H. (1999). Bilgilendirme programının normal sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma ortamındaki işitme
engelli çocuklara yönelik tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kayılı, G., Koçyiğit, S., Yıldırım Doğru, S. ve Çiftçi, S. (2010). Kaynaştırma eğitimi dersinin okul öncesi öğretmeni adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerine etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
10(20), 48-65.
Kırcaali-İftar, G.(1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45-50.
Kırcaali-İftar, G.(1998). Özel gereksinimli bireyler ve özel eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim
Fakültesi Yayınları No:561.
Kırcaali-İftar, G.(1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri. Bulunduğu eser (Eripek, S.) Özel Eğitim
(17-22). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Orel, A., Töret, G., ve Zerey, Z. (2004). Sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırmaya yönelik tutumlarının
incelenmesi, Özel Eğitim Dergisi, 5(1),23-33.
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Yayıncılık
Rizzo, T. L., & Vispoel, W. P. (1992). Changing attitudes about teaching students with handicaps. Adapted
Physical Activity Quarterly, 9(1), 54-63.
Scoot, S. S., Mc. Guire, J. M., & Shaw, S.F. (2003). Universal design for insruction. Remedial and Special
Education, 24(6), 369–380.
Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: yaklaşımlar, yöntemler, teknikler.
İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Tripp, A., & Rizzo, T. (2006). Disability labels affect physical educators. Adapted Physical Activity Quarterly, 23,
310-326.
Yılmaz, H. (1995). Normal öğrencilerin devam ettiği sınıflarda öğrenim gören özürlü çocukların sorunları. Çağdaş
Eğitim Dergisi, 208, 16-22.
Yükseköğretim Kurulu (2012). Yükseköğretim Kurulu öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri. 2006-2007
eğitim fakültesi ders programları. Ankara: http://www.yok.gov.tr/content/view/16/52

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com