You are here

Home » Content

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ SOSYAL SORUN ÇÖZME BECERİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

INVESTIGATION IN TO THE EFFECTS OF VARIOUS VARIABLES ON SOCIAL PROBLEM SOLVING SKILLS OF CLASSROOM TEACHER CANDIDATES

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aimed to investigate the effects of various variables on social problem solving skills of classroom teacher candidates. The participants included 191 students (female n= 112- 58.6% ; male n=79 41.4%) from classroom teaching department of Faculty of Education in a state university in Turkey between 2014-2015 academic year. Data collection tool was the short form of the Revised Social Problem Solving Inventory. Based on the findings, significant differences were found in the avoidant style, t (189) = 0.005, p <.05. in terms of gender dimension: preference of the department t (189) = 0.011, p <.05 ; avoidant dimensions t (189) = 0.009, p <.05. The average scores related to negative problem orientation and avoidant style of classroom teacher candidates who inadvertently selected the department were higher. Significant differences were found in avoidant dimensions in terms of both gender and educational level of fathers; however, the effect of education level of the fathers on the avoidant dimension was not found significant F (4,181) = 1.804, p> .05.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı sınıf öğretmeni adaylarının sosyal sorun çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu Fırat üniversitesi eğitim fakültesi sınıf öğretmenliği 2014-2015 öğretim yılında öğrenim gören 112’si (%58.6) kız, 79’u (41.4) erkek toplam 191 öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmanın veri toplama aracı Gözden Geçirilmiş Sosyal Sorun Çözme Envanterinin kısa formudur. Araştırma elde edilen bulgulara göre; cinsiyet değişkenine göre kaçıngan tarz boyutunda anlamlı farklılık belirlemiştir t(189)=0.005, p<.05. Bölümü tercih ediş durumu değişkeninde negatif sorun yönelimi t(189)= 0.011, p<.05 ve kaçıngan boyutunda t(189)= 0.009, p<.05. Bölümü istemeyerek seçen öğretmen adaylarının negatif sorun yönelimleri ve kaçıngan tarz ortalama puanları daha yüksektir. Kaçıngan boyutunda hem cinsiyet hem de baba eğitim durumu değişkenine göre anlamlı farklılıklar bulunmuştur ancak cinsiyet ve baba eğitim durumu, kaçıngan tarz boyutu üzerinde ortak etkisi anlamlı bulunmamıştır, F(4.181)= 1.804, p>.05.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sinif-ogretmeni-adaylarinin-sosyal-sorun-cozme-becerilerinin-cesitli-degiskenler-acisindan-incelenmesi.pdf
  • 1
282
294
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Albayrak Sargın, Y. (2008). Ergenlik Dönemindeki Öğrencilerin Saldırgan Davranışları İle Öfke ve Sosyal Problem
Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik
Üniversitesi, Trabzon.
Bakır,K. (2012). Demokratik eğitim John Dewey’in eğitim felsefesi üzerine. Ankara: Pegem Akademi.
Bedel, A. ve Arı, A. (2011). Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin
yapıcı problem çözme ve sürekli öfke düzeylerine etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(4), 1-10.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri.
Ankara: Pegem Akademi.
Cüceloğlu, D. (2007). İnsan ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Çam, S. ve Tümkaya, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası problem çözme. Ç.Ü. Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi. 5 (2), 119-132.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2016 Cilt:5 Özel Sayı Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
293
Çam, S., Tümkaya, S. ve Yerlikaya, E. (2011). Kişilerarası problem çözme envanterinin yetişkin örnekleminde
geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 8 (1), 1703-1724.
Çekici, F. (2009). Problem çözme terapisine dayalı beceri geliştirme grubunun üniversite öğrencilerinin sosyal
problem çözme becerileri, öfkeyle ilişkili davranış ve düşünceler ile sürekli kaygı düzeylerine etkisi.
Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
D ’Zurilla, T.J. ve Maydeu-Olivares, A. (1995). Conceptual and methodological ıssues in social problem-solving
assessment. Behavior Therapy. 26(3), 409–32.
D’ Zurilla, T.J., Nezu, A. M. ve Maydeu-Olıvares, A. (2004). Socıal problem solvıng: theory and assessment.
Bulunduğu eser: Chang, E.C., D’ Zurilla, T.J., Sanna, L.J. (Ed.) Social Problem Solving: Theory, Research and
Training. Washington: American Psychological Association.
D’Zurılla T. J., Maydeu Olıvares, A. ve Kant, G. L. (1998). Age and gender differences in social problem-solving
ability. Personality and Individual Differences, 25, 241-252.
Ergin, B. E. ve Dağ, İ. (2013). Kişilerarası problem çözme davranışları, yetişkinlerdeki bağlanma yönelimleri ve
psikolojik belirtiler arasındaki ilişkiler. Anatolian Journal of Psychiatry, 14, 36-45.
Erözkan, A. (2013). İletişim becerileri ve kişilerarası problem çözme becerilerinin sosyal yetkinliğe etkisi. Kuram
ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 13(2), 731-745.
Eskin, M. ve Aycan, Z. (2009). Gözden geçirilmiş sosyal sorun çözme envanteri’nin türkçe’ye (tr-ssçe-g)
uyarlanması güvenirlik ve geçerlik analizi. Türk Psikoloji Yazıları. 12 (23), 1-10.
Kalaycı, N. (2001). Sosyal bilgilerde problem çözme ve uygulamalar. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karabağ, Ş.G.ve İnal, S. (2009). İlköğretim hayat bilgisi öğretimi ve öğretmen el kitabı. Bulunduğu eser:
Öğülmüş, S. (Ed). Hayat bilgisi dersinde beceri öğretimi (ss.267-479). Ankara: Pegem Akademi.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Koç, B., Terzi, Y. ve Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme
becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 4(1), 369-390.
Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
22, 177–184.
Maydeu-Olıvares, A., Rodrıguez-Fornells, A., Gomez-Benıto, J. ve D’zurılla, T. J. (2000). Psychometric properties
of the Spanish adaptation of the Social Problem-Solving Inventory-Revised (SPSI-R). Personality and Individual
Differences, 29 (4), 699–708.
Maydeu-Olivares, A., ve D ’Zurilla, T.J. (1996). A factor-analytic study of the Social Problem-Solving Inventory:
An integration of theory and data. Cognitive Therapy and Research, 20 (2), 115–133.
Nacar, F. S. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin İletişim ve Kişilerarası Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Nezu, C. M., D’Zurilla, T. J. ve Nezu, A. M. (2005). Problem-solving therapy: theory, practice, and application to
sex offenders. Bulunduğu eser: McMurran, M. ve McGuire, J. (Ed), Social problem solving and offending:
evidence, evaluation and evolution (ss. 103-123). West Sussex: John Wiley & Sons Inc.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2016 Cilt:5 Özel Sayı Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
294
Öğülmüş, S. (2006). Kişilerarası Sorun Çözme Becerileri ve Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın.
Sağkal, A. S. (2015). Barış eğitimi programının dokuzuncu sınıf öğrencilerinin şiddete yönelik tutumları, sosyal
problem çözme becerileri ve sınıf iklimi üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
İzmir.
Samancı, O. ve Uçan, Z. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal sorun çözme beceri düzeylerinin incelenmesi.
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XIV. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu
Özel Sayısı, 152 – 162.
Saracaloğlu,A.S., Serin,O. ve Bozkurt,N.(2001). Dokuz eylül üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü müzik
öğretmeni adaylarının çeşitli değişkenlere göre problem çözme becerileri ile başarıları arasındaki ilişki.
Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitimi Bilimleri Dergisi. 14, 121-134.
Senemoğlu, N. (2007). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gönül Yayıncılık.
Serin, N.B. ve Derin, R. (2008), ilköğretim öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerisi algıları ve denetim
odağı düzeylerini etkileyen faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-18.
Terzi, Ş. (2003). Altıncı sınıf öğrencilerinin kişiler arası problem çözme beceri algıları. Türk Eğitim Bilimleri
Dergisi. 1(2). 06.05.2016 tarihinde http://www.tebd.gazi.edu.tr/index.php/tebd/article/viewFile/87/75
adresinden alınmıştır.
Topal, H. (2011). Eğitim fakültesi öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerileri ve yönelimleri ile
fonksiyonel olmayan tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova
Üniversitesi, Adana.
TTKB. (2015). Sosyal Bilgiler Programı. 06.05.2016 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr adresinden alınmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com