You are here

Home » Content

BLOOM’UN PROGRAMIN ÖĞELERİNE DAYALI DEĞERLENDİRME MODELİ BAĞLAMINDA İNGİLİZCE ÖĞRETİM PROGRAMININ ÇOKLU ANALİZİ

MULTI-ANALYSIS OF ENGLISH CURRICULUM THROUGH BLOOOM’S EVALUATION MODEL BASED ON PROGRAM ITEMS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to examine the 5th, 6th, 7th and 8th grades English Curriculum through an evaluation model based on program items considering multi‐analysis. Including both quantitative and qualitative aspects, multi‐analysis consists of a variety of statistical programs in order to examine a certain subject matter. As for descriptive analysis, Rasch evaluation model and SPSS program are used in the quantitative aspect while for thematic analysis Maxqda in the qualitative aspect. The working group consists of English teachers working at secondary schools in Elazığ during 2016 and 2017 academic years, 42 of whom are selected for Rasch and 78 are for SPSS analyses randomly. Also, 27 of these teachers are selected for thematic analysis through maximum variation sampling. As a result of Rasch and SPSS analyses, it is recorded that the 7th grade English Curriculum is the most qualified while the 5th one is the least.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı İlköğretim 5., 6., 7. ve 8. Sınıf İngilizce Öğretim Programını (İÖP), Programın Öğelerine Dayalı Değerlendirme Modeli (PÖDDEM) bağlamında çoklu analizle incelemektir. Nitel ve nicel boyutlar içeren çoklu analiz bir konuya ilişkin mevcut durumu, farklı programlarla analiz etmeyi içermektedir. Bu bağlamda nicel boyut kapsamında Rasch Modeliyle SPSS programı kullanılarak betimsel analiz; nitel bağlamda ise Maxqda 11 programıyla durum çalışmasına uygun tematik analiz yapılmıştır. 2016‐2017 akademik yılında Elazığ merkezdeki ortaokul İngilizce öğretmenlerinden oluşan araştırma evreninden randomize yolla belirlenen 42 öğretmen Rasch modeli; 78’i SPSS analizleri ve maximum çeşitlilik örneklemine göre belirlenen 27’si tematik analizler için çalışma grubuna seçilmiştir. Rasch ve SPSS sonuçlarından 7. Sın. İÖP’ün en nitelikli; 5. Sın. en düşük nitelikli program olduğu anlaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bloomun-programin-ogelerine-dayali-degerlendirme-modeli-baglaminda-ingilizce-ogretim-programinin-coklu-analizi.pdf
  • 4
178
191
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adamson, K. A. & Prion, S. (2015). Making sense of methods and measurement: simulation program evaluation.
Clinical Simulation in Nursing, 11(1), 505‐506.
Akın, Ö. & Baştürk, R. (2012). Keman eğitiminde temel becerilerin Rasch Ölçme Modeli ile değerlendirilmesi.
Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 175‐187.
Andersn, L. W. (2005). Objectives, evaluation, and the improvement of education. Studies in Educational
Evaluation 31, 102‐113.
Bamberger, M. (2012). Introduction to mixed methods in impact evaluation. Impact Evaluation Notes, 3, 1‐38.
Baştürk, R. (2010). Bilimsel araştırma ödevlerinin çok yüzeyli Rasch ölçme modeli ile değerlendirilmesi. Eğitimde
ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 1(1), 51‐57.
Boone, W.; Scantlebury; K. (2006). The role of Rash analysis when conducting science education research
utilizing multiple‐choice tests. Science Education, 90, 253‐269.
Braun, V. & Clarke, V. (2006) Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2).
pp. 77‐101. ISSN:1478‐0887. Retrieved from: http://eprints.uwe.ac.uk/11735.
Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim,
31(142), 3‐14.
Çeliköz, N. (2004). Yeni program geliştirme anlayışına dayalı olarak geliştirilen bir program tasarımının öğrenci
başarısına etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 99‐113.
Demirel, Ö (1992). Türkiye’de program geliştirme uygulamaları. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 27‐43.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
Fitzpatrick, J. L., Sanders, J. R., & Worthen, B. R. (2004). Program evaluation: Alternative approaches and
practical guidelines. NY: Pearson Education.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Aralık 2016 Cilt:5 Özel Sayı Makale No: 20 ISSN: 2146‐9199
190
Gökmenoğlu, T. (2014). Geniş Açı: Modeller ve Yaklaşımlar Açısından Türkiye’de Program Değerlendirme
Çalışmaları. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 56‐70.
Gredler, M. E. (1996). Program evaluation. NJ: Pearson Education.
Hubbard, W. & Bauer, D. (1993). Programme evaluation: W.hat we can learn from the United States
experience. Australian Physiotheraphy, 39(1), 53‐57.
Kim, H. S. (2012). Outcomes‐based curriculum development and student evaluation in nursing education. J
Korean Acad Nurs., 42(7), 917‐927.
Marvasti, A. B. (2004). Qualitative research in sociology. London: Sage Publications Ltd.
Oliva, P. F. (1997). Developing the curriculum. New York: Longman.
Özdamar, K. (2010). Paket programlar ile istatiksel veri analizi 2. (7. edition). Eskişehir, Kaan Yayıncılık.
Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme
çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126‐149.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rd ed.). London: Sage Publications, Inc.
Pekdağ, B. ve Erol, H. (2013). 1957‐2007 yılları arasında yayımlanan ortaöğretim Kimya dersi öğretim
programlarının gerekçe, amaç ve içerik yönünden incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1),
631‐659.
Semerci, Ç. (2011): Mikro öğretim uygulamalarının çok yüzeyli Rasch ölçme modeli ile analizi. Eğitim ve Bilim,
36(161), 14‐25.
Stassen, M. L. A., Doherty, K. ve Poe, M. (2001). Program‐based review and assessment. Campus publications
designed by the Office of Academic Planning and Assessment (OAPA). UMass Amherst.
Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (1985). Systematic evaluation. Boston: Kluwer‐Nijhoff.
Wholey, J. S., Hatry, H. P., & Newcomer, K. E. (2010). Handbook of practical program evaluation. San Francisco:
Jossey‐Bass.
Worthen, B. R., Sanders, J. R., & Fitzpatrick, J. L. (1997). Program evaluation: Alternative approaches and
practice guidelines (2nd ed.). New York: Longman.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, (5. Baskı), Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Yin, R., (1994). Case study research: Design and methods (2nd ed.). Beverly Hills, CA: Sage Publishing.
Yüksel, I. (2010). Türkiye için program değerlendirme standartları oluşturma çalışması. Yayımlanmamış doktora
tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Zainal, Z. (2007). Case study as a research method. Jurnal Kemanusiaan, 9, 1‐6.
Zehir Topkaya, E. ve Küçük, Ö. (2010). An evaluation of 4th and 5th grade English language teaching Program.
Elementary Education Online, 9(1), 52‐65.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Aralık 2016 Cilt:5 Özel Sayı Makale No: 20 ISSN: 2146‐9199
191
Zikmund, W. G. (2003). Research methods. health economics research method, 2. Retrieved August 28, 2016
from http://pioneer.netserv.chula.ac.th/~ppongsa/2900600/LMRM02.pdf
Wright B. D. & Linacre J. M. (1994). Reasonable mean‐square fit values. Transactions of the Rasch
measurement SIG American Educational Research Association. Rasch Measurement Transaction 8(3), 370‐382.
Viera, A. J., & Garrett, J. M. (2005). Understanding interobserver agreement:The kappa statistic. Family
Medicine, 37(5), 360‐363.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com