You are here

Home » Content

ÖĞRETMEN ADAYLARININ TAM STÜDYO MODELİNE DAİR GÖRÜŞLERİ

PRE-SERVICE TEACHERS’ VIEWS ABOUT THE FULL STUDIO MODEL

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to determine the effect of the full studio model in which active learning techniques are used, on the attitudes of pre-service teachers to the physics course and to take their views on the teaching conducted. The sample of the study consists of 53 pre-service primary science teachers who are registered in an education faculty of Turkey in the academic year of 2015-2016. In this study, a single group pre test–post test weak experimental design was used and "Physics Attitude Scale" was administered to determine pre-service teachers’ attitudes to the physics course. In order to receive their views on the teaching plan, "How was class for you?" form was applied and structured interviews were conducted with all pre-service teachers. Teacher candidates' attitude scale scores were analyzed using the SPSS version 14.0. The answers given in the form of "How was the class for you?" were evaluated by using a frequency chart, while the interviews were analyzed by content analysis. As a result of the analyses made, it was determined that pre-test and post-test attitude scale scores of the pre-service teachers' were significantly different in favour of the post test (t=-5.541; p<.05). Additionally, in the interviews, pre-service teachers reported that they liked the classroom environment very much and learned more easily when they were active.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, aktif öğrenme tekniklerinin kullanıldığı tam stüdyo modelinin öğretmen adaylarının fizik dersine olan tutumlarına etkisini belirlemek ve yapılan öğretime dair görüşlerini almaktır. Çalışmanın örneklemini 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Türkiye'deki bir eğitim fakültesinde okumakta olan 53 fen bilgisi öğretmen adayı oluşturmaktadır. Tek grup ön test-son test zayıf deneysel desenin kullanıldığı bu çalışmada fizik dersine olan tutumlarını belirlemek amacıyla “Fizik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yapılan öğretime dair görüşlerini almak amacıyla ise “Sınıf Senin için Nasıldı?” formu uygulanmıştır ve bütün öğretmen adayları ile yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Öğretmen adaylarının tutum ölçeğinden aldıkları puanlar, SPSS14 programı yardımıyla karşılaştırılmıştır. “Sınıf Senin için Nasıldı?” formuna verilen yanıtlar frekans tablosu yapılarak değerlendirilirken yapılan görüşmeler ise içerik analizi ile incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda öğretmen adaylarının tutum ölçeğinden aldıkları ön test ve son test puanları arasında son test lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (t=-5.541; p<0.05). Yapılan görüşmelerde ise öğretmen adayları, sınıf ortamını çok sevdiklerini ve kendileri aktif oldukları zaman daha kolay öğrendiklerini belirtmişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmen-adaylarinin-tam-studyo-modeline-dair-gorusleri.pdf
  • 1
251
266
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksu, H. H. (2005). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin başarıya, kalıcılığa,
tutuma ve geometrik düşünme düzeylerine etkisi . Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
İzmir.
Akşit, F. (2007). Coğrafya öğretiminde aktif öğrenmenin akademik başarı ve tutum üzerine etkisi .
Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Aydın, Z. (2011). İlköğretim 6.sınıf matematik dersinde kullanılan aktif öğrenme temelli etkinliklerin
öğrencilerin matematik dersine karşı tutumlarına, akademik başarı ve yaratıcı düşünme düzeylerine
etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2017 Cilt:6 Özel Sayı:1 Makale No: 22 ISSN: 2146-9199
264
Bell, T.,Urhahne, D., Schanze, S., &Ploetzner, R. (2010). Collaborative inquiry learning: models, tools,
and challenges. International Journal of Science Education, 3 (1), 349-377.
Bernhard, J. (2000, June). Improving engineering physics teaching-learning from physics education
research. Paper presented at Physics Teaching in Engineering Education, Budapest.
Bonwell, C. C. & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating excitement in the classroom . (ERIC
document reproduction service no. ED 340272).
Crouch, C. H. & Mazur, E. (2001). Peer instruction: Ten years of experience and results. American
Journal of Physics, 69 (9), 970-977.
Çullu, F. (2003). Aktif öğrenmenin yüklemeler, basarı ile hatırda tutma üzerindeki etkileri ve öğrenci
görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Demirci, C. (2003). Fen bilgisi öğretiminde etkin öğrenme yaklaşımının erişi, tutum ve kalıcılığa etkisi.
Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Dori, Y., Belcher, J., Bessette, M., Dangizer, M., McKinney, A., & Hult, E. (2003). Technology for active
learning. Review Feature , 44-49.
Edwards, S. (2015). Active learning in the middle grades. Middle School Journal , 26-32.
Gaffney, J. D., Richards, E., Kustusch, M. B., Ding, L., & Beichner, R. J. (2008). Scaling up education
reform. Journal of College Science Teaching , 18-23.
Gatch, D. (2010). Restructuring introductory physics by adapting an active learning studio model.
International Journal for the Scholarship of Teaching and Learning , 4(2), 1-12.
Gibson, H. L. & Chase, C. (2002).Longitudinal impact of an inquiry-based science program on middle
school students’ attitudes toward science. Science Education, 86 (5), 693-705.
Güney, N. (2011). İlköğretim II. Kademede fiilimsilerinin öğretiminde aktif öğrenmenin tutum, başarı ve
kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Hake, R. R. (1992). Socratic pedagogy in the introductory physics laboratory. The Physics Teacher , 546-
552.
Heller, P., Keith, R., & Anderson, S. (1992). Teaching problem solving through cooperative grouping.
American Journal of Physics , 60(7), 627-636.
İnan, H. (2003). İlköğretim birinci sınıfta aktif öğrenme stratejilerinin kullanımının öğrenci başarısına
etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Kalem, S. ve Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme
ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (2), 433-461.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2017 Cilt:6 Özel Sayı:1 Makale No: 22 ISSN: 2146-9199
265
Knight, R. D. (2004).Five easy lessons, strategies for successful physics teaching. San Francisco:
Addison Wesley.
Kocakülah, M. S. & Kocakülah, A. (2006). Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına Dayalı Olarak
İşlenen Fizik Dersine Yönelik Tutumları , Proceedings of 6th International Educational Technology
Conference, Vol. 2, 1160-1167, Famagusta, North Cyprus.
Koç, C. (2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşim üzerindeki
etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Lasry, N., Mazur, E., & Watkins, J. (2008). Peer instruction: From Harvard to the two-year college.
American Journal of Physics , 76(11), 1066-1069.
Laws, P. W. (1991). Calculus-based physics without lectures. Physics Today , 44(12), 24-31.
Loverude, M. E.,Gonzalez, B. L., & Nanes, R. (2011). Inquiry-based course in physics and chemistry for
preservice K-8 teachers. Physical Review Special Topics-Physics Education Research,7 , 010106, 1–18.
Minner, D. D., Levy, A. J., & Century, J. (2010). Inquiry-based science instruction-what is it and does it
matter? Results from a research synthesis years 1984 to 2002. Journal of Research in Science Teaching,
47 (4), 474-496.
Nalçacı, İ. Ö., Akarsu, B., & Kariper İ. A. (2011). Orta öğretim öğrencileri için fizik tutum ölçeği
derlemesi ve öğrenci tutumlarının değerlendirilmesi. Journal of European Education , 1(1), 1-6.
Öğünç, A. (2012). Kimya dersi “reaksiyon hızları ve kimyasal denge” ünitesiyle ilgili yapılandırmacı
yaklaşıma dayalı bir aktif öğrenme materyalinin geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi .
Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Prince, M. (2004). Does active learning work? A review of the research. Journal of Engineering
Education, 93 (3), 223-231.
Redish, E. F. (2000). New models of physics ınstruction based on physics education research . Paper
presented at the Deutschen Physikalischen Gesellschaft (Jena, Germany, March 14, 1996).
Redish, E., Saul, J., & Steinberg, R. (1997). On the effectiveness of active engagement microcomputerbased
laboratories. American Journal of Physics , 65, 45-54.
Saul, J., & Redish, E. (1998). Final Evaluation Report for FIPSE Grant #P116P50026: Evaluation of the
Workshop Physics Dissemination Project. College Park: Physics Education Research Group University of
Maryland.
Saygı, C. (2009). Aktif öğrenmenin müzik tarihi dersine ilişkin başarı, tutum ve özyeterlik üzerindeki
etkisi . Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2017 Cilt:6 Özel Sayı:1 Makale No: 22 ISSN: 2146-9199
266
Süzen, S. (2007). Aktif öğrenme teknikleriyle desteklenmiş fen ve teknoloji eğitiminin öğrenme
ürünlerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Şahin, M. (2007). The importance of efficiency in active learning. Journal of Turkish Science Education,
4 (2), 61-74.
Taçman, M. (2009). The effects of the active learning model on students. Cypriot Journal of Educational
Sciences , 1(3), 21-30.
Taraban, R., Box, C., Myers, R., Pollard, R., & Bowen, C. (2007). Effects of active-learning experiences
on achievement, attitudes, and behaviors in high school biology. Journal of Research in Science
Teaching , 44(7), 960-979.
Thornton, R. K., & Sokoloff, D. R. (1998). Assessing student learning of newton's laws: the force and
motional conceptual evalution and the evalution of active learning laboratory and lecture curricula.
American Journal of Physic , 66(4), 338-352.
Ün Açıkgöz, K. (2011). Aktif öğrenme (12.baskı). İzmir: Biliş.
Wilke, R. (2003). The effect of active learning on student characteristics in human physiology course for
nonmajors. Advence in Physiology Education , 27(4), 207-223.
Yılmaz, A. (1995). Lise 2. sınıf fizik dersinde aktif yöntemin öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com