You are here

Home » Content

HALK EĞİTİMİ MERKEZİ ÖĞRETMENLERİNİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİ

LIFELONG LEARNING TENDENCIES OF THE PUBLIC EDUCATION CENTRE TEACHERS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Teachers working in Public Education Centers (PECs), one of the important institutions of lifelong learning, should first of all have positive attitudes towards lifelong learning. The purpose of the current study is to determine the lifelong learning tendencies of teachers working in PECs. The study group of the current research employing the survey model is comprised of 441 PEC teachers working in 60 different cities participating in regional workshops and city meetings organized within the context of EPALE (Electronic Platform for Adult Learning in Europe) project conducted within the framework of EU Erasmus projects in which Turkey has taken part. The study group of the current research employing the survey model is comprised of 441 teachers participating in activities conducted in 7 cities in 3 regions. The data of the current study were collected by using “Effective Lifelong Learning Scale” developed by Günüç, Odabaşı and Kuzu (2014). The collected data revealed that the teachers’ lifelong learning tendencies are quite positive. Moreover, it was found that the teachers’ tendencies do not significantly vary depending on gender, length of service and education level. In this connection, further research should look at the extent to which PEC teachers reflect their positive opinions into their practices.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Yaşam boyu eğitimin önemli kurumlarından biri olan Halk Eğitimi Merkezlerinde (HEM) görev yapan öğretmenlerin öncelikle kendilerinin yaşam boyu öğrenme konusunda olumlu tutumlara sahip olmaları gereklidir. Bu araştırmanın amacı HEM’lerde görevli öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemektir. Tarama modeline dayalı olarak yürütülen araştırmanın çalışma grubu Türkiye’nin de dâhil olduğu, AB Erasmus+ projeleri kapsamındaki EPALE (Avrupa’da Yetişkin Öğrenimi için Elektronik Platform) projesinin bölge çalıştayları ve il toplantılarına, 60 farklı ilden katılan 441 HEM öğretmeninden oluşmaktadır. Veriler Günüç, Odabaşı ve Kuzu’nun (2014) geliştirdiği “Etkili Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeği” ölçeği ile toplanmıştır. Elde edilen verilere göre öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin oldukça yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin cinsiyetleri, mesleki kıdemleri ve öğrenim düzeylerine göre görüşleri arasında anlamlı bir fark bulunmamış, değişkenlerin tüm düzeylerinde öğretmenlerin olumlu görüşlere sahip oldukları belirlenmiştir. Buna göre HEM’lerde görev yapan öğretmenlerin olumlu görüşlerini uygulamalara yansıtma durumlarını belirleyecek araştırmalar da yapılmalıdır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-halk-egitimi-merkezi-ogretmenlerinin-yasam-boyu-ogrenme-egilimleri.pdf
  • 2
14
25
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akbaş, O. ve Özdemir, S., M. (2002). Avrupa Birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi .
Sayı: 155-156.
Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği
serüveni. Bilig , (64). 23-48.
Arcagök, S. ve Şahin, Ç. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri Düzeyinin Çeşitli
Değişkenler Açısından İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 16, 394-
417.
Aspın, N. D. & Chapman, J. D. (2000). Lifelong learnıng: Concepts and conception. International
Journal of Lifelong Education, 19 (1), 2-19.
Avrupa Komisyonu (2002). European report on quality indicators of lifelong learning. Fifteen quality
indicators. European Commission report, Directorate-General for Educatıon and Culture, Brussels.
15.02.2017 tarihinde www.aic.lv/bolona/Bologna/.../EU/report_qual%20LLL.pdf adresinden
alınmıştır.
Ayaz, C. (2016). Yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Mardin ili
örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz
yeterlik algıları ile ilişkisi. NWSA: Education Sciences , 9 (5), 17-28.
Bağcı, E. (2011). Avrupa Birliği'ne üyelik sürecinde Türkiye'de yaşam boyu eğitim politikaları. Ondokuz
Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 30 (2). 139-173.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 02 ISSN: 2146-9199
24
Beycioğlu, K. ve Konan, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa eğitim politikaları. Elektronik
Sosyal Bilimler Dergisi , 24 (24). 369-382.
Büyüköztürk, Ş. ve Diğerleri. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. 17. Baskı. Ankara, Pegem A
Akademi Yayıncılık.
Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler
açısından incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Dehmell, A. (2006). Making a european area of lifelong learning a reality? Some critical reflections on
the European Union’s lifelong learning policies. Comparative Education , 42 (1), 49-62.
Demiralay, R. (2008). Öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından bilgi
okuryazarlığı öz-yeterlik algılarının değerlendirilmesi . Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, M. ve Yağcı, E. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algıları.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı 1: 100-111
Diker C., Y. ve Demirel, M., (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 42, 108-120
Doğan, S., Kavtelek, C.(2015).Hayat boyu öğrenme kurum yöneticilerinin hayat boyu öğrenmeye
ilişkin algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 15 (1), 82-104.
Erdoğan, D. G. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler .
Yayımlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
European Comission (2000). A Memorandum On Lifelong Learning . Retrieved February 02, 2017, from
http://tvu.acs.si/dokumenti/LLLmemorandum_Oct2000.pdf.
Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim
ve Bilim Dergisi , 170, 237-252.
Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsami üzerine
bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education , 2 (3), 34-48.
Günüç, S., Odabaşı, F. ve Kuzu, A. (2014). Developing an effective lifelong learning scale (ELLS):
study of validity & reliability* (Etkili yaşam boyu öğrenme ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik & güvenirlik
çalışması) Eğitim ve Bilim. 39 (171), 244-258.
Gündoğan, N. (2003). Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bir istihdam politikası aracı olarak “yaşamboyu
öğrenme” ve bazı örnek program ve uygulamalar. Kamu İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 7 (2). 2-15.
Kılıç, H., ve Tuncel, Z. A. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve
yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 4 (4),
26-37.
Kılınç, H. H., Yenen, E. T. (2015). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
The Journal of Academic Social Science Studies, 35, 187 – 198.
Konokman, Y. G. ve Yelken, Y. T. (2014). Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının Yaşam Boyu
Öğrenme Yeterliklerine İlişkin Algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 29 (2), 267-281.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 02 ISSN: 2146-9199
25
Kruger, J., & Dunning, D. (1999). Unskilled and unaware of it: How difficulties in recognizing one's
own incompetence lead to inflated self-assessments. Journal of Personality and Social Psychology , 77
(6), 1121-1134.
Kulich, J. (1982) Lifelong education and the universities: A Canadian perspective. International Journal
of Lifelong Education, 1 (2), 123–142.
Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algılarının çeşitli
değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,14 (52). 1-11.
Oral, B. ve Yazar, T. (2013). International perspectives on new aspectes of learning in teacher
education. IPALTE 2013. 2-4 Ekim 2013. Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
Özçiftçi, M. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi
standartlarına yönelik özyeterliklerinin ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Amasya Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya.
Pepin, L. (2007). The history of EU cooperation in field of education and training how lifelong learning
became a strategic objective. European Journal of Education, 42 (1), 121-132.
Poyraz, H. (2014).Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme profilleri ile kurumları tarafından desteklenme
algıları arasındaki ilişki (Sakarya ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Sönmez, V. (2008). Öğretim ilke ve yöntemleri , 2. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tunca, N., Şahin, S. A. ve Aydın,Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 11 (2), 432-446.
Wain, K. (2000). The learning society: Postmodern politics. International Journal of Lifelong
Education , 19 (1), 36-53.
White, J.P. (1982). The aims of education re-stated. London: Routledge & Kegan Paul.
Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi
(Diyarbakır ili örneği), Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (4), 1553-1566.
Yavuz K., G. ve Yelken Y., T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme
yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 29 (2), 267-281.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com