You are here

Home » Content

7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK ÖZYETERLİK ALGILARININ ORAN-ORANTI KONUSUNDAKİ BAŞARILARI ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

A STUDY ON THE IMPACT OF 7th GRADERS’ PERCEPTION OF MATHEMATICAL SELFEFFICACY ON THEIR MATHEMATICAL COMPETENCY IN RATIO-PROPORTION

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The objective of this research is to examine the impact of students’ perception of self efficacy in mathematics on their competence regerding ratio and proportion. The research was conducted at a public school sitvated in the Europeen Side of İstanbul. The group on which the research was conducted consisted of 31 7th graders. The data in this research was acquired using the ‘ mathematics self efficacy scale’ developed by Umay (2001) and an open-ended ‘ratio and proportion competency test’ which aims at determining students’ academic competency regerding reatio and proportion. A mixed method which includes both qualitative and quantitative data was put forth in the research. For quantitative data, correlation and regression analyses were used. Qualitative data was acquired through student interviews to support the quantitative data. The data shows that there is a positive relationship between student’s perception of self efficacy and competency in mathematics. According to findings the data shows that there is a high level, meaningful and ship between student’s perception of self efficacy and competence in mathematics. Furthermore, student’s perception of self efficacy is considered to be a meaningful predictor of their mathematical competence. The researchers were provided with various proposals based on the research findings.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı 7.sınıf öğrencilerinin matematik özyeterlik algılarının oran-orantı konusundaki başarıları üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışma 2016-2017 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Avrupa yakasındaki bir devlet okulunda yapılmıştır. Çalışma grubu 31, 7. sınıf öğrencisinden oluşturmaktadır. Çalışmadaki veriler, Umay(2001) tarafından geliştirilen ‘matematik özyeterlilik algısı ölçeği’ ve oranorantı konusunda öğrencilerin akademik başarılarını tespit etmek amacıyla açık uçlu sorulardan oluşan ‘oran-orantı başarı testi’ ile toplanmıştır. Çalışmada hem nitel hem nicel verilerin kullanıldığı karma yöntem kullanılmıştır. Nicel veriler için korelasyon ve regresyon analizi uygulanmıştır. Nitel veriler ise nicel verileri desteklemek için öğrencilerle yapılan görüşmelerden elde edilmiştir. Çalışma bulgularına göre, öğrencilerin matematik özyeterlik algıları ve matematik başarısı arasında pozitif yönde, yüksek düzeyde ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca öğrencilerin matematik özyeterlik algısı, matematik başarılarının anlamlı bir yordayıcısı olarak kabul edilmiştir. Çalışma bulguları ışığında araştırmacılara çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-7-sinif-ogrencilerinin-matematik-ozyeterlik-algilarinin-oran-oranti-konusundaki-basarilari-uzerine-etkisinin-incelenmesi.pdf
  • 2
220
231
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abrantes, P., Serrazina, L., & Oliveira, I. (1999). A Matematica na educaçao basica . Lisboa: Ministerio
da Educaçao, Departamento da Educaçao Basica.
Akkuş- Çıkla, O. ve Duatepe, A. (2002). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının orantısal akıl
yürütme becerileri üzerine niteliksel bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23,
32-40.
Akkuş, O. ve Duatepe-Paksu, A. (2006). Orantısal akıl yürütme becerisi testi ve teste yönelik dereceli
puanlama anahtarı geliştirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 25, 1-10.
Akyüz, G. (2014). TIMSS 2011’de öğrenci ve okul faktörlerinin matematik başarısına etkisi. Eğitim ve
Bilim, 39(172), 150-162
Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma . Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: a social cognitive theory. Englewood
Cliffs, New Jersey:Prentice-Hall, Inc.
Bandura, A. 1997. Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company.
Baykul, Y. (2002). İlköğretimde matematik öğretimi: 6.-8.sınıflar. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bandura, A., Barbaranelli, C., Caprara, G. V., & Pastorelli, C. 1996. Multifaceted impact of self-efficacy
beliefs on academic functioning. Child Development, 67, 1206-1222.
Bilican, S., Demirtasli, R. N. & Kilmen, S. (2011). The attitudes and opinions of the students towards
mathematics course: the comparison of TIMSS 1999 and TIMSS 2007. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Bilimleri, 11 (3), 1277-1283.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 20 ISSN: 2146-9199
230
Boyer, T. W., Levine, S. C., & Huttenlocher, J. (2008). Development of proportional reasoning: Where
young children go wrong. Developmental Psychology, 44, 1478–1490.
Çalışkan, M. (2014). Çalışkan, m. bilişsel giriş davranışları, matematik özkavramı, çalışmaya ayrılan
zaman ve matematik başarısı arasındaki ilişkiler. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(1), 345- 357.
Çağırgan Gülten, D., ve Soytürk, İ. (2013). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri öz-yeterliklerinin
akademik başarı not ortalamaları ile ilişkisi.
Duatepe, A., Akkuş-Çıkla, O. ve Kayhan, M. (2005). Orantısal akıl yürütm gerektiren sorularda
öğrencilerin kullandıkları çözüm stratejilerinin soru türlerine göre değişiminin incelenmesi. Hacettepe
Üniversitesi E ğitim Fakültesi Dergisi, 28, 73-81.
Çetin, İ. (2009). 7. ve 9. sınıf öğrencilerinin oran ve orantı konusundaki kavram yanılgıları (Doctoral
dissertation, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü).
Eshel, Y., & Kohavi, R. (2003). Perceived classroom control, self-regulated learning strategies, and
academic achievement. Educational Psychology , 23 (3), 249-260.
Lesh R., Behr, M., & Post, T. (1988). “Number concepts and operations in the middle grades ”
Proportional Reasoning. In J. Hiebert & M. Behr (Eds.), (pp. 93-118). Reston, VA: National Council of
Teachers of Mathematics.
MEB (2008). İlköğretim matematik dersi 6–8.sınıflar öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları
Müdürlüğü.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Ortaokul matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı. Talim ve Terbiye
Kurulu Başkanlığı. Ankara,
Mullis, I. V. S., Martin, M. O., Robitaille, D. F. & Foy, P. (2009). TIMSS advanced 2008 international
report: Findings from IEA’s study of achievement in advanced mathematics and physics in the final
year of secondary school. TIMSS & PIRLS International Study Center, Lynch School of Education,
Boston College.
Mullis, I. V., Martin, M. O., Ruddock, G. J., O’Sullivan, C. Y., & Preuschoff, C. (2012). TIMSS 2011
assessment frameworks. Chestnut Hill: International Association for the Evaluation of Educational
Achievement.
National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school
mathematics. Reston, VA: Author.
Phan, H. P. 2012. Relations between informational sources, self-efficacy and academic achievement: A
developmental approach. Educational Psychology, 32 , 81-105.
Sakız, G. (2013). Başarıda anahtar kelime: Öz-yeterlik. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi , 26 (1).
Schunk, D. H. 1984. Self-efficacy perspective on achievement behavior. Educational Psychologists, 19,
48-58.
Pahlke, E., Hyde, J. S. & Mertz, J. E. (2013). The effects of single-sex compared with coeducational
schooling on mathematics and science achievement: Data from Korea. Journal of Educational
Psychology, 105(2), 444.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 20 ISSN: 2146-9199
231
Pajares, F., & Miller, M. D. 1994. Role of self-efficacy and self-concept beliefs in mathematical problem
solving: A path analysis. Journal of Educational Psychology, 86 , 193-203.
Pajares, F., & Valiante, G. 2001. Influence of self-efficacy on elementary students’ writing. Journal of
Educational Research, 90, 353-360.
Phan, H. P. 2012. Relations between informational sources, self-efficacy and academic achievement: A
developmental approach. Educational Psychology, 32 , 81-105.
Post, T., Behr, M., & Lesh, R. (1988). Proportionality and the development of prealgebra
understandings. The ideas of algebra, K–12 , 78-90.
Shell, D. F., Colvin, C., & Bruning, R. H. 1995. Self-efficacy, attribution, and outcome expectancy
mechanisms in reading and writing achievement: Grade level and achievement-level differences.
Journal of Educational Psychology, 87 , 386-398.
Shell, D. F., Murphy, C. C., & Bruning, R. H. 1989. Self-efficacy and outcome expectancy mechanisms
in reading and writing achievement. Journal of Educational Psychology, 81, 91-100.
Schunk, D. H. (2011). Learning theories: An educational perspective. Boston: Pearson Education, Inc.
Siegle D. (2003). Influencing student mathematics self-efficacy through teacher training. Paper
Presented At The Annual Meeting Of The American Research Association, Chicago, IL.
Yurt, E., ve Sünbül, A. M. (2014). Sekizinci sınıf öğrencilerinin matematik başarılarını açıklayan bir
yapısal eşitlik modeli. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi , 4 (14), 1659-1653.
Usher, E. L. (2009). Sources of middle school student's self-efficacy in mathematics a qualitative
investigation. American Educational Research Journal, 46(1), 275-314.
Zimmerman, B. J., & Bandura, A. 1994. Impact of self-regulatory influences on writing course
attainment. American Educational Research Journal, 31, 845-862.
Zimmerman, B. J. 2000b. Self-efficacy: An essential motive to learn. Contemporary Educational
Psychology, 25 , 82-91.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com