You are here

Home » Content

EPÖ ALANINDA GÖREV YAPAN EĞİTİM BİLİMCİLERİN YAPILANDIRMACILIKLA İLGİLİ GÖRÜŞLERİ: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI

THE VIEWS OF FIELD LECTURERS ON THE CONSTRUCTIVIST PRACTICE IN THE CURRICULUM AND INSTRUCTION: A MIXED METHOD RESEARCH

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This research aims to find out the views of lecturers teaching in the field of Curriculum and Instruction for the faculties of education. The methodology used here is mixed method, qualitative and quantitative together, so as to reflect the truth in a holistic and broad way. The qualitative method is used for collecting details account and views and with the developed qualitative tool, the data are analyzed to see if they support the collected views. The qualitative one is used for phenomenology and the qualitative one is used for surveying. 11 lecturers participated in the qualitative stage and in the quantitative stage, the number of faculty members that can be reached from 52 different universities has been 112, corresponding to 33% of the population. A semi structured interview form was used for the qualitative stage and in the quantitative stage a classification type of control list (questionnaire) was used. The qualitative data were collected by using face to face interview and fort he qualitative data, the advantages of using online software and the data was collected online as access was easy by the participants willing to respond. The findings indicate that the lecturers regard constructivism both as a learning theory and a philosophy and that faculty members are not able to fully implement constructivism but trying to include some characteristics of it. They mention some major problems regarding both the understanding of constructivism and the system, and therefore, they have some suggestions for systematic transformations expected from the Council of Higher Education and Ministry of National Education. In addition, the views and suggestions obtained from the qualitative findings are strongly supported by other faculty members too.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın temel amacı eğitim fakültelerinde EPÖ alanında görev yapan eğitim bilimcilerin yapılandırmacılıkla ilgili görüşlerini ortaya koymaktır. Sonuçların, gerçeği bütüncül ve zengin bir çerçevede yansıtabilmesi için yöntembilim yaklaşımı olarak nicel ve nitel verilerin bütünleştirildiği karma yöntem kullanılmıştır. Önce nitel yöntemle ayrıntılı bilgiler toplanmış, daha sonra bu bilgilere dayalı olarak nicel yöntemde kullanılan veri toplama aracı geliştirilerek, alandaki öğretim üyelerinin bu görüşleri destekleyip desteklemediği belirlenmiştir. Nitel boyut, olgu bilim, nicel boyut ise tarama deseni kapsamında yürütülmüştür. Nitel boyutta farklı üniversitelerden 11 öğretim üyesi katılımcı olarak yer alırken, nicel boyutta Türkiye’deki 52 üniversiteden EPÖ alanındaki toplam 112 (evrenin % 33’ü) öğretim üyesi örneklemde yer almıştır. Araştırmanın nitel boyutunda yarı yapılandırılmış görüşme formu, nicel boyutunda ise görüş listesi veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Nitel veriler araştırmacı tarafından yüz yüze görüşmelerle toplanırken nicel veriler internet ortamında online bir yazılım kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen bulgular; öğretim üyelerinin yapılandırmacılığı hem bir öğrenme kuramı hem de bir eğitim felsefesi olarak algıladıkları, tüm unsurlarıyla birlikte ele alındığında öğretim üyelerinin yapılandırmacılığı tam olarak uygulayamadıkları ancak yapılandırmacılığı temsil eden bazı uygulamalara yer vermeye çalıştıkları yönündedir. Eğitim bilimciler yapılandırmacılıkla ilgili hem anlayış hem de sitemle ilgili ciddi sorunlara işaret etmekte, YÖK ve MEB’e yönelik sistemsel dönüşümlere işaret eden öneriler getirmektedirler. Ayrıca nitel bulgulardan çıkan bu görüş ve öneriler alandaki diğer öğretim üyeleri tarafından da büyük ölçüde desteklenmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-epo-alaninda-gorev-yapan-egitim-bilimcilerin-yapilandirmacilikla-ilgili-gorusleri-bir-karma-yontem-arastirmasi.pdf
  • 2
286
304
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkgöz, Ü. K. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Aydın, H. (2006). Eleştirel Aklın Işığında Postmodernizm, Temel Dayanakları ve Eğitim Felsefesi.
Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi, Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik
Araştırmalar Dergisi , 1(1).
Baş, G. (2011). Türkiye’de Eğitim Programlarında Yapılandırmacılık: Dün, Bugün, Yarın. Eğitişim
Dergisi , Sayı: 32, ISSN: 1307-1785, Ekim, 2011.
Bay, E. (2008). Öğretmen Eğitiminde Yapılandırmacı Program Uygulamalarının Etkililiğinin
Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Erzurum.
Bentley, M. L. (1998). Constructivism as a referent for reforming science education. In M. Larochelle,
N. Bednarz, & J. Garrison (Eds.). Constructivism and education (pp. 233-249). Cambridge University
Press.
Büyüköztürk, Ş. (2005 ). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (2), 133-148.
Courtenay, B. C., Merriam, S. B. & Reeves, P. M. (1998). The Centrality of Meaning-Makeing in
Transformational Learning. How HIV- Positive Adults Make Sense of Their Lives. Adult Education
Quarterly , 48 (2), 102-119.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative Injquiry & Research Desing: ChoosingAmong Five Approaches .
Thousand Oaks: Sage Publiacations.
Creswell, J. W. & Plano Clark, V. L. (2014). Karma yöntem araştırmaları: Tasarımı ve yürütülmesi (Y.
Dede ve S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Çınar, O. Teyfur, E., Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı
Eğitim Yaklaşımı ve Programı Hakkındaki Görüşleri (Ağrı ili örneği), İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 7 (11) Bahar, s.47–64.
Çiftçi, S., Sünbül, A. M., ve Köksal, O. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşıma göre
Düzenlenmiş Mevcut Programlara İlişkin Yaklaşımlarının ve Uygulamalarının Eğitim Müfettişlerinin
Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 9 (1), Nisan 2013,
ss.281-295.
Çubukçu, Z. (2010). Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf yönetimi. Eğitime Bakış, 16, 37-40.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 26 ISSN: 2146-9199
303
Ersoy, F. (2016) Fenomenoloji. Saban, A. & A. Ersoy (edt.). Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri, (s. 50-
109). Ankara: Anı Yayıncılık.
Ev, H. (2010). Yapılandırmacılık: Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi İçin Tehdit mi Yoksa Fırsat mı?.
Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, ISSN: 1305-1202, 6(16), s.21-26.
Fer, S. (2005). 1923 Yılından Günümüze Cumhuriyet Dönemi İlköğretim Programları Üzerine Bir
İnceleme. Cumhuriyet Dönemi Eğitim Politikaları Sempozyumu , M.Ü.Atatürk Eğitim Fakültesi ve
Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil Ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi, 7-9 Aralık 2005,
İstanbul.
Gur, T., Dilci, T. & Arseven, A. (2009). Geleneksel yaklaşımdan yapılandırmacı yaklaşıma geçişte
öğretmen adaylarının görüş ve değerlendirmeleri: Bir söylem analizi [The opinions of preservice
teachers in transition from traditional approach to constructivism: A discourse analysis]. Karadeniz, 17,
27-39.
Güler, A., Halıcıoğlu, M. B. & Taşğın, S. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri , Ankara:
Seçkin. ISBN: 978-975-02-2605-2.
Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Katz, L. (1987). The experience of personal Change. Unpublished doctoral dissertation, Graduate
College, The Union Institute, Cincinnati, OH.
Lester, S (1999). An introduction to phenomenological research . Taunton UK, Stan Lester.
Matthews, M. (1993). Old Wine in New Bottles: A Problem With Constructivist Epistemology, in
Philosophy of Education ed. H. A. Alexander, Urbana, IL: Philosophy of Education Society.
Matthews, M. R. (2002). Constructivism and science education: A further appraisal. Journal of Science
Education and Technology, 11(2), 121-134.
Merriam Sharan, B. (2009). Qualitative research: a guide to design and implementation San Francisco:
Jossey-Bass, USA.
Ocak, G. (2010). Yapılandırmacı Öğrenme Uygulamalarına Yönelik Öğretmen Tutumları. G.Ü.Gazi
Eğitim Fakültesi Dergisi , 30(3), s.835-857.
Ocak, G., Koçyiğit, M, ve Özermen, E. (2010). Yapılandırmacı Yaklaşım. Eğitim-Öğretim ve Bilim
Araştırmaları Dergisi , ISNN: 1305-1202, 6 (16), s. 46-50.
Ozmon, H. & Craver, S.M. (1986). Philosophical Foundation of Education . Ohio: Merril Publishing
Company.
Öncü H. (1994).Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Matser Basım.
Özüsağlam E., Atalay A., Toprak S., (2009). “Web Tabanlı Anket Hazırlama Sistemi”, XI. Akademik
Bilişim Konferansı, Şanlıurfa.
Patton, Q. M. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (3rd Edition), (M. Bütün ve S. B.
Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
Richardson, V. (2003). Constructivist Pedagogy. Teachers College Record , 105 (9), pp.1623–1640.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 26 ISSN: 2146-9199
304
Şimşek, N.(2004). Yapılandırmacı Öğrenme Ve Öğretime Eleştirel Bir Bakış. Eğitim Bilimleri ve
Uygulama , 3(5), s.115-139.
Tonbuloğlu, B. (2014). Mustafa Satı Bey’in Görüşleri Doğrultusunda Yapılandırmacılık Anlayışına Farklı
Bir Bakış Açısı. “A Different Perspective on Constructivisim in Line with Views of Sati’ al-Husri”.
International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 9(8),
Summer,pp.841-852,Ankara.Doi Number:10.7827/TurkishStudies.7078
Tynjala, P. (1999). Towards expert knowledge? A comparison between a constructivist and a
traditional learning environment in the university. International Journal of Educational Research,
31(5), 357-442.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com