You are here

Home » Content

OTİZM ALANI İLE İLGİLİ YAPILAN LİSANSÜSTÜ TEZLER ÜZERİNE BİR İÇERİK ANALİZİ ÇALIŞMASI

CONTENT ANALYSIS STUDY THAT HAS BEEN CONDUCTED ON THESISES RELATED TO FIELD OF AUTISM

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This is a content analysis study in which thesis related to autism indexed at Council of Higher Education (CHE) National Thesis Center has been examined in terms of different variations. For this reason, one hundred thesis related to autism has been examined. Results of the research have been organized according to sub-problems and have been displayed in a descriptive way in frequency and percentage charts. At the end of the study, it has been determined that more than half of researches about autism are master thesis, the oldest available thesis at CHE National Thesis Center is in the year 1990, during 26 years between 1990-2016 most of thesis studies related to autism was conducted in 2015, in terms of gender of researchers most of the researchers has been women, Marmara University and Anadolu University and İstanbul, Eskişehir and Ankara has come into prominence in terms of cities and universities in which most of the thesis has been conducted, in point of institutes most of the thesis has been carried out at Educational Sciences Institutes, the most of thesis has been done in education from the point of view of topic, most of the thesis that are available has been carried with quantitative analysis, as data collection tools “scale, observation form, interview form, information form, test and data collection form” has been used, in the thesis using experimental design “ autistic children and parents having autistic children” have been the most of the experimental group. When the training requirement of families who have autistic children or have this risk is taken into account, need for studies conducted in this area and importance of these studies are seemed clearly. Supporting education applications concerning individual differences of autistic children, conducting new researches and comparing results are going to bring new perspectives and contribute to the literature.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, otizm alanıyla ilgili YÖK Ulusal Tez Merkezinde indekslenen tezlerin çeşitli değişkenler açısından incelendiği bir içerik analizi çalışmasıdır. Bu amaçla otizm alanı ile ilgili olan ulaşılabilir 100 adet tez incelenmiştir. Araştırma sonuçları alt problemlere göre düzenlenmiş, frekans ve yüzde tablosu olarak betimsel bir biçimde sunulmuştur. Çalışmanın sonucunda, otizm alanında yapılan tezlerin yarısından fazlasının yüksek lisans tezi olduğu, YÖK Ulusal Tez Merkezi’nde ulaşılabilir en eski tez 1990 yılına ait olduğu, 1990-2016 yılları arasındaki 26 yıllık sürede, otizm alanı ile ilgili en çok tezin 2015 yılında yapıldığı, tezlerin araştırmacının cinsiyetine göre dağılımına bakıldığında büyük çoğunluğu kadın araştırmacıların oluşturduğu, yapılan tezlerin üniversiteler ve illere göre dağılıma bakıldığında, Marmara Üniversitesi ve Anadolu Üniversitesi ile İstanbul, Eskişehir ve Ankara illerinin tezlerin en çok yapıldığı üniversite ve iller olarak ön plana çıktığı, yapıldığı enstitülere göre dağılımına bakıldığında tezlerin büyük bir bölümünün Eğitim Bilimleri Enstitüsü’nde yapıldığı, Otizm alanında yapılmış olan tezlerin konuları bakımında en fazla eğitim ve öğretim alanında yapıldığı, ulaşılan tezlerin büyük çoğunluğu "nicel yöntemler" kullanılarak yapılıp, tezlerin büyük çoğunluğunda " ölçek, gözlem formu, görüşme formu, bilgi formu, test ve veri toplama formu " veri toplama aracı olarak kullanıldığı, otizm alanı ile ilgili deneysel desen kullanılarak yapılan tezler incelendiğinde "otizmli çocuklar ve otizmli çocuğa sahip ebeveynler" örneklem (çalışma) grubunun çoğunluğunu oluşturduğu belirlenmiştir. Ülkemizde, çocuklarında otistik bozukluk olan ya da bu riski taşıyan ailelerin eğitime olan gereksinimleri göz önüne alındığında, bu alanda yapılan çalışmalara ne kadar çok ihtiyaç duyulduğu ve bu çalışmaların ne kadar önemli olduğu açıkça görülmektedir. Otistik çocukların, bireysel farklılıklarını dikkate alan öğretim uygulamaların desteklenmesi, yeni araştırmaların yapılması ve sonuçlarının karşılaştırılması, yeni bakış açıları geliştirecek ve literatüre katkı sağlayacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-otizm-alani-ile-ilgili-yapilan-lisansustu-tezler-uzerine-bir-icerik-analizi-calismasi.pdf
  • 3
405
420
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. A., Karadeniz, Ş. Ve Demirel, F. (2013). Bilimsel
Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
Çalık, M. Ve Sözbilir, M. (2014). İçerik Analizinin Parametreleri. Eğitim Ve Bilim, 39(174), 33-38.
Doğangün B.(2008) Özel Eğitim Gerektiren Psikiyatrik Durumlar İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli
Tıp Eğitimi Etkinlikleri, Sempozyum Dizisi No:62
Eren B (2013) Orff Yaklaşımına Göre Hazırlanan Müzik Etkinlikleri İçinde İpucunun Giderek Azaltılması
Yöntemi İle Yapılan Gömülü Öğretimin Otistik Çocuklara Kavram Öğretmedeki Etkililiği Yayımlanmış
Doktora Tezi Marmara Üniversitesi, İstanbul
Eripek, S. (2003.) “Zekâ Geriliği Olan Çocuklar”, Özel Gereksinimli Çocuklar Ve Özel Eğitime Giriş.
Editör: Ayşegül Ataman. Gündüz Eğitim Ve Yayıncılık.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
414
Erturan, N. ve Akbag, M. (1997). Spastik, Otistik Ve Zihinsel Engelli Çocukların Annelerinin Ve
Kardeşlerinin Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri
Dergisi Sayı 9. Cilt 1 Sf
Güven, Yıldız. (2003). “Özel Eğitime Giriş”, Farklı Gelişen Çocuklar. Editör: Adnan Kulaksızoğlu. Epilson
Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Kırcaali-İftar, G. (2003). Otistik Özellik Gösteren Çocuklara İletişim Becerilerinin Kazandırılması. Yapa
Yayın Pazarlama.
Korkmaz, B. (2003). Otizm, A. Kulaksızoğlu (Der.), Farklı Gelişen Çocuklar, İstanbul: Epsilon Yayınları,
S.81
Ek-1 Araştırmada İncelenen Tezler
Acar Ç.(2015). Otizmli Çocuklara Sosyal Becerilerin Öğretiminde Anneler Tarafından Hazırlanarak
Sunulan Sosyal Öykü Ve Video Modelle Öğretim Uygulamalarının Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Abant
İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Adaklı E. S. (2013). Otizm Tanısı Almış Ve Almamış Kişilerde Duygu İfadelerine İlişkin Çalışma Belleği
Ve Duygu İfadelerinin Anlamlandırılması, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Ağırman A. (2010). Otizm Spektrum Bozuklukları: Eslik Eden Psikotik Bulgular Ve Şizofreni İle
Karsılaştırılması, Psikiyatri Uzmanlık Tezi, Sağlık Bakanlığı Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı
Ve Sinir Hastalıkları Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, İstanbul.
Akfidan A. (2016). Otizm'de Görülen Duyusal Bozuklukların Gelişim Basamaklarına Olan Etkisi, Yüksek
Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Akgül C. H. (2016). Otizm Spektrum Bozukluğu Tanılı Öğrencilerin Stereotip Davranışlarına İlişkin
Öğretmen Deneyimleri, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi
Akgül H.(2010). Otizmli Çocuklara Fotoğraflı Etkinlik Çizelgesi Takip Etme Becerisi Kazandırma, Yüksek
Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul,
Aksoy V. (2013). Eğitsel Planlama İçin Otizm Tarama Araçları (Asıep-3)'Nın Psikometrik Niteliklerinin
Belirlenmesi: Türkiye Örneği, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Aktaş B. (2015). Aile Eğitiminin Otizmli Çocuğa Sahip Ailelerin Milieu Öğretim Tekniklerinden Tepki
İsteme–Model Olmayı Kullanmalarındaki Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Alagözoğlu E. (2016). Otizm Spektrum Bozukluğundan Etkilenmiş Kardeşi Olan Bireylerin Aileleri İle
İlgili Duygu Ve Düşünceleri, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Eskişehir.
Alpaytaç S. (2007). Otizm Üzerine Türkiye’den Bir Örnek Vaka İncelemesi, Yüksek Lisans Tezi,
Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Altıntaş B. (2010). Trabzon İl Merkezinde Otizm Tanısı İle Eğitim Gören Çocukların Ailelerinde Stres,
Tükenmişlik Düzeyi Ve Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik
Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
415
Ar F. Ö. (2014). Normal Gelişim Gösteren Çocuğa Sahip Ebeveynler İle Otizmli Çocuğa Sahip
Ebeveynlerin Evlilik Uyumu Ve Anksiyete Düzeylerinin İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi, Haliç
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Arslan E. (2013). Otizmli Çocukların 0-2 Yaş Döneminde Gösterdikleri Belirtilere İlişkin Veli Görüşlerinin
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Zirve Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Arslan S. (2016). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklar Ve Babalarının Etkileşimsel Davranışlarının
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Avcıoğlu F. (2011). Otizmi Olan Çocuklara Duyguları Ayırt Etme Becerisi Kazandırmada Replik
Silikleştirme İle Yapılan Öğretimin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Aydemir E. S. (2015). Otizmli Çocukların Ebeveynlerinin Evlilik Uyumlarının, Başa Çıkma Stratejilerinin
Ve Sosyal Destek Algılarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İzmir.
Aygen S.(2011). Otizm Tanısı Almış Çocuk Ve Ergenlerin Annelerinde Aleksitimi Düzeyinin Yordanması,
Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Balçık B. (2010). Otizmli Bireylere Sosyal Beceri Öğretiminde Sosyal Öykülerin Etkisinin İncelenmesi,
Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Bat Z. (2013). 6-15 Yaş Arasındaki Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocukların Beslenme Durumunun
Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Baykara B. (2003). Otistik Çocukların Anne Ve Babalarında Geniş Otizm Fenotipinin Nörobilişsel
Görünümünün Araştırılması, Uzmanlık Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İzmir.
Berrakçay O. (2008). Müziğin Bir Yaygın Gelişimsel Bozukluk Tipi Olan Otizmde Ortaya Çıkan Problemli
Davranışlar Üzerindeki Etkisi: Ritim Uygulaması Çerçevesinde 4 Örnek Olay, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz
Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
Besler F. (2015). Anneler Tarafından Sunulan Video Modelle Öğretimin Otizmli Çocuklara Oyun Becerisi
Öğretmedeki Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Bıçak N. (2009). Otizmli Çocukların Annelerinin Yaşadıklarının Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, , Abant
İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Bilmez H. (2014). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara Ortak Dikkate Tepki Verme Becerisinin
Öğretimi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Bozada T. (2014) Otizm: Bulgular, Tartışmalar Ve Medya Temsilleri, İstanbul Bilgi Üniversitesi, İletişim
Fakültesi, İstanbul.
Bozkurt S. S. (2011). Otizmli Çocuklara Rol Oyun Becerilerinin Öğretiminde Akran Ve Yetişkin Modelin
Kullanıldığı Video Modelin Etkililiği Ve Verimliliği, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Eskişehir.
Bozkurt S. S. (2016). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara Sosyal Beceri Öğretiminde Teknoloji
Destekli Etkileşimli Ortam Tasarımı Ve Etkililiği, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Eskişehir.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
416
Caferov C. (2012). Otizm Spetrum Bozukluğu Tanılı Çocuklar Ve Ebeveynlerinde Mcp-1(Monocyte
Chemotactic Protein1) /Ccr2(Chemokine (C-C Motif) Receptor 2) Gen Polimorfizmi Araştırılması,
Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul.
Celayir M. F. (2012). Otizm Bulgusu Gösteren Bireylerdeki Genetik Değişikliklerin Mlpa Yöntemi İle
Ortaya Konması, Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Eskişehir.
Çandır G. (2015). 4-24 Yaş Arası Otizm Spektrum Bozukluğu Ve Down Sendromu Tanısı Alan
Çocukların Annelerinde Depresyon, Anksiyete, Stres Ve Baş Etme Tutumları Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Çattık M. (2016). Küçük Grup İçinde Akıllı Tahtada Aşamalı Yardımla Öğretimin Otizm Spektrum
Bozukluğu Olan Çocukların Dijital Oyun Ve Gözleyerek Öğrenme Becerileri Üzerindeki Etkililiği, Yüksek
Lisans Tezi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Çıtır. Y. S. (2013). Yaygın Gelişimsel Bozukluğu Olan Bireylerde Otizm Spektrum Anketinin (Osa)
Geçerliğinin Gösterilmesi, Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara.
Dalmış E. (2013). Yüksek İşlevli Otizm Ve Asperger Sendromu Tanılı Çocuklarda İleri Derecede Zihin
Okuma Becerileri Öğretimi Programının Etkililiğinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Dikmen U. (2008). Otistik Davranış Kontrol Listesi Ve Değiştirilmiş Erken Çocukluk Dönemi Otizm
Tarama Ölçeği’nin Otistik Çocukları Belirleme Yönünden Karşılaştırılması Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Doğan S. (2016). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara Mesleklerin Öğretiminde Küçük Grupta
Sunulan Sabit Bekleme Süreli Öğretimin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Eliçin Ö. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara İşlevsel Okuma Becerilerinin
Kazandırılmasında Tablet Bilgisayar Aracılığı İle Sunulan Programın Etkililiği, Doktora Tezi, Abant İzzet
Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Erbil N. (2008). Süperoksit Dismutaz Enzimini Kodlayan Gen (Sod2) İle Otizm Hastalığının İlişkisi,
Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
Kahramanmaraş.
Eren B. (2012). Orff Yaklaşımına Göre Hazırlanan Müzik Etkinlikleri İçinde İpucunun Giderek Azaltılması
Yöntemi İle Yapılan Gömülü Öğretimin Otistik Çocuklara Kavram Öğretmedeki Etkililiği, Doktora Tezi,
Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erişkin Y. A. (2013). Normal Gelişim Gösteren, Down Sendromlu Ve Otizmi Olan Çocukların Temel
Kavramları İle Ortalama Sözce Uzunlukları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Ankara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erol Z. (2014. Otizmde Tenis Uygulamalarının Sosyal Yeterlilik Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi,
Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Eyiip D. Ö. (2011). Bilgisayar Destekli Etkinlik Çizelgeleriyle Sunulan Öğretimin Otizm Spektrum
Bozukluğu Gösteren Çocukların Çizelge İzleme Ve Rol Oyun Becerilerini Öğrenmedeki Etkileri, Yüksek
Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
417
Giray A. D. (2015). Öğretmen Adaylarınca Hazırlanan Ve Sunulan Sosyal Öykülerin Otizm Spektrum
Bozukluğu Olan Çocukların Sosyal Becerileri Edinmeleri Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Göç S. (2016). Ipad Yoluyla Sunulan Etkinlik Çizelgelerinin Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarda
Bağımsız Ödev Yapma Becerileri Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gökmen U. (2010). Otizm Tanısı Almış Bir Çocuğun Müziğe Ve Müzik Çalışmalarına Verdiği Tepkilerin
Betimlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Güler, İ.A. (2013). Otizm Bulgusu Gösteren Bireylerdeki Genetik Değişiklerin Klasik Sitogenetik Ve
Fmr1 Sizing Pcr Yöntemi İle Ortaya Konması, Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi,
Tıp Fakültesi, Eskişehir.
Gülsöz T. (2014). Yüksek Fonksiyonlu Otizm Özelliği Gösteren Öğrencilere Soğuk İçecek Hazırlama Ve
Sunma Becerisinin Video Model İle Öğretimin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Gümüşçü Ş. (1990). 6-9 Yaş Grubu Otistik Çocuklara “Önce “ Ve “Sonra” Zaman Kavramlarını Sözel
Olarak İfade Etme Becerisinin Kazandırılmasında “Operant Şartlanma “ Ve “Tesadüfî Öğrenme”
Yöntemlerinin Etkilerinin İncelenmesi, Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Gümüşçü U. E. (2010). Non-Sendromik (Primer) Otizm Hastalarında Cgh-Array Çalışması, Yüksek
Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
Horasan M. M. (2011). Otizmli Çocuklara Kaybolan Nesnelerini Sözel Talep Etme Becerilerinin
Öğretiminde Fırsat Öğretiminin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
İncekaş S. (2009). Çocukluk Otizmini Derecelendirme Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması,
Uzmanlık Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İzmir.
Kadak T. M. (2011). Otistik Spektrum Bozukluğu Tanısı Almış Çocukların Ebeveynlerinde Kişilik
Özellikleri, Emosyonel Yüz İfadelerini Tanıma Ve Geniş Otizm Fenotip İlişkisi, Uzmanlık Tezi, İstanbul
Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İstanbul.
Kahveci G. (2015). Birleştirilmiş Davranışsal Konsültasyon Programının Görmeyen Otizmli Çocuğun
Uygun Olmayan Davranışlarına Ve İletişim/Sosyal Becerilerine Etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kalecik P. (2013). Otizmli Çocukların Normal Gelişim Gösteren Kardeşlerinin Yaşadıkları Sorunlar,
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Karacar E. (2016). Ebeveynlerin Bakış Açısından Otizmli Çocukların Fiziksel Aktiviteye Katılımlarını
Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gedik Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü,
İstanbul.
Karadeniz K. H. (2013). Otizmli Ve Normal Gelişim Gösteren Çocukların Alıcı Dil Becerilerinin Farklı
Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Antalya.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
418
Karakan N. F. (2011). Otizm Spektrum Bozukluğu Tanısı Almış Bir Grup Okul Öncesi Çocuğa
Uygulanan Ortak Dikkat Eğitimi Destek Programının Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kasap C. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Bireylere Sözel Matematik Problemi Çözme
Becerisinin Kazandırılmasında Şema Yaklaşımının Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Kaya F. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Öğrencilere Yiyecek-İçecek Hazırlama Becerilerinin
Öğretiminde Sesli Anlatım İçeren Ve İçermeyen Video İpucunun Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi,
Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Kaya İ. (2013). Otizm Spektrum Bozukluğunda Cox-2-765g→C Ve Cox-2-1195a→G Genlerinin
İncelenmesi, Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul.
Kayısı K. B. (2012). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Ve Normal Gelişen Çocuklarda Sözdiziminin Ve
Sözcük Dağarcığının Zihin Kuramı İle İlişkisinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kıykım E. (2015). Otizm Spektrumu Hastalıklarda Doğumsal Metabolik Hastalık Sıklığı, Yan Dal
Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.
Kodal B. (2006). Eskişehir İlinde Otistik Çocuklarla Çalışan Özel Eğitim Öğretmenlerinin Yasadıkları
Sorunlar Ve Sorunların Çözümüne İlişkin Görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Kondolot M. (2014). Otizm Spektrum Bozukluklarının Tanısında M-Chat (Modified Checklist For Autism
İn Toddlers ) Tarama Testinin Geçerlilik-Güvenilirliği, Kayseri'de 18-24 Aylık Çocuklarda Otizm
Spektrum Bozukluklarının Sıklığı Ve Etiyolojide Bazı Çevresel Faktörlerin Rolü, Doktora Tezi, Hacettepe
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Korkmaz T. Ö. (2015). Eve Dayalı Olarak Gerçekleştirilen Etkileşim Temelli Erken Çocuklukta Müdahale
Programının (Eteçom) Otizm Spektrum Bozukluğu Tanılı Çocuklar Ve Anneleri Üzerindeki Etkililiği,
Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Koyuncu M. (2009). Karşılıklı Yoğunlaştırılmış Etkileşim Yönteminin Otizmli Çocuklarda İletişim
Becerilerinin Gelişimine Etkisinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Konya.
Kulbaş E. (2015). Grupla Psikolojik Danışma Uygulamasının Otizmli Çocuğu Olan Annelerin Özyeterlilik
Ve Umutsuzluk Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kutlu M. (2016). Otizmli Bireylere Yabancı Kişilerden Korunma Becerilerinin Öğretiminde Sosyal
Öykülerin Yalnız Sunumuyla Video Modelle Birlikte Sunulmasının Karşılaştırılması, Doktora Tezi,
Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Mutluer T. (2013). Otizm Spektrum Bozukluğunda Uyku Alışkanlıklarının Ve Farklı Parametrelerle Olan
İlişkisinin Değerlendirilmesi, Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul.
Nazlı B. (2003). Otistik Bir Çocuğun Yabancı Dil Öğrenimine İlişkin Örnek Olay İncelemesi, Doktora
Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Orhan A. (2013). Otizm Spektrum Bozukluğunda (2-5 Yaş) İmmün Sistemin Değerlendirilmesi,
Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
419
Orhan E. B. (2014) Otizmde Hareket Eğitiminin Sosyal Beceriler Üzerindeki Etkisi ,Yüksek Lisans Tezi,
Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Öncül N. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara Sembolik Oyunların Küçük Grupla
Öğretiminde Canlı Modelle Ve Video Modelle Öğretimin Karsılaştırılması, Doktora Tezi, Abant İzzet
Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Özgönenel Ö. S. (2012). Otizm Tanılı Kaynaştırma Öğrencilerinin Bulunduğu Sınıflarda Akran
İlişkilerinin Geliştirilmesine Yönelik Bir Eğitim Programının Etkililiğinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Dokuz
Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Öztürk B. (2014). Otizm Spektrum Bozukluklarının Genetik Etiyolojisinin Araştırılması, Yüksek Lisans
Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Papatğa E. (2012). Otizmli Çocukların Oyun Becerileri İle Davranış Ve Sosyal Beceri Özelliklerinin
Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Sağırkaya B. (2014). Temel Motor Becerilerini Kullanabilen Otizm Özelliği Gösteren Çocuklarda İletişim
Becerilerinin Geliştirilmesinde Orff-Schulwerk Yönteminin Kullanımı, Yüksek Lisans Tezi, Afyon
Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Sapmaz D. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarda Pediatrik Bipolar Bozukluk
Komorbiditesinin Klinik Özellikleri, Uzmanlık Tezi, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Samsun.
Saraç T. (2013). Otistik Çocuk Ebeveynlerinin Geniş Otizm Fenotipi Ve Aleksitimi Özellikleri Arasında
İlişkinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Sarı T. O. (2011). Zihin Kuramı Hikâyeleri Testi’nin Türk Çocuklarına Uyarlanması Ve Okul Öncesi
Dönemdeki Normal Gelişim Gösteren, Zihin Engelli Ve Otizmli Çocukların Zihin Kuramı Gelişimlerinin
Karşılaştırılması Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Sarol H. (2013). Uyarlanmış Rekreasyonel Fiziksel Aktivitenin Otizmli Bireylerin Yaşam Kalitesi Üzerine
Etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Süzer T. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Bireylere Cinsel İstismardan Korunma Becerilerinin
Öğretiminde Sosyal Öykü Yönteminin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Eskişehir.
Şahin Ş (2015). Otizmli Çocuklara Toplumsal Uyarı İşaretlerinin Öğretiminde Geleneksel Ve Gömülü
Öğretimle Sunulan Sabit Bekleme Süreli Öğretimin Etkililik Ve Verimliliklerinin Karşılaştırılması, Yüksek
Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Şahin T. G. (2011). Otizmi Olan Çocuklara Diş Fırçalama Becerisinin Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla
Öğretimin Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Şener F. E. (2013). Otizm Ve Genetik Temelinin Araştırılması, Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Şirin N. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Bireylere Güvenlik Becerilerinin Öğretimine İlişkin
Anne-Babaların, Öğretmenlerin Ve Öğretim Üyelerinin Görüş Ve Önerileri, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 38 ISSN: 2146-9199
420
Tekin D. (2010). Düşünce Baloncukları Tekniğinin Kullanıldığı “Yanlış İnanç Öğretim Paketi” Nin
Asperger Sendromu Ve Yüksek İşlevli Otizm Tanısı Almış Çocukların “Yanlış İnanç” Düzeylerine Etkisi,
Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Topaloğlu G. (2011). Otizmli Çocukların Kardeş İlişkisinde Annenin Rolü, Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Toprak Ö. (2015) . Geliştirilmiş Bütünleştirici Modelin Otizm Spektrum Bozukluğuna Sahip Çocukların
İfade Ettikleri Kelime Ve Hece Sayısının Arttırılmasındaki Etkililiği, Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Töret G. (2010) Otizmli, Down Sendromlu Ve Normal Gelişim Gösteren Çocukların Dil Öncesi
Dönemdeki Jest Kullanım Becerilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Turan C. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Gösteren Çocuklara Sosyal Beceri Öğretiminde Sosyal
Öykü Ve Video Model Uygulamalarının Etkililik Ve Verimlilikleri, Doktora Tezi, Eskişehir Anadolu
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Ucuz İ. (2014). D Vitamini Eksikliğinin Mental Gelişim, Davranış Sorunları Ve Otizm İlişkisi, Uzmanlık
Tezi, Atatürk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Erzurum.
Uğur Ç. (2013). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarda Vitamin D Düzeyleri, Tıpta Uzmanlık
Tezi, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara.
Uluyol M. (2015). Çocukların Otizm Spektrum Bozukluğu Derecesi İle Duyu-Biliş-Motor Özellikleri
Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Eskişehir.
Uylaş E. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Tanılı Çocuklar İçin Geliştirilen Zihin Okuma Becerileri
Öğretimi Programının Etkililiğinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Ünal E. A. (2006). Sanat Eğitiminin Otizmli Çocukların Duyusal Problemleri Üzerindeki Etkisinin
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Ünlü E. (2012). Anne-Babalara Sunulan Otizm Spektrum Bozukluğu Gösteren Çocuklara Yönelik Ayrık
Denemelerle Öğretim Programının (Adösep) Etkililiği, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yassıbaş U. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuğa Sahip Anne Babaların Yaşam
Deneyimlerine Derinlemesine Bakış, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Eskişehir.
Yılmaz E. (2010). Otistik Çocuklarda Müzik Atölyesi Çerçevesinde Ortaya Çıkan Sözsüz İletişim
İşaretlerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yöndem Ç. M. (2015). Normal Ve Otizmi Olan Çocuklarda Temel Dil Ve Öğrenme Becerilerinin
Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Yüksel Z. (2013). Otizm Bulgusu Gösteren Bireylerdeki Genetik Değişikliklerin Array Cgh Yöntemi İle
Ortaya Konması, Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com