You are here

Home » Content

İLKÖĞRETİM OKULU YÖNETİCİSİNİN BİR ÖĞRETİM LİDERİ OLARAK YENİ ÖĞRETİM PROGRAMLARININ GELİŞTİRİLMESİ VE UYGULANMASINDAKİ YETERLİLİĞİ

PRIMARY EDUCATION SCHOOL ADMINISTRATORS’ PROFICIENCY LEVEL AS INSTRUCTIONAL LEADERS IN DEVELOPING AND APPLYING NEW CURRICULA

Journal Name:

  • Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi

Publication Year:

  • 2007

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this research, solutions were sought for the problem of “What is the primary school administrator’s proficiency level as an instructional leader in developing and applying new primary education curricula?”. The developed scale was applied to 235 teachers, administrators and inspectors from Kayseri and results were obtained from the data. As the necessary process had not been sufficiently established, it was understood that primary school administrators do not have enough knowledge about the new curricula, they do not participate actively in the examination and selection of materials about the program, and they do not offer an environment in which teachers can share their knowledge and experience. It was found that school administrators have a proficiency in sharing the school’s aims with teachers, preparing yearly plans about the school’s educational activities, and evaluating the monthly and yearly goals set by teachers for the implementation of the programs; yet it is thought that proficiency on these issues should be improved. School administrators as instructional leaders plan the activities at the beginning of the semester with teachers, try to provide the necessary sources in order to have the teachers understand the program, and attain the aims of the program and try to guide the teachers to use their time for instruction effectively. School administrators are expected to have better knowledge about the latest curriculum and to arrange more functional environment in which teachers can share their knowledge and experience. Giving more space to instructional activities and developing the proficiency about finding solutions to the problems on the implementation of the programs is an important issue for the administrators. Evaluating the new primary education curricula with program development attitude is important, as well.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu arastırmada, “Bir ögretim lideri olarak ilkögretim okulu yöneticisinin yeni ilkögretim programlarının gelistirilmesi ve uygulanmasındaki yeterlilik düzeyi nedir?”seklinde gelistirilen probleme çözümler aranmıstır. Gelistirilen ölçek Kayseri örnekleminden 235 ögretmen, yönetici ve denetmene uygulanmıs saglanan verilere göre sonuçlara ulasılmıstır. Gerekli süreç yeterince yasanmadıgından yeni ögretim programları hakkında ilkögretim okulu yöneticilerinin yeterli bilgiye sahip olamadıkları, programla ilgili araç gereçlerin inceleme ve seçimine aktif olarak katılamadıkları ve ögretmenlerin bilgi ve deneyimlerini birbirleriyle paylasabilecekleri ortamları sunamadıkları anlasılmıstır. Okul yöneticilerinin egitim programlarını gelistirme ve uygulama yeterliklerinden okulun amaçlarını ögretmenlerle paylasabilme, okulun egitim-ögretim çalısmalarıyla ilgili yıllık faaliyet planları hazırlama, programların uygulanmasında ögretmenlerin belirledigi aylık ve yıllık hedeflerin degerlendirmelerini yapabilme yeterliklerinin bulundugu ancak bunların gelistirilmesi gerekliligi paylasılmıstır. Bir ögretim lideri olarak okul yöneticileri, dönem bası toplantılarında dönem içi etkinlikleri ögretmenlerle birlikte planlamakta, programın anlasılması ve program amaçlarına ulasılması için gerekli kaynakları saglamaya ve sınıf içi ögretim zamanının etkili kullanılması yönünde ögretmenlere rehberlik etmeye çalısmaktadırlar. Okul yöneticilerinin yeni ögretim programları hakkında daha yeterli bilgiye ve ögretmenlerin bilgi ve deneyimlerini birbirleriyle paylasabilecekleri daha islevsel ortamlar hazırlama yeterliligine sahip olmaları beklenmektedir. Yöneticilerin okuldaki zamanlarının çogunu ögretimsel etkinliklerle geçirme ve programları uygulamada ortaya çıkabilecek sorunlara çözümler üretme yeterliklerinin gelistirilmesi de önem tasımaktadır. Yeni ilkögretim programlarının program gelistirme anlayısıyla sürekli degerlendirilmesi de önem tasımaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 91-417-1-pb.pdf
  • 2
228-244
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akçay, Ahmet (2003). “Okul Müdürleri Ögretmenleri Etkileyebiliyor mu?”
Milli Egitim Dergisi, Sayı 157.
Andrews, R. L. And R.Soder (1987). “Principal Leadership and Student
Behavior”, Educational Leadership, 6: 9-11.
Aydın, Mehmet (1991). Egitim Yönetimi. Ankara: Hatipoglu Yayınları.
Aydın, Ayhan (1995). Sınıf Yönetimi. Ankara: Tekagaç Eylül Yayınları, 47.
Balcı, Ali (1993).Etkili Okul; Kuram, Uygulama ve Arastırma.Ankara:
Yavuz Dagıtım.
Blase, Joseph and Jo Blase (2000). Effektive Instructional Leadership,
Teachers’ Perspectives on How Principals Promote Teaching and
Learning in Schools”, Journal of Educational Administration, 38
(2):130141.
Can, Niyazi (2004). “Örgütsel Degisim Sürecinde Liderlik ve Egitim
Kurumlarında Ögretim Liderligi”, Polis Aktüel. 2(2) (Mayıs 2004): 36-
39.
Casse, P. (1994). “Liderlik Ögrenilebilir”. Stratejik Yönetim ve Liderlik.
Kstanbul:Kz Yayıncılık.
Chell, Jan (2003). “Introducing Principals to the Role of Instructional
Leadership”, A summary of a Master’s Project). SSTA Research
Centre Report. File:// A:/ Introducing Principals to the Role of
Instructional Leadership.htm (Erisim Tarihi:07.11.2003.
Çelik, Vehbi (1998). “Egitimde Dönüsümcü Liderlik”, Kuram ve Uygulamada
Egitim Yönetimi, 4(16), (Güz 1998): 423-442. (2003). Sınıf Yönetimi.
Ankara: Nobel Yayınları No.350.
Eren, E.(1991).Yönetim ve Organizasyon. Kstanbul: Ksletme Kktisadı Enstitüsü
Yayınları.
Ertürk, Selahattin (1975). Egitimde Program Gelistirme. Ankara: Yelkentepe
Yayınları.
Flath, B. (1989). The Principal as Instructional Leader. ATA Magazines, 69
(3):19-22, 47-49.
Hoppins, Ray (2003). “The Changing Roles of the School Principal”. Med.
Program Synthesis,
http://www.telusplanet.net/public/shoppins/synthesis.html
Joyce, B., M. Weil, (1996). Models of Teaching, 5th ed., Allyn and Bacon,
Boston, MA,
Karslı, Mehmet Durdu (2004). “Sınıfta Ögrenme Zamanının Yönetimi”, Sınıf
Yönetimi (Ed. M. Sisman ve S. Turan). Ankara: Ögreti Pegem A
Yayıncılık.
Krug, S. (1992). “Instructional Leadership: A Constructivist Perspective”,
Educational Administration Quarterly, 28 (3):430-443.
Monk, D.H., & Plecki, M.L. (1999). “Generating and Managing Resources for
School Improvement. Handbook of Research on Educational
Administration. San Francisco: Jossey-Bass Publishers, pp. 489-508.
Morgan, G. (1989). “Empowering Human Resources”. Human Resource
Management in Education. Bristol: Open University Press 12
Cofferidge Close Stony Stratford Milton Keynes MKII IBY:32-37.
Mudrack, Peter E. (1997). “The Structure of Perceptions of
Tıme”.Educational And Psychological Measurement, 57 (2):222-240.
Sarıtas, Mustafa (2005). “Ögretmen Veli Görüsmelerinin Yönetimi”, Sınıf
Yönetimi (Ed. M. Sisman ve S. Turan). Ankara: Ögreti Pegem A
Yayıncılık.
Schmuck, R. And P. Runkel (1994). Handbook of Organization
Development in Schools, 4th ed., Waveland Pres, Prospect Heights, IL.
Senemoglu, Nuray (1997). Gelisim Ögrenme ve Ögretim. Kuramdan
Uygulamaya. Ankara: Ertem Matbaacılık.
Smith, W. And R.Andrews (1989). Instructional Leadership: How
Principals Make a Difference. Alexandria, Va.; Association for
Supervision and Curriculum Development (ASCD) Press.
Sisman, Mehmet (2002). Ögretim Liderligi. Ankara: Pegem A Yayınları.
Whitaker, Beth (1997). “Instructional Leadership and Principal Visibility”,
Clearing House, January/Fabruary 97, 70 (3):155,
File://A:/EBSCOhost_dosyalar/fulltext.htm, (04.12.2001).
Wildiy, H. & Dimmock, C. (1993). Instructional Leadership in Primary and
Secondary Schools in Western Australia. Journal of
EducationalAdministration, 31(21):43-61.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com