You are here

Home » Content

GRUP REHBERLİĞİNİN LİSE 1. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ALAN TERCİHLERİNDE GERÇEKÇİ DAVRANMALARINA ETKİSİ: ALGILANAN İLGİLER AÇISINDAN

EFFECTIVENESS OF A GROUP GUIDANCE PROGRAM ON REALISTIC STUDY FIELD CHOICE AMONG FIRST YEAR HIGH SCHOOL STUDENTS

Journal Name:

  • Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this research, the effectiveness of a group guidance program in terms of assisting first year high school students to choose realistically their study field was examined. The research was carried out with 40 children who were randomly selected among the first year students at Özel Ferda Lisesi in Ankara during the academic year 2001-2002. The subjects were separated into two groups: the experimental group which attended the group guidance program and the control group which did not. Both groups were tested before and after the guidance program was implemented. The program developed by the researcher was mainly based on the cognitive-behavioral approach with a substantial emphasis on informational and interactional techniques. The independent variable of the research was the group guidance program that was applied to the experimental group. The dependent variable of the study was the students’ interest points. The program consisted of 12 sessions and they were administered every five days. Each session lasted for about 90 minutes. After the last session of the program, a student evaluation scale, which was developed by Kuzgun, was given to both the experimental and the control group members. In order to test this hypothesis, the dependent-samples t-test was used. The results indicated that the experimental group members’ score both in the aptitude and interests test was closer to their teachers’ rating after the group guidance program, while the control group members score did not change from the first to the second application of the test.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu arastırmada, grup rehberliginin lise 1.sınıf ögrencilerinin alan tercihlerinde gerçekçi davranmalarına etkisi incelenmistir. Arastırma, 2001-2002 egitim-ögretim yılında Ankara Özel Ferda lisesinde ögrenim gören lise 1.sınıf ögrencileri arasından yansız olarak seçilmis 40 denekle yürütülmüstür. Arastırmada öntest- sontest kontrol gruplu desen kullanılmıstır. Arastırmada gerçekçi alan tercihi yapma grup rehberligi programı, agırlıklı olarak bilissel–davranısçı yaklasım temel alınarak; bilgilendirmeye ve etkilesime dayalı olarak hazırlanmıs bir programdır. Deney grubunun son test öntest fark puanları ile kontrol grubunun son test ön test fark puanları hesaplandı daha sonra deney grubunun fark puanları ortalaması ile kontrol grubunun fark puan ortalamaları arasındaki fark t testi ile test edilmistir. Fark puanları ortalamaları arasındaki fark 0.05 düzeyinde önemli bulunmustur. Deney ve kontrol grubunun fark puanları parametrik test varsayımlarını yerine getirdiginden iki ortalama arasındaki farkı test etmek amacıyla t testi kullanılmıstır (Kaptan, 1992). Arastırmada ögrencilere Kuzgun tarafından gelistirilen Ögrenci Degerlendirme Ölçegi (ÖDÖ) algılanan ilgi alanlarını belirlemek için uygulanmıstır. Elde edilen verilerin analizinde t-testi kullanılmıstır. Arastırmanın bulguları, deney grubundaki ögrencilerin deney sonrası algılanan ilgi puanlarının, ölçüt olarak alınan gözlenen ilgi puanlarına, uygulanan grup rehberligi programının etkisiyle yaklastıgını, kontrol grubundaki ögrencilerin puanlarının ise degismedigini göstermistir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 11-409-1-pb.pdf
  • 1
67-84
  • English

REFERENCES

References: 

Aksaz Kulaksızoglu, N. (1992). Bilgi verici danısmanlıgın otistik çocugu olan
anne- babaların kaygı düzeylerine etkisi (Yayınlanmamıs Yüksek
Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aksel, G. (1993). Ögrencilerin ilgi ve yeteneklerini kendileri ve ögretmenleri
tarafından degerlendirilmesi (Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi).
Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Beyth-Marom, R. et al. (1989). Teaching decision making to adolescents: a
critical review. Carnegie Council on Adolescent Development.
Washington, DC, 52.
Bordin, E.S. (1943). A theory of vocational interests as dynamic phenomena.
Education and psychology measurement, 3: 49-66.
Burgoyne, P.H. (1979). “Concepts of Present Self, expected Self, and Ideal
Self in Vocational Preferences and Expectations.” Journal of
Vocational Behavior, 14: 134-144.
Cromwell, R.F. & M.D. Parmenter (1972). Yarınki Mesleginizi Planlayınız.
(Çev: Remzi Öncül) MEB, PAKD, Rehberlik ve Arastırma Bölümü, 24.
Ener, J. (1980). “Rehberlik Alanında Derinligine Arastırma Programları
Gelistirilmesi.” Egitimde Rehberlik Arastırmaları. 19-22.
Gazda, G.M. (1989). Group counseling: A developmental approach. Allyn and
Bacon: Boston, 490.
Gelatt, H.B. (1989). Positive uncertainty: A new decision-making framework
for counseling. Journal of Counseling Psychology, 36, 252-256.
Greenwald, H. (1978). Direct decision therapy, In, James C. Hansen. ed.,
Counseling process and procedures, Macmillan: New York, 402-409.
Hovardaoglu, S. (2000). Davranıs bilimleri için arastırma teknikleri. Ankara:
Ve-Ga Yayınları.
+zci, A. (1986). Lise son sınıf ögrencilerinin benlik ve ideal benlik
kavramlarının tercih edilen ve seçilen meslek kavramları ile bagdasım
düzeyleri (Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara
Üniversitesi Egitim Bilimleri Enstitüsü
Kivlighan, D.M.& Jr. (1990). Career group therapy. The counseling
psychologist, 18, 64-79.
Krumboltz, J.D., Kinnier, R.T., Rude, S., Scherba, D.S. & Hamel, D.A.
(1986). Teaching a rational approach to career decision making: Who
benefits most? Journal of vocational behavior, 29, 1-6.
Kuzgun, Y. (1978). “Ben Kavramı ve Meslek Seçimi”. Psikoloji Dergisi. 4:
12-17.
Kuzgun, Y. (1983). Benlik ve ideal benlik kavramlarının tercih edilen meslek
kavramı ile iliskisi. Ankara Üniversitesi Egitim Bilimleri Fakültesi
Dergisi, 16, 1.
Kuzgun, Y. (1984). Mesleki rehberlik. Ankara: Ankara Üniversitesi Egitim
Bilimleri Fakültesi Yayını.
Kuzgun, Y. (1993). “Ders Geçme ve Kredi Sisteminde Ögretmenin Rolü”
Yasadıkça Egitim (Kasım, Aralık), sayı: 31, s. 6-11.
Leong, S.L., Leong, F.T.L. & Hoffman, M.A. (1987). Counseling expectations
of rational, intuitive and dependent decision makers. Journal of
counseling psychology, 34 (3), 261-265.
Meier, S.T. (1991). Review, Vocational behavior, 1988-1990: vocational
choice, decision-making career development interventions, and
assessment. Journal of vocational behavior, 39, 131-181.
Mendonca, J.D. & Siess, T.F. (1976). Counseling for indecisiveness: Problemsolving
and anxiety management training. Journal of counseling
psychology, 23 (4), 339-347.
Mendonca, J.D. & Siess, T.F. (1976). Counseling for indecisiveness: Problemsolving
and anxiety management training. Journal of counseling
behavior, 39, 131-181.
Miller, M.J. (1988). Restating a client- centered approach to career counseling.
Journal of employment counseling, 25, 64-69.
Oral, T. (1983). ÖSYS Katılan Adayların Yüksek Ögretim Programı Tercihleri
Üzerine Bir Arastırma. Ankara: ÖSYM Yayını.
Öncü, H. (1991). Grupla mesleki psikolojik danısmanın lise ögrencilerinin
meslekleri tercihlerine etkisi (Yayınlanmamıs Doktora Tezi). Ankara:
Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Pallone, N.J. & M. Hosinsky (1966). “Reality Testing A Vocational Choice:
Congruence Between Self, Ideal and Occupational Percepts Among
Student Nurses.” Personnel and Guidance Journal, 45: 666-670.
Patterson, L.E. & Eisenberg, S. (1983). The counseling process, Houghton
Mifflin: Boston, 259.
Peavy, R.V. (1981). Counseling adults for decision-making: A pragmatic
orientation. Canadian Commission of Employment and Immigration:
Ottawa (Ontario), 249.
Super, D. & Crites, O.J. (1963). Career development: Self-concept theory.
New York: College Entrance Examination Board.
Super, D.E. & Bohn, M.J. (1970). Occupational psychology. California:
Wadsworth Publishing Comp., 1970, s. 435.
Tan, H. (1986). Psikolojik Danısma ve Rehberlik. +stanbul: Milli Egitim
Basımevi.
Toker, F. (1978). ÖSS’ye Giren Adayların Yüksek Ögretim Programlarını
Tercihleri Üzerine Bir Arastırma. Ankara: ÜSYM-AB, 40-77-0011.
Tyler, L.E. (1961). The work of the counselor (second ed.), Appleto-Century-
Crofts, Inc. : New York, 327.
Uysal, S. (1970). Bireysel ve toplumsal faktörlere göre lise ögrencilerinin
meslek seçimleri (Yayınlanmamıs Doktora Tezi). Ankara: Ankara
Üniversitesi, Egitim Fakültesi Yayınları.
Ülkü, S. (1976). Lise 1.sınıflarda uygulanan bir grup rehberligi programının
“yöneltme” açısından etkililiginin arastırılması (Yayınlanmamıs
Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Egitim Fakültesi.
Woodworth, R.S. & M.R. Sheehan (1972). Meslek Seçimi. (Çev: Remzi
Öncül), +kinci Baskı. Ankara: MEB, PAKD Yayını.
Yıldırım, C. (1972). ODTÜ’ye Giris ve Üniversitede Basarıyı Etkileyen
Faktörler: Arastırma Raporu. Ankara: ODTÜ Yayını.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com