You are here

Home » Content

OSMANLILARDA NEVRÛZİYYE GELENEKLERİNE TARİHSEL AÇIDAN BAKIŞ

Historical Point of View into the Nawruziyyeh Traditions in Ottomans

Journal Name:

  • EKEV Akademi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
One of the feasts celebrated in Ottomans was nawruz. Nawruz ceremonies were held at Topkapı Palace in İstanbul by statesmen and at the outside of the palace by public. In contrast to common belief, poems written for aforesaid feast were not named as “nawruziyyeh”. Beside to these poems, courtirs used to give presents to each others and desserts special for nawruz were made. Here these aforesaid traditions were called “nawruziyyeh” in Ottomans. We approve that presents given in nawruz and desserts made in those times took an important place as much as nawruziyyeh a literary genre in Ottoman culture
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Osmanlılarda kutlanan bayramlardan biri de nevruzdu. Nevruz, İstanbul’da Topkapı Sarayı’nda devlet yöneticileri tarafından ve saray dışında ise halk tarafından kutlanmaktaydı. Yaygın kanaatin aksine sadece bu bayrama özgü yazılan şiirlere nevrûziyye denmezdi. Bu şiirlerin dışında nevruzda saray erkânı hediyeleşir, nevruza has tatlılar yapılırdı. İşte söz konusu bu iki gelenek de Osmanlılarda nevrûziyye olarak adlandırılırdı. Nevruz’da takdim edilen hediyelerin ve yine o gün yapılan tatlıların da en az edebî bir tür olan nevrûziyye kadar Osmanlı kültüründe yer tuttuğunu görmekteyiz.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_182912_16_pp_93-102.pdf
  • 51
93-102
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akif Mehmed Efendi, Târih-i Cülûs-i Sultan Mustafa-yı Sâlis. Süleymaniye Kütüphanesi,
Esad Efendi, no: 2108.
Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA), Cevdet, Saray, nr. 59, 60, 2907, 4549, 5392, 7648,
2620, 2626, 7073, 7648, 8650, 4464, 554. Ali Emiri (I. Mahmud), nr. 1669,
Ali Emiri (III. Mustafa), nr. 29283; HAT. 1450/27; Y.EE. 142/5.
Bayak, Cemal (2008). “Nevrûziyye”, DİA, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C. XXXIII,
62.
Bilgin, Azmi (2003). “Türk Edebiyatında Bayramlar ve Nevruz Bayramı”. Türk Dili,
sayı: 617, Ankara, s. 450-452.
Celkan, Hikmet (2000). “Nevruz’un Tarihçesi”. Türk Dünyasında Nevrûz Üçüncü Uluslararası
Bilgi Şöleni Bildirileri (18-20 Mart 1999 Elazığ), AKMB, Ankara.
Cunbur, Müjgan (1995). “Klasik Edebiyatımızda Nevruz”. Türk Kültüründe Nevruz
Uluslararası Bilgi Şöleni (Sempozyumu) Bildirileri. AKMB, Ankara.
Güler, Kadir (1998). “Divan Şiirinde Nevruz”. Bir, sayı: 9-10, İstanbul.
102 / Fatih KÖSE EKEV AKADEMİ DERGİSİ
Güzel, Abdurrahman (1995). “XIV-XV. Yüzyıl Edebiyatında Nevruz ve Nevruziyyeler”.
Türk Kültüründe Nevruz Uluslararası Bilgi Şöleni (Sempozyumu) Bildirileri.
AKMB, Ankara.
Halaçoğlu, Yusuf (1996). “Osmanlılarda Nevruz Kutlamaları”. Nevruz ve Renkler, Haz.
Sadık Tural-Elmas Kılıç, AKMB, Ankara.
Haskan, Mehmet Nermi (2001). Yüzyıllar Boyunca Üsküdar. III. İstanbul.
İstanbul Ahkâm Defterleri İstanbul’da Sosyal Hayat 2 (1998). İstanbul: İstanbul Araştırmaları
Merkezi.
Kılıç, Filiz (2000). “Osmanlı Devletinde ve Klasik Edebiyatımızda Nevrûz”. Türk Dünyasında
Nevrûz Üçüncü Uluslararası Bilgi Şöleni Bildirileri (18-20 Mart
1999 Elazığ), AKMB, Ankara.
Köse, Fatih (2007). Osmanlı Devleti’nde Nevrûz. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Lewis, Raphaela (1973). Osmanlı Türklerinde Gündelik Hayat. Trc. Mefkure Poray. İstanbul.
Millî Nevsal (1340). 3. Sene. İstanbul.
Mustafa Nuri Paşa(1980). Netayicu’l Vukuat. III-IV. Nşr. Neşet Çağatay. Ankara: TTK.
Nâimâ (1283). Târih-i Nâimâ. VI, İstanbul: Matbaa-i Âmire.
Nalbandoğlu, A (1951). “Nevruz ve Nevruziyye”. Tarih Hazinesi, sayı 8.
Onay, Ahmet Talat (2000). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve İzahı. Haz. Cemal
Kurnaz. Ankara.
Pakalın, Mehmet Zeki (1993). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul:
Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Sarıçiçek, Ramazan (2007). “Eski Türk Edebiyatında Nevruz ve Nevruziye”. Türk Dili,
sayı: 663, Ankara.
Şeker, Mehmet (1997). Gelibolulu Mustafa Âlî ve Mevâıdü’n-Nefâis fî-Kavâıdi’l-Mecâlis.
Ankara: TTK.
Şemseddin Sami (1996). Kâmûs-ı Türkî. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Terzioğlu, Arslan (1992). Helvahane Defteri ve Topkapı Sarayında Eczacılık. İstanbul:
Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
Topkapı Sarayı Müzesi Arşivi (TSMA), E. 2004/8, E. 2004/1, E. 2004/3, E. 2004/2, E.
7026/109, E. 7028/322.
Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (1988). Osmanlı Devletinin Saray Teşkilatı. Ankara: TTK.
Ünver, Süheyl (1976). “Türkiye’de Nevruz ve Nevruziye”. Vakıflar Dergisi, C. XI, s.
227.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com