You are here

Home » Content

PROBLEM ÇÖZME BECERİSİNİ GELİŞTİRME PROGRAMININ 9. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN PROBLEM ÇÖZME BECERİSİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

THE EFFECT OF IMPROVING PROBLEM SOLVING SKILL PROGRAM ON 9. GRADE STUDENT’S PROBLEM SOLVING SKILL

Journal Name:

  • Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study the effectiveness of a guidance program prepared by researchers to improve the problem solving skill, which is an important part of development in many areas, from academic life to daily life, is investigated. The research is a model of pre-test and post-test experiment with control group. The sample of this study is 20 students selected from 9. grade students of İstanbul Kü-çükçekmece Halkalı Mehmet Akif Ersoy High School. Problem Solving Inventory which was adapted to Turkish by Şahin, Şahin and Heppner (1993) was used in this study. To analyze the data, Non-Parametric Mann Whitney U and Non-Parametric Wilcoxon Signed Rank Test were used. According to the result of this study, it is found that significant difference in problem solving skills of students who attended the training program by the side of students not attending the program.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada akademik yaşamdan günlük hayata kadar birçok alanda gelişi-min önemli bir parçası olan problem çözme becerisini geliştirmeye yönelik araştırma-cılar tarafından hazırlanan bir rehberlik programının etkililiği incelenmiştir. Araştır-ma öntest-sontest kontrol gruplu deneme modelindedir. Araştırmanın örneklemini 2007 yılında İstanbul Küçükçekmece Halkalı Mehmet Akif Ersoy Lisesi 9. Sınıf öğ-rencilerinden seçilen 20 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından Türkçeye uyarlanan Problem Çözme Envanteri kullanıl-mıştır. Analizlerde Non-Parametrik Mann Whitney-U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre problem çözme becerilerini geliştirmeye yönelik eğitime katılan öğrencilerin problem çözme becerilerinde eğitim almayanlara göre istatiksel açıdan anlamlı fark bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-problem-cozme-becerisini-gelistirme-programinin-9.sinif-ogrencilerinin-problem-cozme-becerisi-uzerindeki-etkisi.pdf
  • 1
189-206
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Atabay, N. (2004). Sağlık meslek lisesi öğrencilerinin sorun çözme becerilerinin ve sorun çözme becerilerini etkileyen faktörlerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Batıgün Durak, A. (2000) “Problem Çözmeye Yönelik Terapiler: Tanımı ve Değer-lendirme”. Türk Psikoloji Bülteni .Sayı:19, Aralık.40-48.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. Mil-li Eğitim Basımevi, İstanbul.
Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve Davranışı. Remzi Kitabevi, İstanbul.
Davison, E., Deuse, R., Sternberf, R.J. (1994). The Role of Metacognition in Prob-lem Solving, In Metcalfe & Shimamaura (Eds), Metacognition (207-226). MIT Press, Cambridge.
De Bono, E. (1995). Çocuklar Sorun Çözüyor. İnkilap Kitabevi, İstanbul.
Dunkley, D.; Blankstein,K.; Halsall, J.; Williams,M.; Winkworth,G.: (2000) “The Relation Between Perfectionism and Distress Hassles, Coping and Percieved Social Support as Mediators and Moderators” .Journal of Counseling Psychology. 47, 437-453.
Eskin, M; Ertekin,K; Harlak, H., Dereboy, Ç. (2008). Lise Öğrencisi Ergenlerde Depresyonun Yaygınlığı ve İlişkili Olduğu Etmenler. Türk Psikiyatri Dergi-si, 19 (4): 382-389
Fireman, G., Kose, G,. Solomon, M.J. (2003). Self-observation and learning: The effect of watching oneself on problem solving performance. Cognitive Development, 18, 339-354.
French, J. N.; Rhoder, C. (1992) Teaching Thinking Skills: Theory and Practice. New York Garland Pub. Inc.
Eşkisu, M. (2009). Liseli öğrencilerin zorbalık düzeyleri ile aile işlevleri ve algılanan sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Li-san Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Gleason, A. K., Campell-Jensen, A.L. and Richardson, D.S. (2004). Agreeableness as a predictor of aggression in adolescence. Agressive Behaviour, 30: 43-61.
Heppner, P. P., Petersen, C.H. (1982) The development and implications of a personal problem solving inventory. Journal of Counselling Psychology, 29, 66-75.
Heppner, P.P., Witty, T. E., Dixon, W.A. (2004) Problem-solving appraisal and human adjusment: A rewiev of 20 years of research using the problem solving inventory. The Counselling Psychologist, 32: (3), 344-428.
Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 13-1 Yıl: 2011
205
Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayınları, Ankara.
Kargı, E. (2009). Bilişsel yaklaşıma dayalı kişilerarası sorun çözme becerileri kazan-dırma (BSÇ) programının etkililiği: Okul öncesi dönem çocukları üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kasap, Z. (1997). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin sosyo-ekonomik düzeye göre prob-lem çözme başarısı ile problem çözme tutumu arasındaki ilişki. Yayımlan-mamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Mayer, R.E. (2002). A taxonomy for computer-based assesment pf problem solving. Computers in Human Behavior, 18, 623-632.
Morgan, C.T. (2009). Psikolojiye Giriş. Eğitim Akademi Yayınları, Konya.
Mountrose, P. (2000). “6 ile 18 Yas Çocuklarıyla Sorunları Çözmede 5 Asama”. (Çev. Sermin Can). Kariyer Yayın, İstanbul
Öğülmüş, S. (2001). Kişilerarası Sorun Çözme Becerileri ve Eğitimi. Nobel Yayınla-rı, Ankara.
Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulön-cesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerile-rine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversi-tesi, Aydın.
Özkök, A. (2005). Disiplinlerarası yaklaşıma dayalı yaratıcı problem çözme öğretim programının yaratıcı problem çözme becerisine etkisi. Hacettepe Üniversite-si Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 159-167.
Savaşır, I., Şahin, N.H. (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirmede Sık Kullanılan Ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, No:9, Ankara.
Saygılı H. (2000) “Problem Çözme Becerisi ile Sosyal ve Kişisel Uyum Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: A. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sezen, G., Paliç, G. (2011). Lise Öğrencilerinin Problem Çözme Becerisi Algılarının Belirlenmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications 27-29 April, 2011 Antalya-Turkey, www.iconte.org, Siyasal Kitabevi, Ankara, Turkey, 2011 ISBN: 978-605-5782-62-7
Sonmaz, S. (2002). Problem çözme becerisi ile yaratıcılık ve zeka arasındaki ilişki-nin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üni-versitesi, İstanbul.
Sungur, N. (1992). Yaratıcı Düşünce. Özgür Yayın Dağıtım, İstanbul.
Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 13-1 Yıl: 2011
206
Sünbül ,D. (2008). Müzakere (problem çözme) ve arabuluculuk eğitim programının ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme becerileri, öfke kontrolü ile özsaygı düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Sünbül, A. M.; Gürsel, M. (2001) Başarılı ve başarısız lise birinci sınıf öğrencileri-nin öğrenilmiş çaresizlik ve problem çözme becerilerinin karşılaştırılması Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12
Şahin, N., Şahin, N., Heppner, P.P. (1993) Psychometric properties of the problem solving inventory in a group of Turkish university students. Cognitive Therapy and Research, 17: (4), 379-396.
Tanrıkulu, T. (2002). Yetiştirme yurtlarında ve aile ortamında yaşayan ergenlerin bilişsel yapıları (olumsuz otomatik düşünceler) ve problem çözme becerileri açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üni-versitesi, İstanbul.
Taştan, N. (2004). Çatışma çözme ve akran arabuluculuğu eğitim programlarının ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin çatışma çözme ve akran arabuluculuğu becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, An-kara.
Terzi (Işık), Ş. (2000) “İlköğretim Okulu Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Kişilerarası Problem Çözme Beceri Algılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenme-si”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: G. Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Thornton, S. (1998). Çocuklar Problem Çözüyor. Gendaş Yayınları, İstanbul.
Tümkaya, S; İflazoğlu, A. (2000) “Ç.Ü. Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Otomatik Düşünce ve Problem Çözme Düzeylerinin Bazı Sosyo- Demografik Değiş-kenlere Göre İncelenmesi”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6 (6). 143-158
Wilczenski, F., Bontrager, T., Ventrone, P., Correia, M. (2001) “Observing Collaborative Problem Solving Processes and Outcomes.” Psychology in the Schools, 38(3).269-281.
Yıldırım, A., Hacıhasanoğlu, R., Karakurt, P., Türkleş, S. (2011). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri ve etkileyen faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 8:1. Erişim: http://www.insanbilimleri.com.
Yıldız, S. A. (2003). Ebeveynin problem çözme becerisini geliştirmeye yönelik de-neysel bir çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniv., İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com