From Folk Tale To Poem And Short Story: An Attempt Of Remeaning Cahit Sıtkı’s Abbas
Short Story With The Transtextual Relations Theory
Journal Name:
- Folklor/Edebiyat Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Known as a strong poet, Cahit Sıtkı Tarancı (1910- 1956) also wrote short stories which were
parallel with his poems. In this study, Cahit Sıtkı Tarancı’s short story Abbas has been analysed
in accordance with “The Transtextual Relations Theory” put forward by Gérard Genette in order
to reveal intertextual relations in literary texts. In his theory, Genette has regarded intertextuality
as one of the five transtextuality relations including hypertextuality, paratextuality, architextuality
and metatextuality. In the study, Tarancı’s Abbas short story is regarded as the hypertext; his
Abbas poem and a folk tale -which was listened by Tarancı from his grandmother when he was a
child- as the hypotext. The work has been analysed in terms of not only the hypertextuality relation
but also other transtextual relations. In paratextuality, other texts that the author interrelates
by means of the title he’s chosen for his work have been determined; in architextuality the literary
form of the work has been stated and in metatextuality the evaluations of the author that he made
about Abbas short story and its hypotexts in other texts, have been stressed. Establishing transtextual
relations between folk tales and his own works of art, Tarancı provided endlessness to his
creatures and share his heartbreak of love with all the people. The result of the study is that the
artists who want to be a bridge between successors and predecessors of them, establish intertextual
relations for creating endless work of arts.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Şair kimliği ağır basan Cahit Sıtkı Tarancı (1910- 1956), bazı şiirleriyle paralellik gösteren
hikâyeler de yazmıştır. Bu çalışmada Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Abbas” adını taşıyan hikâyesi,
Gerard Genette’in metinlerarası ilişkileri açıklamak için önerdiği Metinselaşkınlık İlişkileri
Kuramı’na göre çözümlenmiştir. Genette, kuramında metinlerarasılık (intertextuality) ana-metinsellik
(hypertextuality), yan-metinsellik (paratextuality), üst-metinsellik (architextuality) ve yorumsal
üst-metinsellik (metatextuality) olmak üzere beş metinselaşkınlık (transtextuality) ilişkisinden
söz etmiştir. Çalışmada, Tarancı’nın Abbas hikâyesi metinlerarası ilişkiler bakımından bu
beş metinselaşkınlık ilişkisi çerçevesinde yeniden anlamlandırılmıştır. Hikâye metni “Ana metin/
hypertext”; şiir ile çocukken dinlenilmiş olan masal metni, “alt metin/ hypotext” kabul edilmiştir.
Yan-metinsellikte yazarın eserine seçtiği başlık vasıtasıyla ilişki kurduğu diğer metinler tespit
edilmiş, üst-metinsellikte eserin ait olduğu yazınsal tür belirtilmiş, yorumsal üst-metinsellikte yazarın
başka metinlerinde Abbas hikâyesi ve alt metinleri hakkında yaptığı değerlendirmeler üzerinde
durulmuştur. Şair, kolektif bilinçdışının ürünü olan masal metinlerine gönderimde bulunarak
ve kendi oluşturduğu eserler arasında güçlü bir iletişim ağı yapılandırarak hem eserlerinin kalıcı
olmasını ve geniş halk kitleleri tarafından benimsenmesini sağlamış hem de yaşadığı derin aşk
acısına art zamanlı gelişim çizgisinde geçmiş, hâl ve geleceğe ait bütün insanlığı ortak kılmıştır.
Çalışmada, sanatçıların, kalıcı eserler bırakabilmek için metinlerarası ilişkiler vasıtasıyla kendilerinden
öncekiler ile kendilerinden sonrakiler arasında farklı bir duyuş tarzı oluşturarak yeni bir
köprü/ eşik oluşturmak istediği sonucuna ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF):
- 4