You are here

Home » Content

Öfke Kontrol Programının 15–18 Yaş Arası Ergenler Üzerindeki Etkililiğinin Araştırılması

Investigation Of The Efficiency Of The Anger Control Programme Over 15-18 Years Old Adolescents

Journal Name:

  • Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2005

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study was to investigate the efficiency of anger control programme which has been based on Cognitive-behavioural therapy for 15-18 years old adolescents. For this purpose “The State Trait Anger Scale” was applied over 148 tenth grade pupils who study in Nuri Erbak Super High Scool. The scale was developed by Spielberger and adapted to Turkish by Özer. The State Trait Anger Scale consists of “trait of anger”, “anger-in”, “anger-out” and “controling of anger” subscales. As a result of the application of The State Trait Anger Scale 20 students who obtained the highest scores in the anger scale were chosen. Anger Control Programme was applied to the experimental group of students for 10weeks. After the experiment The State Trait Anger Scale was applied again over the students both in experiment and control groups. The data at the end of the study was analyzed with “t-test”. According to the results, there is a significant difference between the difference means of pre and post test scores of students in experiment group and the difference of means of pre and post test scores of control group.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, Bilişsel–Davranışçıyaklaşımın ilkelerine dayanan Öfke Kontrol Programının 15-18 yaşarasıergenler üzerindeki etkililiğini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla Nuri Erbak Süper Lisesi ikinci sınıf öğrencilerinden oluşan 148 öğrenciye Spielberger tarafından geliştirilen ve Özer tarafından Türkçeye uyarlanan “Durumluk Sürekli Öfke Ölçeği” uygulanmıştır. Durumluk Sürekli Öfke Ölçeği, “sürekli öfke”, “öfke içte”, “öfke dışta” ve “öfke kontrol” alt ölçeklerinden oluşmaktadır. Durumluk Sürekli Öfke Ölçeği uygulamasısonucunda öfke düzeyi en yüksek 20 öğrenci random yolla deney ve kontrol grubuna seçilmişlerdir. Daha sonra deney grubuna seçilen öğrencilere 10 hafta süreli 90’ar dakikalık Öfke Kontrol Programıuygulanmıştır. Uygulama bittikten sonra hem deney hem de kontrol grubundaki öğrencilere Durumluk Sürekli Öfke Ölçeği tekrar uygulanmıştır. Araştırma sonunda elde edilen veriler “t-testi” ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, deney grubundaki öğrencilerin öntest-sontest puan ortalamalarının farkıile, kontrol grubundaki öğrencilerin öntest-sontest puan ortalamalarıfarkıarasında anlamlıbir fark olduğu görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ofke-kontrol-programinin-15-18-yas-arasi-ergenler-uzerindeki-etkililiginin-arastirilmasi.pdf
  • 3
267-280
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Archier, J. ve K. Browne. (1989). Human Aggression Naturalistic Approaches. London:
Routledge.
Arenofsky, J. (2001). Control Your Anger Before It Controls You. Current Healt, 7, 6-12.
Bacanlı, H. (1999). Sosyal Beceri Eğitimi. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
Baron, R. (1977). Human Agression. Newyork: Plenum Pres.
Bilge, F. (1996). Danışandan Hız Alan ve Bilişsel Yaklaşımlarla Yapılan Grupla
Psikolojik Danışmanın Üniversite Öğrencilerinin Kızgınlık Düzeyleri
Üzerindeki Etkileri. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Bridewell, B.W. ve E. Change. (1997). Distinguishing Between Anxiety, Depression
and Hostility: Relations to Anger-in, Anger-out and Anger Control. Personal
Individual Differences. 22 (4),587-590.
Coats, K. I., ve M.W. Reynolds. (1986).A Comparison of Cognitive-Behavioural
Therapy and Relaxation for The Treatment of Depression in Adolescent.
Journal of Counsulting and Clinical Psychology, 54 (5), 653-660.
Conte C., L. Goldbant ve E. Selleck. (1995). My Crew: Preventing Adolescent Violence
in an Urban Community. Public Healt Reports,110(2), 199.
Deffenbacher, J. L. ve Diğerleri. (1990). A Comparasion of Cognitive-Behavioral and
Process-Oriented Group Counseling for General Anger Reduction.Journal of
Counseling Psychology, 69,169-172.
Edmonson, B. C. ve J. C.Conger. (1996). A Review of Treatment Efficacy for
Individuals with Anger Problems: Conceptual, Assessment and
Methodological Isues. Clinical Psychology Review. 16 (3), 251-275.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 25, Sayı3 (2005) 267-280 279
Ellis, A. (1992). Anger:How to Live With and With Out It. Newyork: Acitadel Press
Book.
Feindler, L. E.,ve Ecton, B. R. (1986). Group Anger Control Training for
Institutionalized Psychiatric Male Adolescent. Behaviour Therapy, 17, 109-123.
Geçtan. E. (1986). İnsan olmak. Adam Yayıncılık. İstanbul.
(1993). Psikanaliz ve Sonrası. Remzi Kitabevi, İstanbul.
Gottlieb, M.M. (1999) The Angry Self.Arizona: Zeig Tucker and Co. Publishers.
Hains, A.A., M. Szyjakowski. (1990). “A Cognitive Stres Reduction Intervertion
Program for Adolescents”. Journal of Counseling Pstchology. 3, 1: 79-84.
Hazaleus, L.S. ve J.L.Deffenbacher. (1986). “Relaxation and Cognitive Treatments of
Anger”. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 54:222-226.
Kılıçarslan, İ. (2000). Üniversite Öğrencilerinin Sürekli Öfke ve Öfke İfade
Düzeylerinin BazıDeğişkenler Açısından İncelenmesi.Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Samsun: On Dokuz Mayıs Üniversitesi
Köknel, Ö. (1997). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. Altın Kitaplar. İstanbul
Kulaksızoğlu, A. (2001). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kuzgun, Y. (1988). Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: ÖSYM
Lerner, H. (1999). Öfke Dansı. (Çev.Sinem Gül). İstanbul: Varlık Yayınları.
Mackay, C. H., M. Barkham, ve W. Styles. (1998). An Anger Event in Psychodynamic-Interpersonal Therapy. Journal of Counseling Psychology,45(3), 279-289.
Navaco, W.R. (1975). Anger Control. London: Lexington Book.
Öner, N. (1997). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler. İstanbul: Boğaziçi
Üniversitesi Matbaası
Özer, A.Kadir. (1995). Duygusal Gerilimle Başedebilme. İstanbul: Varlık Yayınları.
Potter-Efron, R. (1997). Her An Öfkeli misiniz?. (Çev. Semra Eren). Ankara: HYB
Yayıncılık.
Retzinger, S.M. (1991). Violent Emotions: Shame and Rage in Marital Quarrels.
London: Sage Publicationas.
Rokach, A. (1987). Anger and Aggression Control Training. Psychotherapy, 24(3), 353-362.
Schuerger, J. M. (1979). Understanding and Controlling Anger, Helping Clients with
Special Concerns. Boston: Houghton Mifflin Company.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 25, Sayı3 (2005) 267-280 280
Sharkin, S.B. (1988). The Measurement and Treatment of Client Anger in Counseling.
Journal of Counseling and Development,66, 361-365.
Spielberger, C. D. ve diğerleri. (1983). Assessment of Anger: The State-Trait Anger
Scale. Advances in Personality Assessment, Hillsdale,159-160.
Tavris, C. (1982). Anger: The Misunderstood Emotion.Newyork: Simon&Schuster
Pres.
Taylor, E. (1988). Anger Invention. The Amerikan Journal of Occupational Therapy,
42, 3.
Voltan-Acar, N. (1995). Grupla Psikolojik Danışma İlke ve Teknikleri. Yeni Doğuş
Matbaası. Ankara

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com