You are here

Home » Content

Öğretmen Adaylarının Öğrenim Gördüğü Ortamların Yapılandırmacı Öğrenme Açısından Değerlendirilmesi (Bir Eğitim Fakültesi Örneği)

Assessment of Learning Environments of Pre-Service Teachers In Terms of Constructivist Approach (An Education Faculty Sample)

Journal Name:

  • Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In line with candidate teachers’ opinions and by taking characteristics of constructivist learning into account the general objective of this research is to assess the environments where they receive education. In realization of the research survey method has been benefited from. Universe of the research has been constituted by candidate teachers who have been receiving education in spring semester of 2011-2012 academic year at the Education Faculty of a university in the Western Anatolia region of Turkey. In the research “simple random sampling method” has been selected as sampling method and the research has been carried out with 291 teacher candidates. Data of the research have been obtained by “Constructivist Learning Environment Assessment Scale” which was developed by Arkun and Askar (2010). Data is analyzed through frequency, percentage, mean average, standard deviation, independent samples t-test and one-way ANOVA analysis. As a result, in line with candidate teachers’ opinions it has been determined that learning environments where they receive education have important deficiencies at the point of carrying or having the characteristics of constructivist learning environment. Based on obtained results, several suggestions are made.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın genel amacı, öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda, onların öğrenim gördükleri öğrenme ortamlarını, yapılandırmacı öğrenme ortamlarının özelliklerini dikkate alarak değerlendirmektir. Betimsel tarama modeli kullanılarak yürütülen araştırmanın örneklemi “basit rastlanstısal (tesadüfi) örnekleme yöntemi” ile seçilmiş ve araştırma 2011–2012 akademik yılı bahar döneminde Türkiye’nin Batı Anadolu bölgesinde yer alan bir üniversitenin Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 291 öğretmen adayı üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, Arkün ve Aşkar (2010) tarafından geliştirilen “Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Değerlendirme Ölçeği” ile elde edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde SPSS 16.0 paket programı kullanılmıştır. Frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi ile veriler çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda, öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda, onların öğrenim gördükleri öğrenme ortamlarının, yapılandırmacı öğrenme ortamlarının özelliklerini taşıma veya bu özelliklere sahip olma noktasında önemli eksikliklerinin var olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca ulaşılan sonuçlar doğrultusunda çeşitli öneriler geliştirilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_5672_33_pp_1-29.pdf
  • 1
1-29
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Acat, M. B., Karadağ, E. & Kaplan, M. (2012). Kırsal bölgelerde fen ve teknoloji dersi öğrenme ortamları: yapılandırmacı öğrenme açısından bir değerlendirme çalışması, Dicle Ünv. Z.G. Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2012), 106-119.
Ak, B. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Hipotez Testi (ss. 63-69), Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Akyol, S. & Fer, S. (2010). Sosyal yapılandırmacı öğrenme ortamı tasarımının öğrenenlerin akademik başarılarına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi nedir? International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11/13 November, AntalyaTurkey.
Öğretmen Adaylarının Öğrenim Gördüğü Ortamların…
22
Antalyalı, Ö. L. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Varyans Analizi (ss. 130-183), Ankara, Asil Yayın Dağ. Ltd. Şti.
Arkün, S. & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi, Hacettepe Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 32-43.
Arslan, A., Orhan, S. & Kırbaş, A. (2010). Türkçe dersinde yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının uygulanmasına ilişkin yönetici görüşleri, Atatürk Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 85-100.
Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar, Ankara Ünv. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41-61.
Aziz, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım
Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Bay, E., Kaya, İ. K. & Gündoğdu, K. (2010). Demokratik yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeği geliştirilmesi, e-Journal of New World Sciences Academy, 5(2), 646-664.
Bilen, K. & Köse, S. (2012). Yapılandırmacı öğrenme teorisine dayalı etkili bir strateji: Tahmin-gözlem-açıklama (TGA) “bitkilerde büyüme ve gelişme”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2012/I), 121-134.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık yaklaşımına dayalı işbirlikli öğrenmenin ilköğretim 5.sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrenci erişi ve tutumlarına etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çetin, O. & Günay, Y. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi, Eğitim ve Bilim, 32(146), 24-38.
Çınar, O., Teyfur, E. & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri, İnönü Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 47-64.
Demirci, C. (2009). Fen bilgisi öğretiminde yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı, Hacettepe Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, (37), 24-35.
Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme – Kuramdan uygulamaya, Ankara, Pegem Akademi.
Demirgil, H. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Parametrik Olmayan Hipotez Testleri (ss. 83-112), Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Doğan, Y. (2012). Fen ve teknoloji dersi programında belirtilen yapılandırmacı etkinliklerin benimsenme düzeyi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 167-186.
Yeşilyurt GEFAD / GUJGEF 33(1): 1-29 (2013)
23
Erdamar Koç, G. & Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661
Evrekli, E., İnel, D., Balım, A. G. & Kesercioğlu, T. (2009). Fen öğretmen adaylarının yapılandırmacı yaklaşıma yönelik tutumlarının incelenmesi, Uludağ Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, XXII (2), 673-687.
Fer, S. & Cırık, İ. (2010). Öğretmenlerde ve öğrencilerde, yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması nedir? Yeditepe Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 1-27.
Gömleksiz, M. N. & Elaldı, Ş. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi, Turkish Studies, 6(2), 443-454.
Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi, Kuramdan ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 339-384.
Gömleksiz, M. N. (2007). Yeni ilköğretim programına ilişkin öğretmen görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi, Eğitim Araştırmaları, (27), 69-82.
Gönen, S. & Andaç, K. (2009). Gözden geçirme stratejisi ile desteklenmiş yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin basınç konusundaki erişilerine ve bilgilerinin kalıcılığına etkisi, Dicle Ünv. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2009), 28-40.
Gözütok, D., Akgün, Ö. E. & Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi, Eğitimde Yansımalar VIII Yeni İlköğretim Programının Değerlendirme Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, Sim Matbaası.
Gül, Ş. & Yeşilyurt, S. (2011). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına dayalı bir ders yazılımının hazırlanması ve değerlendirilmesi, Çukurova Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 19-36.
Gültepe, M., Yıldırım, B. O. & Sinan, O. (2008). Solunum sistemi konusunun oluşturmacı yaklaşıma dayalı öğretiminin 6. sınıf öğrenci başarısına etkisi, İlköğretim Online, 7(2), 522-536.
Gürol, M. (2002). Eğitim teknolojisinde yeni paradigma: Oluşturmacılık, Fırat Ünv. Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 159-183.
Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T. & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma, Uludağ Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), 383-402.
Karagöz, A. (2010). Yapılandırmacı paradigma bağlamında Türkçe derslerinde öğrenme ortamları, M. Kemal Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 135-154.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Öğretmen Adaylarının Öğrenim Gördüğü Ortamların…
24
Keleş, Ö., Bakar, E., & Koçakoğlu, M. (2008). İl milli eğitim müdür yardımcılarının yenilenen ilköğretim programlarına yönelik görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 849-870.
Kesal, F. & Aksu, M. (2005). Constructivist learning environment ın Elt methodology II courses, Hacettepe Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 118-126.
Kıncal, R. Y., Ergül, R. & Timur, S. (2007). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi, Hacettepe Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, (32). 156-163
Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi, I. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara, Kök Yayıncılık.
Küçüközer, H., Bostan, A., Kenar, Z., Seçer, S. & Yavuz, S. (2008). Altıncı sınıf fen ve teknoloji ders kitaplarının yapılandırmacı öğrenme kuramına göre değerlendirilmesi, İlköğretim Online, 7(1), 111-126.
Küçüközer, H., Kırtak Ad, V. N., Ayverdi, L. & Eğdir, S. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamları ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması, İlköğretim Online, 11(3), 671-688.
Moreno-Armella, L. & Waldegg, G. (1993). Constructivism and mathematical education, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology. 24(5), 653-661.
Ocak, G. & Yurtseven, R. (2009). Beşinci sınıf sosyal bilgiler ders kitaplarının yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre değerlendirilmesi, Balıkesir Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(22), 94-109.
Ocak, G. (2012). Öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme ortamı kurma başarılarının öğretmen ve öğretmen adaylarınca değerlendirilmesi, Eğitim ve Bilim, 37(166), 25-40.
Özerbaş, M. A. (2007). Yapılandırmacı öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarılarına ve kalıcılığına etkisi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 609-635.
Özgen, K. & Alkan, H. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamında öğrenme stillerine uygun geliştirilen etkinliklere yönelik öğrenci görüşlerinin incelenmesi, Dicle Ünv. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2012), 239-258.
Özpolat, A. R., Sezer, F., İşgör, İ. Y. & Sezer, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programına ilişkin görüşlerinin incelenmesi, Milli Eğitim, (174), 206-213.
Savaş, B.(2006). İlköğretim 4. sınıfta bütünleştirilmiş ünite ve yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin öğrenme düzeylerine, öğrenmeye karşı tutumlarına, akademik özgüvenlerine etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yeşilyurt GEFAD / GUJGEF 33(1): 1-29 (2013)
25
Saygın, Ö., Atılboz, N. G. & Salman, S. (2006). Yapılandırmacı öğretim yaklaşımının biyoloji dersi konularını öğrenme başarısı üzerine etkisi: Canlılığın temel birimi-hücre, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 51-64.
Sert, N. (2008). İlköğretim programlarında oluşturmacılık, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(2), 291-316.
Spigner-Littles, D. & Anderson, C. E. (1999). Constructivism: A paradigm for older learners. Educational Gerontology, 25(3), 203-209.
Şahin, İ. (2007). Yeni ilköğretim 1. kademe Türkçe programının değerlendirilmesi, İlköğretim Online, 6(2), 284-304.
Şaşan, H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme, Yaşadıkça Eğitim Dergisi, (74-75), 49-52.
Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5), 115-139.
Şimşek, Ü., Doymuş, K. & Şimşek, U. (2010). İşbirlikli öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: II. işbirlikli öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 123-142.
Tatlı, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde yapılandırmacı öğretmen rollerini yerine getirme düzeyleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Ünv. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi, Ankara, Nobel Yay.
Ünal, Ç. & Çelikkaya, T. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımın sosyal bilgiler öğretiminde başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi (5. sınıf örneği), Atatürk Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 197-212.
Yanpar, T., Hazer, B. & Arslan, A. (2006). 10. sınıf çözünürlük konusunda oluşturmacı öğrenme yaklaşımına dayalı grup çalışmalarının kullanılması, İnönü Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 113-122.
Yaşar, Ş. (1998). Yapılandırmacı kuram ve öğrenme-öğretme süreci, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 68-75.
Yavuz-Avcı, E. (2009). İlköğretim 5.sınıf sosyal bilgiler dersinde oluşturmacı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin başarı düzeylerine ve derse yönelik tutumlarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yeşilyurt, E. (2010). Öğretmen adayları niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine uygunluğunun değerlendirilmesi, Dicle Ünv. Z.G. Eğitim Fakültesi Dergisi, (14), 25-37.
Yeşilyurt, E. (2011). Yapılandırmacı öğrenme temelli bir öğretim programının oluşturulmasına ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin değerlendirilmesi, Turkish Studies, 6(4), 865-885.
Yeşilyurt, E. (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması, Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3(7), 29-45.
Öğretmen Adaylarının Öğrenim Gördüğü Ortamların…
26
Yıldırım, M. C. & Dönmez B. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı uygulamalarının sınıf yönetimine etkileri üzerine bir çalışma, İlköğretim Online, 7(3), 664-679.
Yılmaz, B.(2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yılmaz, M. (2007). Görsel sanatlar eğitiminde işbirlikli öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 747-756.
Yurdakul, B. & Demirel, Ö. (2011). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin üstbiliş farkındalıklarına katkısı, Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 71-85.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com