You are here

Selçuklu Döneminde Siyasi ve Bani Kimliği ile Mübarizeddin Ertokuş

Mübarizeddin Ertokuş with His Political and Patron Identity in Seljuk Period

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to scrutinize the political and patron identity of Mübarizeddin Ertokuş who was a Seljuk statesman. During the Periods of Gıyaseddin Keyhüsrev I (1192¬1196, 1205-1211), İzzeddin Keykavus I (1211-1220) and Alaeddin Keykubad I (1220-1237) he acted as the governor of Isparta and Antalya, including their vicinities. Mübarizeddin Ertokuş, who acted as the police superintendent/governor in the period of Alaeddin Keykubad I, is known for the conquest of the castle in the Mediterranean coast and its settlements. The greatest achievement of the period is the conquest of Alanya/Kalonoros, the most important harbor of the Mediterranean, in 1221 by the Turks. The conquest of Antalya, followed by the fall of Alanya accelerated the expansion of the Turks to the Mediterranean. After Alanya was conquered, Ertokuş conquered the settlements and harbors in the Mediterranean and via Manavgat, Anamur, Silifke, and Maraş to Çukurova. During the reign of Alaeddin Keykubad I, it is understood that Mübarizeddin Ertokuş was responsible for the security of the coasts. As regards the improvement and expansion policy of the Seljuk State, Mübarizeddin Ertokuş' conquest of both the lands and coasts of the Mediterranean and the Black Sea are significant. The priority given to the conquest of harbor cities increased the trade. This period is important in that the Seljuks traded with Europe and Egypt via the harbors in Antalya and Alanya in the Mediterranean. They also traded with Kırım via the harbors in Sinop and Samsun in the Black Sea region. This process which coincides with the rise of the Seljuk State is also significant with its political, social, and cultural developments. It is known that Ertokuş, who was appointed to the same post for three times (the governor of Isparta and Antalya) had respectful relations with the Seljuk sovereigns that was based on trust. Mübarizeddin Ertokuş had some public works mostly in and around Isparta, especially in Atabey. We are informed about Ertokuş' political life and his works through his endowment. According to this endowment, Ertokuş built Medrese and Tomb in the county of Atabey in Isparta and Ertokuş Caravansaray on the highway of Gelendost-Eğirdir. His tomb was built in the middle of Atabey Ertokuş Medrese's west facade. Medrese is a single-storey building with a closed yard with four free columns and a single iwan. The Ertokuş tomb next to it has a double-storey building plan with a square base and octagonal body. Gelendost Ertokuş Caravansaray on the coast of Eğirdir Lake is a mixed type building with its courtyard and a closed section. Caravansaray is a modest scale building with its two vertical/horizontal and rectangular sections. The construction insriptions of Medrese and Caravansaray and their endowment give information about the political history and the cultural life of that period. Atabey Ertokuş Medrese, its Tomb and Mübarizeddin Ertokuş Caravansaray still exist with their original style.
Abstract (Original Language): 
Çalışma konumuzu Selçuklu devlet adamı Mübarizeddin Ertokuş'un siyasi ve bani kimliği oluşturmaktadır. Mübarizeddin Ertokuş, Selçuklu döneminde I. Gıyaseddin Keyhüsrev (1192-1196, 1205-1211), I. İzzeddin Keykavus (1211-1220) ve I. Alaeddin Keykubad (1220-1237) dönemlerinde Isparta ve Antalya çevresinin subaşılığı/valiliğini yapmıştır. I. Alaeddin Keykubad döneminde subaşılık/valilik görevini üstlenen Mübarizeddin Ertokuş Akdeniz kıyısındaki kale ve yerleşimlerin fethiyle tanınmaktadır. Bu dönemde Akdeniz'in en önemli liman şehri Alanya/Kalonoros'un 1221 yılında Türklerin eline geçmesi en büyük başarıdır. Daha önce fethedilen Antalya'dan sonra Alanya'nın da alınması Türklerin Akdeniz'e açılımlarına ivme kazandırmıştır. Alanya'nın fethinden sonra Ertokuş, Manavgat, Anamur, Silifke, Maraş üzerinden Çukurova'ya kadar olan yerleri fethederek Akdeniz'deki yerleşimleri ve limanları ele geçirmiştir. I. Alaeddin Keykubad döneminde, Mübarizeddin Ertokuş'un sahillerin güvenliğinden sorumlu olduğu anlaşılmaktadır. Selçuklu Devleti'nin ilerleme ve genişleme siyaseti izlendiğinde Mübarizeddin Ertokuş'un hem karada, hem de öncelikle Akdeniz ve Karadeniz sahillerindeki fetihleri önemlidir. Fetih hareketlerinde liman şehirlerinin öncelenmesi ticaretin gelişmesine olanak sağlamıştır. Bu dönem, Selçukluların özellikle Akdeniz'deki Antalya ve Alanya limanlarından Avrupa ve Mısır ile yaptıkları ticaret açısından önem taşımaktadır. Karadeniz sahillerindeki Sinop ve Samsun limanları aracılığı ile de Kırım'a ulaşılmaktadır. Selçuklu devletinin yükselme dönemine rastlayan bu süreç siyasi, sosyal ve kültürel gelişmeleri ile dikkat çekmektedir. Üst üste üç kez aynı göreve (Isparta ve Antalya valiliği) getirilen Ertokuş'un Selçuklu hükümdarları ile saygın ve güvene dayalı bir ilişkisinin varlığı kaynaklardan/yayınlardan bilinmektedir. Mübarizeddin Ertokuş'un daha çok Isparta ve çevresinde özellikle Atabey ilçesi'nde imar faaliyetlerinde bulunduğu görülmektedir. Ertokuş'un siyasi yaşamı ve inşa ettirdiği yapıları hakkında vakfiyesinden bilgi edinmekteyiz. Bu vakfiyeye göre Ertokuş, Isparta'nın Atabey ilçesinde Medrese ve Türbe ile Gelendost-Eğirdir yolu üzerinde bulunan Ertokuş Kervansarayı'nı inşa ettirmiştir. Atabey Ertokuş Medresesi'nin batı cephesinin orta bölümüne Türbesi bitişik yapılmıştır. Medrese kapalı avlulu, avlusu dört serbest sütunlu, tek eyvanlı ve tek katlı bir yapıdır. Bitişiğindeki Ertokuş Türbesi kare kaideli, sekizgen gövdeli ve çift katlı plan tipindedir. Eğirdir Gölü kıyısında konumlanan Gelendost Ertokuş Kervansarayı avlu ve barınak kısımlarından oluşan karma tiptedir. Kervansarayın her iki bölümü de dikey/düşey dikdörtgen planlı ve mütevazi ölçekli bir yapıdır. Medrese ve kervansarayın yapım kitabeleri ile vakfiyeleri bu dönemin siyasi tarihi ve kültürel yaşamını içeren bilgiler sunmaktadır. Atabey Ertokuş Medresesi ve Türbesi ile Mübarizeddin Ertokuş Kervansarayı özgün durumuyla günümüze ulaşmıştır.
231-251

REFERENCES

References: 

Aksarayi/Aksaraylı Kerimüddin Mahmud. (1944). SelçukiDevletleri tarihi, (Çev. M. N. Gençosman-F. N. Uzluk), Ankara: Recep Ulusoğlu Basımevi.
Anonim. (1952). Anadolu Selçukluları Devleti tarihi, (Çev. Feridun Nafiz Uzluk), Ankara: Örnek Matbaası.
Aktaş Yasa, A. (1998). Konya'nın Anadolu Selçukluları dönemi fiziki yapısı, VII. Milli Selçuklu kültür ve medeniyeti semineri (II. Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazı-Araştırmaları Sempozyumu
Nermin
ŞAMAN DOĞAN
Bildirileri), 30 Nisan-02 Mayıs 1998), (s.231-268). Konya: Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Merkezi Yayınları.
Aktaş Yasa, A. (2006). Konya, A. U. Peker-K. Bilici (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi uygarlığı 2 içinde (ss. 245-261), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları,
Arık, R. (2000). Kubad Abad, Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Aslanapa, O. (1956-58). Selçuk devlet adamı Mübarizeddin Ertokuş tarafından yaptırılan abideler, islam Tetkikleri Enstitüsü Dergisi, 1 (4), s. 97-111.
Baykara, T. (1988). Anadolu'nun tarihi coğrafyasına giriş I Anadolu'nun idari taksimatı, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
Baykara, T. (1993). Bir Selçuklu şehri olarak Antalya, Antalya IV. Selçuklu Semineri 13-14 Mart
1992, (Bildiriler), (ss. 38-43). Antalya.
Baykara, T. (1998). Selçuklu devrinde Antalya'nın idari durumu, Antalya Selçuklu semineri, bildiriler/seçkiler, (ss. 132-137). Antalya: Antalya İl Kültür Müdürlüğü Yayınları.
Belke, K. und Mersich, N.
(1990)
. Tabula Imperii Byzantini 7 Phrygien und Pisidien, Wien: Verlag der Österreichichischen Akademia der Wissenschaften.
Bilget, B. (1990). I.
izzeddin
Keykavus
Darüşşifası, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Böcüzade Süleyman Sami. (1983). Kuruluşundan bugüne kadar Isparta tarihi, (Çev. Suat Seren), İstanbul: Serenler Yayınevi.
Çulpan, C. (2002). Türk taş köprüleri Ortaçağ'dan Osmanlı Devri sonuna kadar, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Demir, A. (1990). Anadolu Selçuklu hanları Ertokuş Han, İlgi, 60, 22-25.
Demirci, D. (2007). Mübarizeddin Ertokuş Kervansarayı, H. Acun (Ed.). Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları içinde (ss. 123-139), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Demiriz, Y. (1971). Atabey'deki Ertokuş Medresesinde Bizans Devrine ait devşirme malzeme, Sanat Tarihi Yıllığı, 4, 87-100.
Demirkent, I. (2001). Ionnes Kinnamos'un Historia'sı (1118-1176), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Demirkent, I. (2004). Niketas Khoniates'in Historia'sı (1195-1206) istanbul'un Haçlılar tarafından zaptı ve yağmalanması, İstanbul: Dünya Yayıncılık.
Duran, R. (2001). Selçuklu Devri Konya yapı kitabeleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Duran, R. (2006). Konya Alaeddin Camisi Kitabeleri, A. U. Peker-K. Bilici (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi Uygarlığı 2 içinde (ss. 23-29), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Durukan, A. (2001). Konya'da Selçuklu mimarisi, A. Erdoğan (Ed.), Gez dünyayı gör Konya'yı içinde (ss. 91-157), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Durukan, A. (2007). Aksaray Sultan Hanı, H. Acun (Ed.), Anadolu Selçuklu Dönemi kervansarayları içinde (ss.141-159). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Erdmann, K. (1961a). Das Anatolische Karavansaray des 13. Jahrhunderts, I, Berlin: Verlag Gebr. Mann.
249
Selçuklu Döneminde Siyasi ve Bani Kimliği ile Mübarizeddin Ertokuş
Erdmann, K. (1961b). Das Anatolische Karavansaray des 13. Jahrhunderts, II, Berlin: Verlag Gebr. Mann.
Gordlevski, V. (1988).
Anadolu
Selçuklu Devleti, A.Yaran (Çev.), Ankara: Şahin Matbaası.
Göde, K. (1996). Türkiye Selçuklu Devleti'nin kuruluşu ve yükseliş dönemlerine genel bir bakış, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 99¬117.
İbn Bibi. (1996). El Evamirü'l-Ala'iye Fi'l-Umuri'l-Ala'iye (Selçuk Name) I, M. Öztürk (Haz.),
Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Kafalı, M. (1998). Anadolu'nun fethi ve Türkleşmesi, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. Karamağaralı, H. (1971), Erzurum'daki Hatuniye Medresesi'nin tarihi ve banisi hakkında
mülâhazalar, Selçuklu Araştırmaları Dergisi, 3, 209-242. Khoniates, N. (1995). Historia (Ionnes ve Manuel Komnenos Devirleri), F. Işıltan (Çev.), Ankara:
Türk Tarih Kurumu Basımevi. Koca, S. (2006a). Sultan I. Mesud, A. Y. Ocak (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi
Uygarlığı 1 içinde (ss. 55-69). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. Koca, S. (2006b). Sultan II. Kılıç Arslan, A. Y. Ocak (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler
Dönemi uygarlığı 1 içinde (ss. 71-89). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. Koca, S. (2006c). Sultan I. İzzeddîn Keykâvus, A. Y. Ocak (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler
Dönemi uygarlığı 1 içinde (ss. 91-105). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları Kuban, D. (2002). Selçuklu Çağında Anadolu sanatı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Kuran, A. (1969). Anadolu Medreseleri, I, Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Mimarlık
Fakültesi Yayınları.
Lloyd, S. and Rice, J. S. (1989). Alanya, . N. Sinemoğlu (Çev.), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Oral,
M
. Z. (1962). Anadolu'da sanat değeri olan ahşap minberler, kitabeleri ve tarihçeleri, Vakıflar
Dergisi, V, 23-77.
Ostrogorsky, G. (1986). Bizans Devleti tarihi, F. Işıltan (Çev.), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Önge, Y. (1967). Emir Mübarezeddin Ertokuş'un kümbeti ve çinili sandukası, Önasya, 3, 14-15. Önkal, H. (1996). Anadolu Selçuklu türbeleri, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. Özbek, Ö. (1976). Eğridir Mübarizüddin Ertokuş Kervansarayı, Vakıflar Dergisi, 11, 293-311. Özsait, M. (1985). Helenistik ve Roma Devrinde Pisidya tarihi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi
Edebiyat Fakültesi Yayınları. Özergin, K. (1965). Anadolu'da Selçuklu kervansarayları, Tarih Dergisi, 15, 141-170. Redford, S. ve Leiser, G. (2008). Taşa yazılan zafer Antalya içkale surlarındaki Selçuklufetihnâmesi,
Antalya: Suna- İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü Yayınları. Rogers, J. M. (1978). Royal kervansaray and royal inscriptions in Seljuk Anatolia, Atatürk
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, In Memoriam Prof. Albert Louis Gabriel
Özel Sayısı, Ankara, 397-431. Sarre, F. (1967). Konya Köşkü, Ş. Uzluk (Çev.), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
250
Nermin
ŞAMAN DOĞAN
Sevim, A.-Yücel, Y. (1989). Türkiye tarihi fetih, Selçuklu ve Beylikler Dönemi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Sevim, A-Merçil, E. (1995). Selçuklu Devletleri tarihi, siyaset teşkilat ve kültür, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Sözen, M. (1972). Anadolu medreseleri Selçuklu ve Beylikler Devri II, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Yayınları.
Şaman Doğan, N. (2003). Mübarizeddin Ertokuş'un bir eseri: Gelendost Ertokuş Han, Antalya VI. Selçuklu semineri bildirileri, (ss. 25-30). Antalya: Antalya Valiliği ve İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları.
Şaman Doğan, N. (2008). Isparta'da Selçuklu ve Beylikler Dönemi mimarisi, Isparta: Isparta Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları.
Tuncer, O. C. (2007). Anadolu kervan yolları, Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları.
Turan, O. (1947). Selçuklu Devri vakfiyeleri II Mübarizeddin Er-Tokuş ve vakfiyesi, Belleten, 11
(43), 415-430.
Turan, O. (1988). Türkiye Selçukluları hakkında resmi vesikalar metin, tercüme ve aTuran, O. (2004). Selçuklular zamanında Türkiye, Ankara: Ötüken Yayınları.
Turan, Ş. (1990). Türkiye-Italya ilişkileri I Selçuklular'dan Bizans'ın sona erişine, İstanbul: Metis Yayınları.
Tükel Yavuz, A. (1976). Anadolu'da eş odaklı Selçuklu Hanları, Ortadoğu Teknik Üniversitesi
Mimarlık Fakültesi Dergisi, II (2), 187-204.
Uysal, A. O. (1994). Atabey Ertokuş Medresesi çevresi kazı çalışmaları, VI. Milli Selçuklu kültür ve medeniyeti semineri 16-17 Mayıs 1996 Bildiriler, (ss. 151-169). Konya.
Uyumaz, E. (2001). Anadolu Selçuklu Çağı kronolojisi, Cogito, 29, 168-182.
Uyumaz, E. (2006). Sultan I. Alaeddin Keykubad ve zamanı, A. Y. Ocak (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi Uygarlığı 1 içinde (ss. 107-115). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Uyumaz, E. (2003). Sultan I. Alaeddin Keykubad Devri Türkiye Selçuklu Devleti siyasi tarihi (1220-1237), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Uzunçarşılı, İ. H. (1929). Afyon Karahisar, Sandıklı, Bolvadin, Çay, Isaklı, Manisa, Birgi, Muğla, Milas, Peçin, Denizli, Isparta, Atabey ve Eğirdir' deki kitabeler ve Sahip, Saruhan, Aydın, Menteşe, inanç, Hamit Oğulları hakkında malûmat, İstanbul: Devlet Matbaası.
Yavuz, A. (2006). Kervansaraylar, A. U. Peker-K. Bilici (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi uygarlığı 2 içinde (ss. 435-445). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Yetkin, Ş. (1986). Türk çini sanatının gelişmesi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com