An Autobiography and an Identity
Journal Name:
- Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Annie Ernaux who knows well the autobiographical pact in Modern Literature not only
systematically excludes the “I” which is one of the signs of the identity in Les Années but also
introduces her own literary pact. Thus her work does not contain the sign of any literary genre
(diary, autobiography, bibliography, memory, novel, narration). In her own autobiography,
being the subject (I) of enunciation, Ernaux appears in two axes: the first one is the narrator who
excludes the “I.” In contrast to the “I” which shows more durability, restriction and anguish,
“she” expresses the outside and the remoteness. In the second axis of identity, the narrator of
Les Années always expresses herself by means of “us” and “they.” With the rejection of “I,”
Ernaux distances herself from her autobiography which enables her to evaluate herself and
to have a view of herself from the outside. By adopting the speaking language and discourse
on different levels, Ernaux aims to realise “the narration of the previous day.” The reader
witnesses the identiy creation of an unnamed “she” who observes her own metamorphosis in
time in French society and through pictures. The author, willing to express “thousands of days
until present” which she also lived “did not have enough time to join together mental moments
of being.”
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Modern Edebiyatta özyaşamöyküsü anlaşmasını çok iyi bilen Ernaux, Yıllar’da bir yandan
kimliğin göstergelerinden biri olan “ben”i düzenli bir biçimde dışlamakta, diğer yandan, kendi
yazınsal anlaşmasını sunmaktadır; bu nedenle yapıtı hiçbir biçimde tür göstergesi (günlük,
özyaşamöyküsü, yaşamöyküsü, anı, roman, anlatı) taşımamaktadır. Kendi özyaşamöyküsünde,
sözceleme öznesi (BEN) olan Ernaux iki düzlemde belirmektedir: Birincisi “ben”i dışlayan,
anlatıcı. “Anlatıcıya göre, fazla süreklilik, kısıtlayıcılık ve boğuculuk gösteren “ben”in tersine,
“o” dışarıyı ve “uzaklaşmayı” ifade etmektedir. Kimliğin ikinci düzleminde Yıllar’ın anlatıcısı
kendini hep “biz” ve “onlar” ile ifade etmektedir. “Ben”in reddi ile Ernaux kendisiyle, kendi
özyaşamöyküsüyle arasında kendisine dışarıdan bakmayı ve kendisini değerlendirmeyi
sağlayan mesafe yaratmaktadır. Metninde hep değişik düzeylerdeki konuşma dili ile söylemi
benimseyen Ernaux “bir önceki günün anlatımını” gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır.
Okur yazarın sunduğu fotoğraflarda, zaman içinde ve Fransız toplumunda kendi evrimini
gözlemleyen isimsiz “o”nun temsil ettiği bir kimliğin yaratılmasına tanıklık eder. Kendisiyle
birlikte geçen, kendi “bugününe gelen binlerce günü” ifade etmek isteyen yazarın “belleğin var
olmanın anlarını birleştirmeye zamanı olmamıştır”.
FULL TEXT (PDF):
- 1
155-170