You are here

Home » Content

Sporcu Besin Desteklerine (Sports Supplements) Yönelik Tutum Faktörleri: Fitness Merkezi Katılımcıları Üzerine Bir Araştırma

Attitude Factors Towards Sports Supplements: A Study on Fitness Center Participants

Journal Name:

  • Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Sport supplement use has increased significantly in the recent years. The use of sport supplement among fitness participants as consumers seems to be influenced by their beliefs and attitudes. Supplement use and its effects among athletes have been documented however there are a limited number of studies investigating attitudes towards supplement use of fitness participants. Thus, the purpose of the study is to investigate sports consumers’ attitudes on sports supplements aspects and consumption patterns. Results revealed three aspects which are benefit, adverse effects and ethics, and natural nutrition. The results of the study also suggest that these supplement factors have significant effects on lack of information, application to the doctor, and advertising the product. The study has significant implications as to how the sports marketing practitioners and producers interpret consumption dimensions of sport supplements practices in Turkey.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Sporcu besin desteğinin kullanımı son yıllarda önemli düzeyde artış göstermektedir. Tüketici olarak fitness katılımcıları arasında sporcu besin desteğinin kullanımı, inanç ve tutumlardan etkilenebilmektedir. Sporcular arasında besin desteğinin kullanımı ve etkileri incelenmiş olup, buna karşın fitness katılımcılarının besin desteği kullanımına ilişkin tutumları inceleyen bilimsel çalışmanın sayısı sınırlıdır. Nitekim bu çalışmanın amacı, spor tüketicilerinin sporcu besin desteği faktörlerine yönelik tutumları ve tüketim örneklerini incelemektir. Araştırmanın sonuçları fayda, yan etkiler ve etik ve doğal beslenme adlı üç faktörü ortaya koymuştur. Bu araştırmanın sonuçları aynı zamanda bu sporcu besin desteği faktörlerinin bilgi noksanlığı, doktora başvurma ve ürün tanıtımı üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışma spor pazarlama uygulayıcılarının ve üreticilerinin Türkiye’deki sporcu besin desteği uygulamalarının tüketim boyutlarını nasıl kullanacakları konusunda önemli çıkarsamalar sunmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_152775_20_pp_152-164.pdf
  • 4
152-164
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Açıkada C, Ergen E. (1990). Bilim ve Spor. Ankara:
Büro Tek Yayınları.
2. Altıntaş A, Akalan C. (2008). Zihinsel antrenman ve
yüksek performans. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor
Bilimleri Dergisi, 6(1), 39–43.
3. Altunışık R, Torlak Ö, Özdemir Ş. (2003). Ekonomik
kriz ve değişen alışveriş alışkanlıkları üzerine bir
araştırma. 8. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiriler
Kitabı, Kayseri: Erciyes Üniversitesi, 327-343.
4. Argan MT, Argan M, Kurulgan M. (2008). Kitaplara
ilişkin biçimsel özelliklerin okuyucu tutumları üzerine
etkisi. Bilgi Dünyası, 9(1), 179–206.
5. Argan M, Katırcı H. (2008). Spor Pazarlaması. Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.
6. Aydoğdu SD. (2006). Sporcularda doping amaçlı
vitamin ve mineral kullanımı. Türkiye Klinikleri
Pediatrik Bilimler Dergisi, 2(11),149-54.
7. Barr SI. (1986). Nutrition knowledge and selected
nutritional practices of female recreational athletes.
Journal of Nutrition Education, 18, 167-174.
8. Burke LM, Deakin V. (2006). Clinical Sports Nutrition,
McGrawHill, Sydney, 188.
9. Churchill GA. (1979). A paradigm for developing
better measures of marketing constructs. Journal of
164 Argan, Köse
Marketing Research, 16 (1), 64-73.
10. Corrigan B. (2000). Drugs and nutrition. Journal of
Science and Medicine in Sport, 3(4), 339–359.
11. Çetin E, Dölek B, Orhan Ö. (2008). Gazi Üniversitesi
Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin
ergojenik yardımcılar, doping ve sağlık hakkındaki bilgi
ve alışkanlıklarının belirlenmesi. Spormetre Beden
Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 129–132.
12. Çongar O, Özdemir L. (2004). Sivas il merkezinde
beden eğitimi öğretmenlerinin genel beslenme ve
sporcu beslenmesi ile ilgili bilgi düzeyleri. Cumhuriyet
Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 26(3), 113–118.
13. Demant TW, Rhodes EC. (1999) Effects of creatine
supplementation on exercise performance. Sports
Medicine, 28, 49–60.
14. Dunn MS, Eddy JM, Wang M, Nagy S, Perko MA,
Bartee RT. (2001). The influence of significant
others on attitudes, subjective norms and intentions
regarding dietary supplement use among adolescent
athletes. Adolescence, 36 (143), 583-591.
15. Ersoy G, Hasbay A. (2006). Sporcu Beslenmesi.
Ankara: Sinem Matbaacılık.
16. Fox EL, Bowers RW, Foss ML. (1999). Beden Eğitimi
ve Sporun Fizyolojik Temelleri, (Çeviren: Mesut Cerit,
Ed: Hakan Yaman). Ankara: Bağırgan Yayınevi.
17. Greger LL. (2001). Dietary supplement use: consumer
characteristics and interests. The Journal of Nutrition,
131, 1339–1343.
18. Karagözlü C, Bayarer M. (2004). Peyniraltı suyu
proteinlerinin fonksiyonel özellikleri ve sağlık üzerine
etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41(2),
197–207.
19. Kim SS, Lee CK, Klenosky DB. (2003). The influence
push and pull factors at Korean national parks. Tourism
Management, 24, 169–180.
20. Kreider RB. (2003). Effects of creatine
supplementation on performance and training
adaptations. Molecular and Cellular Biochemistry, 244,
89–94.
21. Krowchuk DP, Agnlin TM, Goodfellow DB, Stancin T,
Williams P, Zinet GD. (1989). High school athletes and
the use of ergogenici aids. American Journal of Disease
in Children, 143, 486–489.
22. Maughan RJ. (1999). Nutritional ergogenic aids and
exercise performance. Nutrition Research Reviews, 12,
255–280.
23. Mazanov J, Petroczi A, Bingham J, Holloway A.
(2008). Towards and empirical model of performance
enhancing supplement use: A pilot study among high
performance UK athletes. Journal of Science and
Medicine in Sport, 11, 185-190.
24. Mendes RR, Pires I, Oliveira A, Tirapequi, J.
(2004). Effects of creatine supplementation on the
performance and body composition of competitive
swimmers. Journal of Nutritional Biochemistry, 15,
473–478.
25. Mujika I, Padilla S, Ibanez J, Izquierdo M, Gorostiaga
E. (2000). Creatine supplementation and sprint
performance in soccer players. Medicine & Science in
Sports & Exercise, 32, 518–25.
26. Nakip M. (2004). Pazarlama Araştırmalarına Giriş
(SPSS destekli). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
27. Nunnally JC. (1978). Psychometric Theory, 2nd ed.,
McGraw-Hall, New York.
28. Odabasi Y, Argan M. (2009). Aspects of underlying
ramadan consumption patterns in Turkey. Journal of
International Consumer Marketing, 21, 203–218.
29. Özmerdivenli R, Yıldırım E. (2005). Profesyonel ve
amatör futbolcuların eğitim düzeylerinin ergojenik
yardım ve vitamin kullanım eğilimlerine etkisi. Doğu
Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 118-123.
30. Poortmans JR, Auquier H, Renaut V, Durussel A,
Saugy M, Brisson GR. (1997). Effect of short-term
creatine supplementation on renal responses in men.
European Journal of Applied Physiology, 76, 566-567.
31. Ray TR, Eck CJ, Lauries A, Covington R, Murphy
B, Williams R, et al. (2001). Use of oral creatine as
an ergogenic aid for increased sports performance:
perceptions of adolescent athletes. Southern Medical
Journal, 94(6), 608–612.
32. Saygın Ö, Göral K, Gelen E. (2009). Amatör ve
profesyonel futbolcuların beslenme alışkanlıklarının
incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2),
178–196.
33. Sobal J, Marquart LF. (1994). Vitamine/mineral
supplement use among high school athletes.
Adolescence, 29(116), 835–843.
34. Şenel Ö, Güler D, Kaya İ, Ersoy A, Kürkçü R. (2004).
Farklı ferdi branşlardaki üst düzey Türk sporcuların
ergojenik yardımcılara yönelik bilgi ve yararlanma
düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri
Dergisi, 2 (2), 41-47.
35. Tekin M, Arslan F. (2005). 10. GAP Spor Şenliğine
katılan yıldız ve genç taekwondo sporcularının beslenme
alışkanlıklarının belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 481–486.
36. Tokish JM, Kocher MS, Hawkins RJ. (2004).
Ergogenic aids: A review of basic science, performance,
side effects, and status in sports. The American
Journal of Sports Medicine, 32 (6), 1543 – 1553.
37. Ünal M, (2005). Sporcularda kreatin desteği ve
egzersiz performansı üzerine etkileri. Genel Tıp Dergisi,
15(1), 43–49.
38. Willmore JH, Cosstill DL. (2004). Physiology of Sport
and Exercise, Human Kinetics, USA.
39. Yaman Ç, Çelik A, (2008). Sakarya Üniversitesi Beden
Eğitimi ve Spor öğretmenliği bölümünde okuyan 1. ve
4. sınıf öğrencilerinin beslenme bilgi ve tutumlarının
karşılaştırılması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi,
12(3), 33–48.
40. Yıldıran İ, Bayraktar I, (2000). Atletizmin atma,
atlama ve sprint branşlarındaki antrenörlerin
beslenme bilgi ve alışkanlıkları. Atletizm Bilim ve
Teknoloji Dergisi, 40(4), 21–38.
41. Young CR, Stephens MB. (2009). Sports and
nutritional supplement use in USMC recruits: a pilot
study. Military Medicine, 174(2), 158–161.
42. Yücesir İ, (2009). Doping ve doping ile mücadele
yöntemleri. Klinik Gelişim, 22(1), 26–37.
43. Yükselen C. (2000). Pazarlama Araştırmaları, Detay
Yayıncılık, Ankara.
44. Zhang JJ, Pennington-Gray L, Connaughton DP,
Braunstein, JR, Ellis, MH, Lam ETC, et al. (2003).
Understanding women’s professional football game
spectators: Sociodemographics, game consumption,
and entertainment options. Sport Marketing Quarterly,
12(4), 228-243.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com